Morgunblaðið - 20.09.2016, Qupperneq 23

✝ Dýrleif Finns-dóttir fæddist
9. september 1922 í
Skriðuseli í Aðal-
dal. Hún lést 29.
ágúst 2016. For-
eldrar hennar voru
Finnur Valdimar
Indriðason frá
Hömrum í Reykja-
dal og Hallfríður
Sigurbjörnsdóttir
frá Halldórsstöðum
í Reykjadal. Dýrleif lætur eftir
sig þrjú börn. Þau eru: 1) Hall-
fríður Bjarnadóttir, fædd 2.
janúar 1946. Börn hennar eru
Friðrik Tryggvi, Þorsteinn og
Anna Sigríður.
Barnabörn Hall-
fríðar eru Kristín
Birna, Rakel Ýr og
Eyja Mjöll. 2) Finn-
ur Valdimar
Bjarnason, fæddur
5. maí 1947. Sonur
hans er Grétar
Hafsteinn. 3)
Tryggvi Bjarnason,
fæddur 7. maí
1948. Synir hans
eru Bjarni og Einar Ingvar.
Barnabörn Tryggva eru
Christian Már og Eric Almar.
Útför Dýrleifar hefur farið
fram í kyrrþey.
Elsku amma mín. Mig langar
að minnast þín með nokkrum
orðum. Mér fannst ég alltaf dálít-
ið sérstök í þínum augum, enda
eina ömmustelpan þín. Þó barna-
barnahópurinn væri lítill þá
fannst mér afar sérstakt að vera
eina stelpan í þeim hóp.
Ég vissi fátt skemmtilegra
sem barn en að fá að gista hjá
ömmu í Rofabæ þegar við kom-
um suður. Þú tókst alltaf vel á
móti manni. Það var síðan alltaf
mikill spenningur að fá að fara
með þér út í Nóatún og kaupa
ýmislegt góðgæti sem ekki var
hægt að fá úti á landi. Ég man vel
ískrið í svefnsófanum sem ég svaf
í, öll löngu samtölin okkar þegar
við vorum háttaðar á kvöldin, ég í
svefnsófanum og þú í rúminu
með kisu á sínum stað fyrir ofan
koddann þinn. Þá var sko mikið
rætt og hlegið. Rofabærinn á svo
sérstakt pláss í hjarta mínu. Nú
fæ ég að fylgjast með Rakel
minni eiga ömmu í Rofabæ, mikið
er hún heppin að fá að upplifa það
eins og ég.
Ég man líka vel eftir stundun-
um þegar ég heimsótti þig í Aust-
urbrún eftir að ég flutti í bæinn
og þar var alltaf rætt um fallega
útsýnið úr íbúðinni. Oftar en ekki
mætti ég til þín með eitthvað gott
með kaffinu og við áttum góðar
stundir saman. Þrátt fyrir versn-
andi heilsu og minni með aldrin-
um, þá var aldrei langt í húm-
orinn hjá þér. Ég man í ófá
skiptin þegar ég kom til þín á
Dalbrautina að þú gerðir óspart
grín að því þegar þú gleymdir því
sem þú varst að fara að segja. Ég
man að þú varst mjög hrifin af
Ólafi Ragnari forseta og varst
handviss um að hann yrði lengi í
embætti. Þú talaðir nefnilega
mikið um draum sem þig
dreymdi um að hann myndi verða
í embætti í 16 ár. Ef þú hefðir nú
bara vitað að hann gerði gott bet-
ur en það.
Þú varst svo stolt og glöð þeg-
ar Rakel mín fæddist. Þú baðst
mig að skrifa nafnið hennar á
blað til að tryggja að þú myndir
örugglega muna hvað hún héti.
Hún veitti þér mikla gleði og
núna síðustu árin var alltaf jafn
gaman að koma með hana til þín.
Þú vissir kannski ekki hver hún
var, ef til vill hafa hvítu engla-
krullurnar minnt þig á mömmu
þegar hún var lítil stelpa. Það var
greinilegt að þú tengdir við þessa
litlu, krullóttu stelpu og það var
afar gaman að sjá.
Ég upplifði svo yndislega
stund um daginn þegar ég hjálp-
aði mömmu að fara í gegnum föt-
in þín. Um leið og ég kom svo
heim fór ég yfir ungbarnaföt á
ófædda barnið mitt. Mér fannst
þetta svo táknræn og falleg
stund. Að fara frá því að skoða föt
manneskju sem nýlega lauk sinni
jarðvist, yfir í að flokka föt á
ófætt barn sem fer bráðum að
hefja sitt líf. Svona er víst hring-
rás lífsins. Þú ræddir oft opin-
skátt um dauðann og óttaðist
hann ekki. Þú grínaðist líka oft
með það að þú yrðir örugglega
100 ára. Og þú komst nú ansi ná-
lægt því. Ég veit að þó þú sért
farin þá átt þú eftir að fylgjast vel
með mér og langömmustelpunum
þínum.
