Morgunblaðið - 10.02.2018, Síða 38
38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. FEBRÚAR 2018
✝ Þórunn Krist-insdóttir fædd-
ist á Eskifirði 3.
apríl 1960. Hún lést
á Sjúkrahúsinu á
Siglufirði 31. jan-
úar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Kristinn G. Karls-
son, f. 8. desember
1928, d. 2. desem-
ber 2008, og Bára
Hólm, f. 13. júní 1935, d. 16. nóv-
ember 2005.
Þórunn var þriðja af fimm
systkinum. Systkini hennar voru
Einar Hólm, f. 18. september
1955, Súsanna Kristinsdóttir, f.
28. október 1958, Pétur Karl
Kristinsson, f. 27. desember
1967, og Guðrún Björg Krist-
insdóttir, f. 22. maí 1972.
Árið 1980 eignaðist Þórunn
Báru Kristínu, f. 9. janúar. Árið
1986 kynntist hún
Skúla Jónssyni, f.
11. febrúar 1951,
og gekk hann Báru
í föðurstað. Þá um
haustið fluttu þau á
Hólaveg 3 á Siglu-
firði, þar sem Skúli
var að byggja fram-
tíðarheimili þeirra.
Árið 1990 eignuð-
ust þau Sigurð Dav-
íð, f. 11. janúar, og
17. júní sama ár gengu þau í
hjónaband á heimili sínu. Ári
seinni fluttu þau tímabundið til
Eskifjarðar, þar sem þau eign-
uðust Eyrúnu Sif, f. 25. sept-
ember 1991.
Barnabarn þeirra er Ingimar
Skúli Báruson, f. 18. janúar
2012.
Útför Þórunnar fer fram frá
Siglufjarðarkirkju í dag, 10.
febrúar 2018, klukkan 14.
Með sorg í hjarta kveð ég
hana Þórunni. Kynni okkar voru
ekki löng en þau voru góð. Börn-
in okkar rugluðu saman reytum
sínum og í framhaldi af því
kynntumst við. Hún tók dóttur
minni opnum örmum og hafði
alltaf á orði við mig þegar við
heyrðumst hversu ánægð hún
væri með tengdadótturina til-
vonandi. Auðvitað gladdi það
mig að vita þetta og að sjálf-
sögðu var dóttir mín líka ánægð
með tengdafólkið sitt. Ekki má
gleyma því að ég var mjög
lukkuleg með tengdasoninn til-
vonandi og fólkið hans.
Það var auðheyrt og -séð
hversu fjölskyldan var Þórunni
kær og Siglufjörður var bærinn
hennar þó að hún hefði slitið
barnsskónum austur á fjörðum.
Hugrökk tókst hún á við veik-
indi sín, ólæknandi krabbamein.
Ég vonaði svo innilega að
henni auðnaðist lengra líf en sú
von rættist því miður ekki.
Eiginmanni, börnum, tengda-
dætrum og barnabarni votta ég
mína dýpstu samúð.
Veri hún Þórunn kært kvödd.
Blessuð sé minning hennar.
Ingibjörg Þorleifsdóttir.
Það er mikil sorg og söknuður
hjá vinum mínum á Hólaveg-
inum á Siglufirði nú þegar Þór-
unn er látin – eiginkonu,
mömmu og ömmu er sárt sakn-
að.
Þrátt fyrir að hún hafi gengið
í gegnum erfið veikindi var dán-
ardægur hennar ótímabært.
Samband okkar Þórunnar varði
í nokkur ár og okkur þótti vænt
hvorri um aðra. Þegar ég kom
inn í fjölskyldu hennar var mér
afar vel tekið.
Þórunn var afskaplega hlý og
örlát á tíma sinn og gjafir okkur
til handa.
Drengurinn okkar Báru, Ingi-
mar Skúli, var sannarlega auga-
steinninn hennar.
Við sambandsslit okkar Báru
var sama hlýjan frá henni og
fjölskyldunni til mín og er það
þakkað af heilum hug.
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar og ég bið Guð að hugga
ykkur.
Við sjáum að dýrð á djúpið slær
þó degi sé tekið að halla
það er eins og festingin færist nær
og faðmi jörðina alla
Svo djúp er þögnin við þína sæng
að þar heyrast englar tala
og einn þeirra blakar bleikum væng
svo brjóst þitt fái svala.
