Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.2018, Page 46

46 31. águst 2018
Tímavélin Gamla auglýsinginVísir 28. júlí 1911
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
Við erum flutt á Malarhöfða 2
110 Reykjavík, 2. hæð
Fataviðgerðir & fatabreytingar
K
eppnin Ungfrú Ísland hefur
verið háð sleitulaust síðan
árið 1955 og íslenskar feg­
urðardrottningar náð eftir­
tektarverðum árangri á alþjóða­
vísu. Ekki er hægt að segja það
sama um karlpeninginn því feg­
urðarsamkeppnir karla hafa verið
slitróttar og hent að þeim grín í
gegnum árin. Ofan á það varð mik­
ill skandall þegar Óli Geir Jónsson,
herra Ísland árið 2005, var sviptur
titlinum fyrir ólifnað. Keppnin á sér
merkilega sögu en hefur nú ekki
verið haldin í meira en áratug.
Dregnir sundur og saman í háði
Árið 1957 efndi slysavarnafélagið
Ingólfur til fyrstu fegurðar­
samkeppni karla hér á landi og bar
hún heitið Íslendingurinn 1957.
Keppnin var haldin að erlendri fyr­
irmynd og ágóðinn nýttur til styðja
við starfsemi félagsins. Keppnin var
haldin sunnudaginn 8. september
í hráslagalegu veðri. Engu að síð­
ur var mætingin góð, um þrjú þús­
und manns, því auk stæltra folanna
voru ýmis önnur skemmtiatriði á
boðstólum, til dæmis dans á Tivoli­
pallinum og flugvél sem varpaði
gjafapökkum yfir mannfjöldann.
Það var leikarinn Flosi Ólafsson
sem fékk það hlutverk að safna pilt­
um í keppnina og hlutu þeir fimm­
tán hundruð krónur fyrir og Flosi
þúsund krónur á hvern haus. Í verð­
laun voru flugferð til Lundúna og
vikudvöl þar til að taka þátt í keppn­
inni herra heimur. Önnur verð­
laun voru vönduð föt frá Últíma og
þriðju verðlaun vetrarfrakki.
Tíu ungir karlmenn, víða af
landinu, tóku þátt í keppninni og
í fyrstu umferð gengu þeir fram á
pall í jakkafötum. Af þeim voru þrír
valdir áfram í aðra umferð af áhorf­
endum til að koma fram á sund­
brók. Reigðu þeir sig og teygðu og
hnykluðu vöðvana fyrir áhorfend­
ur. Eftir það var kosið um loka­
niðurstöðu.
Þeir þrír menn sem kepptu til
úrslita voru Haukur Claessen, Þor­
steinn Löve og tvítugur Reykvík­
ingur, Helgi Viðar Ólafsson, sem
bar sigur úr býtum. Helgi var vel
að sigrinum kominn enda hafði
hann iðkað Atlasæfingar og „feng­
ið stælta vöðva og íturlegan vöxt“
eins og segir í Fálkanum 13. sept­
ember það ár. Bjartur var hann yfir­
litum eins og „norrænir menn eigi
að vera útlits.“ Auk þess var hann
bindindismaður á áfengi.
Ekki fór neinum sögum af
frammistöðu Helga í heimskeppn­
inni, enda var hann aðeins 156
sentimetrar á hæð, en hann nýtti
sér frægðina hér heima og aug­
lýsti líkamsræktarbók með hinu
svokallaða Atlaskerfi. Sagði hann
Atlaskerfið meginorsök þess að
hann hefði unnið keppnina og hlot­
ið nafnbótina Íslendingurinn 1957.
Ekki voru allir sáttir við þessa út­
komu því fimm þýskar stúlkur mót­
mæltu nafnbótinni. Þær töldu að
Björn Pálsson sjúkraflugmaður ætti
skilið að bera titilinn Íslendingur­
inn 1957 fyrir sína ósérhlífni og
dugnað. En Björn var þá tæplega
fimmtugur að aldri og hefði tæpleg­
ast átt möguleika í Helga hvað varð­
ar útlit.
