Morgunblaðið - 10.02.2018, Síða 34

34 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. FEBRÚAR 2018
✝ Karólínafæddist á
Hofsstöðum í
Helgafellssveit 27.
janúar 1928. Hún
lést á Heilbrigð-
isstofnun Austur-
lands á Seyðisfirði
30. janúar 2018.
Fyrstu árin átti
hún heima á Reyk-
hólum og í Beru-
firði en síðar flutti
fjölskyldan að Hreiðurborg í
Flóa. Foreldrar Karólínu voru
Þorsteinn Brynjólfsson, f. 8.6.
1887, d. 16.4. 1961, bóndi í
Hreiðurborg, og k.h., Júlíana
Jóhanna Sturlaugsdóttir, f. 8.9.
1890, d. 29.11. 1979, húsfreyja.
Albróðir Karólínu er
Brynjólfur Þorsteinsson, f.
27.8. 1920, d. 29.11. 2001,
bóndi í Hreiðurborg. Hálf-
systkini Karólínu, börn Þor-
steins og Önnu Friðriksdóttur,
f. 1885, d. 1970, eru Friðrik
Ragnar Þorsteinsson, f. 1915,
d. 1916, og Ragnheiður Stef-
anía Þorsteinsdóttir, f. 13.7.
1918, d. 14.1. 2013, húsfreyja á
Albertsson; Júlíana Björk, f.
21.6. 1965, starfar á LSR í
Reykjavík en hennar maður er
Jónas Jónasson og eiga þau
Sesselíu Hlín. Sonur Garðars
er Ingimundur B. Garðarsson,
f. 29.3. 1949, vélstjóri og bóndi
á Vatnsenda í Flóa, kvæntur
Þórunni Kristjánsdóttur og
eiga þau Indriða, Þóreyju,
Ingvar Guðna og Gróu Val-
gerði.
Karólína gekk í barnaskóla,
stundaði nám hjá sr. Árelíusi
Níelssyni, þá presti á Eyrar-
bakka, stundaði nám við
Kvennaskólann í Reykjavík og
útskrifaðist þaðan. Eftir skóla
vann hún í verslun LH Müller
og í Laugavegsapóteki. Fyrstu
tvö árin eftir að Karólína gifti
sig bjuggu þau hjónin í Reykja-
vík en að því loknu fluttu þau á
Seyðisfjörð, á æskuslóðir
eiginmannsins. Saman ráku
þau um tíma matvöru-
verslunina Bröttuhlíð á Seyð-
isfirði og ein rak hún versl-
unina Bjólfsbæ. Karólína var í
mörg ár formaður Kvenfélags-
ins Kvik, skrifaði fjölda greina
í blöð þar sem hún hélt fram
almenningshag og málstað
Seyðisfjarðar og landsbyggð-
arinnar.
Útför Karólínu fer fram frá
Seyðisfjarðarkirkju í dag, 10.
febrúar 2018, klukkan 14.
Tindum á Skarðs-
strönd og síðar í
Búðardal og loks
verkakona og leik-
kona í Reykjavík.
Karólína giftist
1949 Garðari Ey-
mundssyni, f. 29.7.
1926, d. 16.3. 2017,
byggingarmeist-
ara. Foreldrar
hans eru Eymund-
ur Ingvarsson og
Sigurborg Gunnarsdóttir.
Börn Karólínu og Garðars
eru Ómar, f. 17.9. 1949, rit-
stjóri í Vestmannaeyjum,
kvæntur Þorsteinu Grét-
arsdóttur hárgreiðslumeistara
og þau eiga fjögur börn, Grét-
ar, Berglindi, Karólínu og Vig-
dísi Láru; Sævar, f. 6.2. 1951,
smiður í Reykjavík og á hann
dæturnar Sylvíu Láru, Karól-
ínu Rut og Evu Maríu; Gréta, f.
31.10. 1962, hjúkrunarfræð-
ingur og framkvæmdastjóri
Hjúkrunarheimila Fjarða-
byggðar, og á hún synina
Garðar, Jökul Snæ og Kjartan
en maður hennar er Sverrir
Í dag verður borin til grafar
Karólína Þorsteinsdóttir, Kalla,
eiginkona föður míns Garðars
Eymundssonar og móðir fjög-
urra hálfsystkina minna.
Það var fermingarárið mitt
sem ég hitti þau Garðar og
Köllu í fyrsta skipti fyrir um 55
árum. Þau höfðu boðið mér til
sín austur á Seyðisfjörð.
