Morgunblaðið - 07.07.2017, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 07.07.2017, Blaðsíða 23
MINNINGAR 23 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 2017 með þrjú börn og eigið fyrirtæki. Öllu hélt Sísi gangandi með alúð, dugnaði og reisn. Ég á elsku Sísí margt að þakka. Ég vil þakka fyrir allt sem hún gaf mér og vinkonunum, hlýju hennar og kjark. Mér þótti svo leitt að ná ekki að kveðja uppi á líknardeild, en minningin lifir og mun ávallt skipa stóran sess í mínu hjarta. Takk elsku frænka. Guð geymi þig og blessi þína. Ingunn Björk Vilhjálmsdóttir. Hún stóð yfir opinni gröf eig- inmanns síns fárveik af krabba- meini sem hún greindist með fyr- ir tæpu ári og sagði: „Elsku Mansi minn, ég kem bráðum til þín, elskan mín,“ um leið og hún sendi fingurkoss í átt að kistunni. Sísí móðursystir mín hafði á réttu að standa þennan sólríka dag fyr- ir mánuði. Sísí var heimasætan á Vatns- leysu þegar ég var stelpukrakki í sveit hjá afa og ömmu, Þorsteini og Ágústu. Hún var 12 árum eldri en ég. Ég leit óskaplega upp til hennar. Hún hét Sigríður eins og ég og var alltaf kölluð Sísí en ég bara Sigríður. Það var eitthvað svo magnað að heita Sísí enda var heil blaðsíða um hana í lestrark- verinu Gagni og gamni: „Sísí seg- ir sss, ss segir Sísí“ skemmtileg- asta blaðsíðan í bókinni. Það var allt flott við Sísí: Hvernig hún hló, hvernig hún lék á orgelið í stof- unni, hvernig hún sveif um allt húsið og þreif hátt og lágt á ógnar hraða, hvað hún var kát, hvað hún var góð, hvað hún talaði blíðlega, hvað hún var grönn og falleg og hvað öll föt klæddu hana vel, sér- staklega kjóllinn frá Noregi sem afi og amma keyptu á hana í bændaferð. Það kom að því að heimsætan fór til borgarinnar og þar kynnt- ist hún Grétari. Sísí kom með hann að veitingaskálanum við Gullfoss þar sem ég var við sum- arstörf og kynnti hann fyrir mér og augun í henni ljómuðu. Ég var 12 eða 13 ára og var hálf afbrýði- söm út í þennan mann sem hafði fangað hug og hjarta frænku minnar. „Ætlarðu ekki að láta hann borga fyrir súpuna?“ sagði ég þegar hún bað um reikninginn. Ég skammast mín enn fyrir fram- hleypnina. Þau giftust og eignuð- ust saman þrjú yndisleg og vel gerð börn: Ágústu Örnu, Kristján og Ingu Hrönn. Grétar átti fyrir dótturina Bergþóru. Grétar og Sísí skildu. Handan við hornið beið Halldór Valtýr – alltaf kallaður Mansi – með út- rétta hönd. Hún smeygði hönd sinni í hans og saman gengu þau í gegnum lífið samhent og sam- stiga í yfir 30 ár. Mansi átti þrjú börn frá fyrra hjónabandi: Einar Halldór, Hörð og Valgerði. Systkinin úr austurbænum á Vatnsleysu hafa alltaf verið mjög náin. Oft á tíðum söfnuðust þau og fjölskyldur þeirra saman á heimili Sísíar við ýmis tækifæri. Að gera sér dagamun voru ein- kunnarorð afa á Vatnsleysu og systkinin höfðu þau að leiðarljósi, blönduðu kokteil að hætti hans og skáluðu og sungu. Minningar úr myndaalbúmi: Sísí og Mansi horfa kærleiksrík hvort á annað í fjölskylduferð, Sísí og Mansi í sumarbústaðnum á Þingvöllum að spjalla við kríur, fjölskyldan í leikjum í Frænd- garði um verslunarmannahelgi, Sísí að dansa við barnabörnin í hinu árlega