Safnablaðið Kvistur - 01.11.2014, Blaðsíða 20

en á sama tíma prófa og finna gildi
þeirra í samtímanum. Þetta finnst
mér áhugavert að reyna að gera í
safninu og er skemmtilegt verkefni.
Hvernig vitið þið á hverju fólk
hefur áhuga og hvort sýning hafi
skilað árangri?
Nú er ég nýkomin hingað svo ég hef
eklci getað fylgst með því sjálf í gegn-
um tíðina, hér er því miður of tak-
markaður tími og mannafli til slíkra
mælinga. Þetta eru svona hlutir sem
gætu verið samvinnuverkefni milli
stofnunarinnar og háskóla, þar sem
nemendur gætu rannsakað upplifun
safngesta í samstarfi við safnið.
Öðru hverju, í eitt til tvö ár í senn,
hafa verið gerðar viðhorfskann-
anir og fleira, en ekki árlega. Sem
sýningastjóri lít ég á það sem mikil-
vægan þátt í ákvarðanatöku hvernig
stofnun almenningur vill að þetta
sé. Ég hefði lcannski eklci gert það í
mínu fyrra starfi í Nýlistasafninu, af
því að það er ekki opinber stofnun
í eigu þjóðar. Þar er maður að hugsa
um aðra hluti en hérna finnst mér
það algjörlega eðlilegur þáttur. Þá
eru svona mælingar mikilvægar.
í augnablikinu, eftir fimm mánuði
í starfinu, fæ ég slíkar upplýsingar
úr samtölum við starfsfóllc í mót-
töku, sem á í persónulegum sam-
skiptum við hvern safngest. Það
fást ýmsar gagnlegar upplýsingar
í gegnum samræðu, sem skila sér
elcki alltaf á eyðublaði eða í þátt-
tökukönnunum.
Þetta eru þættir sem eru á dagskrá
en margir hlutir eru ofar á forgangs-
lista hér. Það er fyrst og fremst að
geta sinnt betur listfræðirannsókn-
um. Listrannsóknir eru gjarnan
hluti af starfssviði sýningastjóra,
sem tengir saman Qölmarga þætti
innan stofunarinnar. Það er ekki
nóg að hengja upp falleg verk heldur
er mikilvægt að miðla sögu þeirra og
staðsetja þau í menningarlegu sam-
hengi okkar, sem færir jafnframt
rök fyrir ákvarðanatöku stofnunar-
innar um innkaup verka og upp-
setningu sýninga. Það er mikilvægt
í sýningastarfseminni að skapa
aðstæður þar sem gesturinn gengur
inn í einhverja hugsun og samhengi
en ekki bara sjónrænt umhverfi. Það
krefst mikillar rannsóknarvinnu
svo vel sé. Nú sé ég að til þess að við,
starfsmenn safnsins, getum sinnt
starfi olckar eins og við vildum gera
og lagalegt hlutverk stofnunarinnar
kveður á um, þyrftu að vera þrír eða
fjórir starfskraftar í viðbót hér, með
sérþelckingu í listfræðum, forvörslu
og listasögu, auk betri fjárhags og
aukins rýmis. Með öðrum orðum
þá erum við flestöll að vinna nótt
og dag, en náum samt ekki að áorka
öllu sem þyrfti. Við í safninu erum
þessa dagana að leggja drög að
málþingi, sem við munum boða til
þann 24. janúar 2015, fyrir okkar
20