Víkurfréttir - 16.09.2004, Blaðsíða 23

stuttar
f r é t t i r
Fjölgun farþega um
Flugstöð Leifs Eiríks-
sonar í ágúst
■ Farþegum um Flugstöð
Leifs Eirikssonar fjölgaði um
tæplega 17% í ágústmánuði
miðað við sama tíma í fyrra,
úr rúmlega 189 þúsund far-
þegum árið 2003 i rúmlega
221 þúsund farþega nú.
Fjölgun farþega til og írá ís-
landi nemur tæplega 15%
milli ára. Farþegum sem
millilenda hér á landi á leið
yfir Norður-Atlantshafíð
flölgarþó hlutfallslega enn
meira eða um rúm 31 %.
Alls hefur farþegum um
Flugstöð Leifs Eirikssonar
flölgað um rúmlega 21% það
sem af er árinu miðað við
sama tíma árið 2003, eða úr
tæplega 963 þúsund farþeg-
um í rúmlega 1.167 þúsund
farþega, að því er fram kem-
ur í tilkynningu frá Flugstöð
Leifs Eirikssonar.
íslendingur til Vest-
mannaeyja
■ Islendingur hefiir nú lok-
ið tökum í Bjólfskviðu sem
fóru fram við Jökulsárlón og
bíður nú effir því að vera
dreginn til Vestmannaeyja
þar sem tökur fara fram í lok
mánaðarins.
Tökur við Jökulsárlón tóku
einn dag en að sögn Böðvars
Gunnarssonar aðstoðar-
manns Gunnars Marels Egg-
ertssonar skipstjóra Islend-
ings tók fimm daga að gera
skipið klárt fyrir tökur. Þeir
félagartóku jafnifamt að sér
hlutverk staðgengla sem
Gautar í liði Bjólfs.
Mikið vandaverk var að flyt-
ja íslending landleiðina til
Jökulsárlóns og munaði oft
ekki nema sentimetrum að
það tækist t.d. þegar farið var
yfír brúna yfir Jökulsá. Is-
lendingur var settur í sjó i
Þorlákshöfn og hélt þaðan til
Eyja.
> Helga Margrét Guðmundsdóttir skrifar um Suðurnesjamenn, skólamál ogfleira:
Öðruvísi mér áður brá
að verður seint sagt um
Suðurnesjamenn að þeir
séu metnaðarlausir eða
að þeir sætti sig við neðstu sæt-
in eða meðalmennskuna yfir-
leitt. Því eins og alþjóð veit
erum við mestir og bestir í
flestu og eigum okkar góðu
stuðningsmenn og klapplið
sem fagnar og baular þegar
það á við. Stolt héldum við
heim á leið eftir velheppnaða
og glaesilega Ljósahátíð.Við
vissum að við vorum fjandi
góð. Þvílík menningarhátíð, já
hér er sko ekki fiskur undir
steini eða hvað? Nei aldeilis
ekki - við erum sigurvegarar.
Við erum bestir! Eigum
Hljóma, Gullaldarliðið, nýupp-
gerða Hafnargötuna með flott-
ustu bflana og svo öll fínu hús-
in í bænum.
Við höldum keppnir í öllu mögu-
legu og höfum verið þekkt fyrir
að ríða á vaðið með ýmsar teg-
undir keppnisgreina t.d. í hnefa-
leikum og jólaljósaskreytingum.
1 lífsgæðakeppninni höfum við
verið á verðlaunapalli. Sumir
segja að þar séum við á sannköll-
uðum „heiðurslista”. Hvort sem
sá listi hefur verið birtur opinber-
lega skýrt og skorinort eða ekki.
Þá er það bara þannig. En öll
höfum við okkar Akkilesarhæl
og á undanfomum árum höfum
við Suðurnesjamenn þurft að
horfast í augu við það itrekað að
i samanburði við aðra staði á
landinu hafa grunnskólanem-
endur okkar verið aftarlega á
merinni hvað námsárangur á
samræmdum prófum varðar.
Þessu er erfitt að kyngja og sú
staðreynd hefur hleypt kappi í
surna en aðrir neita að trúa. Bara
ef prófað væri í íþróttum eða tón-
list á samræmdu prófunum, þá
værum við sko bestir. Yfirvöld
hafa lagt ríka áherslu á skóla-
málin og hafa sýnt vilja til að
bæta ástandið.