jólakaffi, systkinin á þorrablóti hjá Mansa og Sísí, mamma (Steingerður) og Sísí fal- legar saman, Sísí að setja á mig varalit í brúðkaupinu mínu. Sísí kvaddi þennan heim um- vafin kærleiksríkri fjölskyldu sinni. Fjölskyldan var hennar stolt og yndi og þegar hún sagði sögur af barnabörnunum eða frá hnyttnum tilsvörum þeirra ljóm- aði hún og hló sínum ljúfa hlátri. Enn og aftur réttir Mansi út höndina til Sísíar – nú á grænum grundum. Guð gefi fjölskyldum Sísíar og Mansa styrk í sorginni. Sigríður Guðnadóttir.  Fleiri minningargreinar um Sigríður Þorsteins- dóttir bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. lega drengi sem gáfu þér þrjú afabörn hvor, sem dýrkuðu afa sinn. Það verður tekið fagnandi á móti þér hinum megin af foreldr- um og systkinum. Hvíldu í friði, Vigdís (Dísa). Frændi minn, Davíð W. Jack, er fallinn frá, blessuð sé minning hans. Þegar ég hugsa til hans og þeirra stunda sem ég átti með honum í gegnum lífið kemur upp í huga mér rólyndur en þó gam- ansamur maður sem hafði gam- an af fótbolta og að spjalla um málefni líðandi stundar. Hann kom mér alltaf fyrir sjónir sem ábyrgur, áreiðanlegur eiginmað- ur og faðir sem bar hag fjöl- skyldunnar alltaf fyrir brjósti. Mér er mjög minnisstætt þeg- ar Davíð og kona hans, Bergdís, ákváðu að leggjast í langt ferða- lag með foreldrum mínum til að heimsækja mig til Mexíkó þar sem ég bjó á þeim tíma, sumarið 1995. Þar fékk ég að kynnast Davíð nánar og þær minningar sem ég eignaðist þá eru mér dýr- mætar. Eitt af því sem stendur sérstaklega upp úr er það hvað Davíð var naskur við að raða far- angri í bílinn þegar við vorum í Puerto Escondido og vorum að reyna að flytja hluta úr búslóð minni til nýs íverustaðar. Þá lá á að ná sem flestum búsáhöldum með og var það með ólíkindum hversu miklu Davíð náði að raða. Þegar ég furðaði mig á þessu sagðist hann geta þetta vegna mikillar reynslu af óteljandi ferðalögum sem hann hafði farið í með fjölskyldunni í gegnum tíð- ina. Annar atburður sem situr sterkt í minningunni frá Mexíkó er þegar við fjölskyldan sátum við borð undir stráþaki með strandarsandinn einan undir fót- um og borðuðum í náttmyrkrinu nýveiddan pönnusteiktan fisk. Ég sá greinilega að Davíð naut sín og var ánægður með upplif- unina. Eitt af því sem kemur upp í hugann þegar ég hugsa til Dav- íðs er þegar hann fór að venja komur sínar á heilsunámskeið sem ég hélt í Loftsalnum í Hafn- arfirði. Hann sýndi efninu mik- inn áhuga og tók til við að breyta mataræði sínu til hins betra. Ég naut þess að geta leiðbeint frænda mínum og gefa honum góð ráð og hann hafði svo greini- legan áhuga. Hann hafði nefni- lega alltaf sýnt heilsusamlegu líf- erni mikinn áhuga og hafði alltaf verið heilsuhraustur. En þó að heilsusamlegt líferni minnki lík- ur á að sjúkdómar kveðji dyra þýðir það ekki að aðrir orsaka- valdar séu ekki til staðar en svo fór að illvígur sjúkdómur réðst á Davíð sem hann barðist við af miklu æðruleysi en þurfti að bera lægri hlut fyrir að lokum. Andlát hans var ótímabært því það var augljóst að hann naut þess að lifa og sérstaklega þegar hann var í kringum barnabörnin. Ég er þakklát fyrir að hafa fengið að kynnast og umgangast Davíð frænda sem ég hef þekkt frá fyrstu tíð. Ég sendi ykkur, elsku Bergdís, Róbert, Sigmar og fjölskylda, mínar innilegustu samúðarkveðjur og bið að góður Guð gefi ykkur handleiðslu og styrk í gegnum sorgina. Vigdís Linda Jack.  