Skemmst er frá því að segja að
móttökurnar urðu ógleyman-
legar og sama má síðan segja
um öll þau skipti sem á eftir
komu.
Tíminn leið og 1971 lögðum
við Þórunn upp í ferð til Seyð-
isfjarðar til að hitta þau og
efna til kynna milli þeirra og
hennar. Ógleymanlegt var það
ferðalag og fengum við höfð-
inglegar móttökur eins og við
mátti búast. Kalla og Þórunn
náðu afar vel saman og sama
má segja um pabba. Þarna
myndaðist það góða samband
sem við hjónin nutum alla tíð
síðan.
Börn okkar Þórunnar komu í
heiminn eitt af öðru og í Köllu
eignuðust þau ömmu, sem ætíð
var „Kalla amma“. Ömmu sem
þau minnast með mikilli hlýju.
Heimsóknirnar urðu fleiri
eftir því sem árin liðu, bæði
vegna þess að við fundum að til
þeirra var gott og gefandi að
koma, en einnig vegna ýmissa
tilefna eins og gengur og þá
var yndislegt í þau skipti þegar
þau komu í heimsókn til okkar.
Á þeim tíma þegar ég vann á
flutningaskipum, kom það
nokkrum sinnum fyrir að skipin
komu til Seyðisfjarðar. Þegar
svo bar undir, var gott að fá
sér göngutúr og banka upp á
hjá þeim Köllu og föður mínum.
Stundum bar svo við að hann
var að heiman vegna vinnu
sinnar og þegar þannig stóð á,
naut maður þess að tylla sér
niður og spjalla við Köllu. Hún
kunni þá list að hlusta og þegar
hún síðan lagði sitt til málanna,
var ekki komið að tómum kof-
unum. Hún var með sterkar
skoðanir á þjóðfélagsmálum
sem og öðrum málum og tjáði
sig þannig að eftir var tekið.
Nú er hún Snorrabúð stekk-
ur og engin Kalla og enginn
Garðar til að hitta í þessu
gamla höfuðbóli austfirskra
bæja. En maður kemur í manns
stað, og þegar við Þórunn vor-
um á ferð um Austfirði síðast-
liðið sumar og komum á Seyð-
isfjörð, urðum við vitni að því
að afa og ömmubörnin voru
gengin í verkin; farin að lag-
færa það sem farið var að láta
á sjá og áhuginn og trúin á að
hægt væri að ná árangri, fegra
og bæta, leyndi sér ekki.
Þannig voru þau Garðar og
Kalla, þeim þótti vænt um bæ-
inn sinn og vildu honum allt
það besta. Vonandi rætist
draumur þeirra í því efni og
kannski koma göng sem myndu
þá tengja einhverja bestu höfn
landsins við landið allt og verða
firðinum og landshlutanum sem
var þeim svo kær sú lyftistöng
sem á vantar.
Blessuð sé minning Köllu og
þökk sé henni fyrir hvernig hún
auðgaði líf okkar. Hún var okk-
ur afar kær.
Ingimundur og Þórunn.
Það varð skammt á milli
hjónanna Garðars og Köllu
enda aldurinn orðinn hár og
heilsuleysi sótti að. Þau studdu
alltaf hvort annað og áttu mörg
og hamingjurík ár saman. Bæði
svo félagslynd og dugleg.
Ég átti mikil samskipti við
Karólínu þegar hún hafði stofn-
að verslun á Seyðisfirði og dáð-
ist að henni hvað hún var sjálf-
stæð og þroskuð að geta
framkvæmt þetta eins og ekk-
ert væri. Kvenfataverslun
fyrst, blómabúð líka. Ótrúlega
dugleg hélt hún áfram með
verslunina í áratugi. Keypti inn
frá Karnabæ. Flottasta tísku-
verslun þeirra tíma. Svo var
hún formaður Kvenfélags á
Seyðisfirði fyrir utan móttöku
gesta flesta daga. Svona var
Kalla. Ég fór stundum með
henni til heildsala. Við keyptum
báðar fallegt rautt bollastell.
Það er til enn. Líka man ég eft-
ir sængurverum straufríum og
fleiru sem ég naut góðs af. Ég
fann að heildsalarnir báru virð-
ingu fyrir Köllu og vildu gera
henni allt til geðs. Hjónin komu
oft til Reykjavíkur í seinni tíð
vegna veikinda Köllu. Þau
heimsóttu okkur alltaf og sögðu
okkur fréttir frá Seyðisfirði.
