Morgunblaðið - 12.02.2018, Blaðsíða 19

Morgunblaðið - 12.02.2018, Blaðsíða 19
MINNINGAR 19 MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 12. FEBRÚAR 2018 Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma, DÓRA BERGS SIGMUNDSDÓTTIR, Kleifahrauni 10a, Vestmannaeyjum, lést laugardaginn 27. janúar á Heilbrigðisstofnuninni í Vestmannaeyjum. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu. Þökkum auðsýnda samúð. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbavörn í Vestmannaeyjum. Sigmar Magnússon Hlynur Sigmarsson Soukaina Nigrou Dóra Hanna Sigmarsdóttir Sighvatur Jónsson Heiðrún Björk Sigmarsdóttir Vilberg Eiríksson Andrés Bergs Sigmarsson og barnabörn Elskulegur bróðir okkar, ÞÓRIR MAGNÚSSON, Hjallavegi 2, sem lést mánudaginn 29. janúar, verður jarðsunginn frá Áskirkju þriðjudaginn 13. febrúar klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir þeim sem vildu minnast hans er bent á líknarfélög. Hrefna Magnúsdóttir Ragna Magnúsdóttir Soffía Magnúsdóttir Karl Höfðdal Magnússon ✝ Ólafur PéturJensen fæddist í Reykjavík 4. júní 1922. Hann and- aðist á dvalar- og hjúkrunarheim- ilinu Grund 1. febr- úar 2018. Foreldrar hans voru Peter Adolf Åge Edvard Jen- sen, rafvirkjameist- ari í Reykjavík, f. 29. ágúst 1891 í Óðinsvéum í Danmörku, d. 19. nóvember 1948, og Margrét Dóróthea Sig- urjónsdóttur, f. 4. október 1888 í Vatnsleysustrandarhreppi, d. 1. janúar 1925. Ólafur kvæntist Kristbjörgu Valentínusdóttur Jensen 24. júlí 1943. Foreldrar hennar voru Valentínus Eyjólfsson, f. 28. júní 1874 í Reykjavík, d. 18. febrúar 1947, og Ólöf Kristín Júlía Sveinsdóttir, f. 21. júlí 1884 í Reykjavík, d. 25. maí 1947. Kristbjörg og Ólafur eignuðust fjóra syni. Þeir eru: 1) Edvard Pétur Ólafsson, f. ur Ari, f. 18.5. 1981, maki Berg- lind María Tómasdóttir, f. 9.8. 1973, Svanur Þór, f. 1.3. 1984, og Kristbjörg Guðrún, f. 29.9. 1995. 4) Sveinn Valdimar Ólafsson verkfræðingur, f. 8.4.1962, maki Sigríður Ísafold Håkansson, f. 16.9. 1954. Dóttir Sigríðar er Katrín Ásta Stefánsdóttir, f. 18.6. 1981, maki Jón Ólafur Gestsson, f. 14.6. 1979. Barnabarnabörn Krist- bjargar og Ólafs eru komin vel á annan tug. Þau bjuggu í Reykjavík allan sinn búskap, fyrst á Freyjugötu, lengst af í Grundargerði og loks í Hæðargarði. Síðustu ár ævi sinnar bjó Ólafur á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund. Ólafur lauk sveinsprófi í raf- virkjun 1943, fékk meistarabréf 1945 og lágspennulöggildingu 1947. Hann starfaði hjá Raf- magnseftirliti ríkisins í tvö ár en starfaði eftir það sem rafvirkja- meistari í Reykjavík. Ólafur sat í prófnefnd rafvirkja frá 1957- 1981, þar af sem formaður í níu ár. Hann var gerður að heiðurs- félaga í Félagi löggiltra raf- verktaka 1994. Ólafur verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju í dag, 12. febrúar 2018, og hefst athöfnin klukkan 13. 22.1. 1945, raf- virkjameistari. Fyrri kona var Guðrún Alberts- dóttir, f. 13.1. 1947, d. 23.3. 1994. Þeirra synir eru Ólafur Pétur, f. 1.3. 1967, d. 9.3. 2014, Viktor Gunnar, f. 12.10. 1970, maki Ingunn Mjöll Birg- isdóttir, f. 17.10.1970, og Björn Ingi, f. 5.2. 1976. Seinni kona Edvards er Pálína Oswald, f. 25.7. 1944. Dætur Pálínu eru þrjár. 2) Ólafur Valur Ólafsson, f. 23.11. 1950, kerfisfræðingur, maki Alma Möller, f. 22.5. 1952. Þeirra börn eru Vala Björg, f. 15.8. 