Nú strýkur hann barm þinn blítt og
hljótt
svo blaktir síðasti loginn,
En svo kemur dagur og sumarnótt
og svanur á bláan voginn
(Davíð Stefánsson)
Blessuð sé minning Þórunnar.
Salóme Sóley og fjölskylda,
Sauðárkróki.
Þrátt fyrir að við værum báð-
ar fæddar og uppaldar á Eski-
firði lágu leiðir okkar Þórunnar
ekki saman fyrr en ég flutti á
Siglufjörð, þar sem hún hafði þá
búið í nokkur ár. Ég var á
göngu einn blíðviðrisdaginn og
heyri kallað háum rómi
„nei halló Vala mín“. Þar með
voru drögin lögð af einlægri og
mikilli vináttu; þrátt fyrir að
vera ólíkar á margan hátt áttum
við svo ótalmargt sameiginlegt.
Það var eins og við hefðum alltaf
þekkst.
Á mínu heimili gekk Þórunn
undir nafninu Góra vegna þess
að yngsti meðlimurinn átti erfitt
með að segja nafnið hennar til
að byrja með en hann fór mikið í
pössun til Góru og fannst það
alltaf mikið tilhlökkunarefni
enda dekrað við hann í einu og
öllu af öllum í hennar fjölskyldu.
Þórunn hafði gaman af börn-
um og ekki síður unglingum.
Heimilið var því oft þéttskipað
af vinum Sigga og Eyrúnar, allir
alltaf velkomnir.
Við Þórunn og okkar fjöl-
skyldur höfum brallað margt
saman og á leið minni í gegnum
minningarnar síðustu daga hef
ég flissað, hlegið og grátið á víxl,
sem segir kannski allt sem segja
þarf því hláturinn var hennar
aðalsmerki og er það fyrsta sem
kemur upp í hugann þegar ég
rifja upp samskipti okkar. Það
voru spaugilegar hliðar á öllu og
oftar en ekki fleiri en ein.
Þórunn var ráðagóð, jákvæð
og hvetjandi. Hún lá heldur ekk-
ert á skoðunum sínum ef henni
fannst að eitthvað mætti betur
fara, umbúðir voru óþarfar.
Æðruleysið var aðdáunarvert,
þegar ég t.d. klippti af henni
hárið vegna veikindanna og
barðist við að halda aftur af tár-
unum stóð hún einfaldlega upp
að verki loknu horfði vel og
lengi i spegilinn brosti og sagði
„vá hvað ég er fín“, sem hún
vissulega var.
Ekkert var henni meira um-
hugað um og gladdi hana meira
en velgengni barna sinna og
barnabarns,
það var henni því mikið gleði-
efni þegar Bára Kristín flutti
aftur á Siglufjörð með barna-
barnið og sólargeislann Ingimar
Skúla, ég veit það auðveldaði
henni ferðalagið mikla vitandi af
öllum börnunum sínum á góðum
stað í lífinu.
Elsku vinkona, það er erfitt
að kveðja en ég er þess fullviss
að þú ert á besta stað sprang-
andi um á nýjum skóm laus við
allar þrautir, við sjáumst þegar
minn tími kemur.
Elsku Skúli, Bára, Siggi, Ey-
rún, Ingimar Skúli og aðrir
aðstandendur, ykkur sendi ég
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Minningin lifir.
Vala.
Þórunn
Kristinsdóttir
Þung boð biðu mín
þá ég sneri heim að
lokinni námsför í
Bandaríkjunum.
Bestur vinur minn, Birgir Örn, sá
vinur sem ég hugðist beita nýj-
ustum læknisráðum, örvun
ónæmiskerfis og eflingu frumu-
líffæra, var látinn. Háði harða
baráttu við vægðarlausan sjúk-
dóm. Birgir sýndi mér best
hvernig ég yrði góður maður, ær-
legur maður. Var þannig fyrir-
mynd að ég þurfti einungis að
veita honum eftirtekt, sjá hvern-
ig hörðustu hörmum mætti taka
með æðruleysi, orðinu sem ég
aldrei skildi fyrr en ég kynntist
Birgi. Þegar sporin voru þyngst,
raunir andans þyngdust, átti ég
þá leið Hávamála: Geði skalt þú
blanda við góðan vin þann þú átt,
gjöfum skipta og fara að finna
oft. Í minningunni verða fundir
Birgir Örn Birgis
✝ Birgir Örn Birg-is fæddist 23.
september 1942.
Hann lést 11. desem-
ber 2017.