Ég veit að þú hefðir haft húm-
or fyrir því að við kvöddum þig á
afmælisdaginn þinn. Enda tilval-
ið að hafa fallega kveðjustund en
jafnframt halda upp á afmælis-
daginn. Nú kveð ég þig, amma,
og varðveiti allar góðu minning-
arnar um þig.
Anna Sigríður.
Dýrleif Finnsdóttir
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 20. SEPTEMBER 2016
✝ Gíslína Jón-asína Jóns-
dóttir, Lína, fædd-
ist á Svalbarða á
Hellissandi 5. sept-
ember 1925. Hún
lést á dvalar- og
hjúkrunarheim-
ilinu Grund 10.
september 2016.
Foreldrar henn-
ar voru Jón Gísla-
son, f. 4. október
1891, d. 29. nóvember 1977, og
Karen M. Jónsdóttir, f. 22. júní
1886, d. 27. september 1969.
Systur Línu voru Elín Jónína, f.
9. ágúst 1917, d. 27. ágúst 1936,
og Jóhanna Margrét, f. 6. sept-
ember 1918, d. 26. maí 1933.
Lína eignaðist tvíbura með
Leó Stanley Petoski. Þeir eru:
Jón Karel Leósson, f. 23. nóv-
ember 1946, og á hann tvær
dætur, fósturson og eitt barna-
barn; Elías Jóhann Leósson, f.
23. nóvember 1946, d. 12. októ-
ber 1999, og átti hann fimm
börn og barnabörnin eru fjögur.
Lína giftist Magnúsi Ragn-
arssyni, f. 30. nóvember 1928, d.
21. maí 1996. Þau skildu. Dætur
þeirra eru: Regína Magnús-
dóttir, f. 16. desember 1949, gift
Bjarna Ó. Júlíussyni og eiga þau
þrjú börn og sjö barnabörn;
María Magnúsdóttir, f. 15. júní
1951, og á hún fjögur börn og
níu barnabörn; Sigríður Magn-
úsdóttir, f. 13. október 1952, og
á hún eitt barn og þrjú barna-
börn. Lína giftist 7.
nóvember 1959
Hilmari B. Guð-
mundssyni, f. 31.
október 1930, d. 22.
júlí 2008. Foreldrar
hans voru Ásta
Jónsdóttir, f. 13.
október 1903, d. 8.
júní 1993, og Guð-
mundur Þ. Kon-
ráðsson, f. 26. sept-
ember 1909, d. 6.
apríl 1986. Dætur Línu og Hilm-
ars eru: Fjóla Hilmarsdóttir, f.
10. júní 1957, og á hún tvo syni
og þrjú barnabörn; Ásta Hilm-
arsdóttir, f. 20. júlí 1959, gift Jó-
hanni Sigurjónssyni og eiga þau
fjögur börn og þrjú barnabörn.
Fósturdóttir Línu og Hilmars er
Eva Ström, f. 18. september
1971, gift Agli Þorgeirssyni og
eiga þau þrjú börn.
Lína og Hilmar bjuggu nær
allan sinn búskap að Gnoðarvogi
28 í Reykjavík. Síðastliðin fimm
ár dvaldi Lína á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund.
Lína ólst upp á Hellissandi og
flutti til Reykjavíkur 12 ára að
aldri. Lína var lengst af hús-
móðir en starfaði í 10 ár í mötu-
neyti Skeljungs þar til hún varð
sjötug. Á sínum yngri árum
sýndi Lína dans með Pétri rak-
ara og var dansinn henni alla tíð
afar hugleikinn.
Útför Línu fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 20. september
2016, og hefst athöfnin kl. 15.
Elsku hjartans amma. Við
systkinin eigum erfitt með að
kveðja. Með hjartað fullt af
þakklæti förum við yfir gamlar
minningar og rifjum upp góðar
stundir. Við minnumst þó mest
tímans með ykkur afa í Gnoð-
arvoginum. Það var alltaf gott
að koma til ykkar. Innilegu
faðmlögin þín og kossar á kinn
þegar maður bæði kom og
kvaddi. Heimilið iðaði af lífi
enda stór fjölskylda. Mætti
líkja við félagsheimili. Við eig-
um óteljandi minningar og upp
rifjast margar gleðistundir. Við
sátum ófá skipti með þér yfir
Leiðindaljósi og ekki má
gleyma endalausa bakkelsinu.
