Fréttablaðið - 04.02.2017, Blaðsíða 112

Fréttablaðið - 04.02.2017, Blaðsíða 112
Stjórnmál og hagSmunaaðilar eiga það til að rífa lýð- ræðið í Sundur og það er ekki gott. LeikList Andaðu HHHHH eftir Duncan Macmillan Iðnó Leikfélagið Fljúgandi fiskar Leikarar: Þorvaldur Davíð Kristjáns- son og Hera Hilmarsdóttir Leikstjóri: Þórey Sigþórsdóttir Þýðing: Hera Hilmarsdóttir Hreyfingar: Alicja Ziolko Lýsing: Kjartan Darri Kristjánsson Leikfélagið Fljúgandi fiskar frum- sýndi tiltölulega nýtt breskt leik- rit í Iðnó síðastliðinn sunnudag. Í Andaðu leitast breska leikskáldið Duncan Macmillan við að skoða samband ungra einstaklinga og leggur alla veröldina undir á sama tíma. Hugmyndin um barneignir er fyrst nefnd í IKEA, ekki endilega mest viðeigandi staðsetningin, viðbrögðin láta ekki á sér standa. Konan og maðurinn bera engin nöfn en eru ósköp venjulegt ungt fólk að finna sinn stað í veröldinni. Hún er doktorsnemi og hann er fremur misheppnaður tónlistar- maður. Skötuhjúin komast fljótlega að því að lífið lætur illa að stjórn. Stundum er hreinlega ómögulegt að finna hlutunum réttan tíma og farveg. En geta þau borið ábyrgð á því að fæða barn inn í þennan heim sem er að umhverfishruni kominn? Andaðu er maraþonverk fyrir leikara en Þorvaldur Davíð Krist- jánsson og Hera Hilmarsdóttir standa ein á tómu sviðinu í nær tvo tíma. Orðaskiptin eru snörp og tilfinningarússíbaninn spannar nánast allan tilfinningaskalann. En þegar allt kemur til alls er verkið yfirskrifað, þ.e. það er bæði of langt og skortir málefnalegan fókus, sér- staklega síðustu þrjátíu mínút- urnar. Hera þýðir texta Macmillans nokkuð vel en herslumuninn vantar til að finna rétta tóninn. Einnig er breytingin á titlinum afleit, en upp- haflega er verkið kallað Lungu, og staðfæringin óþarfi. Aftur á móti er leikur þeirra beggja virkilega góður. Þorvaldur er trúverðugur sem örlítið mis- heppnaði ungi maðurinn sem gerir sitt besta til að styðja kærustuna sína. Náttúrulegar hreyfingar hans og einlægt augnaráð gefa þessum ósköp venjulega manni dýpt. Hera er að sama skapi góð og vonandi eigum við eftir að sjá hana meira á íslensku leiksviði. Stundum fór móðursýkin aðeins yfir strikið en leikur Heru er skínandi þegar heift- arleg sorg skellur á parinu. Örvænt- ingu og þögn þeirra beggja er virki- lega vel komið til skila, samleikur þeirra er líka eftirtektarverður. Umgjörðin er nánast engin sem gerir vinnu leikaranna ennþá mark- verðari. Áhorfendur sitja á stólum sem stillt hefur verið upp í hring á gólfinu og umkringja leiksviðið. Þessi lausn er bæði skynsamleg og áhugaverð en þess væri óskandi að leikstjórn Þóreyjar Sigþórsdóttur hefði verið aðeins lágstemmdari. Þó að sviðshreyfingarnar eftir Alic- jiu Ziolko séu stundum ágætar þá er þeim algjörlega ofaukið í sýning- unni og verða stundum hreinlega fyrir leikurunum. Kjartan Darri Kristjánsson sér um lýsinguna en hún er djörf að því leytinu til að engar ljósabreytingar eru gerðar á allri sýningunni heldur er unga parið undir smásjá allan tímann. Sviðsetning Fljúgandi fiska er virðingarvert framtak og fleiri leik- hópar mættu taka þau sér til fyrir- myndar. Andaðu er fínasta tæki- færi fyrir áhorfendur til að sjá unga og spennandi leikara takast á við krefjandi hlutverk með takmörkuðu prjáli, bara fínum leik. Sigríður Jónsdóttir NiðurstAðA: Slagkraftinn vantar í annars ágætri sýningu. Eitt barn, eitt par, einn heimur Þorvaldur Davíð Kristjánsson og Hera Hilmarsdóttir í hlutverkum sínum í Andaðu sem er sýnt í Iðnó um þessar mundir. MynD/KrIStín BogADóttIr Franska kvikmyndahá-tíðin stendur nú sem hæst og fram til þess 10. febrúar hér í Reykja-vík. Það eru Franska sendiráðið og Alliance française í Reykjavík, í samstarfi við Háskólabíó, Institut français og kanadíska sendiráðið, sem standa að baki hátíðinni en þar gefst fólki kostur á að sjá fjölda áhugaverðra mynda frá frönskum málsvæðum. Alls eru sýndar