Morgunblaðið - 03.04.2018, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. APRÍL 2018
✝ Anna Egils-dóttir fæddist í
Hólum í Hornafirði
28.3. 1955. Hún lést
á Heilbrigðis-
stofnun Suðaust-
urlands á Höfn
hinn 20. mars 2018.
Hún var dóttir
Egils Jónssonar, al-
þingismanns og
bónda, f. 14.12.
1930, d. 12.7. 2008,
og Halldóru Hjaltadóttur, hús-
freyju og bónda á Seljavöllum, f.
3.1. 1929, d. 27.11. 2017. Systk-
ini Önnu eru: Valgerður, f. 1956,
Hjalti, f. 1960 og Eiríkur, f.
1962. Anna ólst upp hjá for-
eldrum sínum að Seljavöllum.
Anna giftist Vigni Hjaltasyni,
f. 1.1. 1951, þau skildu. Anna
giftist Ara Guðna Hannessyni, f.
16.2. 1960, 16.2. 1991. Synir
1982, þau skildu. Synir þeirra
eru Arnar Hrafn, f. 6.7. 2005, og
Vignir Valur, f. 17.11. 2006.
Maki c2) Þorbjörg Inga Þor-
steinsdóttir, f. 20.7. 1982. Dætur
þeirra eru Ragna Maren, f. 24.4.
2013, og Aldís Anna, f. 5.5. 2015.
Fóstursonur Önnu og Ara er
Guðjón Bjarni Óskarsson, f.
12.7. 1986. Sambýliskona hans
er Íris Björk Óttarsdóttir, f.
15.4. 1993. Dóttir hennar er
Máney Erna Gunnarsdóttir, f.
24.11. 2014.
Anna lauk landsprófi frá
Vestmannaeyjum og fóstrunámi
frá Reykjavík. Anna og Ari
bjuggu á æskuheimili Ara að
Hólabrekku frá 1990 og stund-
uðu þar sauðfjárbúskap auk
ferðaþjónustu og síðar ráku þau
sambýli fyrir fatlað fólk. Anna
hafði unun af söng og ferðalög-
um. Hún söng til dæmis í Sam-
kór Hornafjarðar um árabil.
Útför Önnu fer fram frá
Hafnarkirkju í dag, 3. apríl
2018, og hefst klukkan 14.
Önnu og Vignis
eru: a) Egill, f. 5.2.
1977, maki a1)
Klara Ísfeld Árna-
dóttir, f. 20.6. 1977,
þau skildu. Dætur
þeirra eru Steinunn
Anna, f. 25.11. 1998
og Saga, f. 21.9.
2003. Maki a2)
Bryndís Ósk Braga-
dóttir, f. 6.4. 1987.
Barn þeirra Bragi
Egilsson, f. 29.7. 2014. Barn
Bryndísar er Júlía Sól Héðins-
dótir, f. 1.10. 2009. b) Hjalti Þór,
f. 24.1. 1978, maki Guðrún Ing-
ólfsdóttir, f. 10.3. 1979. Börn
þeirra eru Salvör Dalla, f. 9.5.
2003, Siggerður Egla, f. 29.3.
2005, Kári, f. 25.5. 2007, og
Katla, f. 18.2. 2014. c) Ólafur
Páll, f. 3.10. 1984, maki c1) Unn-
ur Eva Arnarsdóttir, f. 23.6.
Það er margt sem kemur upp í
hugann þegar maður minnist
Önnu systur. Hún var að mörgu
leyti sérstök persóna og mikil-
fengleg í bæði hugsun og skapi.
Eftir að hafa lokið barnaskóla-
göngu hér í Nesjum og landsprófi
í Vestmannaeyjum lá leiðin í
fóstruskólann í Reykjavík þar
sem hún lauk námi. Á fyrri árum
starfaði hún við leikskólakennslu
bæði á Höfn og í Nesjum. Anna
og Vignir, fyrri maður, hennar
reistu sér einbýlishús í Hæðar-
garði í Nesjum og bjuggu þar í
nokkur ár, ásamt strákunum sín-
um þremur. Seinni maður Önnu
er Ari Guðni Hannesson bóndi.
