Dagblaðið Vísir - DV - 04.05.2018, Page 46

46 bleikt - kynlíf 4. maí 2018
„Ætla að
steinhalda
kjafti yfir órum
mínum um að hann
bindi mig fasta
við rúm og flengi
mig duglega áður
en hann tekur mig
harkalega
Elsku Birna
Þ
ú ert ekki óeðlileg og þú ert ekki
pervert – svo við höfum það á
hreinu! Það sem fólk kýs að gera
saman í kynlífi og er gert með
samþykki allra aðila er hluti af heil-
brigðu kynlífi og kyntjáningu. Samþykki
er töfraorðið!
Þetta er nýja lífið þitt og það er ENGIN
ástæða til að endurtaka mistökin úr því
síðasta. Kynferðisleg þögn milli para er
skelfilegur hlutur – kannski ekki skelfi-
legur eins og járnbrautarslys eða að
lenda undir píanói úti á götu – frekar eins
og að ganga um heilan áratug í skóm sem
eru of þröngir, hælsærið fær aldrei að
jafna sig og það endar með sýkingu og
svo þarf að fjarlægja hælinn. Úff!
Þú ert á dásamlegum aldri – aldrin-
um þar sem þú ert eflaust búin að gera
þér grein fyrir að þú átt vonandi 20 eða 30
góð ár eftir, en skilur líka hverfulleikann –
þetta gæti allt endað á morgun ef þú færð
loftstein í hausinn í Bankastrætinu. Hver
hrukka er tilefni til að skála í Prosecco,
hver millimetri sem brjóstin síga er sig-
ur, og hver einasti dagur dásamleg gjöf.
Spáðu aðeins í hvað gæti gerst ef þú
ákveður að stíga inn í sannleikann og
hafa hann að leiðarljósi í næsta sam-
bandi (sambandi segi ég og á þá við
næstu tengingu sem þú nærð við einstak-
ling andlega/kynferðislega hvort sem um
verður að ræða þriggja stunda sælu eða
samband sem endar þegar annað ykkar
deyr). Ég sé þrjá möguleika:
n Hann kann að meta að þú treyst-
ir honum fyrir órum þínum og löngun-
um. Hann er sjálfur reyndur í Shibari-
bindingum (flettu því upp ef þú þekkir
ekki hugtakið), og er einmitt búinn að
vera að leita að konu sem er til í sjóðheitt
en jafnframt innihaldsríkt bindinga- og
tilfinningasamband með honum.
n Hann kann að meta að þú treystir
honum fyrir órum þínum og löngunum.
Hann er óreyndur á sviðinu en finnst
spennandi að skoða möguleikana með
þér.
n Hann hneykslast/verður hræddur/
óöruggur þegar þú treystir honum fyr-
ir órum þínum og löngunum. Hann er
greinilega ekki til í þetta. Hann stingur
fingrum í eyrun og byrjar að syngja Óla
prik mjög hátt – svo hleypur hann út af
kaffihúsinu og gleymir að borga.
Ef svo ólíklega vill til að númer 3 verði
niðurstaðan er líka eins gott að þú opn-
aðir þig. Myndirðu virkilega vilja eyða
tíma þínum í mann sem væri ekki einu
sinni til í að spá í þessa hluti með þér? Ég
held nefnilega ekki!
Vonandi hjálpar þetta eitthvað, mín
kæra. Til hamingju með nýja lífið og
áfram konur með eðlilega óra og þarfir!
Ragga
Elsku Ragga
É
g hef fylgst með skrifunum þínum í
langan tíma og lært svo margt af þér.
Núna er ég nálægt fimmtugu, ný-
skilin og finnst lífið vera að breyt-
ast á ógnarhraða. Eins og ég hafi búið í
einhverjum helli og sé að koma út til að
skoða lífið í fyrsta sinn, kannski næstum
því fyrsta sinn því í kringum tvítugt átti ég
nokkur villt ár.