Þér fannst ekkert betra en
bakkelsi og rjómi, og tímdir
oftast að gefa okkur með. Þú
sast oftar en ekki í græna
stólnum og dottaðir yfir sjón-
varpinu, en þóttist þó aldrei
missa af söguþræðinum. Þú
varst glaðlynd og glettin, hafðir
smitandi hlátur og var alltaf
stutt í grínið. Þú vildir hafa líf í
kringum þig og þar naustu þín
best. Það var stutt í púkann og
fallega brosið. Fallega brosið
og hlýja faðminn. Bestu sam-
verustundirnar voru samt í
sumarbústaðnum. Samvera sem
yljar okkur í dag sem dýrmæt-
ar góðar minningar.
Þú hugsaðir vel um ungana
þína. Eldaðir fyrir okkur í fínu
Shell-svuntunni þinni með lagn-
ingu í hárinu og perlur um
hálsinn. Þú varst alltaf svo fín.
Blússurnar, peysusettin, slæð-
urnar, festarnar og klemmu-
lokkarnir, prinsessan sem þú
varst. Fallega fína Lína, amma
tjútt.
Takk fyrir allt, elsku amma.
Loksins færðu hvíld og færð að
vakna með afa þér við hlið.
Elskum þig. Þín,
Elva Björg, Sigurjón,
Linda Björk og Arna
Karen.
Gíslína Jónasína
Jónsdóttir✝ Ottó J. Björns-son fæddist. 27.
ágúst 1934 í
Reykjavík. Hann
lést 10. september
2016.
Foreldrar hans
voru Júlíus Björns-
son verkfræðingur
í Reykjavík, f. 25.
júlí 1904 á Blöndu-
ósi, d. 26. nóvember
1991, og Estella
Dagmar Björnsson húsmóðir, f.
26. júlí 1907 í Danmörku, d. 2.
janúar 1984. Systur Ottós eru
Ellen, f. 18. október 1935, og
Þóra, f. 12. október 1941.
Ottó kvæntist Ragnhildi Jór-
unni Þórðardóttur hjúkrunar-
konu, f. 5. júní 1935, d. 12. jan-
úar 1992, þann 12. júlí 1961, þau
skildu.
Börn þeirra eru: a) Júlíus, f. 9.
nóvember 1961 í Danmörku,
sonur hans er Þórður Valtýr, f.
9. mars 1998. b) Þórður, f. 8.
ágúst 1963 í Danmörku. c)
Ragnhildur, f. 10. febrúar 1965 í
Danmörku, d. 17. janúar 1987. d)
Estella Dagmar, f. 15. mars 1968
í Reykjavík, maki Helgi Boga-
son, f. 18. október 1968, sonur
hans Steinþór Örn, f. 16. desem-
ber 1997, sonur þeirra Ottó
Vignir, f. 14. október 2011. e)
Einar f. 16. nóvember 1970 í
Reykjavík, maki Soffía Rut Jóns-
dóttir, f. 3. desember 1966, börn
þeirra eru Dagbjört Þórey og
Ásmundur Hjörtur, bæði f. 21.
júlí 1995. Dóttir Dagbjartar er
Anita Þórey, f. 4. desember
2012.
Ottó kvæntist Þóru Eyjalínu
Gísladóttur, f. 24. júlí 1937, d. 7.
maí 2007, þann 20. apríl 1977,
þau skildu. Dóttir
þeirra er Ingibjörg
Vigdís, f. 15. mars
1978 í Reykjavík,
maki Jónas H. Jón-
asson. Dætur Ingi-
bjargar eru Karól-
ína Ingibjörg, f. 27.
apríl 2002, og Dag-
mar Ísabella, f. 16.
apríl 2007.
Ottó var stúdent
frá MR 1954 og nam
stærðfræði við verkfræðideild
Háskóla Íslands 1954-1955 og
lauk cand. phil.-prófi 1955, nam
stærðfræði, eðlisfræði og efna-
fræði við Kaupmannahafnarhá-
skóla á árunum 1955 til 1958 og
eftir það tryggingastærðfræði
og tölfræði og lauk fyrrihluta-
prófi 1963 og lokaprófi í tölfræði
(cand.stat.) 1966.
Hann kenndi stærðfræði við
ýmsa framhaldsskóla á Íslandi
og við Kaupmannahafnarhá-
skóla á árunum 1963-1966. Var
við Raunvísindastofnun Háskól-
ans og Reiknistofnun 1967-1971.