1977, maki Valgeir Smári Óskarsson, f. 25.8. 1978; og Ólafur Jens, f. 30.11. 1983, maki Saga Fenger Þórðardóttir, f. 18.10. 1987. 3) Halldór Ólafsson, f. 17.4. 1954, rafvirkjameistari, maki Katrín Sæmundsdóttir, f. 14.3. 1954. Þeirra börn eru Sæmund- Faðir okkar, Ólafur Pétur Jen- sen, og helsta fyrirmynd hefur nú kvatt þennan heim. Hann var hugljúfi hvers manns og öðlingur að mannkostum. Hann var ekki fyrir það að trana sér fram og hafði óþol gagnvart monti og sjálfselsku. Honum leið ávallt best þegar hann gat hlúð að og stutt við fólk, stórt sem smátt. Eftirfarandi ljóð lýsir Ólafi vel: „Sá sem hefur fáar óskir, mun fá þær uppfylltar. Sá, sem girnist margt, missir af því. Þess vegna ástundar hinn vitri einfeldni og verður fyrirmynd allra. Hann býst ekki í skart, þess vegna ljóm- ar hann. Heldur sér ekki fram og það er ágæti hans. Hann er laus við sjálfhælni og þess vegna er hann vitur. Hann er laus við sjálfsþótta og ber því af öðrum, og af því að hann keppir ekki við aðra, getur enginn keppt við hann.“ (úr Bókinni um veginn, Lao-Tse) Við bræður þökkum innilega öllu starfsfólki dvalar- og hjúkr- unarheimilisins Grundar fyrir góða umönnun og kærleika í garð föður okkar meðan hann dvaldi þar. Grund er elsta starfandi heimili fyrir aldraða hér á landi stofnað árið 1922, sem er einnig fæðingarár föður okkar. Þar leið honum eins vel og nokkur kostur var. Föður okkar þökkum við fyrir samveruna, vinskapinn, húmor- inn og umhyggju alla tíð. Þínir synir, Edvard Pétur, Ólafur Valur, Halldór og Sveinn Valdimar Elskulegur tengdapabbi minn, Ólafur P. Jensen, er látinn. Hann náði háum aldri, var á 96. aldurs- ári þegar hann lést. Ólafur átti langt og gott líf og hann var gæfu- maður í einkalífi og starfi. Hann kynntist ungur Krist- björgu sinni og gengu þau í hjóna- band árið 1943. Það er gaman að skoða myndir af þeim frá fyrstu árum þeirra saman, Ólafur hár og fjallmyndalegur, frekar alvöru- gefinn og traustvekjandi. Krist- björg, eða Budda, eins og Ólafur og margir vina þeirra kölluðu hana, alltaf síbrosandi og ólgandi af fjöri. Ólafur lærði rafvirkjun og starfaði lengst af sem sjálfstæður rafvirkjameistari. Hann var ann- álaður fyrir góð vinnubrögð og naut hann mikillar virðingar og trausts innan stéttar sinnar. Kristbjörg og Ólafur bjuggu lengst af í Grundargerði 27, þar sem þau byggðu sér hús. Krist- björg tengdamamma mín var mikill fagurkeri og bjó hún þeim fallegt heimili. Hún lagði mikið á sig til að eignast fallega hluti og elskaði t.d. danskt postulín. Ólaf- ur minn brosti góðlátlega að þess- um innkaupum og líkaði bara vel. Þau eignuðust fjóra stráka á 17 ára tímabili. Það var því mikil gleði hjá tengdamömmu þegar í fyllingu tímans fóru að birtast tengdadætur í fylgd strákanna. Svo komu barnabörnin eitt af öðru og leituðu þau í hlýjan og traustan faðm afa síns. Börnin voru elskuð skilyrðislaust og um- vafin ást og umhyggju af afa og ömmu. Kristbjörg og Ólafur voru vina- mörg og var oft glatt á hjalla í góðra vina hópi. Mikið dansað og farið í samkvæmisleiki. Ólafur spilaði lengi brids við góða félaga sína og nutu þeir samvistanna meðan líf og heilsa entist þeim. Ólafur missti Buddu sína árið 2000 og höfðu þau þá nokkrum ár- um áður flutt í Hæðargarð 29, þar sem hann bjó síðan einn. Þegar ég minnist elskulegs tengdapabba míns