Fréttatíminn - 21.10.2016, Blaðsíða 44

Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrunlilja@amk.is
Mig langaði rosalega mikið að sigra á þessu móti. Venjulega set ég mér ekki þannig markmið og kannski
var þetta frekar draumur en mark-
mið. Það voru mjög sterkir keppend-
ur að keppa og ég vissi að það gat allt
gerst. Rétt fyrir úrslit var ég búin að
reikna út að ég yrði í öðru eða þriðja
sæti. En þegar ég áttaði mig á því að
ég væri búin að sigra þá brast ég í
grát og ég trúi þessu varla ennþá,“
segir fitnessdrottningin, Margrét
Edda Gnarr, sem sigraði á dögunum
á fitnessmótinu Nordic Pro í Finn-
landi, en hún keppir í bikinífitness.
Nú er hún komin í frí frá æfingum
og keppni þangað til á næsta ári og
ætlar hún meðal annars að nýta tí-
mann í að fara í gott frí með kærast-
anum sínum, tónlistarmanninum
Ásgeiri Trausta.
Frábær árangur eftir veikindi
Það er óhætt að segja að Margrét hafi
átt magnað ár í sinni íþrótt. Hún hef-
ur unnið á nokkrum mótum og náð
langt á öðrum mjög stórum. Sem er
eiginlega alveg ótrúlegt í ljósi þess
allt árið 2015 var hún að jafna sig eft-
ir slæma kinnholusýkingu sem náði
að dreifa sér um andlit hennar og að
lokum þurfti hún í aðgerð.
„Ég var ekkert að undirbúa mig
einu sinni. Ég einbeitti mér bara
að því að borða hollt og hreyfa mig
eins og ég gat, en um leið og lækn-
irinn minn gaf mér leyfi til að æfa
aftur á fullu þá kíkti ég á dagatalið,
sá hvenær næsta mót yrði og byrjaði
að undirbúa mig fyrir það.“
Draumur Margrétar var að keppa
á móti sem kallast Mr. Olympia og fer
fram á haustin, en til þess þurfti hún
að ná ákveðnum árangri. „Markmið-
ið mitt fyrir 2016 var að keppa eins
mikið og ég gæti í þeirri von um að
sigra á atvinnumóti, en maður þarf
að sigra á slíku móti eða safna nógu
mörgum stigum til að vera gjald-
gengur á Mr. Olympia. Fyrsta mót
ársins í janúar átti að vera upphitun
fyrir komandi mót, en ég endaði á
að sigra á mótinu,“ segir Margrét og
hlær. Það er því óhætt að segja að
hún hafi komið tvíefld til baka eft-
ir veikindin. Sigurinn var líka sér-
lega sætur í ljósi þess að á þessu móti
er oft mikið um klíkuskap og taldi
Margrét því engar líkur á því að hún
næði verðlaunasæti.
Öskruðu nafnið hennar
„Ég átti bara eina vinkonu í salnum
og ég bað hana um að hvetja mig
Hefur átt
magnað ár
eftir erfið
veikindi
Fitnessdrottningin Margrét Edda Gnarr var
allt síðasta ár að jafna sig eftir veikindi og gat
lítið æft. Hún kom tvíelfd til baka í upphafi
þessa árs og hefur heldur betur komið sér á
kortið. Margrét hefur alltaf verið mikil keppnis-
manneskja og ætlaði sér að ná langt í einhver-
ri íþrótt. Hún prófaði nokkrar, en lengst af var
hún í tækvandó. Þar fékk hún líka þá virðingu
sem hana skorti í skólanum þar sem hún varð
fyrir einelti.
Eini atvinnumaðurinn Margrét sá sér strax leik á borði eftir að hafa náð þriðja sæti á sínu fyrsta fitnessmóti, og setti sér markmið um að
verða fyrsti íslenski atvinnumaðurinn í íþróttinni. Mynd | Rut
 Lengri útgáfu af
viðtalinu má finna á
frettatiminn.is
áfram á ensku svo dómarnir vissu
hverja hún væri að hvetja. En þegar
ég stóð á sviðinu þá fór ég að heyra
fullt af fólki í salnum öskra nafnið
mitt, og heyrði ekkert í vinkonu
minni. Það kom mér mikið á óvart
að sigra og þá var ég strax orðin
gjaldgeng á Mr. Olympia,“ útskýrir
Margrét sem hélt sig þó við planið
sitt og keppti á öllum þeim mótum
sem hún hafði ákveðið að fara á. Á
sama tíma kom hún sér vel á fram-
færi, sem er mikilvægt í þessum
bransa.
