Jólakvöld - 01.12.1928, Blaðsíða 19

urkenna að gömlu meistararnir höfðu líka sitthvað til síns ágætis.
En það sem fær mér innilegastrar gleði er þó hugsunin um það,
að þegar Kristur kemur svona opnum örmum til Saint-Valéry,
þá gerir hann það til þess að blessa söfnuðinn, sem orðið hefir
fyrir svo miklum hörmungum og minna á, að hann hefir með-
aumkun með vesalings mönnunum, sem hætta lífi sínu á sjón-
um. Hann er sá Guð, sem gekk á vatninu, og blessaði net Kefasar!«
Og þegar nú síra Truphéme hafði lagt líkneskið fyrir á klæð'
ið á háaltari kirkjunnar, þá fór hann strax að hitta Lemerre smið
og bað hann um að smíða fagran eikarkross.
t>egar því var lokið var Frelsarinn lagður á krossinn og negld'
ur á liann með nýjum nöglurn og síðan settur upp í miðskip
kirkjunnar beint yfir stóli kirkjuvarðarins
Þá veittu menn því eftirtekt, að það var því likt sem augu
Frelsarans fyltust óviðjafnanlegri angurblíðu og það var eins og
þau tíndruðu í tárum himneskrar meðaumkunar.
Einn af kirkjuvö) ðunum, sem viðstaddur var uppsetninguna,
þóttist meira að segja sjá tár streyma niður hið guðlega andlit.
En næsta morguu, þegar presturinn fór með kórdrengnum í kirkj-
una til morgunbæna, þá varð hann eigi lítið undrandi við að sjá
krossinn allslausan, og Krist liggjandi á altarinu.
Strax er presturinn hafði lokið morgunsöngnum, fór hann til
smiðsins og spurði hann hversvegna hann hafði tekið Krist niður
af krossinum. En smiðurinn neitaði að hafa snert við slíku. Síðan
spurði presturinn kirkjuþjónana um það sama og sannfærði sig
um að enginn hafði gengið um kirkjuna síðan krossinn var hengd-
ur upp yfir stóli kirkjuvarðarins.
Og presturinn var sér meðvitandi um það, að hér hafði krafta-
verk átt sér stað og margt hugsaði hann um þetta með sjálfum
sér. Og næsta sunnudag talaði hann í ræðu sinni um það, sem
fyrir hafði borið og hvatti sóknarbörn sín til að gefa fyrir nýjum
krossi, ennþá fegurri en hinum fyrri og samboðnari endurlausn-
ara heimsins.
Vesalings sjómennirnir í Saint-Valéry gáfu alt sem þeir gátu
við sig losað, jafnvel ekkjurnar komu með giftingarhringa sína.
17