Fréttablaðið - 21.12.2017, Blaðsíða 29

Fréttablaðið - 21.12.2017, Blaðsíða 29
Við köllum það skort á sögu-skyni þegar menn gera mis-tök fyrir þá vandræðalegu sök að þeir virðast ekki þekkja hliðstæðar skyssur fyrri tíðar. Þetta gerðist t.d. þegar Banda- ríkjaþing aflétti gömlum hömlum af bönkum landsins fyrir og eftir aldamótin 2000 til að þóknast bankamönnum líkt og enginn á þinginu vissi lengur eða skildi hvers vegna hömlurnar höfðu verið leiddar í lög á kreppuár- unum eftir 1930. Enn vandræða- legri eru tilburðir Trumps forseta nú til að ráðast gegn lögbundnu eftirliti þar eð skortur hans á söguskyni virðist alger. Forsetinn efndi á dögunum til sýningar í Hvíta húsinu þar sem hann réðst með skærum að rauðum borða í kringum pappírshaug líkt og hann vissi ekki að svipuð mynd af bros- gleiðum bankamönnum að ráðast með keðjusög að lögum og reglum um banka varð að athlægi um allan heim eftir bankakreppuna 2007-2008. Forseti Bandaríkjanna birtist heiminum eins og maður sem skreytti sig með hakakrossi 1960. Saga er sagnfræði Saga er það sem sagnfræðingar hafa að segja um liðna tíð. Við notum á okkar máli sitt hvort orðið um sögu og sagnfræði, en það gera margar aðrar þjóðir ekki, t.d. hvorki Danir né Englendingar. Saga Íslands var lengi hlutdræg, lituð af stjórnmálum, bæði sagan sem kennd var í skólum og sagan sem flestir Íslendingar töldu sanna og rétta. Ein villan var að Dönum var kennt um allt sem aflaga hafði farið til að beina sjónum frá mistökum innlendra manna. Við sjáum sömu tilhneigingu nú þegar þeir sem mesta ábyrgð bera á hruninu reyna sumir að ljúga ábyrgðinni upp á útlendinga, en fáir sagnfræðingar fást til slíkra verka nú orðið. Sagnfræðingarnir hafa lyft af herðum sínum oki fortíðarinnar og ganga nú flestir óbundnir til skrifta. Fáir hópar innlendra fræðimanna standast þeim snúning. Sagnfræðing- arnir birta bók eftir bók um sögu Íslands, prýðileg verk, nú síðast Líftaug landsins – saga íslenskrar utanlandsverslunar 900-2010, mikið rit eftir sex sagnfræðinga í Háskóla Íslands, Önnu Agnars- dóttur, Gísla Gunnarsson, Guð- mund Jónsson, Halldór Bjarnason (d. 2010), Helga Skúla Kjartansson og Helga Þorláksson. Kvíarnar færðar út Íslenzkir sagnfræðingar hafa einnig birt prýðilegar bækur um erlenda sögu. Hér skulu tvær nefndar. Mikill fengur er að bók Jóns Þ. Þór Bandaríkjaforsetar – Ævi- þættir allra forseta Bandaríkjanna frá George Washington til Baracks Obama sem kom út 2016. Sögu er hægt að segja með ýmsu móti. Gamla lagið var saga af sjónarhóli sigurvegara í styrjöldum þar sem kóngar og drottningar, prinsar og prinsessur voru í aðalhlut- verkum. Sagnfræðingar risu upp gegn þessum frásagnarmáta eftir miðja 20. öld og tóku þá sumir að rekja heldur söguna af sjónarhóli venjulegs fólks. Jón Þ. Þór slær tvær flugur í einu höggi. Hann segir sögu Bandaríkjanna með því að rekja ævir allra forseta landsins frá 1732 til okkar daga. Formúlan virkar m.a. vegna þess að flestir for- setar Bandaríkjanna voru það sem við köllum venjulegt fólk. Þeirra merkastur var trúlega Abraham Lincoln sem ólst upp á hrakhólum, lærði lögfræði á eigin spýtur, sagði margt viturlegt og bjargaði landinu frá klofningi í borgarastríðinu 1861-1865. Ef þrælahald er ekki rangt, sagði Lincoln, þá er ekkert rangt. Jón Þ. Þór fer hér svipaða leið og bandaríski sagnfræðipró- fessorinn Jonathan Steinberg fer í bók sinni Evrópusaga