Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.2015, Blaðsíða 35

Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.2015, Blaðsíða 35
Helgarblað 14.–17. ágúst 2015 Fólk Viðtal 31 mál verður það stærsta í heimi. En ef ég lít til baka held ég að það sé mun erfiðara að vera unglingur í dag en þegar ég var að alast upp. Hraðinn er orðinn svo mikill og kröfurnar sem krakkarnir upplifa miklar. Þeir þurfa að standa sig í öllu, fá sem flest „like“ og vera vinsælir í hópnum. Svo er það skepnuskapurinn á netinu sem er al- veg ömurlegur. Ég hef spilað í jarðar- förum fjögurra stelpna sem voru allar yngri en 16 ára þegar þær kvöddu. Ég man ekki eftir svo alvarlegum vanda- málum þegar ég var sjálfur ungling- ur.“ Hallærislegi pabbinn Af eigin unglingi segist hann ekki hafa miklar áhyggjur. „Hún er svo frábær, svo klár og yfirveguð og tek- ur engar ákvarðanir út í loftið. Ég hef litlar áhyggjur af henni,“ segir hann og játar því að hafa verið tilbúinn fyrir foreldrahlutverkið þegar Em- elíana kom inn í hans líf. „Við höf- um farið í gegnum ýmislegt saman. Ég var lengi vel hallærislegi pabb- inn og hef nú farið allan hringinn. Ég átti alveg von á slíkum tíma en það var ekki skemmmtilegt; alveg sama hvað maður reyndi, maður var alltaf hallærislegur í hennar augum. Í dag er það breytt – þótt hún myndi aldrei segja mér það,“ segir hann og brosir. Aðspurður segist hann telja sig ágætan pabba. „Ég er örugglega mjög skrítinn pabbi en ég held að ég sé góður pabbi. Ég er ekki mikið fyrir flóknar reglur. Bæði ég og börnin höf- um skap og suma daga er maður al- veg eins og hinir þreyttu foreldrarnir og missir sig. Sumir dagar eru erfið- ir en aðrir frábærir. Oftast er þetta alveg frábært. Það er mikilvægt að muna að þetta er ekki hjörð heldur fjórir einstaklingar og allir með sín- ar þarfir.“ Músíkin á hjartað Stefán og Hilda kynntust árið 2005 á Húsavík. „Ég var að spila á Sölku á fimmtudagskvöldi. Það voru fáir mættir og hún kom þarna með frænda mínum og við spjölluðum aðeins í hléinu og á eftir. Svo eft- ir nokkra daga fékk ég sms frá henni þar sem hún sagðist vilja læra á gít- ar. Hún hefur nú ekki lært á gítar enn- þá en við erum búin að búa til þrjú börn,“ segir hann brosandi og bæt- ir við að Hilda styðji við hann í tón- listinni. „Þetta var það sem ég var að gera þegar við kynntumst og það væri mjög ósanngjarnt af henni að ætlast til þess að það breyttist. Það væru vörusvik. Þessu er lýst ágætlega í texta með Bubba, Fuglinn er floginn: „Músíkin á hjarta mitt og hefur alltaf átt.“ Þetta gengur vel þótt það komi auðvitað upp hlutir sem maður þarf að tækla.“ Ættingjar hjálpa Aðspurður segir hann Hildu hafa heillað sig við fyrstu sýn. „Hún var öðruvísi í fasi; svo róleg og yfirveguð og í sixties-kjól. Það var eitthvað sér- stakt við hana, hún var ekki inni í þess- um ramma eins og hinar stelpurnar. Við erum mjög góðir vinir, sem bet- ur fer, enda með stórt heimili þar sem þarf í mörg horn að líta. Þetta verður vonandi aðeins auðveldara þegar sá minnsti verður meira sjálfbjarga. Þá minnkar kannski álagið,“ segir hann og bætir við að þau fái einnig hjálp frá fjölskyldunni. „Amman og afinn hlaupa gjarnan undir bagga, annars væri þetta ekki mögulegt. Sem bet- ur fer höfum við gott bakland og þá fyrst og fremst foreldra okkar beggja og svo líka í systur minni. Þótt hún sé með stórt heimili er hún dugleg að hjálpa. Og svo eru það allir vinirn- ir og ættingjarnir sem gjarnan skjóta yfir mann húsaskjóli þegar maður kemur suður.