Einn þátttakandi ræddi við Vísi
rúmum tuttugu árum eftir keppn­
ina og var lítið stoltur af, svo lítið að
hann vildi ekki láta nafns síns getið.
Sagði hann:
„Okkur fannst þetta mesta grín
og auk þess vel borgað og slógum
til og ókum rakleitt í Tivoligarð. En
þegar á hólminn kom og við sáum
allan mannfjöldann runnu á okk­
ur tvær grímur og sumir vildu hætta
við allt saman“ og „Við sem höfðum
litið á þetta sem grín, rétt eins og
fólk kemur fram í skemmtiþáttum í
dag fyrir greiðslu, máttum sæta því
lengi á eftir, að vera dregnir sundur
og saman í háði fyrir að hafa tekið
þátt í þessu og virtist almenningur
aldrei efast um að við hefðum tek­
ið þátt í þessari keppni af einskærri
hrifningu á eigin útliti.“
Erfitt í sundskýlu
Ekkert varð af keppninni Ís­
lendingurinn 1958 og landinn
mátti bíða í þrjátíu ár eftir annarri
slíkri keppni. Árið 1988 var keppn­
in Herra Ísland loksins haldin á
Akureyri en að henni stóðu út­
varpsstöðin Hljóðbylgjan, sól­
baðsstofan Stjörnusól og veitinga­
húsið Zebra þar sem keppnin var
haldin.
MISHEPPNUÐ SAGA HERRA ÍSLANDS
„Dregnir
sundur og
saman í háði fyrir
að hafa tekið þátt
Á
rið 1987 var viðburða­
ríkt á Íslandi. Þá var Haf­
skipsmálið í algleymingi,
Kringlan var opnuð og
Hemmi Gunn birtist á skjánum
með þáttinn Á tali. En fréttin sem
stal senunni og bræddi hjörtu Ís­
lendinga var um kúna Hörpu sem
slapp við öxi slátrarans og synti
sér til lífs yfir tveggja kílómetra
leið. Eftir afrekið hóf Harpa nýtt líf
á nýjum stað og undir nýju nafni.
Skynjaði hvað var í vændum
Innarlega í Önundarfirði á Vest­
fjörðum stendur bærinn Neðri
Breiðadalur, þar sem bændur
halda bæði kýr og sauðfé. Árið
1987 voru settar reglur um gripa­
kvóta og var Halldóri Mikaels­
syni, bónda á Neðri Breiðadal,
gert að fækka gripum sínum. Kýr­
in Harpa var því valin til að fara til
slátrarans.
Þann 13. október þetta ár átti
að slátra Hörpu á Flateyri, en
þegar hún var leidd að sláturhús­
inu virtist hún skynja hvað væri í
vændum og sleit sig lausa. Að því
loknu tók hún á rás í átt til hafs,
beið ekki boðanna og synti út á
fjörðinn.
„Þótt maður viti auðvitað
aldrei hvað svona skepnur hugsa
er engu líkara en hún hafi skilið
hvað til stóð,“ sagði Halldór bóndi
við Morgunblaðið 15. október.
„Hún hefur alltaf verið afskaplega
gæf og gott að umgangast hana og
því ólíkt henni að slíta sig svona
lausa, eins og hún gerði þarna við
sláturhúsdyrnar.“
Önundarfjörður er ekki lítill
og 2,5 kílómetrar frá Flateyri yfir
í Valþjófsdal. Þangað synti Harpa,
á móti straumi, og var um klukku­
stund á leiðinni. Björgunarsveit­
armenn fóru út á bát til að fylgja
henni síðasta spölinn og þegar
hún kom að landi, við bæinn
Kirkjuból II, blés hún varla úr nös
og átti greinilega nægt þrek eftir.
Keypt í fjörunni og lifði í sex ár
til viðbótar
Guðmundur Steinar Björg­
mundsson og Sigríður Magnús­
dóttir, bændur á Kirkjubóli, voru
látin vita að kýrin væri væntan­
leg hinum megin í firðinum en
töldu þau ekki líklegt að hún
myndi lifa sundferðina af. Þegar
þau sáu kúna koma að landi gátu
þau ekki hugsað sér að hún yrði
Kýrin Sæunn flúði slátrarann á sundi