ellefu myndir á hátíðinni af ólíkum toga þannig að allir ættu að geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Á meðal aðalmynda í ár er kanadíska myndin My Internship in Canada (Guibord s’en va-t-en guerre) en einn af leikurunum, Irdens Exantus, er staddur hér á landi að kynna myndina. Irdens Exantus hefur hlotið mikið lof fyrir leik sinn í myndinni sem hann segir vera pólitíska háðsádeilu sem sé óneitanlega eilítið óvenjulegt á okkar tímum. „Ég leik ungan hugsjónamann frá Haítí sem kemur til Kanada til þess að starfa sem lærlingur hjá óháðum kanadískum þingmanni. En svo kemur upp sú staða að þessi óháði þingmaður stendur allt í einu frammi fyrir því að það er hans atkvæði sem ræður því hvort Kan- ada fer í stríð í Afganistan eða ekki. Lærlingurinn sem kom til hans til þess að læra meira um stjórnmál í þróuðu lýðræðisríki er skyndilega kominn inn í hringiðu svona stórra atburða. En svo eru líka alltaf hags- munaaðilar í öllum málum þannig að það er sitthvað sem blandast inn í þetta.“ Myndin er pólitísk háðsádeila, sem gerist í hinu frönskumælandi fylki Québec, en það form verður að teljast fremur óvenjulegt í kvik- myndum dagsins í dag. Irdens Exan- tus segir að það eigi sér eflaust eðli- lega skýringu. „Þorri fólks í Kanada að minnsta kosti lítur ekki á stjórn- mál sem eitthvað fyndið. Það er ákveðinn ótti við að fjalla af léttúð um það sem er alvarlegt og nálgunin í þessari mynd er óneitanlega frekar frumleg.“ Aðspurður hvort myndin snúist um það landslag stjórnmálanna í Kanada þá segir Irdens Exantus að það sé í raun ekki aðalviðfangsefnið. „Fyrst og fremst snýst þetta um það að velja rétt. Að sjá til þess að lýð- ræðið hafi eðlilegan framgang. Að setja sig inn í sjónarmið allra sem láta sig málið varða og þar hafa allir eitthvað til síns máls en það er erfitt að vega og meta hvaða ákvörðun er rétt þegar hagsmunaðilar úr ólíkum áttum eru allir að berjast fyrir sínu án þess að það fari fram einhver almennileg og eðlileg umræða. Stjórnmál og hagsmunaaðilar eiga það til að rífa lýðræðið í sundur og það er ekki gott. Það er allt bara rétt eða rangt og ekkert þar á milli.“ Irdens Exantus segir að hann hafi alls ekki verið pólitískur áður en hann tók að sér hlutverkið en það hafi þó breyst. „Ég spáði lítið í stjórnmál en þegar ég tók að mér hlutverkið þá fannst mér að ég þyrfti að setja mig inn í þetta og las mér því til um stjórnmál. Það er líka hluti af því að skoða þær áskoranir sem við stöndum frammi fyrir sem þjóð. En ég er líka stoltur af því að vera Kanadamaður, sérstaklega núna þegar við stöndum frammi fyrir því sem er að gerast í Bandaríkjunum. Þannig að í samanburðinum við Bandaríkin í dag þá finnst mér líka satt best að segja að við höfum sitt- hvað til þess að vera stolt af hjá okkur og vonandi getum við verið öðrum góð fyrirmynd.“ Fyrst og fremst snýst þetta um að velja rétt irdens exantus er ungur kvikmyndaleikari frá kanada sem er hingað kominn til þess að taka þátt í frönsku kvikmyndahátíðinni með pólitíska háðsádeilu um hversu erfitt það getur reynst að velja rétt. Irdens Exantus segist vera stoltur af því að vera Kanadamaður, ekki síst í ljósi þess sem er að gerast í stjórnmálunum í Bandaríkjunum. FréttABLAðIð/EyÞór Atriði úr kvikmyndinni My Internship in Canada sem er sýnd á Frönsku kvikmyndahátíðinni um þessar mundir. Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is 4 . f e b r ú A r 2 0 1 7 L A u G A r D A G u r68 M e N N i N G ∙ f r É t t A b L A ð i ð 0 4 -0 2 -2 0 1 7 0 4 :2 7 F B 1 2 8 s _ P 1 1 2 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 9 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 1 7 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 C 2 8 -F C 7 C 1 C 2 8 -F B 4 0 1 C 2 8 -F A 0 4 1 C 2 8 -F 8 C 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 A F B 1 2 8 s _ 3 _ 2 _ 2 0 1 7 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.