Anna og Ari keyptu jörðina Hóla-
brekku á Mýrum af foreldrum
Ara og stunduðu þar búskap
samhliða því að byggja gistiheim-
ili. Þau voru ákaflega samhent
bæði í leik og starfi og fylgdust
ávallt að. Á þessum tíma voru
ferðamenn ekki á hverju strái
eins og nú er og reksturinn gekk
erfiðlega. Í kjölfar þess hófu þau
rekstur sambýlis þar sem meðal
annars voru geðfatlaðir einstak-
lingar. Í þeim störfum naut Anna
sín vel enda einkar lagin í sam-
skiptum við skjólstæðinga sína.
Kom fram við þá af mikilli nær-
gætni, umhyggju og hlýju. Henni
gekk vel að halda uppi aga og lét
bæði heimilisfólkið og skjólstæð-
ingana vita af því hver væri æð-
stráðandi á heimilinu. Ég var
vitni að því í hennar erfiðu veik-
indum nú í vetur að sumir af fyrr-
um skjólstæðingum Önnu voru að
hafa samband við hana daglega.
Það sýnir að þeir höfðu hlýjar og
sterkar taugar til hennar enda
var Anna góð manneskja. Hún
var kærleiksrík og vinur vina
sinna, en það var aldrei nein logn-
molla í kringum Önnu. Lífshlaup
hennar var á köflum stormasam-
t.Var hún bæði föst fyrir, fylgin
sér og lá aldrei á skoðunum sín-
um.
Fyrir rúmum fimm árum
greindist hún með nýrnakrabba-
mein sem hafði þegar haft nokk-
urn framgang og ljóst var að
þetta yrði erfið þraut. Þrátt fyrir
veikindin var ekki uppgjöf í henn-
ar huga. Anna og Ari héldu áfram
starfsemi sambýlisins til ársloka
2016. Það er ekki einfalt mál að
loka svona sambýli þar sem fólk-
inu hafði liðið vel og búið við gott
atlæti. Þegar kom að uppgjöri við
sveitarfélagið vegna lokunar á
sambýlinu kom upp ágreiningur
sem var skotið til Gerðardóms.
Þegar dómur hafði fallið neitaði
sveitarfélagið að lúta honum og
ætlaði að tefja uppgjörið. Anna sá
ekki ástæðu til draga það, og lét
lögfræðing sinn taka fjárnám í
Ráðhúsi sveitarfélagsins. Ég
hygg að einstaklingur hafi ekki
beitt svo íþyngjandi aðgerðum
gagnvart opinberum aðilum fyrr
og sýnir vel hörku og ákveðni
hennar.
Það einkenndi Önnu systir að
vera oft á síðustu stundu, einnig
vildi hún ávallt vera vel tilhöfð og
snyrtileg. Anna var gjarnan að
furða sig á því að ekki skyldi vera
„skvísuspegill“ í sólskyggninu
bílstjóramegin, svo hún gæti
puntað sig eftir að hún var lögð af
stað í erindi sín. Í æsku okkar
fengu við gott og kristilegt upp-
eldi. Anna var alla tíð mjög trúuð.
Það hjálpaði henni í þeim erfiðu
veikindum sem að lokum báru
hana á annað tilverustig. Í bók-
inni um ljóð dagsins sem Sigur-
björn Einarsson valdi efnið í er
ritað á hennar fæðingardegi:
Vér vitum, að þótt vor jarðneska tjald-
búð verði rifin niður þá höfum vér hús
frá Guði eilíft hús á himnum, sem eigi
er með höndum gjört.
(Páll postuli)
Blessuð sé minning Önnu syst-
ur.
Eiríkur Egilsson.
Nú hefur Anna frænka kvatt í
hinsta sinn. Þó svo að missirinn
sé sár, er margs að minnast og
óhætt er að fullyrða að ákveðnari
og litríkari persónuleiki verður
vandfundinn. Anna var að mörgu
leyti mögnuð kona og skildi hún
ótal margt eftir sig.
Þegar ég minnist hennar kem-
ur hlátur hennar fyrst upp í huga.
Hún var með einstaklega góðan
húmor og var ekki annað hægt en
að hlæja dátt með henni þegar
hún sagði frá einhverju. Hún
hafði svo gott lag á að fá fólk til að
lifa sig inn í frásagnir hennar.
Brosið hennar var afar smitandi
og var hún í mínum augum fögur
og virðuleg kona, tignarleg og
ávalt vel til fara.
Anna var listræn, hafði gaman
að lesa, bæði bækur og ljóð,
dunda við hannyrðir auk þess
sem hún var afar söngelsk og
góður leikari. Ég var svo heppin
að fá að taka með henni þátt í
uppsetningu á Fiðlaranum á þak-
inu, þar sem að Anna fór á kost-
um. Á ég margar skemmtilegar
minningar af henni frá þessum
tíma, enda var gaman að vera í
kringum hana því hún naut sín
mikið í leiklistinni.