Útför Birgis var
gerð 21. desember
2017.
okkar, stundirnar
okkar heima í
Dalalandi með vini
okkar Þorvaldi,
hinar minnisverðu
vörður á lífsgöng-
unni.
Það var lán mitt
að eiga að vini þann
góða mann sem
Birgir Örn var,
mann sem í öllum
greinum var fyrir-
mynd, metnaðist ekki þótt flest-
um gjöfum væri gæddur. Tók
hörðu mótlæti – hinu algera
órétta hlutskipti þar sem jafnvel
Sonatorrek varð að gjalti – af
þeirri hugprýði sem ég get í fá-
tækt huga míns einungis líkt
saman við þá menn er á kross
hafa verið festir.
Það sakna margir Birgis, líkt
og við Þorvaldur gerum. Hjarta
okkar dvelur hjá Guðrúnu Huldu
og Birgi Svani, börnum Birgis,
hjá barnabörnum hans, Sindra og
öðrum glæstum afkomendum
manns sem er mikilmenni, okkur
sem „gjöfum skiptum og hittum
oft“ sorgarkveðja en hetjuminn-
ing.
Jón Gunnar Hannesson.
Elsku afi.
Takk fyrir allt.
Við áttum margar
góðar stundir sam-
an og það er leiðinlegt að við
Georg Jón Jónsson
✝ Georg JónJónsson fædd-
ist 8. júlí 1939.
Hann lést 19. jan-
úar 2018.
Útför Georgs
Jóns fór fram 31.
janúar 2018.
getum ekki átt
fleiri. Ég mun
sakna þess að geta
spilað við þig, borða
brauð með smjöri
og rabarbarasult-
unni hennar ömmu
og fara í reiðtúra
með þér. Ég vil
bara þakka þér fyr-
ir allar góðu stund-
irnar.
Þín
Erla Dagmar.
Hólshraun 3 · 220Hafnarfjörður · Símar: 555-1810, 565-1810 · Netfang: veislulist@veislulist.is · www.veislulist.is
Skútan
ERFIDRYKKJUR
Veislulist sér um veitingar fyrir
erfidrykkjur af öllum stærðum,
hvort sem er í sali eða heimahús.
Í yfir 35 ár hefur Veislulist lagt áherslu á góða
þjónustu og framúrskarand matreiðslu.
Sjá nánar
á heimasíðu okkar
www.veislulist.is
s: 555 1810
veislulist@veislulist.is
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Emilía Jónsdóttir,
félagsráðgjafi
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför
PÁLS SIGURÐSSONAR,
fyrrverandi forstjóra
Samábyrgðar Íslands
á fiskiskipum.
Starfsfólki hjúkrunarheimilisins Sóltúns eru
færðar sérstakar þakkir fyrir umhyggju og góða umönnun á
undanförnum árum.
Júlíana Sigurðardóttir
Ragna Pálsdóttir Páll Þorsteinsson
Sigurður Pálsson Erla Sigríður Þorsteinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, afi og langafi,
GUÐMUNDUR E. VESTMANN,
Akranesi,
lést mánudaginn 29. janúar á
Heilbrigðisstofnun Vesturlands á Akranesi.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Sigrún Guðmundsdóttir
Ásgeir Guðmundsson Sædís Kr. Gígja
Sigurbjörg Guðmundsd. Hafþór B. Þorsteinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Faðir okkar,
ÓLI JÓN JÓNSSON,
Vogatungu 73,
lést á krabbameinsdeild 20. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Eggert Ólason
Þorbjörn Ingi Ólason Halldóra Ósk Önundardóttir
og barnabörn
Kær eiginmaður og faðir,
BENEDIKT ARTHURSSON,
Aðalstræti 9,
Akureyri,
varð bráðkvaddur sunnudaginn 28. janúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Hrönn Friðriksdóttir
Arnar Þór Benediktsson
Innilegar þakkir fyrir auðsýndan hlýhug og
vináttu við andlát og útför okkar ástkæra
VÉSTEINS BERGJÓNS
ARNGRÍMSSONAR,
Fellsenda 2, Dalabyggð.
Sérstakar þakkir fær Fjölnir Elvarsson
nýrnalæknir og starfsfólk skilunardeildar LSH, einnig starfsfólk
lyflækningadeildar HVE Akranesi.
Erna Kristín Hjaltadóttir
Hjalti Vésteinsson Linda Traustadóttir
Berglind Vésteinsdótir Finnbogi Harðarson
Gunnlaugur Vésteinsson Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir
og barnabörn