og evrópskar ævir 1715-1914 þar sem saga álfunnar í 200 ár er rakin í lifandi samhengi við ólíkar ævir áhrifa- manna á ýmsum sviðum. Hulduþjóðir Evrópu Mikill fengur er einnig að afar fróð- legri bók Þorleifs Friðrikssonar Hulduþjóðir Evrópu – Ferð um framandi samfélög frá 2016. Þor- leifur fer aðra leið. Hann dásamar fjölbreytni álfunnar með því að segja ævisögur 33ja evrópskra smáþjóða. Sumar þessara þjóða þekkjum við, t.d. Sama í nyrztu byggðum Noregs, Svíþjóðar og Finnlands. Við þekkjum einnig Bretóna og Korsíka í Frakklandi og Frísa sem ná meðfram ströndinni frá Hollandi um Þýzkaland til Danmerkur. Mörg okkar hafa þó aldrei fyrr heyrt getið t.d. um Fríúla, Sára, Kimbra og Ladína, fjórar smáþjóðir á Norður-Ítalíu og í Alpafjöllum. Allt eru þetta þjóðir eins og við, stoltar af sögu sinni, tungu og menningu, og berjast sumar fyrir auknu sjálfstæði líkt og við þurftum að gera, en þó yfirleitt af minni ákefð nú en áður. Á móti kemur aukin rækt við eigin þjóð- tungur sem eflast margar frekar en að fjara út. Þessi smálönd eiga það sam- merkt að fólkið sem byggir þau er yfirleitt hlynnt Evrópusamband- inu, m.a. vegna þess að sambandið býður vernd. Þorleifur lýsir þessu vel í kaflanum um Bretóna. Þjóð- ernisflokkur Bretóna setti fram strax 1928 hugmyndina um evr- ópskt sambandsríki. Þorleifur segir (bls. 144): „Rökin á bak við hug- myndina voru þau að aðeins innan slíks sambandsríkis væri hægt að standa vörð um réttindi minni- hlutahópa.“ Hann bætir við: „Á Íslandi voru hugmyndir af þessum toga viðraðar í blaðinu Dagsbrún, málgagni jafnaðarmanna, undir ritstjórn Ólafs Friðrikssonar. Ólafur gekk reyndar ekki svo langt að vilja sameina Evrópu … Hann lét sér nægja að dreyma um sameinuð Norðurlönd.“ Þetta var 1917. Um Fríúla segir Þorleifur (bls. 170): „Meginástæða þess að trúin á Evrópusambandið er svo almenn er líklega sú að hagsmunum Fríúla verði best borgið undir hlíf sam- einaðrar Evrópu. Með því losni þjóðin að nokkru leyti úr klóm landlægrar ítalskrar spillingar og óskilvirks skrifræðis.“ Kannast nokkur við það? Fríúlar byrjuðu að skrifa bækur á 12. öld, á undan Íslendingum. Þeir eru þrefalt fleiri en við. Tungan hefur bundið þá saman. Land þjóð og tunga: Kann- ast nokkur við það? Saga skiptir máli Þorvaldur Gylfason Í dag Við sjáum sömu tilhneig- ingu nú þegar þeir sem mesta ábyrgð bera á hruninu reyna sumir að ljúga ábyrgðinni upp á útlendinga, en fáir sagnfræðingar fást til slíkra verka nú orðið. Sagnfræð- ingarnir hafa lyft af herðum sínum oki fortíðarinnar og ganga nú flestir óbundnir til skrifta. www.ss.is PI PA R\ TB W A mjúkt, safaríkt og bragðmilt Jólin eru tími elskulegrar íhaldssemi þegar við viljum vera viss um að allt sé eins og það á að vera. Þess vegna velja tugþúsundir Íslendinga SS birkireykta hangikjötið á jólaborðið, því það er mjúkt, safaríkt og bragðmilt. Gleðileg jól! S k o ð u n ∙ F R É T T a B L a ð i ð 29F i M M T u d a g u R 2 1 . d e S e M B e R 2 0 1 7 2 1 -1 2 -2 0 1 7 0 4 :2 7 F B 0 9 6 s _ P 0 7 7 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 6 8 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 2 0 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 E 9 3 -7 9 C 4 1 E 9 3 -7 8 8 8 1 E 9 3 -7 7 4 C 1 E 9 3 -7 6 1 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 B F B 0 9 6 s _ 2 0 _ 1 2 _ 2 0 1 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.