Anna var baráttukona út í
gegn. Hún fór sínar eigin leiðir og
barðist bæði fyrir sínum hags-
munum og annarra, þá helst
þeirra sem minna máttu sín. Hún
var ekki hrædd við að tjá skoð-
anir sínar og lét engan valtra yfir
sig eða sína. Baráttuvilji hennar
kom sterkur fram í þeim veikind-
um sem hún þurfti að kljást við
síðustu árin. Var þrautseigja
hennar aðdáunarverð, enda lét
hún deigan aldrei síga og bar höf-
uðið hátt. Ljóst er að margir
mættu taka þrautseigju Önnu sér
til fyrirmyndar og það mun ég
leitast við að gera.
Megi elskuleg frænka mín
hvíla í friði.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Fjóla Dögg Hjaltadóttir.
Hvellandi hlátur, ærsl, gleði og
óbilandi áhugi á öllum viðfangs-
efnum voru einkenni minnar
ágætu frænku sem nú hefur
kvatt. Þessi dugnaðarforkur og
bjartsýniskona var alltaf með
hugmyndir og áform um fram-
kvæmdir. Þrátt fyrir erfiðan
sjúkdóm lét hún aldrei bilbug á
sér finna og eftir að hún var orðin
rúmliggjandi að mestu, þá var
rétt að fara að skrifa, enda veit ég
ekki um nokkra manneskju með
jafn óbrigðult minni og sem gat
sagt sögur á eins lifandi hátt og
hún. Anna var í þrjá vetur í Gagn-
fræðaskóla Vestmannaeyja og
bjó þá heima hjá okkur. Það var
aldrei lognmolla í kringum hana.
Mér fannst alltaf eins og hún
væri systir mín en ekki að við
værum systkinabörn.
Sem dæmi um vinsældir Önnu
var hún talin með í árgangi ’55 í
Eyjum. Anna var söngelsk og var
í kór Gagnfræðaskólans í Eyjum
og hefur verið síðan í Samkór
Hornafjarðar. Það var alltaf
skemmtilegt að heimsækja hana
og fá þau Ara í heimsókn, hvort
heldur var út í Eyjar eða á Höfn.
Nú dreymir allt um dýrð og frið
við dagsins þögla sálarhlið,
og allt er kyrrt um fjöll og fjörð
og friður drottins yfir jörð.
(Davíð Stefánsson)
Nú kveðjum við glæsilega,
ljúfa frænku og þökkum fyrir allt
og allt, um leið og við sendum
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur til Ara, Hjalta Þórs, Egils, Óla
Páls, Guðjóns og fjölskyldunnar
allrar.
Guðbjörg Ósk og Hermann.
Nú hefir lífs þíns sól í æginn sigið
oss setur hljóð og klökkvi döggvar
brár,
en andi þinn til æðri heima stigið
með öllu frjáls og laus við mannleg sár.
Og víst er gott að sjúkdómsþrautin
þunga,
nú þjáir ekki veru þína meir.
En unaðsdýrð sem engin lýst fær
tunga
og andans kraftur smyr hinn veika
reyr.
(LS)
Elsku Anna.
Hjartans þökk fyrir samfylgd-
ina, gleðina og þinn einstaka hlát-
ur, sem oftar en ekki hefur fylgt
þér og einkennt okkar samveru-
stundir. Ferðalög kóranna, sem
við eigum sameiginleg, bæði
karlakórs og samkórs, söngur,
gleði og gaman einkenndi flestar
þær stundir, líka erfiðar athafnir
sem reyndu á.
En upp úr standa margar
ógleymanlegar kórsamkomur og
ferðir, sem nú ylja og við geym-
um.
Einnig okkar „löngu símtöl“
síðustu misserin, sem oftast voru
á þriðjudögum eða miðvikudög-
um, að fylgjast með samkórs-
starfinu, ekki síst eftir að þú hafð-
ir ekki heilsu til að mæta á
söngæfingar og bar ég þá kveðju
þína í hópinn, oftar en ekki með
þeim orðum að þú myndir von
bráðar koma að syngja með okk-
ur.