Einar eiginmaður minn og
Garðar Eymundsson maður
Köllu voru æskuvinir. Þeir
höfðu mikið að tala um. Bói
Önnu Bekk og Gæi Kom. Þetta
voru þeir kallaðir á Seyðisfirði.
Þar höfðu flestir eitthvert við-
urnefni en það eru bara Seyð-
firðingar sem kunna þau.
Kalla hélt upp á afmælið sitt,
80 og 85, á Nordica Hotel og
vorum við Einar með þar. Þá
mættu börn, barnabörn og aðr-
ir ættingjar. Gaman að hittast
þarna í glæsilegri veislu.
Barnabörn Karólínu hændust
að henni og held ég að Sesselja
dóttir Júlíönnu hafi verið einna
mest hjá þeim hjónum, enda
býr hún núna á Seyðisfirði og
vill hvergi annars staðar vera
minnir mig að mamma hennar
segði mér.
Ég á svo margar fallegar
minningar frá heimsóknum
mínum til Seyðisfjarðar. Í mín-
um huga er þar alltaf sól. Inni-
legt þakklæti til hjónanna fyrir
svo frábærar móttökur, sem við
fengum. Gistum við oft hjá
þeim í marga daga og var farið
með okkur hvern dag að skoða
eitthvað nýtt.
Hugheilar samúðarkveðjur
sendi ég til allra ættingja og
vina. Ég sakna Garðars og
Köllu. Blessuð sé minning
þeirra. Ég sendi innilegar sam-
úðarkveðjur til fjölskyldunnar.
Ólöf
Stefánsdóttir.
Köllu frænku mína hitti ég
fyrst sumarið 1942 þegar hún
kom í heimsókn til höfuðstað-
arins. Mæður okkar voru syst-
ur úr stórum systkinahópi frá
Akureyjum á Breiðafirði. Ég
hafði heyrt mikið af henni látið
og hlakkaði til að kynnast
henni. Hún var falleg og
skemmtileg, frjálsleg í fasi og
bar þess engin merki að hafa
alist upp í afskekktri sveit.
Foreldrar hennar bjuggu þá í
Miðjanesi í Reykhólasveit
ásamt börnum sínum tveim og
uppeldissyni. Tveimur árum
síðar fluttu þau að Hreiðurborg
í Flóa. Næstu sumrin var ég
langdvölum í Hreiðurborg og á
þaðan ótal minningar, allar
góðar. Á bænum var mann-
margt yfir sumartímann og
mikill gestagangur. Gott bóka-
safn var á heimilinu og Bibbi
bróðir Köllu, sem var hafsjór af
fróðleik um íslenskar bók-
menntir og ljóðlist, vakti áhuga
okkar krakkanna á þeim fræð-
um.
Kalla gekk í Kvennaskólann í
Reykjavik og útskrifaðist það-
an. Þar eignaðist hún vinkonur
fyrir lífstíð. Ég var fjórum ár-
um yngri en þær og fannst
mjög spennandi að fá að vera
með þeim og forvitnast um
hvað þær voru að bralla. Kalla
var músíkölsk og hafði góða
söngrödd og stofnaði söngkvar-
tett með gítarundirleik sem
nefndist Blikkdósirnar. Við
urðum svo frægar að koma
nokkrum sinnum fram í útvarpi
og áttum okkar einkatextahöf-
und, sem var séra Árelíus
Nielsson.
Hann samdi fyrir okkur
texta sem nefndist „Unnusta
sjómannsins“ við vinsælt
sænskt lag og orti ljóð við
kynningarlagið okkar. Séra Ár-
elíus hafði verið kennari Köllu
fyrir vestan og síðar á Eyrar-
bakka og hafði miklar mætur á
henni.
Þau hjónin Kalla og Garðar
kynntust á árlegum töðugjöld-
um í Kaldaðarnesi. Daginn eftir
kvaddi hann dyra í Hreiður-
borg vitandi að hann hafði
fundið stóru ástina í lífi sínu.
Fyrstu tvö árin bjuggu þau í
Reykjavík en fluttu síðan aust-
ur á Seyðisfjörð á heimaslóðir
Garðars. Bæði voru hugsjóna-
fólk með brennandi áhuga á
samfélags- og menningarmál-
um.
