Svava - 01.12.1903, Blaðsíða 40

236
kcppináuia sína moð ýmstim bvögðum, þá gat honum
ekki dulist, að ástandið var ótvygt og býsna hættulegt.
Þess vegna vav ávið 1886, veynt að koma á samkomulagi
milli keppinautanua, cn það lvepuaðist ekki. Æsingin
fóv einntt vnxnndi. En um 1890 vav aftuv veynt að
sameina hina öflugvi keppinauta, og fyviv milligqngu
stjóvnavinnav tókst þ.vð lolcs ávið 1894, með vissum skil-
yvðum. I samningnum vav jmð tokið fvara, að öll
stjóvn fvamleiðslunnar skyldi veva í höudum fimm full-
tvúa, og skyldu þeiv ákveða, Ivvo mikia steinolíu mætti
framleiða á hvevju ávi.
Ennfvemuv vav þnð í samþyktinni tekið grainilega
fvam, nð fiinm-mannaiáðið skyldi koraa sóv í samband við
hið amevíska stcinolíufólag til þess að veia betuv borgið á
heimsmavkaðÍDinn, Hvæðslau við liið voldoga amevíska
samband vav aðaldvifljöðvin í sameiningu hinna vússuesku
keppiuauta.
Eaváttan á milli hins amevíska samhands og vúss-
nesku steiuolíuféíaganna, hafði í samfleytt tíu áv verið
óstjövnlegsi mikil á heimsmavkaðinum. Þegav vússneska
steinolían, eftiv ávið 1880, fór að keppa við þá amevísku
í vestuv-Evvópu, veyndi hið amevíska samband að kyrkja
keppjnaut sinn með því, að lsekka vevðið á steinolíunni.
A næstu 5 ávum fór steinolía því stöðugt lækkandi í