Smá um hjónabandið, ég held að það
gæti skipt máli: Við vorum skotin sem
unglingar og þekktumst í skóla. Hittumst
aftur skömmu eftir tvítugt og byrjuðum
saman – ég hafði aldrei fengið fullnægingu
sjálf en hann var líklega venjulegur gaur
sem stundaði sjálfsfróun tvisvar á dag.
Þetta var líklega frekar dæmigert, ég varð
ólétt fljótlega, hann menntaði sig og ég
aðeins síðar. Börnin urðu þrjú og svo sem
ekkert vesen með þau. Við vorum alltaf
ágætis vinir en ég get ekki sagt að kynlífið
okkar hafi nokkurn tíma náð almennilegu
flugi. Ég ákvað um 25 ára aldurinn að taka
ábyrgð og lærði að fróa mér – það var mitt
einkaverkefni og hann tók ekki þátt.
Ég fékk það mjög sjaldan í okkar sam-
eiginlega kynlífi en stundaði sjálfsfró-
un í einrúmi allt að því daglega, en
mánaðarlega þegar minnst var.
Ég hef alltaf haft óra um ýmislegt
sem gæti líklega ekki talist til eðli-
legs kynlífs, bindingar, flengingar
og þannig hluti, en ég hélt þeim
fyrir mig því ég hugsa að mað-
urinn minn hefði hrein-
lega ekki þolað að heyra
um þá. Hann hefur
alltaf verið ótrúlega
hefðbundinn, vinn-
ur í jakkafötum,
elskar kjötsúpu
og slátur og vill
hafa samfar-
ir í trúboða-
stellingunni
með ljósin
slökkt (þessu
orðalagi stal
ég frá þér,
Ragga, en
svona
var
hann
og er).
Þetta
hefur ef-
laust ekki
styrkt okkar
samband, enda
uxum við í sund-
ur og þegar síð-
asta barnið flutti að
heiman sáum við
að skilnaður væri
raunhæfur kostur.
Þetta var fyrir einu
og hálfu ári.
Fyrstu mánuðirnir
fóru í að koma mér fyr-
ir á nýjum stað, en í lok
fyrsta ársins skráði ég mig
á Einkamál. Sú reynsla var ekki
beinlínis uppörvandi, skilaboðum rigndi
svo sem inn, en aðallega frá karlmönn-
um sem vildu sýna mér liminn á sér eða
greiða mér fyrir kynlíf. Ekki alveg minn te-
bolli, svo ég fékk mér Tinder í símann, eft-
ir mikla hvatningu tveggja vinkvenna. Það
hefur verið mun skárra, enda eru menn
þar yfirleitt með myndir og geta ekki einu
sinni sent kynfæramyndir gegnum app-
ið þótt eflaust væru einhverjir til í það.
Til að gera langa sögu stutta þá er ég búin
að hitta mann sem ég er mjög til í að sofa
hjá. Hann er fyndinn og skemmtilegur
og við erum búin að hittast þrisvar í kaffi
og kvöldverð. Núna finn ég samt stressið
hellast yfir mig og stend sjálfa mig að því
að ætla að steinhalda kjafti yfir órum mín-
um um að hann bindi mig fasta við rúm,
bindi fyrir augun á mér og flengi mig dug-
lega áður en hann tekur mig frekar harka-
lega.
Úff, það er smá erfitt meira að segja að
skrifa þetta. Þú sérð kannski núna hvar ég
er stödd. Mig langar en ég hef aldrei opn-
að mig og er drulluhrædd um að hann
muni dæma mig sem einhvern pervert og
hafna mér. Ég er samt að streitast á móti
því það síðasta sem ég vil er annað lang-
tímasamband þar sem þessir hlutir eru
ósagðir. Hvað á ég að gera?
Með fyrirfram þökkum og þrá eftir
svari,
Birna
Birna þráir bindingar
n Vill láta flengja sig n Aldrei opnað sig
n Karlinn vildi bara hefðbundið kynlíf með ljósin slökkt
Ragnheiður Eiríksdóttir
Skrifar