Stjarnan - 01.03.1919, Blaðsíða 8

STJARNAN.
8
( ■( . . _ ....... , .. . .. .........
j eiíis og.það fjórða. Böniin mundu ekki.
veigra xér við að taka líf foreldranna,
i ef þau méð þ-\-í móti gætn komið fram
. óhreinúm hvötnm hjarta síns. Iiiiin
mentaði heimur yi ði ekkert annað en
ræningjabæli og rnanndrápara, og frið-
ur, ró og haftiingja yrðu útlæg úr heim-
inum.
Dyr lagabrotanna opnaSar.
Sú kenning, að maðurinn sé leystur
frá hlýðni við. Guð, hefir þegar veikt
siðferðisþrekið, og opnað ójöfnuði
leiðir inn í líferni mannanna. Lög-
leysa, ójöfnuður og spilling veltur yfir
heiminn eins og hækkandi flóðalda.
Ójöfnuðurinn og andlega myrkrið,
sem á.tti sér stað á dögum hins róm-
verska veldis, voru óhjákvæmilegar af-
leiðingar af því að ritningin var fót-
umtroðin. En liver er ástæðan fyrir
hinu mikla trúleysi; óhlýðni við Ctuðs.
lög og þar af leiðandi spillingn á vor-
um dögum. þegar ljós náðarboðskapar-
ins, virðist skína með allri sinni birtu,
og trúfrelsi? par sem óvinurinn getur
nú, eklvi lengur haft heiminn á valdi
sínu með því að dylja fyrir honum ritn-
inguna, grípur hann til annara ráða, í
því.skyni að koma hinu sama til leiðar.
))að að eyðileggja trúna á ritninguna
er honum jafn kært og að eyðileggja
ritninguna sjálfa. Með því að koma
inn hjá mönnum þeirri trú að lögmál
Guðs sé ekki bindandi afvegaleiðir
hann eins mikið og leiðir til yfirtroðslu.
eins og með því að halda monnum í
algjörðri fávizku að því er ritninguna
snertir. E. G. W.
Svört hæna verpir hvítum eg’g jum.
Eggið er hvítt þó liænan sé biksvört,
petta er mjög svo einfalt, en það hefir
oft borið við, að hugsunin um þetta
hefir vakið nýja von í brjósti bóndans
þegar érfiðleikarnir liafa veriö margir.
Pyrir gæzku Guðs kemur gott upp ú'r
þungri reynslu. Prá svörtum skýjum
koma énduriífgunar skúrir. í dimm-
um námum finna memi hina björtustu
gimsteina; þannig kemur oft híh rík-
asta blessun frá hinum' verstu erfiðleik-
um. Kuldi vetrarins gjörir jarðveg-
inn mótmælilegan fyrir sól vorsins. og
stormarnir festa rætur hinna gömlu eik-
artrjáa. Guð sendir oss ástabréf í um-
slögum, sem hafa svartar rendur. Oft
og tíðum. hefi eg fiuidið hin sætustu
aldin og hinar fegurstu rósir meðal
hinna hvössustu þyrna. Erfiðleikarnir
eru í augum trúaðra karla og kvenna
eins og þyrnirunnarnir, sem vaxa með-
fram girðingunni í görðum vorum; þaö
streymir æfinlega sætleiksilmur frá
þejm,, þegar döggin fellur á þá.
Pagnið og gleðjist, vinir. Að lok-
urn mun alt verða gott. Hin svartasta
nótt mun enda í hinum dýrðlegasta
morgni. Látum oss aðeins treysta
Guði og halda höfðum vorum ofar öld-
um liræðslunnar. Ef Guð finnur ó-
svikul hjörtu í brjóstum vorum, þá er
öllu óhætt. LítUm eftir silfrinu, sem
myndar hina unaðsfögru rönd kringum
hvert ský, og þegar vér komum auga á
það, látum oss svo trúa því að það sé
þar. Vér erum allir í skóla, og hinn
mikli kennári ritar margar bjartar
lexíur á hina svörtu töflu þrengingar-
innar. Afskamtað uppeldi kennir oss
að lifa á himnabrauði. Krankleikarnir
kenna oss að senda eftir hinum góða
lækni. Vinatap gjörir Jesiún enn dýr-
mætari. Og jafnvel þegar vér ei-unx
niðurbeygðir kennir það oss að treysta
Guði eingöngu. peim sem Guð elska
samverkar alt til góðo; jafnvel dauð-
iiln rnun færa þeirn hina mestu 'ávinn-
ingu. pannig verpir svört hæna hvít-
um eggjum. C. H. SPIJRGEON.