Kiwanisfréttir - 01.03.1972, Qupperneq 23
-dagur
Þrátt fyrir að Kiwanishreyfingin hafi
ekki starfað mörg ár á Islandi, hefur hún
þegar sannað tilverurétt sinn. Alls staðar
þar sem Kiwanisklúbbar hafa verið stofn-
aðir ,hafa þeir látið að sér kveða á ýmsa
lund.
Starf þeirra hefur vakið athygli og um-
tal, og allir þeir sem kynnzt hafa starfi
hreyfingarinnar eru sammála um, að hún
hafi þegar reist sér glæsilega minnisvarða
víða um land.
Þetta starf sem þegar er unnið og hefur
tekizt svo vel, er góður grunnur undir
frekara starf.
Þrátt fyrir gott starf og ánægjulegt,
virðist sem allmargir landsmenn hafi ým-
islegt við þessa þjónustuklúbba að athuga,
ekki eingöngu Kiwanisklúbbana, heldur
Lions, Rotary o. fl. þjónustuklúbba.
Við heyrum m. a. frá ýmsum, að þetta
séu „snobb“-klúbbar, fylliríis-klúbbar og
klúbbar fyrir lélega eiginmenn til að kom-
ast að heiman.
Það er vissulega ekki gott að heyra slík-
an rógburð, og við sem störfum í Kiwanis-
hreyfingunni, vitum að slíkur dómur er
byggður á þekkingarleysi almennings á
hreyfingunni sjálfri, tilgangi hennar og
starfi.
Þó svo að Kiwanismenn séu ekki sam-
mála um það, hvort störf klúbbanna eigi
að vinna í kyrrþey eða segja frá þeim í
fjölmiðlum, þá held ég að við verðum að
halda verkum okkar á lofti.
Það er ekki bara til þess að auglýsa
hreyfinguna sem slíka, heldur einnig að
gera almenningi ljóst að slík samtök eru
ekki eingöngu til að framkvæma ákveðin
verk í líknarmálum, heldur að hafa áhrif
á aðra þjóðfélagsþegna til að gjöra slíkt
hið sama.
Það er mitt mat að við ættum að halda
sérstakan Kiwanisdag ár hvert, þar sem
Kiwanisklúbbamir afhentu líknargjafir
þær, sem þeir eru ætíð að gefa, hver á
sínum stað, allir á sama tíma. Kiwanis-
menn héldu t. d. barnaskemmtanir fyrir
þau börn, sem ekki geta með góðu móti
sótt almennar skemmtanir, héldu skemmt-
anir fyrir aldrað fólk o. fl. o. fl. Allt gert
m. a. í þeim tilgangi að vekja fólk til um-
hugsunar um þá borgara, sem ekki eru
færir í allt, og koma fólki í skilning um
að starf Kiwanishreyfingarinnar er þjón-
ustustarf, þjónusta við samborgarana.
Ég tel að slíkur dagur væri heppilegast-
ur um sumarmálin, t. d. viku áður en ár-
legt umdæmisþing hefst, og gætum við þá
borið saman bækur okkar um árangur
K-dagsins.
Við héldum blaðamannafundi og til-
kynntum hvað við gerðum á K-deginum,
og hvers vegna við gerðum það. Slíkur
dagur gæti orðið okkur upplyfting og
hreyfingunni til mikils sóma og síðast en
ekki sízt gert okkur að betri mönnum.
Eyj. Sig.
K-FRÉTTIR — 23