Verslunartíðindi - 01.05.1925, Blaðsíða 8

48
YERSLUNARTÍÐINDÍ
heppilegt a5 verslun sje í þeirri sveit,
enda sje umsækjandi þar heimilisfastur og
að hennar dómi hæfur til að reka versl-
unina.
12. gr. Leyfi til lausaverslunar veitir
lögreglustjóri þar, sem leyfisbeiðandi er
heimilisfastur, eða þar, sem hann hyggst
að byrja verslun sína.
Leyfið veitir heimild til að versla hvar
við land sem er, ef það hljóðar um versl-
un á skipi, og til að versla hvar á landi
sem er, ef það hljóðar um verslun á Jandi
og jafnan veitir leyfið heimild til verslun-
ar til næsta nýjárs eftir dagsetningu þess.
Taka skal fram í leyfi, hvort það heimil-
ar verslun á landi eða á skipi. Takmarka
má og þær vörur, sem heimilt sje að selja.
13. gr. Gjalda skal í ríkissjóð fyrir:
Leyfi til stórsölu.............kr. 1000.00
Leyfi til lausaverslunar ... — 250.00
Leyfi til annarar verslunar . — 200 00
Ef smásali hefur fleiri opnar sölubúðir
en eina í sama kaupstað eða kauptúni,
skal hann greiða hið síðasttalda gjald af
hverri sölubúð.
14. gr. Sektum varðar til ríkissjóðs, frá
100—5000 kr., nema þyngri refsing liggi
við að öðrum lögum ef maður:
1. Rekur verslun, er leyfis þarf til eftir
lögum þessum, án þess að hafa fengið
leyfi eða eftir að hann hefur mist það.
2. Byrjar verslun án þess að fullnægja
settum skilyrðum, eða hann fullnægir
ekki skilyrðum fyrir að halda byrjaðri
verslun áfram, sem þó er ekki niður
lögð, enda valdi því ekki almennar
tálmanir.
Auk sekta skal dæma sökunaut til þess
að greiða í ríkissjóð gjöld þau fyrir leyfi,
er honum bar að greiða, en hann hefur
ekki goldið.
Mál útaf brotum gegn fyrirmælum grein-
ar þessarar sæta meðferð almennra lög-
reglumála.
15. gr. Skylt er hverjum þeim, sem
rekur einhverja þá atvinnu, er í lögum
þessum greinir, að veita lögreglustjóra og
ráðherra allar upplýsingar um þau atriði,
er varða skilyrði til að halda atvinnu-
heimild eða fullnægju settra skilyrða, svo
og að veita aðgang að bókum atvinnunnar
í sama skyni. En skylt er að leyna alla
óviðkomandi menn því, er rannsóknar-
maður komst að um hagi aðilja við rann-
sókn sína eða upplýsingar hans.
16, gr. Lög þessi öðlast gildi 1. jan. 1926.
Þeir, sem fengið hafa verslunarleyfi
fyrir 1. júlí 1925, halda því.
Með lögum þessum eru úr gildi numin:
Op. br. 29. okt. 1824.
Op. br. 7. apr. 1841.
Lög nr. 28, 7. nóv. 1879.
Lög nr. 28, 2. des. 1887.
Lög nr. 78. 22. nóv. 1907, 6. gr., og
öll önnur fyrirmæli í lögum, sem fara í
bága við ákvæði laga þessara.
Framlenging laga um
bráðabirgðaverðtoll.
Alþingi 1924 samdi lög um bráðabirgða-
verðtoll á nokkrum vörutegundum, er
gilda áttu til ársloka 1925. Þessi lög
náðu til allra vara sem hingað eru sendar
að undanteknum íslenskum afurðum, sem
endursendar eru og venjulegum farangri
ferðamanna, og skyldu þessar vörur
stimplast með 20% af innkaupsverði
þeirra. Þó var stjórninni heimilt að und-
anskilja þessum tolli þær efnisvörur, sem
innlend iðnaðarfyrirtæki sanna fyrir henni
að þau noti til starfrækslu sinnar.
Undanþegnar þessu gjaldi voru þó eftir-
taldar vörur: Galvaniseraðir balar, brús-
ar og fötur, bambus, bast, bíla og hjól-
hestadekk og slöngur, botnvörpur, botn-
vörpugarn, burstar og kústar, dynamít,
dælur, ný epli, ger gerdupt, glóðarlampar,