kemur fyrst upp í hugann hve traustur, hlýr og þakklátur hann var. Hann var ekki maður margra orða en kær- leikur hans og umhyggja fyrir sínu fólki var augljós. Ég kveð minn kæra tengda- pabba með mikilli virðingu og söknuði og þakka honum sam- fylgdina í 50 ár. Góða ferð, kæri Ólafur. Alma Möller. Þegar ég hugsa til elsku Óla afa koma upp í hugann orð eins og ljúfur, góður og traustur. Ég minnist tímans þegar hann og amma áttu heima í Grundargerð- inu með hlýju. Það var alltaf svo notalegt að vera hjá þeim og fá döðlubrauð með miklu smjöri og lesa Tinnabækurnar og Andrés Önd, á dönsku auðvitað. Afi var barngóður og fannst alltaf gaman að hitta langafabörnin og þeim þótti vænt um Óla afa langafa eins og þau kölluðu hann. Við yljum okkur við góðar minningar um góðan mann og það fallega vega- nesti sem hann gaf okkur út í lífið. Vertu bless, elsku afi. Legg ég nú bæði líf og önd, ljúfi Jesús, í þína hönd, síðast þegar ég sofna fer sitji Guðs englar yfir mér. (Hallgrímur Pétursson) Vala Björg og fjölskylda. Það var mikið gæfuspor að verða hluti af fjölskyldu Óla Jen- sen fyrir margt löngu, þegar ég kynntist Ólöfu eiginkonu minni, en hún var systurdóttir Krist- bjargar (Buddu), eiginkonu Óla. Hugurinn hneigðist að námi í rafvirkjun og Óli taldi ekki eftir sér að gerast meistari minn í raf- magnsfræðunum. Hann var frá- bær kennari sem lagði mikla áherslu á vandvirkni og djúpa þekkingu. Enda voru nemendur hans ávallt efstir á sveinsprófum í Iðnskólanum. Sem vinnuveitandi var hann sanngjarn og ráðagóður og gerði sér far um að skipuleggja vinnudaginn sem best. Aldrei bar skugga á samskipti okkar þann tíma sem ég starfaði með honum að fjölbreyttum verkefnum víða um bæinn. En það var innan fjölskyldunn- ar sem við kynntumst best. Synir Óla og Buddu voru á svipuðum aldri og synir okkar Ólafar og það var mikill samgangur þar á milli. Þær systur Budda og Kristín (Bía) voru miklar vinkonur og tóku Ólöfu inn í þann hóp enda voru þær Budda nánast jafnaldr- ar. Mannfagnaðirnir í Grundar- gerði áttu engan sinn líka, fullt út úr húsi af börnum, foreldrum, frænkum, vinafólki, öfum og ömmum. Jensen, eins og við köll- uðum hann einatt, horfði bros- mildur yfir hópinn, mikill fjöl- skyldumaður og ljúflingur sem vildi allt fyrir alla gera. Synir okk- ar Ólafar minnast hans með mikl- um hlýhug og þökk fyrir allar góðu stundirnar í Grundar- gerðinu. Afkomendum og tengdabörn- um Óla Jensen votta ég samúð mína. Megi hann hvíla í Guðs friði. Haukur Ársælsson. Árið 1917 kom hingað til lands danskur rafvirkjameistari, Edv- ard Jensen. Hann kom á vegum fyrirtækisins T. B. Tryge og var tilgangur komu hans hingað, að setja niður dísilrafstöð og leggja raflagnir í Holdsveikraspítalann sem Oddfellow-reglan í Dan- mörku reisti og gaf íslensku þjóð- inni. Edvard settist hér að, varð einn af fimm fyrstu rafvirkja- meisturum eða rafverktökum í Reykjavík. Hann kvæntist Dórot- heu Sigurjónsdóttur og átti með henni eitt barn, Ólaf Jensen. Ólaf- ur lærði rafvirkjun hjá föður sín- um, útskrifaðist frá Iðnskólanum í Reykjavík árið 1941 með ein- kunninni 9,58 sem er fimmti besti árangur við útskrift rafvirkja í rúmlega 100 ára sögu skólans. Að sveinsprófi loknu réðst Ólafur til Rafmagnseftirlits ríkisins til starfa við prófun raffanga og eftirlit með raflögnum. Ólafur fékk löggildingu