Breiðfirðingur - 01.04.1942, Blaðsíða 50

40
BREIÐFIRÐINGUR
menn og lireinskiptir, en fyrirleit þá, er vanskil sýndu að
nauðsynjalausu. Yar liann stórbrotinn héraðshöfðingi, er
vissi, að honum bar traust manna, en krafðist líka, að farið
væri að háns ráðum. Var hann kappsamur um framgang
mála, er þvi var að skipta, og' fór það oftast fram, er
hann vildi. Þótli þá jafnan mikið unnið um framgang
mála, er vist var, að þau liöfðu brautargengi Bjarna í As-
garði.
Engan mann vissi ég vinsælli i Dölum, og þó víðar væri
leitað, en Bjarna bónda. Munu þeir ekki margir héraðsbú-
ar, er fulltíða eru, að bann liafi ekki gjört þeim einhvern
greiða. Gestum öllum varð blýtt í þeli til hins glaða og
reifa héraðshöfðingja. Snar í snúningum og snöggur i
orðum var hann, ef því var að skipta, en undireins var
handtakið blýtt og sáttfýsi, ef á milli bar, en þó aldrei
runnið frá réttum málstað.
VI.
Það er sagt i Laxdælu, að mönnum liafi þótt mikils um
vert, hversu Unnur djúpauðga landnámskona í Hvammi
hafi haldið virðingu sinni til dauðadags. Líkt því má seg'ja
um, Bjarna í Ásgarði. Hann var ern og ungur í enda, þótt
orðinn væri fullra 77 ára. Banalegan var stutt, enda hefði
hann kunnað því illa, að liggja lengi kararmaður. Lungna-
bólga varð honum að bana. Hann andaðist 21. ágúst að
heimili sínu.
Jarðarförin fór fram 7. sept., með allri þeirri rausn og
höfðingsskap, sem hinum, látna var samboðin. Voru þar
samankomnir um 300 héraðsbúar, til þess að fylgja for-
ingja sínum til grafar, — kveðja bann hinztu kveðju. Enn-
fremur voru þar ýmsir utanhéraðsmenn. Þótt ótið væri,
var jarðarfarardagurinn úrkomulaus, og sólbjartur, .þeg-
ar á leið. Bjart var yfir láði og legi, er héraðsbúar og aðrir
vinir hans fylgdu honum liðnum frá heimili hans. Sól-