Tölfræðilegur ráðunautur
Hjartaverndar 1967-1986.
Stundakennari í stærðfræði við
Háskóla Íslands frá 1967, síðar
aðjúnkt 1971-1975 og dósent frá
ársbyrjun 1976 og prófessor frá
1997 til starfsloka. Ottó var einn
af stofnendum Félags háskóla-
kennara og í fyrstu stjórn þess
1969-1970, og síðar fulltrúi þess
í háskólaráði og einnig launa-
málaráði BHM. Rannsóknir hans
voru á sviði almennrar tölfræði
og líkindafræði, líftölfræði og
sögu stærðfræðinnar o.fl.
Ottó verður jarðsunginn frá
Neskirkju í dag, 20. september
2016, klukkan 13.
Elsku pabbi litli.
Ein af mínum fyrstu minn-
ingum um þig, er þegar við spil-
uðum badminton í stóra holinu í
Hvassaleitinu þegar ég var
þriggja ára. Mér þótti líka gam-
an að skoða stóra Atlasinn þinn
og varst þú fús til að fræða mig
um lönd og borgir heimsins.
Eftir að við fluttum á Fornhag-
ann og ég orðin aðeins eldri
þótti mér mjög gaman að fara
með þér á listasöfn og á Þjóð-
minjasafnið enda ekki langt að
fara, svo ég á þér að þakka að
áhuginn á fornleifafræði kvikn-
aði snemma hjá mér. Þú gast
líka leikið við mig og fékk ég þig
stundum til að leika hestinn
minn og voru útreiðartúrar um
stofuna hin besta skemmtun og
sama gilti um þegar þú hentir
mér upp í loft og greipst mig
fyrir ofan rúmið mitt rétt fyrir
háttatímann með tilheyrandi
tísti og hlátri hjá mér. Þú varst
góður kennari og kenndir mér
að hjóla og á úr á fimm mín-
útum þegar ég var sex ára. Það
var mjög gaman að ferðast um
landið þvert og endilangt með
þér og mömmu á mínum yngri
árum. Alltaf voruð þið fróðleiks-
námur sem frædduð mig um
land og þjóð, þótt mín besta
skemmtun hafi verið stoppin í
sjoppum og kaupfélögum þar
sem ég bað um eitthvert dótarí.
Þegar ég var í menntaskóla
1996 bauðstu mér með þér til
Danmerkur og Austurríkis því
leið þín lá á ráðstefnu stærð-
fræðinga í Vínarborg, en sá
hængur var á að þú talaðir ekki
stakt orð í þýsku. Það gerði ég
hins vegar. Ferðin var mjög
skemmtileg og er mér mjög
minnisstæð. Einnig fórum við
saman til Danmerkur 2011 til að
sjá dóttur mína sýna ballett í
konunglega danska leikhúsinu.
Það að hafa bæði búið og ferðast
með þér til Danmerkur er mér
ógleymanlegt, því mér fannst þú
miklu skemmtilegri Dani en Ís-
lendingur, enda amma dönsk.
Þú varst svo „ligeglad“ þarna
úti. Eftir að ég fullorðnaðist,
flutti að heiman og eignaðist
mín eigin börn þá reyndist þú
þeim hinn besti afi og voru ófáar
sjoppuferðirnar á Stokkseyri
þar sem ég bjó þá, með afastelp-
unum þar sem komið var heim
með dót, nammi og ís út á kinn.
Þú varst ekki mikið að tjá þig
við fólk en þú naust þess að
hjálpa og gleðja. Það var mikið
áfall þegar heilsubrestur fór að
gera vart við sig hjá þér og
minni og hæfni þvarr. Þó er ég
glöð og fegin að allt fram á sein-
asta dag þekktirðu okkur. Það
er tómlegt án þín, pabbi minn,
en góðar minningar fylla hjarta
mitt það sem eftir er minnar
ævi. Ég kveð þig, elsku pabbi,
og sjáumst seinna.
Þín dóttir,
Ingibjörg Vigdís.
Náinn vinur minn, Ottó J.
Björnsson, er látinn. Við kynnt-
umst fyrst í Kaupmannhöfn er
ég sinnti kandídatsnámi og hann
nam tryggingastærðfræði. Er
ég kem heim til að sinna lands-
rannsókn Hjartaverndar hófst
samstarf okkar og ævilöng vin-
átta. Mikil vinna fór í undirbún-
ing rannsóknarinnar sem heppn-
aðist vel enda lifir rannsóknin
enn og er vel þekkt í veröldinni.