Fleiri minningargreinar um Davíð Wallace Jack bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. ✝ Björgvin J. Jó-hannsson húsasmíðameistari fæddist í Reykja- vík 2. janúar 1949. Hann lést á Land- spítalanum 26. júní 2017. Foreldrar hans voru Jóhann Haf- liði Jónsson húsa- smíðameistari, d. 1998, og Ingibjörg Eggertsdóttir, d. 2011. Þau bjuggu í Reykjavík. Systkini Björgvins eru Eggert Þór, Hörður, Herdís og Ingvar Jón. Björgvin ólst upp hjá foreldrum sínum í Reykjavík. Eiginkona Björgvins er Sigríð- ur Þórsdóttir, f. 25. janúar 1955. Þau giftust 31. desem- ber 2004. Björgvin á fjögur börn frá 1999, og Viðar Snær, f. 2008. Björgvin Þór Björgvinsson verslunarstjóri, f. 1983. Sam- býliskona hans er Hrafnhildur B. Þórsdóttir. Börn hans eru Mía Lind, f. 2008, og Nói, f. 2010. Börn eiginkonu hans, Sig- ríðar, eru: Ingvar Þór Geirs- son, f. 1972. Eiginkona hans er Sara Watkins Geirsson. Börn þeirra eru: Jagger, f. 2010, og Bowie, f. 2014. Eyvar Örn Geirsson, f. 1977. Sambýliskona hans er Eyrún Stefánsdóttir. Börn hans eru: Perla Kamilla, f. 1998, Guðni Geir, f. 1999, og Ísar Steinn, f. 2001. Dóttir Ey- rúnar er Bergdís Klara Mars- hall, f. 1998. Björgvin vann við húsasmíð- ar alla sína tíð en á seinni ár- um frá árinu 1998 vann hann hjá Fasteignamati ríkisins (Þjóðskrá Íslands) sem mats- fulltrúi. Útför Björgvins fer fram frá Fossvogskirkju í dag, 7. júlí 2017, og hefst athöfnin kl. 11. fyrra hjónabandi með Ragnhildi U. Ólafsdóttur. Þau eru: Þorsteinn húsasmíðameist- ari, f. 1968. Eigin- kona hans er María Gylfadóttir. Börn þeirra eru Jenný Huld, f. 1990, Andri Freyr, f. 1992, og Bjarki Þór, f. 1997. Jó- hann Freyr sölustjóri, f. 1973. Sambýlismaður hans er Fjalar Ólafsson. Erla, aðstoðarmaður landlæknis, f. 1977. Sambýlis- maður hennar er Hilmar Við- arsson. Börn hennar eru Gunnar Dan Þórðarson, f. 2000, og Apríl Unnur Þórðar- dóttir, f. 2008. Börn Hilmars eru: Hildur Sif, f. 1990, Daníel Kristinn, f. 1994, Sóley Ósk, f. Elsku besti pabbi minn er dá- inn. Lífið verður aldrei eins án hans. Pabbi minn var besti pabbi sem hægt er að hugsa sér. Pabbi var líka besti vinur minn og sálufélagi. Pabbi var alltaf tilbúinn að taka utan um mig og passa mig. Ef mér leið illa var pabbi mættur og ef mér leið vel þá tók pabbi þátt í gleðinni með mér. Pabbi minn vissi alltaf best hvernig leysa átti úr öllum mál- um. Þolinmæði hans var enda- laus. Pabbi minn kunni allt, var sterkastur, flottastur, skemmti- legastur og umhyggjusamastur. Pabbi minn var minn klettur. Enginn getur fyllt í hans skarð. Ég mun sakna pabba alla tíð. Núna á ég engan pabba til að hringja í, heimsækja eða knúsa. Aðeins minningin um pabba er ein eftir og mun hún vera minn styrkur til að takast á við lífið sem er framundan. Elsku besti pabbi minn, hvíl í friði og hjartans þakkir fyrir allt sem þú gafst mér. Elska þig og sakna. Svefninn