Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2016, Blaðsíða 20

Heimilisfang
Kringlan 4-12
6. hæð
103 Reykjavík
fréttaskot
512 70 70fr jál s t, ó Háð dag b l að DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
aðalnúmer
ritstjórn
áskriftarsími
auglýsingar
sandkorn
20 Umræða
Útgáfufélag: DV ehf. • Stjórnarformaður og útgefandi: Björn Ingi Hrafnsson • Ritstjórar: Eggert Skúlason og Kolbrún Bergþórsdóttir
Viðskiptaritstjóri: Hörður Ægisson • Fréttastjórar: Baldur Guðmundsson og Einar Þór Sigurðsson • Umsjónarmaður innblaðs: Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
Framkvæmdastjóri : Steinn Kári Ragnarsson • Umbrot: DV ehf. • Prentun: Landsprent • Dreifing: Árvakur
Helgarblað 12.–15. febrúar 2016
Það er yndislegt að
labba úti í ferska loftinu
Fólk hélt að ég myndi
ekki keppa aftur
Ekki koma með afsökun um að
þetta sé bara einu sinni á ári
Þær eru víða Reynisfjörurnar
Jón Þór Ólafsson er orðinn stöðumælavörður og kann vel við það. – Fréttablaðið Margrét Edda Gnarr veiktist alvarlega og þurfti að taka því rólega um tíma. – DV Davíð Kristinsson gagnrýnir sælgætisát á öskudaginn. – dv.is
H
örmulegt banaslys varð í
Reynisfjöru í vikunni. Er­
lendur ferðamaður lést
eftir að kröftug alda reið
yfir hann. Umræðan sem
hefur verið um þennan mikla ferða­
mannastað undanfarin misseri hefur
verið mikil. Stundum jafnvel æsinga­
kennd.
Nú er rætt um vöktun á svæðinu
og jafnvel einhvers konar lögreglu á
ströndinni. Er það eitthvað sem okk­
ur hugnast? Viljum við skilgreina
hættulega staði fyrir ferðamenn og
setja þar upp vöktun? Hvað með
Krísuvíkurbjarg, Dettifoss, Glym og
jafnvel Esjuna? Allt eru þetta hættu­
legir staðir ef fólk fer óvarlega.
Við seljum mörgum ferðamann­
inum þá ímynd af Íslandi að landið
sé óspillt og fagurt. Við sem erum svo
lánsöm að búa hér alltaf, viljum svo
gjarnan að ferðamenn fái að njóta
náttúrufegurðarinnar með okkur.
Sennilega er hættulegasti ferða­
mannastaðurinn á Íslandi Hring­
vegurinn sjálfur. Þjóðvegur númer
eitt, með sínum einbreiðu brúm,
hálku sem óvanir bílstjórar eiga auð­
velt með að misreikna og bílum sem
ljósmyndaþyrstir ferðamenn stökkva
út úr í tíma og ótíma. Við erum með
vöktun á þjóðvegi eitt. Þar er lög­
reglan við störf. Engu að síður er
slysatíðni mikil og ferðalangar, inn­
lendir og erlendir, látið lífið.
Verðir á ferðamannastöðum
munu engu bjarga. Fólk fer þangað
sem það vill. Eigum við ekki bara að
leyfa það áfram en um leið uppfræða
ferðamennina betur um hætturnar?
Á Íslandi eru náttúruöflin kröftug og
um leið fögur og geta verið hættuleg.
Níu ár eru frá því að ferðamaður fórst
síðast í Reynisfjöru. Miðað við þann
gríðarlega fjölda sem sækir staðinn
heim segir það meira en mörg orð.
