Víkurfréttir - 17.12.2015, Page 75

pósturu eythor@vf.is
„Ég hef nú ekki verið í þessu eldri-
borgara veseni, ég hef ekki nennt
því. Ég hef bara haft það mikið að
gera,“ segir sá gamli.
Garðar er jú við hestaheilsu, en smá
aðgerð á öxlinni aftrar honum frá
því að komast á sjóinn. Það þykir
honum miður og talar um að hann
sé í smá veikindaleyfi frá vinnu.
Ef frá er talið hjartavesenið þetta
nauðsynlega viðhald eins og hann
segir sjálfur, þá er heilsan góð.
Fimm daga vikunnar borðar hann
fisk og þykir alltaf jafn góður. Hann
virðist lunkinn að gera góðan fisk
og hann sýnir blaðamanni stærðar-
innar pönnu með steiktum og fal-
legum fisk. Sá skammtur dugar
víst fyrir vikuna. Harðfiskurinn
hans þykir góður og er til sölu á
nokkrum stöðum. Nýlega tók veit-
ingastaðurinn Matur og drykkur í
Reykjavík harðfiskinn inn til sín en
þar þykir þetta dýrindis forréttur
með einhverju sósujukki, sam-
kvæmt lýsingum Garðars. „Ég gæti
eflaust selt miklu meira af þessu en
þá þarf ég að vera allan sólarhring-
inn að þessu helvíti,“ segir Garðar
og hlær enn og aftur.
Furða hve fáir fórust
Garðar og kona hans Arndís Lára
Tómasdóttir eignuðust átta börn.
Ein af þeim var stúlka sem dó við
fæðingu. Árið 1971 drukknaði svo
Njörður sonur þeirra við bryggjuna
í Njarðvík. Sex börn eru á lífi og
barnabörnin orðin fleiri en hann
hefur tölu á. Jón Sighvatsson keypti
Hölskuldarjörð af Duus fjölskyld-
unni árið 1795 en jörðin var þá
eyðijörð. „Við höfum verið hérna
síðan. Ég keypti húsið ári eftir að
faðir minn dó eða árið 1965. Ég
var með svo marga krakka að þetta
passaði ágætlega,“ segir hann og
skellir upp úr. Sjálfur er Garðar
tvíburabróðir og átti sjö systkini.
Tveir bræður hans drukknuðu
við bryggjuna í Njarðvík. „Hafið
gaf og það tók líka. Svona er þetta
með þessi atvik. Maður ræður ekki
við það. Maður var alltaf að leika
sér þarna við sjóinn. Það er í raun
furða hvað það fórust fáir. Ég var
nærri því drukknaður hérna sjálfur
þegar ég var fimm eða sex ára. Júlli
gamli í Hlíð sá mig kominn á kaf og
kom og dró mig upp,“ rifjar Garðar
upp.
Hér áður fyrr var hann manna
harðastur í að róa og fór jafnan út
þegar aðrir sátu heima. Hann hefur
þó ekki lent í sjávarháska á sinni
löngu starfsævi. Garðar man þá tíð
þegar tæknin var ekki til staðar um
borð í bátunum. „Mönnum þótti ég
róa heldur stíft. Ég man eftir einum
sem sagði að hann vildi ekki vera
með mér lengur á bátnum. Ég réri
of mikið. Það er bara eins og með
krákuna, sitjandi kráka sveltur en
fljúgandi fær.“
Það var algjör bylting þegar dýptar-
mælirinn kom til sögunnar rifjar
Garðar upp. Nú er þetta allt meira
og minna sjálfstýrt og búið tólum
og tækjum. „Nú get ég verið að gera
að á meðan sjálfstýringin sér um að
koma mér í land.“
Garðar á ekki von á að leggja árar
í bát og hætta að sækja sjóinn fyrr
en skrokkurinn fer að gefa sig. „Ég
verð klár í slaginn í vor. Ég hef bara
gaman að þessu og þykist vera að
gera góða hluti,“ segir hann að
endingu.
kæru viðskiptavinir bæði til sjávar og sveita
Við vildum minna ykkur á það að fara varlega í jólaösinni nú í desember.
Klikkið nú ekki á því að nærast vel skammdeginu því maturinn bætir, hressir og kætir.
Við ætlum að hafa lokað daganna 24. desember til 2. janúar
og eiga góða stund þá með fjölskyldu og vinum.
Við vonum innilega að jólahatíðin verði einnig ánægjuleg hjá ykkur.
Einnig viljum við minna á skötuna hjá okkur bæði
í hádeginu og um kvöldið á Þorláksmessu.
Starfsfólkið á Réttinum
Gleðilega hátíð
Lokað 24., 25., 26. og 31. desember
Ljósmynd:
Eyþór Sæm.