langi laðar til sín lokakafla æviskeiðs hinsta andardráttinn andinn yfirgefur húsið hefur sig til himna við hliðið bíður drottinn. Það er sumt sem maður saknar vöku megin við leggst út af á mér slökknar svíf um önnur svið í svefnrofunum finn ég sofa lengur vil því ég veit að ef ég vakna upp finn ég aftur til. (Höf. Björn Jörundur og Daníel Ágúst.) Þín einkadóttir, Erla. Það sem gerði afa minn alveg einstakan var það að hann kom fram við mig eins og son sinn. Hann kenndi mér svo margt í lífinu og fylgdist mjög vel með mér. Hann mætti á marga íþrótta- viðburði hjá mér og studdi mig í flestöllu sem ég tók mér fyrir hendur. Hann fékk mig til þess að hlæja og bauð mér yfir til að hitta sig í mat á nánast hverjum degi. Það mun verða mjög erfitt að kveðja hann þar sem ég sakna hans mjög mikið. Hvíldu í friði, elsku afi minn, og takk fyrir allt. Elska þig. Minning þín er mér ei gleymd; mína sál þú gladdir; innst í hjarta hún er geymd, þú heilsaðir mér og kvaddir. (Káinn.) Saknaðarkveðjur, Gunnar Dan. Í dag kveðjum við hinstu kveðju kæran vin okkar, Björg- vin Jóhann Jóhannsson. Með honum er genginn góður vinur og samferðamaður, sem laut í lægra haldi í baráttunni við krabbamein. Björgvin kynnt- umst við fyrir rúmum 45 árum, þegar leiðir okkar lágu saman þá ungir að árum að hefja okkar fyrstu skref sem fjölskyldu- menn. Okkur varð vel til vina frá fyrstu kynnum. Með eigin- konum okkar fórum við í marg- ar ferðir bæði innanlands og ut- an. Það var bæði þroskandi og skemmtilegt að ganga í gegnum lífið með Björgvin enda var hann einstaklega þægilegur, hlýr og vinalegur maður. Þau hjón Björgvin og Sísí reistu sér fallegan sumarbústað í Úthlíð og var það sælureitur fjölskyldunnar þar sem vinir og vandamenn áttu góðar og skemmtilegar samverustundir. Á síðasta ári vorum við vinirnir og frímúrarabræður ég, Björg- vin og Óli ásamt eiginkonum okkar í sumarbústaðnum í Út- hlíð þar sem við ræddum m.a. um lífið, tilveruna, framtíðina, starfslok og eftirlaunaárin og gerðum okkur ekki grein fyrir því þá hvað lífið væri í raun stutt. Í október sl. greindist Björg- vin með krabbamein, í nóvem- ber fórum við til Edinborgar í Skotlandi en þangað hafði Björgvin og Sísí langað að koma. Þar áttum við ánægjulega daga saman og nutum þess að vera til. Síðustu mánuðir hafa verið Björgvin og fjölskyldunni erfið- ur tími sökum veikinda hans og hefur hann eflaust verið orðinn þreyttur en við vonuðum alltaf að honum yrði gefinn lengri tími. Við kveðjum kæran vin með söknuði og þökkum samveruna og biðjum góðan Guð að taka hann í sína arma, en yljum okk- ur við allar góðu minningarnar. Við vottum Sísí, börnunum og fjölskyldunni allri innilega sam- úð á sorgarstundu og vonum að minningin um góðan mann verði þeim huggun í harmi. Við óskum vini okkar blessunar á þeim leið- um, sem hann hefur nú lagt út á. Guð blessi minningu Björgvins. Gunnar og Jóhanna, Ólafur og Þórunn. Það er frekar óraunverulegt að vera að skrifa minningarorð um hann Björgvin aðeins átta mánuðum eftir að hann neyddist til að fara heim úr vinnu með einhverja hitavellu. Ég segi neyddist til því það kom afskap- lega