Þegar ég og fjölskylda mín
fluttum austur á land árið 1958
þótti mér gott að vita af
frænku minni á næsta leiti.
Ófáar ferðir fórum við niður á
Seyðisfjörð. Þessar ferðir voru
mikið tilhlökkunarefni, ekki síst
fyrir börnin okkar. Þrátt fyrir
annir var alltaf tími fyrir gest-
ina.
Ég dáðist að frænku minni
fyrir kjark hennar og athafna-
semi, en þar fyrir utan var hún
afbragðs móðir og húsmóðir.
Þau Garðar eignuðust fjögur
börn auk þess sem Garðar átti
son fyrir og fylgdust af áhuga
með þroska og lífi afkomenda
sinna. Þau voru samhent hjón
og áttu fjölmörg áhugamál sem
þau sinntu þegar tími vannst
til. Í brjósti beggja bærðist
listamaður sem fékk útrás í
skrifum Köllu og málverkum
Garðars.
Bæði mörkuðu djúp spor í
sögu Seyðisfjarðar og húsið
Skaftfell sem þau gáfu bænum
er veglegur minnisvarði um
áhuga þeirra á eflingu menn-
ingar og listalífs staðarins. Í
dag er öflug starfsemi í húsinu
og listamenn hvaðanæva úr
heiminum sækjast eftir að sýna
list sína þar.
Ég kveð frænku mína með
djúpri virðingu og söknuði og
þakka henni vináttu og kærleik
sem hún sýndi mér og mínum
um ævina. Fjölskyldu hennar
sendum við fjölskyldan innileg-
ar samúðarkveðjur.
Ragnheiður Jónsdóttir
(Dadda).
Karólína
Þorsteinsdóttir
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
MIROSLAV MANOJLOVIC
varð bráðkvaddur í London 24. janúar.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
mánudaginn 12. febrúar klukkan 15.
Aðstandendur
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
LÚÐVÍK ÞÓRARINSSON
bakarameistari,
Ólafsvík,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Jaðri,
Ólafsvík, mánudaginn 5. febrúar.
Útför hans fer fram frá Ólafsvíkurkirkju föstudaginn 16. febrúar
klukkan 14. Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Minningarsjóð Jaðars, kt. 510694-2449,
reikningur 0190-05-60761.
Hrefna Lúðvíksdóttir Gísli Páll Björnsson
Inga Birna Lúðvíksdóttir
Guðlaug Lúðvíksdóttir Kristjón Guðmundsson
Hildur Lúðvíksdóttir
Jón Þór Lúðvíksson Bjarney Jörgensen
barnabörn og barnabarnabörn
Kær mágkona okkar,
NANCY KNUDSEN GUDMUNDSSON
BAUHS,
New Holstein, WI, USA,
lést eftir erfið veikindi sunnudaginn
4. febrúar.
Hún verður kvödd í dag frá Meiselwitz-Vollsted Funeral Home,
Kiel, WI.
Arnlaugur Guðmundsson og fjölskylda
Guðrún Guðmundsdóttir og fjölskylda
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN BENEDIKTA HELGADÓTTIR,
Þangbakka 8,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi fimmtu-
daginn 1. febrúar.
Útförin fer fram frá Breiðholtskirkju mánudaginn 19. febrúar
klukkan 15.
Kolbrún Helga Hauksdóttir
Eva Kristín Hreinsdóttir Jakob Jóhannsson
Örn Elvar Hreinsson Margrét Markúsdóttir
Baldur Hreinsson Hildur Þorvaldsdóttir
Jónína Hreinsdóttir Albert Jón Sveinsson
Þór Hreinsson Fanný Björk Ástráðsdóttir
Faðir minn, afi, bróðir, frændi og vinur,
EINAR GARÐAR ÞÓRHALLSSON
gullsmíðameistari,
verður jarðsunginn frá Neskirkju
fimmtudaginn 15. febrúar klukkan 13.
Aðstandendur
Ástkær sambýlismaðurinn minn, faðir
okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLI JÓN BOGASON,
Njarðarvöllum 6,
Reykjanesbæ,
lést á Landspítalanum þriðjudaginn
6. febrúar. Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn
15. febrúar klukkan 14.
Ásthildur Árnadóttir
Grétar Ólason Þórunn Sigurðardóttir
Sólveig Óladóttir Kristinn Kárason
Valþór Ólason
Ragna Sveinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn