Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.01.2018, Qupperneq 2

Nafnið Edelstein gefur til kynna að músík sé
í blóðinu. Er ekki óhætt að halda því fram?
„Jú, ætli það ekki. Heinz langafi minn, sem flúði hingað til
lands ásamt fjölskyldu sinni undan nasismanum fyrir
stríð, var sellóleikari, Stefán afi minn er píanisti og pabbi,
Kristján, er gítaristi. Ég byrjaði 5 ára að læra á selló,
prófaði svo gítar en snéri mér að píanóinu 11 ára.“
Af hverju varð píanóið fyrir valinu?
„Þegar ég fór að spila á píanó vissi ég eiginlega strax að
ég vildi halda mig við það. Það heillaði mig einhvern
veginn mest af öllu.“
Ég rakst á mikið hrós um tónleikana þína í
vikunni. Jón Hlöðver Áskelsson, tónskáld
og fyrrverandi skólastjóri Tónlistarskólans
á Akureyri, sagðist á Facebook nánast hafa
staðið á öndinni, svo andríkur og hrífandi
hefði píanóleikur þinn verið ...
„Já, er það? Ég hef yfirleitt fengið ágæt viðbrögð þegar ég
spila og gekk ágætlega á tónleikunum í Hofi.“
Þú ert aldeilis hógvær.
„Já!“
Eitt verkið á tónleikunum var frumsamið. Sem-
urðu mikið sjálfur?
„Ég er nýbyrjaður á því og það er enn bara áhugamál til hliðar
við píanóleikinn, en krefjandi og skemmtilegt. Á tónleikunum
byrjaði ég á Bach, spilaði svo Mozart, Brahms, Chopin og
Rachmaninoff, og endaði á mínu verki.“
Þú ert greinilega metnaðargjarn. Þarftu ekki að
æfa þig mikið?
„Mér finnst mjög gaman að æfa mig og jú, það er nauðsynlegt ef
maður ætlar að ná langt. Ég æfi mig yfirleitt þrjá til fimm tíma á
dag; líklega fjóra klukkutíma á dag að meðaltali. Fer þá niður í Tón-
listarskóla og loka mig af; ég á litla systur og þegar hún og vinkon-
urnar eru hér heima er allt að gerast og ekki mikið næði!“
Hvað er svo framundan hjá þér?
„Ég lauk framhaldsstigsprófi frá Tónlistarskólanum á Akureyri í
fyrra og útskrifast af tónlistarbraut MA í vor. Ég ætla svo á fullt í
Listaháskólanum í haust, er reyndar aðeins byrjaður þar; fer aðra
hverja viku suður í vetur og er í píanótímum. Eftir Listaháskólann sé
ég svo bara til hvað ég geri; reikna samt með því að fara út því ég vil
mennta mig eins mikið í tónlist og ég get. Er samt ekkert að stressa
mig mikið yfir framtíðinni.“
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
ALEXANDER SMÁRI
KRISTJÁNSSON EDELSTEIN
SITUR FYRIR SVÖRUM
Með tónlist
í blóðinu
Í FÓKUS
2 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.1. 2018
Ritstjórn
Árni Matthíasson arnim@mbl.is Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is Orri Páll Ormarsson
orri@mbl.is Sigurborg Selma Karlsdóttir sigurborg@mbl.is Silja Björk Huldudóttir silja@mbl.is Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
Um þessar mundir er samningur sveitarfélaga við grunnskólakennaralaus og viðræður um nýjan kjarasamning eru farnar af stað. Geramá ráð fyrir fjölda frétta af gangi viðræðna þegar þær komast á
formlegt stig og auk þess má vænta þess að greinar verði birtar á báða bóga
um hver eru „stóru málin“ í samningunum eins og það er jafnan kallað. Slíkt
fylgir jú kjaraviðræðum.
En hver eru stóru málin hjá þeim viðsemjendum sem hafa ekki sæti við
borðið? Grunnskólabörn hér á landi eru sá hópur sem samningarnir hafa
mest áhrif á og ættu með réttu að eiga sæti við samningaborðið. Ákvarðanir
samninganefndanna tveggja hafa mikið með daglegt líf barnanna að gera,
enda verja þau stórum hluta ársins í skólastofu með kennurunum sínum. Þau
eiga beinlínis rétt á að mæta á hverjum degi vel launuðum og ánægðum
kennurum, sem hafa tækifæri til að
þróast og þroskast í starfi með
krökkunum.
Stóru málin hjá krökkum snúast,
sem betur fer, um aðra hluti en hjá
okkur fullorðna fólkinu. Frímínútur
skipta til dæmis miklu máli í heimi
grunnskólabarna. Þar fer tengsla-
myndun fram, þar fer fram frjáls
leikur og alls kyns skemmtilegheit,
en í frímínútum þrífst líka ofbeldi og
einelti eins og þekkt er.
Hvernig semst milli kennara og
sveitarfélaga um störf í frímínútum
skiptir því sannarlega máli fyrir börnin, svo dæmi sé tekið. Það hvort margir
eða fáir fullorðnir eru til staðar í frímínútum kemur börnunum sannarlega
við. Þetta er ekki einkamál samninganefnda frekar en annað í kjarasamn-
ingum sem hefur áhrif á viðkvæma hópa, eins og börn.
Grunnskólabörn eru afar fjölmennur og oft hávær hópur en þó með litla
rödd út á við. Hvernig vilja þau að grunnskólinn þróist? Hvers konar kenn-
arasamningar þjóna best þeirra þörfum? Hvernig líður þeim í skólanum, í frí-
mínútum og á matartímum? Vita þau yfirhöfuð hvað neysluhlé er? Og af
hverju ætti þeim ekki að vera sama? Þau vilja bara vera örugg í skólanum, fá
að blómstra og líða vel þar. Hagsmunir barna þurfa að komast á blað þegar
grunnskólakennarar og sveitarfélög semja um kaup og kjör, ekki bara hags-
munir hinna fullorðnu þótt það séu þeir sem sitja við samningaborðið.
Kunningi úr háskólanum sem ég lenti á spjalli við á dögunum (þegar við
biðum einu sinni sem oftar eftir börnunum okkar í íþróttahúsi) kom reyndar
með ágætistillögu um þetta: Af hverju á umboðsmaður barna ekki sæti við
borðið þegar gengið er til samninga við kennara? Já, af hverju ekki?
Koma kjarasamn-
ingar kennara
krökkum við?
Thinkstock
Fá börnin sæti
við borðið?
Pistill
Eyrún
Magnúsdóttir
eyrun@mbl.is
’Hagsmunir barnaþurfa að komast áblað þegar grunnskóla-kennarar og sveitarfélög
semja.
Emil Svavarsson
Alls ekki. Ég borða engar dýra-
afurðir og sérstaklega ekki ef þær
eru viðbjóðslegar.
SPURNING
DAGSINS
Borðar þú
þorramat?
Asia Okuniewska
Ég myndi gjarnan vilja smakka en
hef ekki fengið tækifæri til þess.
Gunnar Ingi Jósepsson
Nei. En ég hef alveg smakkað hann
og finnst flest vont, nema harðfiskur
og sviðasulta.
Barbara Lind Gígja
Já, flest allan, nema hrútspunga.
Ritstjóri Davíð Oddsson
Ritstjóri og framkvæmdastjóri Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri Karl Blöndal
Umsjón
Eyrún Magnúsdóttir,
eyrun@mbl.is
Prentun
Landsprent ehf.
Hádegismóum 2,
110 Reykjavík.
Sími 5691100
Útgáfufélag
Árvakur hf.,
Reykjavík.
Forsíðumyndina tók
Sigurður Ólafur
Sigurðsson
Alexander Smári Kristjánsson Edelstein er 19 ára píanóleikari á
Akureyri, kominn af miklum tónlistarmönnum aftur í ættir. Hann
lék á tónleikum í Hofi í vikunni í tilefni 75 ára afmælis Tónlistar-
félags Akureyrar og hlaut mikið lof fyrir frammistöðuna þar.