sjaldan fyrir að hann væri heima vegna veikinda. Það datt engum í hug að þetta væri hans síðasti vinnudagur. Fljótlega kom þó annað í ljós og hin alvar- legu veikindi voru staðfest. Þá þurfti að fylla það skarð sem myndaðist og Björgvin hafði sinnt af sinni einstöku samvisku- semi. Maður gat alveg verið viss um að ef Björgvin tók að sér verkefni þá þurfti enginn að hugsa um það meir. Allt var klárað hundrað prósent. Björg- vin var góður félagi sem kom sér alls staðar vel þótt ekki væri hann alltaf bjartsýnastur allra og ekki alltaf ánægður með sam- félagið og stundum þótti okkur nóg um, en þegar honum var bent á hvort þetta væri nú alveg svona svart hló hann dátt að sjálfum sér. Nei, það voru marg- ir ljósir punktar. Eitt af áhuga- málum Björgvins var golfið og stóð hann í allmörg ár fyrir golf- móti hér milli nokkurra opin- berra stofnana. Þar klikkaði auðvitað ekkert og þátttakendur fóru allir glaðir heim klyfjaðir verðlaunum sem Björgvini tókst alltaf á einhvern undraverðan hátt að safna. Við vorum báðir innan úr hverfi sem kallað er, þ.e. Bústaðahverfinu auðvitað og sátum oft saman og rifjuðum upp menn og málefni, gamla góða víkinga og hvar þetta fólk væri allt statt í dag. Við fráfall Björgvins er höggvið skarð í þéttan hóp sam- stafsmanna sem hafa unnið lengi saman. Hans er sárt saknað samhliða þakklæti fyrir að hafa fengið að vera honum samferða á lífsins leið. Fjölskyldu Björgvins sendi ég innilegar samúðarkveðjur. Guðjón Steinsson. Björgvin Jóhann Jóhannsson Ástkær eiginkona mín, móðir, stjúpmóðir, tengdamóðir, amma og langamma, ANNA ÞORKELSDÓTTIR, Álfhólsvegi 54, Kópavogi, lést á heimili sínu sunnudaginn 18. júní 2017. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Sérstakar þakkir til Heimahlynningar LSH svo og krabbameins- og kvennadeildar LSH. Karl G. Karlsson Elínborg Chris Argabrite Hafdís Inga Karlsdóttir Þorvaldur Jónasson Karl Dúi Karlsson Þórunn Sævarsdóttir Margrét Karlsdóttir Sigurður Hannesson ömmubörn og langömmubörn Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför okkar ástkæra eiginmanns, föður, tengdaföður, afa og langafa, SIGURJÓNS HANNESSONAR, fv. skipherra, Klapparhlíð 5, Mosfellsbæ. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki krabbameinslækningadeildar, líknardeildar Landspítalans og hjúkrunarþjónustu Karítas fyrir hlýhug og góða umönnun. Blessuð sé minning hans. Maggý Björg Jónsdóttir Jóhann Sigurjónsson Ásta Hilmarsdóttir Ólafur G. Sigurjónsson Lilja Guðbjartsdóttir barnabörn og barnabarnabörn Þökkum öllum þeim sem sýndu okkur samúð og vinarhug vegna andláts og útfarar okkar ástkæru, yndislegu STEFANÍU BERGMANN, Hrafnistu, Reykjanesbæ, áður Skólavegi 14, Keflavík. Sérstakar þakkir fær starfsfólk Hrafnistu Reykjanesbæ fyrir hlýhug og góða umönnun. Guð blessi ykkur öll. Hulda Matthíasdóttir Magnús Björgvinsson Stefán B. Matthíasson Ingunn Ingimundardóttir Ingólfur H. Matthíasson Sóley Birgisdóttir Magnús B. Matthíasson Mekkín Bjarnadóttir Guðlaug B. Matthíasdóttir Birgir Þór Runólfsson barnabörn, barnabarnabörn, langömmubörn og langalangömmubörn

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.