„Best greidda hárið“
Á þessu kjörtímabili hafa skóla-
mál enn verið í brennidepli og
ekki síst fyrir tilstuðlan núver-
andi bæjarstjóra Áma Sigfusson-
ar en hann er jafhframt formaður
fræðsluráðs. Árni hefur sýnt
skólamálum og samstarfi heimila
og skóla mikla alúð og hvatt til
aukinnar skólaumræðu. Ég þori
að fullyrða að með heitum mál-
tíðum í öllum gmnnskólum bæj-
arins og nú síðast með tilkomu
frístundskólans, í þeirri mynd
sem hann er hér, stöndum við
skrefi ffamar en önnur bæjarfé-
lög svona ef við höfum þörf fyrir
þann samanburð. Við getum lika
státað af góðu skólahúsnæði og
nú síðast höfum við tekið sér-
staklega fyrir öryggismál skóla-
barna í umferðinni. Samstarf
heimila og skóla er til fýrirmynd-
ar hér og ekki síst fyrir þann
stuðning sem fræðsluyfirvöld
hafa sýnt því. Fólk er hvatt til að
rýna til gagns og kom með tillög-
ur að úrbótum. Á fundum með
foreldrum grunnskólanema hefur
bæjarstjóri kallað eftir ábending-
um um það sem betur má fara.
Ekki hefúr fólk þar lagt mikið til
málanna og því er nú Bleik
brugðið þegar allt ætlar vitlaust
að verða vegna birtingar heiðurs-
lista yfir þá nemendur sem skar-
að hafa framúr í grunnskólum
bæjarins sem er tilraun til að
hvetja nemendur til dáða og bæta
námsárangur, sem er eitt af því
sem við virkilega þurfum að ein-
beita okkur að.
Siguijón Kjartansson ryðst fram
á völlinn og spyr hvaða brenglun
sé komin í skólastjórnendur og
hvort ekki eigi að keppa líka um
„flottustu skóna” og „best greid-
da hárið”. Höfum við ekki gert
nóg af því hér suður með sjó
kæri Siguijón og þurfiim við ekki
að skoða það nánar frá uppeldis-
legu sjónarmiði? Við erum
þekkt fýrir fegurðarsamkeppnir
okkar, útlit og skreytingar. Sigur-
jón talar einnig urn hugarfarið að
baki slíkum heiðurslista sem
hann telur eiga skylt við einelti.
Hvemig hefði þá konu einni átt
að líða þegar fyrir misskilning
heimilisfang hennar var birt í
staðarblöðunum yfir kandidata i
jólaljósasamkeppninni og hún
sem skreytir ekki. Átti þá öllum
hinum sem ekki fengu nafhbirt-
ingu i jólaljósasamkeppninni að
finnst þeir búa í hreysum og
frnnast þeim refsað að ósekju? -
Ég skora hér með á Siguijón að
kynna sér einelti í gmnnskólum
bæjarins og bendi ég honum á
Olweusverkefnið sem nú fer
fram t.d. í Njarðvíkurskóla og
Heiðarskóla því einelti varðar
okkur öll og mættu fleiri láta
rnálið til sín taka.
Ég held að það leiki ekki nokkur
vafi á því að hugmyndin að baki
þessum lista er hvatning en ekki
tilraun til að flokka böm og refsa
þeim að ósekju, eins og Siguijón
heldur fram. Vitaskuld er allt
slíkt mat vandmeðfarið og vísa
ég á grein Árna Sigfússonar í
síðasta tbl. Vf. Ég hvet Siguijón
til að setja fram sinar hugmyndir
um það hvernig við getum bætt
líðan bama í skólum, árangur á
samræmdum prófum og hvemig
við getum spomað við því brott-
falli sem er hjá ungu fólki á
framhaldsskólastigi eða var ekki
skólasókn ungmenna á aldrinum
16-29 ára áberandi slökust á
Suðurnesjum skv. tölum Hag-
stofu árið 2001?
Hæfileg samkeppni, hvatn-
ing og jákvæð umbun
1 skólastefnu Reykjanesbæjar
segir: „Leggja ber rækt við af-
burðahæfiieika á sem flestum
sviðum með einstaklingsmiðuðu
nám.“ Hæfileg samkeppni,
hvatning og jákvæð umbun, er af
hinu góða, án þess að ýtt sé undir
meting og oflæti. Hrós og já-
kvæðar strokur er eitthvað sem
allir þurfa á að halda og í vinnu-
samfélagi nútímans skipar sá
þáttur sífellt stærri sess. Umbun
eða viðurkenningar eru taldar
sjálfsagðar og nú síðast veittum
við verðlaun til tveggja fjöl-
skylduvænna fyrirtækja í
Reykjanesbæ. Við heyrum talað
um mannauð, hvetjandi starfs-
umhverfi og hámarks árangur í
fyrirtækjum. Hvers vegna skyldi
þessi siður ekki ná til námsárang-
urs í skólum? Höfum við ekki
stærðfræðikeppni, upplestrar-
keppni, ljóðasamkeppni og þess
háttar sem tengist námi barna
okkar?