Kjarkur þinn og elja voru mik-
il, og lýsir því t.d. að fyrir örfáum
dögum þegar við kvöddumst
þann daginn varst þú ákveðin í,
þó sárþjáð værir, að þú stefndir á
að syngja með okkur, „allavega
við eina páskamessu“ og þig lang-
aði að það væri messan hér í Hof-
felli. Eins og þú orðaðir það:
„Þeir frændur Ari og Dúddi fara
létt með að drösla hjólastólnum
inn í Hoffellskirkju, annað eins
afrekuðu þeir í síðustu kórferð.“
Já, svona varst þú.
En nú er komin kveðjustund þá klökk
verður okkar lund.
Það er svo margs að minnast en seinna
munum finnast.
Á grænum blómabala björt þá sólin
skín.
Við saman munum hjala og hlæja enn á
ný.
( Höf ók)
Elsku Ari, Egill, Hjalti Þór, Óli
Páll, Guðjón Bjarni og fjölskyld-
ur, Hjalti, Vala, Eiríkur og fjöl-
skyldur, sorg ykkar er mikil, hug-
ur okkar hefur dvalið hjá ykkur.
Okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Þrúðmar (Dúddi)
og Ingibjörg.
Anna Egilsdóttir
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðs-
ins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi
liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig
er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Minningargreinar
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
INGIMUNDUR SIGFÚSSON,
forstjóri og sendiherra,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
í Reykjavík miðvikudaginn 4. apríl
klukkan 11.
Valgerður Valsdóttir
Valur Ingimundarson
Sigfús Ingimundarson Birgitta Bára Hassenstein
Ingimundur Bergmann Sigfússon
Guðmundur Steinn Sigfússon
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR HELGI SIGURÐSSON,
Rauðagerði 33,
lést á líknardeild Landspítalans
fimmtudaginn 29. mars.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Bergdís R. Jónasdóttir
Jónas Guðmundsson
Sigurður Guðmundsson Svana Steinsdóttir
Jóhanna Guðmundsdóttir Helgi Helgason
og barnabörn
Ástkær faðir okkar, sonur og bróðir,
INGÓLFUR RÚNAR SIGURZ,
sem lést mánudaginn 26. mars, verður
jarðsunginn frá Bústaðakirkju
miðvikudaginn 4. apríl klukkan 11.
Blóm og kransar eru afþakkaðir
en þeim sem vildu minnast hans er bent á söfnunarreikning fyrir
börnin hans, 0526-14-401653, kt. 050900-2740.
Kristín Rán Sigurz
Alexander Breki Sigurz
Ingunn Þóra Jóhannsdóttir, Skúli E. Sigurz
Berglind, Dagmar, Margrét
og aðrir aðstandendur
Okkar ástkæri
GESTUR HELGASON,
Fosshóli,
lést 29. mars.
Útförin fer fram frá Þorgeirskirkju
miðvikudaginn 11. apríl kl. 14.
Árný Þóra Ármannsdóttir
Allan Haywood
Helgi Hallgrímsson
Hallgrímur Helgason
Heiðveig Agnes Helgadóttir
og fjölskyldur
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma
okkar,
ÞORBJÖRG JÓNINNA PÁLSDÓTTIR
frá Skagaströnd,
lést 21. mars sl. á Heilbrigðisstofnun
Norðurlands Blönduósi.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugardaginn 7. apríl kl.
13:00.
Sigrún Kristófersdóttir Skarphéðinn H. Einarsson
Anna Kristrún Sigmarsdóttir Jón Kristófer Sigmarsson
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
VILHJÁLMUR GUÐMUNDSSON,
Heimatúni 2,
Álftanesi,
lést á Sólvangi Hafnarfirði föstudaginn 30.
mars.
Alda Guðbjörnsdóttir
Dagbjört Vilhjálmsdóttir
Óli Björn Vilhjálmsson
Hjördís Vilhjálmsdóttir Guðjón Á. Sigurðsson
Guðbjörn Vilhjálmsson
Gíslína Vilhjálmsdóttir
Vilhjálmur S. Vilhjálmsson Tanja Stepansdóttir
Sveinn Svanur Antonsson Kristín Ingvadóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN TORFASON
lögfræðingur,
Blönduhlíð 17,
Reykjavík,
lést á Landakoti föstudaginn langa 30.
mars sl.
Sigrún Sigvaldadóttir
Ólöf Hrefna Kristjánsdóttir Damien Degeorges
Guðríður Margrét
Kristjánsdóttir
Gylfi Örn Þormar
Torfi Kristjánsson Rúna Malmquist