Safnablaðið Kvistur - 01.11.2014, Blaðsíða 33

44
44
TÆKI OG TÓL
Sterkasta upplifun mín ífarskólanum
var að heimsækja Hochschule fur Technik
und Wirtschaft, íAustur-Berlín. Eftir
góða kynningu hjá Þóri Ingvarssyni,
forvörslunema við skólann, var aðstaðan
skoðuð. Gaman var að sjá tilrauna-
stofurnar og tækin. Áhugi minn til
áframhaldandi þróunar í mínu starfi.
hefði verið aðfara í nám í svona skóla,
en égyrði víst kominn á eftirlaun þegar
þviyrði lokið, þó ég byrjaði næst haust.
Annað sem ógleymanlegt var í þessariferð
var að heimsækja Sony Center við Pots-
damerPlatz, enþar er til húsa Museum
fur Film und Femsehen. Eftirfrábærar
móttökur skoðuðum við safnið. Fengum við
að hitta starfsmenn sem eru að vínna með
kvikmyndir í eigu safnsins. í sýningu þess er
farið í gegnum sögu kvikmyndanna í Þýska-
landi og var ógleymanlegt að koma inn í
speglasal þar sem sögu Marlene Dietrich
eru gerð skil og sýnd eruföt og bútar úr
kvikmyndaferli hennar. Einnig var áhuga-
vert að sjá hvernig þeir sýndu kvikmyndir
frá tímum nasismans, þar sem verstu
kynþáttahaturskvikmyndunum er komið
fyrir t skúffum sem við útdrátt setti sýningu
myndbútsins ígang. Fyrir þá sem vildu ekki
sjá það var einfalt að ganga áfram.
Hörður Geirsson,
Minjasafninu á Alcureyri
99
haldið heim á hótel, og voru flestir
fegnir að vera þangað komnir eftir
12 tíma stífa dagskrá.
Þá rann upp síðasti dagurinn í
þessari dásamlegu menningarborg
sem Berlín er. Á dagskránni var að
heimsækja The Story of Berlin-safnið
sem segir sögu Berlínar síðastliðin
800 ár. Safnið var opnað 1999 og.ár-
lega heimsækja það 250.000 manns.
Safnið er einlcarekið og er fremur
sýning en eiginlegt safn og á ekki
safnkost og eru flestir munir safns-
ins eftirlíkingar. Hluti af safninu er
þó raunverulegt neðanjarðarbyrgi
sem byggt var í kalda stríðinu og á
að standast kjarnorlcuárás. Byrgið
getur hýst og fætt 3600 manns í tvær
vikur án utanaðlcomandi aðstoðar.
Á efri hæð safnsins er sögð saga
borgarinnar fram að seinna stríði
og fannst mér sá hluti eklcert sér-
staklega spennandi. Ljósum, mynd-
um og munum ægði saman, erfitt
að einbeita sér og ná utan um þann
hluta. Á neðri hæðinni er svo saga
borgarinnar á tuttugustu öld rakin,
og slcilar sú sýning henni vel,
áhugaverðir textar og skemmtilegar
leikmyndir. Sérstalclega þótti mér
áhrifarík umfjöllunin um múrinn,
aðskilnaðinn og hvernig fólk hafði
samskipti sín á milli eftir að múrinn
var reistur. Safnið nær alveg greini-
lega til ungu kynslóðarinnar, því
það var fullt af ungu fólki sem
virtist skemmta sér stórvel.
Um kvöldið var svo árshátið safna-
manna haldin á veitingastað í
borginni og dansað fram á rauða
nótt. Skemmtilegri ferð var lokið, og
má með sanni segja að hún hafi tek-
ist vel í alla staði. Maður kom heim
með hugann uppfullan að hugmynd-
um og hugsunum sem vonandi eiga
eftir að gagnast íslenslcu safnastarfi
á næstu árum!
Ingibjörg Áskelsdóttir,
Borgarsögusafni
HEILDARSÝN
Ég varðfljótt hugfangin af „geimnálinni",
þessumframandi strúktúr sem virtistfrekar
eiga heima í vísindaskáldsögu heldur en
við hlið gamálla bygginga með árhundraða
sögu. Maður býst ekki við geimskipi íJane
Austen-kvikmynd. Leikstjóri slíkrar myndar
fengi eflaust skömm í hattinnfyrir að mis-
tákast að skapa heildarsýn. Eru heimsborgir
eins og Berlín þá kannski ekki með neina
heildarsýn? Eðajafnvel meiri heildarsýn
en búast má við? Aðrar stórborgir hafajú
vissulega „speisaðar“ byggingar, eins og
geimnálin í Seattle, endurfundatumim
í Dallas, Burj Al Arab í Dubai og gúrkan
íLondon. OgperlaníReykjavík.
Svo komst ég að því að gömlu huggu-
legu byggingarnar voru kannski ekki
jafn gamlar og þær litu útfyrir að vera.
Nikolai-fjórðungurinn er til dæmis ekta
„gamli bær“, litlar ogþröngar götur með
krúsidúlluhúsum þar sem sögufrægir
menn á borð við Ibsen og Casanova
dvöldu einhvern tímann. Enþeirbjuggu
svo ekkert íþessum húsum. Gömlu húsin
voru sprengd upp 1944. Núverandi hús
eru nákvæm endurgerð. Einhvers konar
Disneyland stórborgarinnar. Já, kannski
var búið að leggja meiri hugsun í heildar-
sýn borgarinnar en ég ranglega ályktaði
viðfyrstu geimnálarsýn. Allar stórborgir
þurfa nefnilega gamlan miðbæ, ekki satt?
Heildarsýn? Hvað var ég svo sem að búast
við heildarsýn? í Berlín búa 3,5 milljónir
manna. Elstu heimildir um byggð erufrá
12. öld. Varla geta állirþessir einstakl-
ingar sem þar hafa búið deilt sömu
heildarsýn? Þóttþeir búi á sama svæðinu,
sama reitnum, þá eru þeir ekki eitt. Hvers
vegna bjóst ég við heildarsýn?
Á sumum söfnunum var tekið vel á móti
okkur með fyrirlestrum um heildarsýn
safnstarfsins. Ég var orðin svo heilluð af
hugsjónum þessara safna að þegar ég rak
augun inn í litla kirkju í Nikolai-fjórð-
ungnum varð ég hlessa. Það var ekki nóg
fyrir kirkjuna að vera bara kirkja. Hún var
líka „safn“. Núfannst mér eitthvað vanta.
Einhverja heildarsýn. Þvílíkt safnáblæti er
þetta x Berlín, hugsaði ég með mér. En nú
þegar ég hugsa til baka, þá var safnkirkjan
kannski bara eins oggeimnálin. Endur-
speglar kannskifullkomlega ringulreiðina
sem einkennir borgir og menningu. Mega
söfn, eins og borgir, kannski bara hafa
enga heildarsýn?
Eydís Björnsdóttir,
Þjóðminjasafni íslands
99
33