„Ég keppti svo á Mr. Olymp-
ia í september og það var geggjuð
upplifun. Ég náði 13. sæti, sem ég
er alveg ágætlega sátt við, en mér
fannst eiga skilið að vera ofar,“ seg-
ir Margrét en markmið hennar var
að komast í topp fimmtán á mótinu.
„Ég hef alltaf verið með markmið
og drauma og nú er draumurinn að
komast í topp tíu eða topp fimm á
Mr. Olympia á næsta ári,“ segir þessi
skelegga unga kona og brosir. Hún
er heldur betur búin að koma sér á
kortið.
Stefndi á Ólympíuleikana
Gífurlegur metnaður og
óbilandi þrautseigja
hefur komið Mar-
gréti á þann stað
sem hún er í
dag, en hún hef-
ur alltaf verið
mikil keppn-
ismanneskja
og íþróttir af
ýmsu tagi hafa
legið vel fyrir
henni.
Íþróttaferill
hennar hófst í fim-
leikum en vegna of-
virkni átti hún stundum
erfitt með að fylgja fyrirmælum
og var oft farin að gera eitthvað allt
annað en kennarinn sagði. Sjö ára
var hún færð yfir í tækvandó. „Ég
held að ég hafi verið færð í það út
af aganum. Það er svo mikill agi
í tækvandó. Kennarinn var mjög
strangur og ég lærði mikið af hon-
um, en þegar á leið fannst mér hann
of strangur.“
Margrét fann sér því nýja íþrótt,
og listdans á skautum varð fyrir
valinu. „Ég var strax farin að skauta
afturábak og gera stökk og mjög
fljótlega var ég farin að hugsa að
mig langaði að keppa á Ólympíuleik-
unum. Ég ætlaði að verða fyrsti Ís-
lendingurinn til að keppa í listdansi
á skautum á Ólympíuleikunum,“
segir Margrét og hlær af kapp-
seminni í sjálfri sér. Þrettán ára
meiddist hún hins vegar í ökklunum
og varð að hætta skautaæfingum.
Fljótlega eftir að skautarnir
voru lagðir á hilluna lá leiðin aftur
í tækvandó og heillaðist Margrét
þá gjörsamlega af íþróttinni. Hún
eyddi öllum sínum tíma á æfingum,
en að hluta til var hún líka að flýja
einelti sem hún varð fyrir í skólan-
um. Í tækvandó var hún í öruggu
umhverfi sem henni leið vel í og þar
voru allir jafnir.
Leið illa vegna eineltis
„Ég var lögð mikið í einelti þegar
ég var lítil, því ég var rauðhærð og
með freknur, svo var ég með risa-
stórt frekjuskarð. Það var mikið gert
grín að mér og eineltið þróaðist yfir
á annað stig þegar ég kom í gagn-
fræðaskóla. Það varð miklu meira
andlegt og rosalega lúmskt. Sér-
staklega eftir að ég fór að þyngjast,“
segir Margrét sem byrjaði að sækja í
mat í kjölfar þess að foreldrar henn-
ar skildu þegar hún var ellefu ára.
Hún þyngdist töluvert á skömmum
tíma en var samt alltaf í góðu formi,
enda á fullu í íþróttum.
„Það situr mikið í mér þegar ég
fór til skólahjúkrunarfræðings í átt-
unda bekk þar sem fór fram hæðar-
og þyngdarmæling. Við fórum fjórar
saman inn til hennar og stelpurnar
sem fóru með mér voru allar
vinsælar, sætar og litl-
ar. Þegar ég steig á
vigtina þá hristi
hjúkrunar-
fræðingur-
inn hausinn
og spurði
mig hvort
ég gerði
mér grein
f yr ir þv í
hvað ég væri
þung. Þá var
ég í kringum
70 kíló, sem ég
myndi ekki segja að
væri þungt. En ég var
líka mjög vöðvastælt. Hjúkr-
unarfræðingurinn sagði að ég væri
langt yfir kjörþyngd og stelpurnar
gripu það strax á lofti. Svo fóru allir
að hvísla þetta á göngunum. Mér leið
alls ekki vel í skólanum, en ég fann
aldrei fyrir neikvæðni í tækvandó.
Þar var borin virðing fyrir öllum.“
Margrét sýndi strax framúrskar-
andi árangur í tækvandó, bæði af
því hún æfði eins og brjálæðingur
og svo lá þetta vel fyrir henni. „Ég
stóð mig svo vel á æfingum að mér
var strax boðið að æfa með keppn-
ishópnum og mér var sagt að ég gæti
náð langt í keppni þannig ég fór aft-
ur að hugsa út í Ólympíuleikana.