Setjum upp viðvörunarskilti og fræð­
um ferðamenn en missum okkur
ekki í eftirlitinu. Í öllum löndum eru
hættur ef ekki er farið varlega. Þær
eru nefnilega víða Reynisfjörurnar og
ekki bara hér á landi. Fræðum ferða­
menn sem hingað koma og, umfram
allt, minnum þá á að þeir eru hér á
eigin ábyrgð og eru velkomnir. Eyði­
leggjum ekki upplifunina með enn
einni eftirlitsstofnuninni. n
Allt fyrir ekkert
Karl Garðarsson, þingmaður
Framsóknarflokksins, vakti í
vikunni athygli á þeim „30 að­
ferðum“ sem
fjármálafyrir­
tækin beittu til að
„rukka almenning
um tugi milljarða
í formi alls kyns
þjónustugjalda.“
Þar kýs Karl að
blanda saman þóknanatekjum
fjármálastofnana, sem innheimt­
ast af lána­ og verðbréfaviðskipt­
um auk kostnaðar vegna vanskila,
við þjónustugjöld.
Þá vekur það eftirtekt í upp­
talningu þingmannsins að þar má
finna úrvinnslugjald, sem fram
til þessa hefur einkum verið lagt
á þá sem véla með lífræn leysi­
efni, og leigugjald, sem neytend­
ur greiða til fjarskiptafyrirtækja
vegna beinis. En hugsanlega er
Karl þarna að boða áherslur hins
nýja samfélagsbanka: Banka­
þjónusta án endurgjalds, enginn
kostnaður vegna vanskila á lán­
um, frítt internet og afnám úr­
vinnslugjalds á bifreiðar.
Víða þörf á endurnýjun
Árni Páll Árnason virðist ekki
ætla að gefast baráttulaust upp
fyrir þingflokki Samfylkingar
sem vill að hann
láti af embætti
formanns flokks­
ins. Árni Páll
á þó nokkurn
stuðning vísan
meðal almennra
flokksmanna og
þegar svo er þá er engin ástæða
til uppgjafar. Fylgistap flokks­
ins skrifast varla á formann­
inn einan og ýmsum finnst að
fremur tilþrifalaus þingflokkur
Samfylkingar ætti að líta í eigin
barm og íhuga stöðu sína. Þar
gæti einmitt verið þörf á endur­
nýjun.
Kr
in
gl
an
Kr
in
gl
um
ýr
ar
br
au
t
Miklabraut
Miklabraut
Við
erum
hér!
Tilb
oð
17 10 bitar fyrir 4-5
5 Stórir bitar og 5 minni. Stórt hrásalat og kokteilsósa.
Stór af frönskum og 2l. Pepsi.
Blaut brúðhjón Þessi
mynd er tekin í Reynisfjöru,
daginn áður en banaslysið
varð. Hefði gæslumaður
stöðvað þetta framferði?
MynD AnnA HulD ÓsKArsDÓttir
Leiðari
Eggert skúlason
eggert@dv.is
Færra fólk þarf fjárhagsaðstoð í Reykjavík
R
étt á fjárhagsaðstoð eiga þeir
sem eiga lögheimili í Reykja­
vík og hafa tekjur og eignir
undir ákveðnum viðmiðunar­
mörkum. Aðstoðin getur ver­
ið í formi láns eða styrks, til einhvers
ákveðins þáttar eða til framfærslu.
Í kjölfar kreppunnar árið 2008 jókst
fjöldi þeirra einstaklinga sem leituðu
eftir fjárhagsaðstoð gríðarlega. Unnið
hefur verið í að mæta þörfum þeirra
sem þurfa að reiða sig á fjárhagsaðstoð
til framfærslu með það að markmiði að
stuðla að því að styrkja og efla einstak­
linga til að komast í virkni og viðhalda
færni til þátttöku á vinnumarkað.
Frá árinu 2014 byrjuðum við í
Reykjavík að sjá hægfara fækkun
einstaklinga á fjárhagsaðstoð en hraðari
þróun varð árið 2015. Á tímabilinu jan­
úar til nóvember á síðasta ári fækkaði
fólki sem fékk fjárhagsaðstoð til fram­
færslu um 11% ef miðað er við sama
tímabil árið 2014, eða um 340 einstak­
linga. Reykjavíkurborg ráðstafaði um
150 milljónum minna í fjárhagsaðstoð
á síðasta ári en gert var ráð fyrir og gerir
ráð fyrir að ná enn meiri árangri í ár eða
lækkun um 200 milljónir. Mikilvægt er
að hafa í huga að árið 2011 var tímabil
atvinnuleysisbóta stytt úr 5 árum í 2,5
ár í dag. Þetta hefur leitt til þess að fleiri
einstaklingar en áður verða að reiða
sig á fjárhagsaðstoð sveitarfélagsins til
framfærslu og líklegt er margir í þeim
hópi hafi einnig fullnýtt rétt sinn úr
sjúkrasjóðum. Þetta hefur að mati sér­
fræðinga velferðarsviðs leitt til þess að
hluti hópsins er í mun meiri þörf fyrir
sértækan stuðning sökum margþættari
og langvarandi vanda.
