Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.07.2018, Blaðsíða 16

VIÐTAL
16 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29.7. 2018
Hjónin segjast hafa hingað til haldið sig í
grennd við Norðurlöndin.
„Við höfum siglt mikið í kringum Danmörku
og eyjarnar þar, farið bæði suður fyrir í fjónska
eyjahafið og norður fyrir í Kattegat. Líka niður
til Þýskalands. Við höfum líka siglt vatnaleiðina
þvert í gegnum Svíþjóð. Mest höfum við þó siglt
í sænska skerjagarðinum og upp með allri aust-
urströnd Svíþjóðar. Við fáum eiginlega ekki nóg
af því. Það er svo ótrúlega fallegt umhverfi. Og
við eigum mikið eftir, Eystrasaltið er svo stórt.
Við stefnum á Álandseyjar og svo Finnland,
Gotland, baltnesku löndin og Rússland. Mögu-
leikarnir eru óþrjótandi. Við siglum á daginn og
finnum svo fallega höfn og leggjum við bryggju
á kvöldin, eða í fallegri vík þar sem við getum
lagst við akkeri eða ból. Við gistum alltaf í bátn-
um og sofum hvergi betur,“ segir Tinna.
Bátsmaður, stýrimaður og kokkur
Hvernig er að vera svona tvö ein saman?
„Það er auðvitað áskorun líka,“ segir Tinna
og hlær.
„Maður kynnist maka sínum á nýjan hátt en
ekki bara honum, maður kynnist sjálfum sér
líka á nýjan hátt við aðstæður sem þessar. Mað-
ur er í raun mest að takast á við sjálfan sig þeg-
ar á reynir,“ segir hún.
Er eitthvað sem kom þér á óvart við Egil eða
sjálfa þig, Tinna?
„Við erum bæði lausnamiðuð og það hefur
komið okkur þægilega á óvart. Við göngum í
vandann og tökumst á við hann af skynsemi og
án allrar örvæntingar, enda í raun ekki annað í
boði úti á rúmsjó. Egill er líka alveg ótrúlega
lunkinn við vél og búnað skipsins, ég hef horft á
hann full aðdáunar takast á við ýmsar uppá-
komur af þrautseigju og yfirlegu – en auðvitað
getur ýmislegt komið upp á og hlutir ganga úr
sér, eins og við höfum reynt. Svo erum við bæði
handlagin og vel liðtæk í öllu viðhaldi,“ segir
Tinna.
„Tinna er mun lausnamiðaðri en ég, það verð
ég að segja, hún gefst aldrei upp og ég gæti ekki
siglt bátnum án hennar, það er á hreinu. Við
þurfum að vinna saman eins og smurð vél og
það hefur lukkast hingað til,“ segir Egill
„Við erum bæði ákveðin og tiltölulega stjórn-
söm og það hefur gerst í gegnum tíðina að við
höfum verið ósammála eins og gerist hjá öllum.
En úti á sjó treysti ég algjörlega á Egil, þó að ég
sé stundum pirruð á því að hann sé að skipa mér
fyrir og þegar mikið er í gangi og mikið í húfi
geta skipanirnar orðið svo margar að ég bara
hringsnýst á punktinum. Einhverju sinni man
ég að ég horfði á hann í örvæntingu og með tár-
in í augunum og sagði að þetta gengi bara ekki,
ég yrði að komast í „hvíldarinnlögn“ eða eitt-
hvað. Ég man ekki hvort hann beinlínis hló að
mér, en síðan þá hefur þetta orðið að brandara
okkar á milli, enda ekkert í boði að gefast upp.
Það er bara einn skipstjóri um borð og þannig
verður það að vera,“ segir Tinna.
„Já, já, en hann ber allt undir áhöfn sína og
ber mikla virðingu fyrir bátsmanni og stýri-
manni,“ segir Egill. „Einmitt, ég sé yfirleitt um
plottið, sem skipstjórinn tekur út og ég er stýri-
maður á meðan Egill sér um segl og svo er ég
kokkurinn, gleymdu því ekki,“ segir Tinna og
brosir til Egils.
„Já og ég þakka ávallt og ævinlega fyrir af-
bragðs mat um borð í Sjófuglinum,“ svarar Eg-
ill bljúgur.
Að sigla um sjö höf
Í sænska skerjagarðinum er mikið af skerjum
og mikið í húfi að plotta allt vel fyrir fram og
fylgja því að sögn þeirra hjóna.
„Svo er það þessi stöðuga vakt; veður, vindar,
umferð annara skipa og báta, straumur, alda,
stefna. Þetta er full vinna og krefst algerrar ein-
beitingar allan tímann,“ segir Tinna.
„Svo er það seglabúnaðurinn, þetta er allt
með gamla laginu á Sjófuglinum, segl dregin á
höndum og öll bönd og hnútar þurfa að halda og
frágangur ekki með neinu sleifarlagi og allt þarf
að yfirfara reglulega, splitti, boltar, blakkir,
bönd,“ bætir Egill við og blaðamaður veit ekki
hvað öll þessi orð þýða en áttar sig á vinnunni
sem þessu fylgir.
„Þetta er heilmikil vinna, maður er dauð-
uppgefinn að kvöldi. Það kemur fyrir að ég er að
hífa og slaka sama seglinu margsinnis yfir dag-
inn, með rám og öllu,“ segir Egill.
Fjölskyldan mætt og tilbúin í siglingu.
Ólafur Egill, Tinna, Gunnur von
Matern, Gunnlaugur Egilsson og
börnin fyrir framan eru Tinna Vigdís
og Þór, svo Egill og Egill Ólafsson
yngri og fyrir framan þá er Amy Her-
dís Antonsdóttir og Eyja Ólafsdóttir.
Við hlið þeirra er Ellen Erla Egils-
dóttir og Esther Talía Casey.
Egill og Tinna segja fátt skemmtilegra en
að fá barnabörnin með á Sjófuglinn. Hér
eru þau Tinna Vigdís Gunnlaugsdóttir og
Þór Gunnlaugsson með afa og ömmu.
Ljósmynd/Gunnur von Matern