Menn eru sammála um að ein
meginorsök framgangs Hjarta-
verndar var að við læknarnir
áttuðum okkur á að leita þurfti
aðstoðar tryggingastærðfræð-
ings til þess að tryggja rétt úr-
val þátttakenda, skráningu, úr-
vinnslu gagna og skilning á
faraldsfræði. Traustar niður-
stöður rannsóknar náðust, ekki
síst í ferskri grein eins og far-
aldsfræði sem þá var ekki kennd
í læknanámi. Eftir að ég skipti
um starf áttum við Ottó oft sam-
skipti og vináttan var söm og
jöfn. Ævistarf Ottó var kennsla í
stærðfræði við Háksóla Íslands.
Nemendur Ottós hafa minnst
hans með að safna öllum
kennslubókum er hann samdi og
færa MR að gjöf. Ottó vann öll
sín verk hljóðalaust. Ég sendi
ættingjum Ottós samúðarkveðju
mína og barna minna.
Ólafur Ólafsson
fyrrv. landlæknir.
Ottó J. Björnsson
Ég var um það bil
sex ára þegar við
byrjum að ferðast
saman á húsbíl.
2007 fórum við saman til út-
landa á húsbílunum og skoðuðum
Danmörku, Þýskaland, Svíþjóð
og Noreg. En það sem ég, Gauti
og Sandra lærðum af honum var
til dæmis að sjóða egg í dós í heit-
um hver í Borgarfirði og Sandra
og Gauti fengu sér svo að smakka
af egginu sem hann sauð handa
þeim. Ég var ekkert mikið hrifin
af eggjum þá – þeim fannst þetta
mjög gott.
Maggi hafði líka rosalega gam-
an af að taka myndir, hann tók
alltaf myndavélina sína með
hvert sem hann fór og tók fullt af
myndum. Maggi tók rosalega
flottar myndir, hann vann þær
líka í tölvu og breytti og lagaði
myndirnar ef hann var ekki
Magnús Árnason
✝ Magnús Árna-son fæddist 27.
maí 1952.
Hann lést 27.
ágúst 2016.
Útför Magnúsar
fór fram 5. sept-
ember 2016.
ánægður með þær.
Ég fékk oft að fylgj-
ast með honum þeg-
ar hann var að vinna
myndirnar. Ég sat
við hliðina á honum
og passaði að fylgj-
ast vel með hvað
hann væri að gera.
Hann tók til dæmis
æðislegar myndir í
fermingunni hjá
Gauta og mér, ég
var ótrúlega ánægð með þær.
Hann vildi gera allt fyrir alla,
hann var hjálpsamur í öllu, alveg
sama hvað það var, alltaf var
hann jákvæður maður. Ég er
þakklát fyrir allt sem hann gerði
með mér og það sem hann kenndi
mér í öllum útilegunum sem við
fórum í saman. Mun geyma minn-
ingarnar sem við eigum öll saman
og höfum átt í gegnum tíðina.
Ást og umhyggja fylgja skal þér,
volgan yl ég sendi frá mér.
Í ótta við kveðjulaust ferðalag heim,
á sömu stundu á leið út í geim.
Ég veit eitt; að ég elska þig.
Hvíldu í friði, elsku Maggi.
Kveðja,
Kamilla Rún.
Sigurbjörn Þór-
isson, kæri vinur
okkar, fór frá okk-
ur alltof snemma.
Hann Bjössi var hraustur og
flottur strákur og umkringdur
góðu fólki. Keppnisandinn var
sterkur í honum og braust hann
þannig fram að við byrjuðum
allir að æfa okkur á línuskaut-
um, snjóbretti, hjólabretti og
fleiru.
Við vorum alltaf saman í æv-
intýrum um alla Reykjavík og
þá sérstaklega í Fossvogsdaln-
um.
Þannig vorum við í gegnum
árin ansi duglegir að finna okk-
Sigurbjörn
Þórisson
✝ SigurbjörnÞórisson fædd-
ist 20. nóvember
1992. Hann lést 21.
ágúst 2016.
Útför Sigur-
björns fór fram 2.
september 2016.
ur nýjar leiðir til að
skemmta okkur og
hlæja saman.
Heimilið hans
Bjössa var alltaf
opið okkur þannig
að við gátum hist
og verið saman,
okkur þótti mjög
vænt um það. Okk-
ar vinskapur virk-
aði sem innblástur
til allra sem voru í
kringum okkur.
Megi algóður guð þína sálu nú
geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. óþekktur)
Þínir vinir,
Sigurður, Andri
Dagur, Alexander
Örn, Ágúst og
Arnar Már.