sem rafvirkja- meistari árið 1948 og rak frá því, í 46 ár, fyrirtæki í rafiðnaði þar sem hann þjónaði mörgum aðil- um, stórum og smáum, lagði ný- lagnir í hús og sá um viðhald raf- lagna. Á þessum tíma störfuðu á fjórða tug sveina í rafvirkjun hjá honum og hann hafði 10 rafvirkja- nema á námssamningi hjá sér sem allir sköpuðu sér gott orð sem fagmenn í rafvirkjun. Ólafur var farsæll í starfi sem varð til þess að á hann hlóðust ýmis önnur störf, tengd félagsmálum raf- virkjameistara og rafverktaka. Hann var í sveinsprófanefnd fyrir rafvirkjun í 24 ár og stýrði nefnd- inni í tæpan áratug. Einnig sat hann í stjórn félags rafverktaka í u.þ.b. áratug. Ég kynntist verk- um Ólafs sem eftirlitsmaður með raforkuvirkjum hjá Rafmagns- veitu Reykjavíkur og get með góðri samvisku vottað það að Ólafur Jensen var rafverktaki sem skilaði frá sér verkum í hæsta gæðaflokki. Því á vel við að ljúka þessari stuttu samantekt um Ólaf Jensen rafverktaka með hendingunni: Verkið lofar meist- arann. Ásgrímur Jónasson. Ólafur Pétur Jensen ✝ Jóhanna Krist-ín (Kiddý) fæddist 4. október 1946 í Reykjavík. Hún lést á Borg- arspítalanum í Reykjavík 30. jan- úar 2018. Foreldrar henn- ar voru Björn Þór- arinn Markússon frá Reykjavík, f. 30.4. 1923, d. 3.8. 1971, og Gíslína Guðlaug Árna- dóttir frá Vestmannaeyjum, f. 7.11. 1925, d. 7.9. 2012. Bræður Jóhönnu Kristínar voru Viðar Björnsson, f. 24.8. 1958. Sig- urjón Stefán Björnsson, f. 26.1. 1953, kvæntur Björk Bjarna- dóttur, f. 12.7. 1958. Guð- mundur Edwin Þór, f. 6.5. 1957, d. 8.1. 1982, og voru þeir allir fæddir í Reykjavík. Eiginmaður Jóhönnu Kristínar var Snorri Gestsson, f. 25.6. 1943, og eign- uðust þau fjögur börn. Jóhanna Kristín og Snorri skildu. Börn þeirra eru: Gestur, f. 16.9. 1965, og á hann tvo syni og einn son- arson. Gísli Árni, f. 9.2. 1967, í sambúð með Kanda Ko- hyangphuak, f. 1.1. 1976, og eiga þau tvö börn. Jónína Kristín, f. 2.9. 1973, gift Guðjóni Guð- mundssyni, f. 1973, og eiga þau þrjú börn. Birna Rós, f. 22.12. 1976. Jóhanna Kristín var fædd og uppalin í Reykjavík. Hún bjó á Suðurnesjum um 15 ára skeið en lengst af var hún búsett í Reykjavík. Hún stundaði ýmis störf er tengdust fiskvinnslu og verslun um árabil. Útför Jóhönnu Kristínar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, 12. febrúar 2018, og hefst athöfnin klukkan 13. Í dag fylgjum við móður okkar til grafar. Elsku mamma, það var frekar óvænt þegar kallið kom þrátt fyrir að heilsan hafi ekki al- veg verið upp á það besta um hríð. Það sem fyrir flesta er léttvæg pest lagðist þungt á þig og sleppti ekki takinu þrátt fyrir hetjulega baráttu þína. Öll sú tækni og lyf, sem okkar frábæra fólk á sjúkra- húsunum ræður yfir, dugðu ekki til. Margar góðar minningar koma upp í hugann þegar við lítum yfir farinn veg og þökkum við kærlega fyrir þann tíma sem við fengum með þér. Minningin um sterka og lífsglaða mömmu mun ávallt standa upp úr hjá okkur systkinum og hvernig þér tókst öll þessi ár að hugsa svo fallega um Birnu Rós þrátt fyrir hennar miklu veikindi og fötlun. Þú tókst það verkefni að þér og skilaðir með miklum sóma. Nú munum við ekki láta okkar eft- ir liggja og tökum við keflinu frá þér varðandi hennar mál. Umhyggja þín fyrir ömmu- og langömmubörnunum var mikil og skrýtið verður það að fá ekki hringingu frá þér þar sem