Árangurinn sem hefur náðst má að
hluta til rekja til betra atvinnuástands
í þjóðfélaginu en ekki síður til mark­
vissrar vinnu Velferðarsviðs í að bæta
þjónustu við fólk sem sækir um fjár­
hagsaðstoð af einhverju tagi en kannski
sérstaklega þá sem þurfa fjárhagsað­
stoð sér til framfærslu þar sem engar
aðrar tekjur eða eignir eru til staðar.
Hver og einn einstaklingur hefur sínar
ástæður fyrir að þiggja fjárhagsað­
stoð og því þarf að vinna með hverjum
og einum í að finna hans styrkleika og
horfa á þá frekar en veikleikana og finna
möguleikana sem viðkomandi hefur í
samfélaginu. Umsóknir eru flokkaðar í
ákveðna flokka, þeir sem eru atvinnu­
færir fá þjónustu hjá Vinnumála stofnun
en fyrir aðra eru ýmis úrræði og þjón­
usta sem þróuð eru út frá hópum í svip­
uðum aðstæðum eða aldri.
ungt fólk þarf tækifæri
Unnið hefur verið markvisst í því árum
saman að valdefla ungt fólk sem sækir
fjárhagsaðstoð sér til framfærslu með
það að markmiði að hjálpa þeim sem
fyrst til virkni, náms eða vinnu. Rann­
sóknir hafa sýnt að það er mikilvægt að
grípa hratt inn í því ef ungt fólk fær fjár­
hagsaðstoð til lengri tíma er ólíklegra
að það nái fótfestu á vinnumarkaði í
framtíðinni og getur þannig fest í fá­
tækt. Þegar talað er um fjölda ungs fólks
á fjárhagsaðstoð er mikilvægt að hafa í
huga að hluti þess er að klára óláns­
hæft nám og þarf til þess stuðning. Það
er gleðilegt að sama ár var hlutfall not­
enda yngri en 25 ára 26% og hefur þessi
hópur ekki verið hlutfallslega minni
það sem af er þessari öld. Virkniráð­
gjafar vinna með einstaklingum og
leiðbeina en fjölmargar leiðir eru til
staðar. Niðurstöður rannsókna sýna að
heilsufar þeirra sem þurfa fjárhagsað­
stoð sveitarfélags til framfærslu virðist
í flestum tilvikum lakara en almenn­
ings. Þeim líður verr og upplifa sig
sem annars flokks þegna samfélagsins,
rætt hefur verið um mismunandi leið­
ir og skilyrðingar í þessu sambandi en
reynsla og rannsóknir eru misvísandi
um hvaða leiðir eru bestar. Velferðar­
svið hefur unnið út frá bestu upplýsing­
um hverju sinni við þróun sérúrræða
til að mæta þörfum ákveðinna hópa
og farið blandaða leið þar sem mikil
áhersla hefur verið á samvinnu við
aðra. Mikilvægt er að áfram verði unnið
markvisst að þessu verkefni með um­
hyggju og kærleik í huga til þeirra borg­
ara sem þurfa hjálp og stuðning.
Við í Reykjavík munum vanda
okkur við þetta verkefni áfram og stefn­
um á að ná því markmiði að fækka enn
frekar einstaklingum á fjárhagsaðstoð
með því að styrkja fólk til sjálfshjálpar
og virkni með umhyggju og virðingu.
Lengri útgáfa af þessari grein mun
birtast á vefnum eyjan.is n
Heiða Björg Hilmisdóttir
borgarfulltrúi Samfylkingarinnar
skrifar
Kjallari
MynD ÞorMAr ViGnir GunnArsson