Það hafði enginn Íslendingur keppt
á Ólympíuleikunum í tækvandó svo
ég sá fyrir mér að verða fyrst. Þá var
ég búin æfa í einn mánuð og keppa
á einu móti,“ segir Margrét og skell-
ir upp úr. „Ég var svo metnaðarfull
í tækvandó að í níunda bekk hætti
ég næstum að mæta í skólann, bæði
af því mér leið illa þar og af því ég
vildi helga líf mitt tækvandó. Ég æfði
í tveimur klúbbum og annar þeirra
var í Hafnarfirði. Ég bjó í miðbæn-
um og þegar ég átti ekki peninga í
strætó fór ég á línuskautum, sama
hvernig viðraði. Þetta tók mig stund-
um nokkra klukkutíma.“
Svelti til að deyfa sig
Það kann engan að undra að Margrét
léttist töluvert á þessum tíma, en
hún æfði tækvandó af kappi þangað
til hún varð tvítug. Þá varð hún fyrir
miklu áfalli í lífinu sem hafði djúp-
stæð áhrif á hana. „Mér leið mjög
illa og varð rosalega veik. Ég missti
alla matarlyst og notaði svelti til að
deyfa mig. Þannig var það í nokkra
mánuði. Fólkið í kringum mig var
farið að hafa miklar áhyggjur af mér.
Ég var grindhoruð, komin niður í
47 kíló, en var vön að vera rúm 60
kíló. Þá var ég líka komin með hjart-
sláttartruflanir. Þegar systir mín sá
mig eftir að við höfðum ekki hist í
nokkrar vikur þá fór hún að gráta
og það var svolítið „wakeup call“ fyr-
ir mig.“
Fyrsti atvinnumaðurinn
Í kjölfarið sótti Margrét sér hjálp,
bæði hjá sálfræðingi og hjá tólf
spora samtökum, og þegar henni fór
að líða betur fór hún að fara í rækt-
ina. „Það var mjög ógnvænlegt að
byrja aftur í líkamsrækt, ég var svo
veikburða, en mig vantaði eitthvað
nýtt að gera og ég vildi styrkja mig.
Það var aðalmarkmiðið. En svo fór
ég að taka eftir stelpum í ræktinni
sem mér fannst líta svo vel út. Þær
voru ekki of stæltar, en mjög tónaðar
og flottar. Mig langaði að líta þannig
út og fór að spyrjast fyrir um þær.
Þá kom í ljós að þær voru að undir-
búa sig fyrir fitnessmót. Ég vissi al-
veg hvað fitness var og þær sem ég
hafði séð í því voru svo svakalega
massaðar. En þessar stelpur voru að
keppa í nýjum flokki sem var þá bik-
inífitness. Ég hugsaði með mér að
ég hlyti nú að geta gert þetta með
minn bakgrunn í íþróttum,“ segir
Margrét sem nokkrum mánuðum
síðar steig á svið á sínu sína fyrsta
fitnessmót þar sem hún hafnaði í
þriðja sæti. „Strax í kjölfarið fór ég
að skoða næsta skref í þessu sporti
og það var að gerast atvinnumaður.
Það hafði enginn á Íslandi gert það.
Ég sá að þarna væri tækifæri fyrir
mig.“ Tveimur árum síðar, árið 2013,
var Margrét svo orðinn atvinnumað-
ur í íþróttinni, enda ekki þekkt fyrir
annað en að ná markmiðum sínum.
„Nú er ég í raun búin að ná öllum
markmiðum mínum þannig ég verð
að finna eitthvað nýtt. Kannski finna
nýja íþrótt,“ segir Margrét kímin.
ZENDIUM STYRKIR
NÁTTÚRULEGAR
VARNIR MUNNSINS
FÉLAG ÍSLENSKRA
TANNFRÆÐINGA MÆLIR
MEÐ ZENDIUM TANNKREMI
…viðtal 4 | amk… FÖSTUDAGUR 21. OKTÓBER 2016
„Mér
leið mjög illa
og varð rosale
ga
veik. Ég misst
i alla
matarlyst og n
otaði svelti
til að deyfa mi
g. Þannig
var það í nokk
ra mánuði.
Fólkið í kringu
m mig var
farið að hafa m
iklar
áhyggjur af
mér.“
Köllunarklettsvegi 1, 104 Reykjavík • Sími: 531 3300 • ritstjorn@amk.is
Útgefandi: Gunnar Smári Egilsson. Blaðamenn: Katrín Bessadóttir, katrin@amk.is; Kidda Svarfdal, kidda@amk.is og Sólrún Lilja Ragnarsdóttir, solrunlilja@amk.is.
Framkvæmdastjóri og auglýsingastjóri: Valdimar Birgisson. amk… er gefið út af Morgundegi ehf. og er prentað í 83.000 eintökum í Landsprenti.