Uppalendur og þeir sem vinna
með börnum gegna miklu
ábyrgðarhlutverki og vissulega er
erfitt og vandmeðfarið að meta
námsárangur. Að baki liggur sú
siðferðilega spuming út ffá hver-
ju eigi að meta nemendur og
hvað er yfírhöfuð nám og hver sé
hinn raunverulegi árangur nem-
enda sem ekki em fullþroska og
auðvitað skal aðgát höfð sérstak-
lega hjá yngstu nemendunum
hvað samanburð varðar.
I skólum hefur lengi vel verið
lögð mikil áhersla á bóklegt nám.
Þó hefur sú nýbreytni orðið að
nú er prófað i fleiri fogum en ís-
lensku, stærðfræði og tungumál-
um á samræmdum prófiim. Sum-
ir skólar hafa einnig um árabil
veitt sérstakar viðurkenningar
fyrir mestu framfarir, góða
ástundun, íþróttir og ýmsar sér-
greinar. Með innleiðingu ÞORS
gefst ungu fólki nú kostur á ár-
angursvottun í félagsmiðstöðvar-
störfum og er það vel að börn
sem taka þátt i félagsstarfi í skól-
um fái það metið. Kannski mætt-
um við taka þær þjóðir til fyrir-
myndar sem leggja ekki svo mik-
ið upp úr prófum á fyrstu árum
grunnskólans en til þess þurfum
við að breyta grunnskólalögun-
um. Miðað við það fall sem nú er
í ýmsum deildum á háskólastigi
hér á landi er það þó viss undir-
búningur að læra að taka mótlæti
í skólakerfinu. Við erum jú að
undirbúa bömin undir lifið eða
nám fyrir lífið að loknum grunn-
skóla og ffamhaldsskóla.
Að fara holu í höggi
Það er allra hagur að börnunum
líði vel í skólunum og velgengni
bama kemur okkur öllum við. í
raun ættu allir nemendur grunn-
skólanna að vera á heiðurslista
og hafa forgang sem slík í lífi
fullorðina. Við ættum líka að
geta gengið út frá því vísu að
þöm fái þá uppörvun og hvatn-
ingu sem þau þurfa bæði ffá for-
eldrum sínum, umsjónarkennara
og öðrum sem hafa með þau að
gera. Við gætum líka tekið það
upp að birta heiðurslista kennara!
Það var um tíma við lýði a.m.k. í
einhveijum skólum að nemendur
völdu besta kennarann í lok
skólaársins. Mér finnst hug-
myndin að heiðurslistunum góð
en alltaf má gott bæta.
Væri ekki jákvætt að stefha ein-
nig að því að á heiðurslistum
skólanna verði nemendur sem
tekið hafa framforum bæði hvað
varðar bóklegt nám, ýmsar sér-
greinar og ekki hvað síst í því
sem við köllum lífsleikni. Þeir
sem vinna vel í hópi, þeir sem
sýna hjálpsemi eða hvatningu.
Þeir sem eru jákvæðir, kurteisir.
Þeir sem geta tjáð tilfinningar
sínar og hafa skapandi hugsun.
Þeir sem hafa gagnrýna hugsun
en ekki síst þeir sem leggja sig
ffam og hafa unnið sigur á sjálf-
um sér. Ég hvet skólafólkið okk-
ar til að finna góða leið til trygg-
ja að allir nemendur fái þá til-
finningu að þeir séu á heiðurs-
lista og fái að njóta sín áður en
þeir ljúka grunnskólanámi. Sum-
ir telja að mikilvægasta veganest-
ið úr grunnskólanum ætti að vera
heilbrigð sjálfsmynd eða hvemig
er að fá allar sínar óskir uppfyllt-
ar einn á eyðieyju eða vera einn
á golfvellinum þegar við forum
holu í höggi. Maðurinn er ekki
eyland og það sannast hið fom-
kveðna að maður er manns gam-
an.
Helga Margrét Guðmundsdóttir
VlKURFRÉTTIR I 38.TÖLUBLAÐ 2004 I FIMMTUDAGURINN16. SEPTEMBER 2004 I 23