“ Enginn í fjölskyldunni falskur Foreldrar Stefáns eru Edda Stefáns- dóttir, sem í dag er heimavinnandi, og Jakob Stefánsson sem starfar í Kröfluvirkjun. Stefán á eina systur, Guðrúnu, sem er þremur árum eldri og býr á Akureyri ásamt sín- um manni og sex börnum. Aðspurð- ur segir hann mikið um tónlist í fjöl- skyldunni. „Það er mikið sungið og á ættarmótum er alltaf sungið í rödd- um. Mér finnst alltaf jafn skrítið að fara á ættarmót þar sem ekki er sung- ið í röddum. Ég man ekki eftir nein- um í fjölskyldunni sem er falskur eða hefur ekki tóneyra. Að sama skapi glamra margir á hljóðfæri þótt það sé mismikið. En við erum afskap- lega músíkölsk,“ segir Stefán sem ólst upp við Kim Larsen, HLH-flokk- inn og rokkabillítónlist pabba síns og Nat King Cole, Aretha Franklin og Barry White í gegnum mömmu sína. „Svo var ég sjálfur að hlusta á Queen, Metallicu, Pearl Jam og Nir- vana sem unglingur. Ég held að mér finnist engin tónlist leiðinleg, ekki ef það er einhver sannleikur í henni. Ef þeir sem flytja hana eru að meina það sem þeir eru að gera þá kann ég að meta hana. Ég var til að mynda dá- lítið lengi að fatta ýmislegt í íslensku poppi og fannst það oft á tíðum „feik“ en í dag finnst mér það mjög gott af því að ég veit að það er búið til með hjartanu. Og það er nóg fyrir mig.“ Heillaðist af fagmennskunni Kaflaskipti urðu í lífi Stefáns þegar meðlimir Dimmu höfðu samband við hann í mars 2011. Hann seg- ir tónlist Dimmu hafa verið sér að skapi en viðurkennir að það hafi þó tekið hann tíma að finna sinn stað í sveitinni. „Ég tók við af söngvara sem var allt öðruvísi en ég og var ekki kominn til að vera framlenging af honum heldur til að vera ég sjálf- ur. Það tók tíma að aðlagast sveitinni og fyrir þá að aðlagast mér, að púsla þessu öllu saman. Fyrstu tónleikarn- ir voru svo 7. júní og svo tókum við ár í að gera nýja plötu. Það sem heillaði mig mest við Dimmu er fagmennsk- an. Ég átti ekki erfitt með að komast í hljómsveit en fannst oft vanta þetta „dedication“ eins og ég fann strax hjá þeim.“ Enn skíthræddur við skóla Þrátt fyrir slæma reynslu af skóla- kerfinu ákvað Stefán að reyna fyrir sér í háskóla. „Ég komst inn bakdyra- megin, þrátt fyrir að vera ekki með stúdentspróf, þar sem ég var orðinn þetta gamall. Ég er gríðarlega ánægð- ur með það og finnst alveg stórmerki- legt að ég skuli vera kominn með há- skólagráðu en það er eitthvað sem ég bjóst aldrei við að eiga eftir að upp- lifa. Ég sem féll í stærðfræði á sam- ræmdu prófunum og rétt slefaði í hinu. Í grunnskóla skrópaði ég mikið og lagði allan minn metnað í félags- lífið. Þegar ég kom í háskólann voru forsendurnar aðrar. Ég var samt ekki með neitt sjálfstraust þegar ég byrjaði og þurfti að telja í mig kjark til að þora þessu. Ekki það að ég hefði áhyggj- ur af prófunum eða að þurfa að tala fyrir framan bekkinn heldur eru það reglurnar sem ég á í basli með. Akademískar reglur eru hreint helvíti fyrir mig. Ég get ekki einu sinni bak- að pönnukökur eftir uppskrift heldur verð að breyta eftir mínu höfði,“ segir Stefán sem útskrifaðist með BA-próf í þroskaþjálfun árið 2013. „Annars er ég ennþá skíthræddur við skóla – al- veg logandi hræddur. Það þyrfti mik- ið átak til að koma mér þangað aftur þótt það séu ekki nema tvö ár síðan ég útskrifaðist. Einn daginn sest ég kannski aftur á skólabekk. Það væri mikill sigur ef ég gæti klárað eitthvað tengt raungreinum.“ Gengur í huganum Þrátt fyrir prófið starfar hann sem leiðsögumaður hjá Saga Travel með- fram tónlistinni. „Ég hef alltaf haft áhuga á fólki en minn áhugi ligg- ur helst í krökkum sem ég sé sjálf- an mig í. Það er svo gefandi að geta haft áhrif á líf fólks til að ná árangri. Leiðsögustarfið passar betur með tónlistinni og þegar upp er staðið er margt í náminu sem nýtist í leiðsögn- inni líka. Þar þarf ég að lesa hópinn og lesa í getu hvers og eins. Oft erum við að fara inn í erfiðar aðstæður sem fólk er ekki vant, eins og inn í hella. Þá er mikilvægt að geta áttað sig á hverjir geta hvað á þeim tíma sem tekur fyrir rútuna að keyra á stað- inn,“ segir hann og játar því aðspurð- ur að hann sé náttúrubarn. „Ég hleyp mikið og þá oftast út í móa og upp á fjöll. Eins stunda ég veiði og þá er veiðin sjálf ekki aðalatriðið heldur stoppa ég gjarnan hjá klettum, sit Fjögurra barna faðir Stebbi Jak er söngvari Dimmu og fjögurra barna faðir. Mynd SiGtryGGur Ari Feðgar Stefán tekur fjölskylduna gjarnan með á tónleika. náttúrubarn Stefán veiðir rjúpur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.