Fréttatíminn - 11.03.2017, Page 22

22 | FRÉTTATÍMINN | LAUGARDAGUR 11. MARS 2017
VÍKURVAGNAR EHF.
Víkurvagnar ehf. | Hyrjarhöfða 8 | 110 Reykjavík
Sími 577 1090 | vikurvagnar.is | sala@vikurvagnar.is
Setjum undir á staðnum
Dráttarbeisli
undir flestar tegundir bíla
VÍKURVAGNAR EHF.
Víkurvagnar ehf. | Hyrjarhöfða 8 | 110 Reykjavík
Sími 577 1090 | vikurvagnar.is | sala@vikurvagnar.is
Úrval af lokuðum farangurskerrum
frá Ifor Williams
Sýningareintak á staðnum.
VÍKURVAGNAR EHF.
Víkurvagnar ehf. | Hyrjarhöfða 8 | 110 Reykjavík
Sími 577 1090 | vikurvagnar.is | sala@vikurvagnar.is
Einnig mikið úrval varahluta
í Ifor Williams og aðrar gerðir af kerrum,
ásamt úrvals viðgerðarþjónustu.
Kerrur
frá Ifor Williams
í öllum stærðum
og útfærslum
VÍKURVAGNAR EHF.
Víkurvagnar ehf. | Hyrjarhöfða 8 | 110 Reykjavík
Sími 577 1090 | vikurvagnar.is | sala@vikurvagnar.is
Einnig mikið úrval varahluta
í Ifor Williams og aðrar gerðir af kerrum,
ásamt úrvals viðgerðarþjónustu.
Kerrur
frá Ifor Williams
í öllum stærðum
og útfærslum
mér of mikið lýsi því ég var alltaf
svo rjóð í kinnum og ánægð með
lífið.“
Dóra ætlaði að verða kennari.
Á lokaárinu í kennaranáminu tók
hún hins vegar grunnkúrs í fjöl-
miðlafræði og þá tók lífið nýja
stefnu. „Þar fann ég það út að það
blundaði í mér blaðamaður og mig
langaði frekar að starfa við það.
Ég fór því í meistaranám í blaða-
mennsku í Englandi og eftir að
hafa verið átta ár í námi þá var ég
tilbúin í blaðamennskuna. Fyrsta
greinin sem ég átti að skrifa var um
það af hverju svo fáar konur væru í
uppistandi. Þá fór ég í fyrsta skipti
á uppistand, enda var þetta frekar
nýtt í Noregi. Ég hugsaði með mér
að þetta virkaði nú ekkert svo erfitt
og spurði skipuleggjandann hvort
ég mætti prófa.“
Dóra var svo heppin að einn
uppistandari hafði fallið út á sýn-
ingunni viku seinna og hún fékk að
fylla í skarðið hans. Þetta var árið
2000. „Ég hafði viku til að undirbúa
mig og skrifaði sjö mínútna uppi-
stand um norskt fótboltalið. Þetta
gekk mjög vel hjá mér og á svæð-
inu var starfsmaður frá Stand up
Norge, fyrirtæki sem sér um að
skipuleggja viðburði og skemmtan-
ir. Hann hrósaði mér og sagði að ég
gæti orðið uppistandari ef ég vildi.
Þá var ég bara búin að skrifa eina
grein sem blaðamaður. En hlutirn-
ir gerðust mjög hratt. Það voru bara
fjórar konur í uppistandinu þannig
ég fékk mörg stór og skemmtileg
verkefni. Maður þarf samt að vera
góður líka.“
Sérfræðingur út á við
Dóra venti sínu kvæði í kross sem
blaðamaður og var orðin uppi-
standari í fullu starfi áður en hún
vissi af. Þannig gekk það í fjögur ár
og hún skemmti sér sjálf vel fram-
an af. „Ég var aðallega að skemmta
fólki sem var búið að drekka mik-
ið, sérstaklega síðasta hálfa árið.
En mamma var fjölskylduráðgjafi
og mér fannst svo spennandi það
sem hún var að gera. Hún hjálpaði
fólki að líða betur og ég var bara að
skemmta blindfullu fólki. Þá var
ég orðin 31 árs og ég og kærastinn
minn vorum búin að tala um að
okkur langaði að eignast börn. Það
er ekki mjög fjölskylduvænt starf
að vera uppistandari á kvöldin og
um helgar.“
Hún ákvað því að skella sér í nám
í fjölskylduráðgjöf og sá ekki fyrir
sér að snúa aftur grínið. Hún ætl-
aði sér hvort eð er aldrei að fara þá
leið yfir höfuð. Þannig hún gat al-
veg eins hætt. Árið 2006 stofnaði
hún svo fjölskylduráðgjafafyrirtæki
ásamt móður sinni.
„Ég var á fullu að halda fyrirlestra
í fyrirtækjum og fyrir foreldra, en
þegar slitnaði upp úr sambandinu
hjá mér manninum mínum eftir tíu
ára samband og tvö börn árið 2013,
þá fékk ég hugmynd að sýningu. Ég
var stanslaust að tala um sambönd í
sjónvarp og útvarpi, hvernig maður
heldur góðu sambandi við annað
fólk, hvernig maður talar við mak-
ann og aðra. En ég fór að skammast
mín fyrir að geta ekki haldið mínu
sambandi gangandi. Mér fannst
voða pínlegt að ég væri þessi sér-
fræðingur út á við en ekki í mínu
eigin lífi.“
Barnsfaðir Dóru var líka einn
þekktasti uppistandari Noregs
þannig sambandsslit þeirra fóru
ekki framhjá neinum. „Þetta var
alls staðar, í öllum blöðum, sem var
frekar óþægilegt. Þá datt mér í hug
að gera uppistand um væntingar
okkar til lífsins, hvernig allt á að
vera svo æðislegt, en svo er það
ekki alltaf þannig. Ég ætlaði að vera
svo ægilega lukkuleg og allt átti að
vera svo æðislegt þegar ég yrði
fullorðin. En það tókst ekki alveg.