rætt verður um börnin og hvernig þeim gengur í sínum daglegu athöfnum. Nú verður ekki lengur rennt í bak- aríið og komið við hjá ömmu Kiddý til að njóta saman stundar en eftir lifa fallegar og góðar minningar til að ylja sér við á þessum erfiðu tím- um. Við verðum að trúa því að þú hafir farið á betri stað eftir þessa erfiðu baráttu. Starfsfólki gjörgæsludeilda á Hringbraut og Borgarspítala sendum við bestu þakkir fyrir þá umönnun og þann stuðning sem þau sýndu móður okkar í þessum illvígu veikindum. Kæru ættingjar og vinir, okkar innilegustu samúðarkveðjur til ykkar allra. Elsku mamma, við kveðjum þig nú með söknuði og sendum þér okkar hugljúfustu kveðju. Gestur, Gísli Árni, Jónína Kristín og Birna Rós. Nú hefur sú ágæta kona, Jó- hanna Kristín Björnsdóttir, gengið á vit feðra sinna eftir fremur stutta en erfiða sjúkrahúslegu. Leiðir okkar Jóhönnu lágu saman þegar ég kenndi Birnu dóttur hennar í Öskjuhlíðarskóla. Fann ég þá strax að þar fór heilsteypt og vönd- uð manneskja, sem bar hag Birnu fyrir brjósti og hafði mikinn áhuga á skólagöngu hennar. Ég kenndi Birnu aðallega tónmennt og þar var hún verulega í essinu sínu og fyllti kennslustundirnar af brosi og glaðværð. Síðar þróuðust málin þannig að Jóhanna varð til nokkurra ára tengdamóðir Ingibjargar dóttur. Reyndist hún Ingibjörgu afar vel þá, og allar götur síðar. Við hjónin náðum að kynnast Jóhönnu tals- vert vegna þessara tengsla því Gestur sonur hennar og Ingibjörg dóttir eiga saman soninn Ólaf Björn. Við hittumst því í afmælum Ólafs Björns og á ýmsum öðrum tímamótum. Birna var oftast með Jóhönnu heitinni við þessi tækifæri enda héldu þær mæðgur heimili saman. Maður tók eftir því hversu vel fór á með þeim enda voru þær mjög samrýndar. Jóhanna heitin hafði ákveðnar skoðanir á mönnum og málefnum og lá ekkert á þeim. Viðræðurnar urðu því oft líflegar þegar leiðir okkar lágu saman. Við hjónin eig- um eftir að sakna Jóhönnu og munum geyma minningar okkar um hana. Ólafur Björn var líka virkilega hrifinn af Jóhönnu ömmu sinni, eða ömmu Kittý eins og hann kallaði hana. Hann syrgir nú elsku- lega ömmu sem hann heimsótti reglulega með pabba sínum. Það er eftirsjá að Jóhönnu Kristínu og við þökkum henni kærlega sam- fylgdina. Sendum við börnum hennar, ættingjum og vinum sam- úðarkveðjur. Ólafur Beinteinn og Dagný Elíasdóttir. Jóhanna Kristín Björnsdóttir HINSTA KVEÐJA Elsku amma mín, þú gerðir bestu pönnukökur í heimi. Þú varst dugleg að hringja í okkur og vildir vita hvað við værum að gera. Nú á ég ekki eftir að tala aftur við þig í síma eða hitta þig aftur og gefa þér knús, það er mjög sorlegt. Ég elska þig, amma mín, þinn Andri Snær. Elsku amma mín. Þakka þér fyrir allar góðu stund- irnar okkar saman. Þú tókst alltaf svo vel á móti mér og pabba á Meistaravöllum. Ég sakna þín mikið og geymi minningar mínar um þig. Þinn sonarsonur Ólafur Björn Gestsson. Elsku amma mín, þú ert besta amma sem ég hef átt, varst alltaf góð og gerðir allt fyrir mig, bjóst alltaf til besta grjónagrautinn og pönnukökur og besta fisk- hring í heimi. Hélst alltaf með mér í öllu og hafðir áhuga á öllu sem ég gerði, þú varst alltaf dugleg að hringja og spyrja hvað við værum að gera. Ég elska þig elsku amma mín, ég lofa að passa Birnu Rós fyrir þig. Þinn Óskar Ísak.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.