Fríin voru aldrei jafn skemmtileg
og ég sá fyrir mér og lífið ekki jafn
spennandi. Þannig ég settist niður
og skrifaði sýningu. Ég sat við skrif
í tvo mánuði eftir að börnin voru
sofnuð á kvöldin.“
Heimtaði eigin sýningu
Dóra hafði svo samband við þá sem
heldur utan um stærstu uppistands-
sýningarnar í Noregi og sagðist vilja
stíga aftur á svið. Henni var kannski
ekki tekið alveg jafn fagnandi og
hún bjóst við, enda hafði svolítið
fennt yfir nafnið hennar á tíu árum.
„Hún sagði við mig: Dóra þú byrj-
ar bara á byrjuninni eins og venju-
legt fólk og vinnur þig upp.“ Dóra
hélt nú ekki og ítrekaði að hún
kynni þetta upp á hár. Að lokum
fékk hún sínu framgengt og stóð
fyrir framan 18 hræður í sal sem
tók 210 manns. „Þetta var fólk sem
var að selja miðana og vinna á barn-
um, enginn þeirra vildi vera í saln-
um. Ég var bara einhver Dóra sem
ætlaði að sýna eitthvað drasl,“ segir
hún hlæjandi. Sýningarstýran var
hins vegar ánægð með efnið og gaf
grænt ljós á sex sýningar. „Svo fékk
ég bara frábæra dóma og sýningin
gekk í tvö ár.“
Dóra var í uppistandinu meðfram
fjölskylduráðgjöfinni og þaðan fékk
hún líka innblástur. Í byrjun janúar
á síðasta ári skellti hún sér svo til
Havaii ásamt systur sinni og börn-
um, dvaldi þar í hálft ár, og skrif-
aði nýja sýningu um fjölskylduna
og hvernig hlutirnir þar eru ekki
alltaf eftir bókinni. „Það eru þín
börn og mín börn og okkar börn.
Ættartréð er orðið mun flóknara
og kaótískara.“ Líkt og fyrri sýn-
inguna byggir hún efnistökin á eig-
in reynslu. Sýningin var frumsýnd
í lok janúar og sló svo rækilega í
gegn að uppselt er á hana fram eft-
ir sumri.
„Ég er alveg fyndin, en ég er ekk-
ert alltaf að grínast. Það eru mjög
fáir sem fá sína eigin uppistand-
sýningu, en ástæðan fyrir því að
mér hefur gengið svona vel er að ég
skrifa um aðstæður sem fólk þekkir.
Fólk tengir svo vel við það sem ég
er að segja. Ég varpa kómísku ljósi
á hversdagsleikann.“
Óttast ekki taugaáfall
Dóra er strax búin að ákveða hvað
næsta sýning á að fjalla um, en hún
gerir ráð fyrir að fara af stað með
hana árið 2021. Að fjórum árum
liðnum. „Ég er 43 ára núna og eftir
fjögur ár verð ég orðin 47. Það er
stóra talan mín, þegar breytinga-
skeiðið fer að hefjast, Mamma byrj-
aði allavega þá. Mér hefur alltaf
fundist svo langt í þetta en nú eru
bara fjögur ár. Á plakatinu ætla ég
að vera inni í ísskáp með poka af
frosnum grænum baunum til að
kæla mig niður því mér er svo heitt.
Þá verða bæði börnin mín orðin
táningar og það verður hormóna-
bomba á heimilinu. Ég hlakka mik-
ið til.“
Spurð út í ástarlífið verður hún
örlítið feimin. Hún er nefnilega ný-
byrjuð að „deita“ mann sem henni
líst ansi vel á. „Það er mjög nýtt og
spennandi og við sjáum bara hvað
gerist. Við erum að kynnast. Ég er
búin að vera einhleyp en ég hef ekki
lifað neinu nunnulífi,“ segir hún og
skellir upp úr.
Hvort það er íslenska blóðið eða
norska loftið sem gefur Dóru alla
þessa orku, þá er nokkuð ljóst að
hún er engin venjuleg kona þegar
kemur að því að afkasta verkefn-
um í leik og starfi. Það hefur verið
minnst á þetta við hana.
„Það eru margir sem halda að ég
eigi eftir að falla saman einhvern
haug einn daginn og fá taugaáfall.
En ég óttast það ekki. Það skapar
stress þegar maður hefur trassað
það að svara tölvupóstum eða þvo
þvott og er eftir á með allt. Þegar
verkefnin hlaðast upp. En ég hef
alltaf einn dag í viku þar sem ég er
ekki með nein plön. Þennan dag
nota ég í klára það sem setið hefur
á hakanum. Ég næ því að koma öllu
í höfn í hverri viku.“
„Margir grínistar byrjuðu
strax í grunnskóla að vera
trúðurinn í bekknum, en
ég var ekki þannig. Ég var
reyndar mjög félagslynd
og talaði við alla. Amma
hélt alltaf að mamma gæfi
mér of mikið lýsi því ég
var alltaf svo rjóð í kinn-
um og ánægð með lífið.“
Fyrri sýning Dóru fjallaði
um hvernig lífið þróaðist
ekki alltaf eins og fólk hefði
ráðgert. Hún var sýnd fyrir
fullu húsi í tvö ár. Uppi-
stand um margbreytileika
fjölskyldunnar var frumsýnt
í lok janúar og uppselt er á
sýningar fram eftir sumri.