Morgunblaðið - Sunnudagur - 30.09.2018, Síða 13

30.9. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13
Aðventuferðir FEB
til Kaupmannahafnar
18.-21. nóvember: Uppselt
25.-28. nóvember: Uppselt
Vegna mikilla vinsælda er búið að bæta
3. ferðinni við dagana 2.-5. desember.
Verð: 117.800 kr. á mann í tvíbýli
og 139.500 kr. á mann í einbýli
Innifalið í verðinu er flug, flugvallarskattar, gisting
í þrjár nætur með morgunverði á Absalon Hotel
(4 stjörnur) og allur akstur erlendis. Einnig er
innifalin skoðunarferð um gamla bæinn með
Sigrúnu Gísladóttur, heimsókn í Jónshús,
„Julefrokost“ á Restaurant Grøften og síkja-
sigling með djassbandi Michaels Bøving.
Ferðirnar eru skipulagðar í samráði við
Hótelbókanir.is og Icelandair.
Frekari upplýsingar fást á skrifstofu FEB í síma 588-2111
eða með tölvupósti á hotel@hotelbokanir.is
sem horfi muni mikil sögufölsun
verða í gangi. Vigdís telur heilshug-
ar undir þau orð Þorgerðar.
Friðrik, Þorgerður og Vigdís eru
öll sammála um það að lítil framsýni
stýri för þegar kemur að skipulags-
málum í kringum Austurvöll og
bygging hótels með öllu því um-
stangi sem því fylgi auki enn á
þrengslin sem fyrir eru.
Friðrik segir að árið 1996 hafi ver-
ið ráðgert að reisa mikla byggingu
við Kirkjustræti fyrir starfsemi Al-
þingis. En við það var hætt og í stað
þess ákveðið að varðveita gömlu
húsin sem þar standa og endurgera
þau. Friðrik segir húsin sannarlega
mikla bæjarprýði í dag. Á þeim tíma
hafi verið gert heiðursmanna-
samkomulag við borgina að götu-
myndin fengi að halda sér. Friðrik
segir að sér sé ekki kunnugt um að
því samkomulagi hafi verið rift.
Hann segir að slæm mistök hafi verð
gerð í deiliskipulaginu árið 1987
þegar byggingarreiturinn var settur
ofan á Víkurgarð.
Nóg komið af slysum
í miðborginni
„Það er komið nóg af slysum á þessu
svæði sem byrjuðu þegar Fjalakött-
urinn var rifinn og byggður stein-
steypukassi í staðinn sem eyðilagði
útsýnið eftir Aðalstrætinu. En Aðal-
strætið var afskaplega fallegt í mínu
ungdæmi,“ segir Vigdís og bætir við
að
Víkurgarði sé sýnd mikil vanvirð-
ing og þeim sem þar hvíla. Það sé
vanvirðing gagnvart fortíðinni að
byggja hótel yfir jarðneskar leifar
þeirra sem byggðu upp borgina. Ég
væri líka á móti því að þarna yrði
byggður skóli eða menningarhús,“
segir Vigdís og Þorgerður bætir við
að það séu hræðileg skilaboð að eiga
það á hættu að fjölskyldur geti verið
grafnar upp til þess að setja upp
bílaverkstæði, hótel eða pylsu-
sjoppu. Friðrik tekur fram að van-
helgun á kirkjugarði geti komið við
marga. Árið 1996 hafi þurft að færa
jarðneskar leifar Margrétar Péturs-
dóttur en sú kona eigi nú mjög
marga afkomendur. Síðast hafi verið
jarðsett í Víkurgarði 1882 og 1883.
Friðrik segir að byggingarleyfið á
Landssímareitnum sé lögleysa og
ekki á valdi borgarinnar að veita
leyfi til bygginga í kirkjugörðum eða
á svæðum sem skilgreind séu sem
almenningsgarðar. Um þessa staði
gildi sérstakar reglur og þurfi dóms-
málaráðuneyti og kirkjugarðaráð að
veita samþykki sitt til slíkra fram-
kvæmda.
Friðrik segir að hagsmunasamtök
sem kennd eru við Kvosina hafi kært
til úrskurðanefndar umhverfis- og
auðlindamála en kærunni verið vísað
frá vegna aðildarskorts. Eftir standi
þó kæra sóknarnefndar Dómkirkj-
unnar til sömu úrskurðarnefndar en
Víkurgarður heyrði undir Dómkirkj-
una sem telur sig enn hafa yfir garð-
inum að ráða og hvergi hafi komið
fram að kirkjugarðurinn hafi verið
formlega aflagður.
Þorgerður er sannfærð um að
Víkurgarðurinn var og er staðsettur á milli Aðalstrætis að austan, Thorvaldsenstrætis að vestan og Kirkjustrætis að sunnan. Myndin til vinstri er tekin úr garði
apótekarahjónanna í Reykjavíkur Apóteki árið 1912 eða 1913. Myndin til hægri sýnir heiðursborgara Reykjavíkur, í Víkurgarði eins og hann lítur út í dag.
Ljósmynd/Lyfjafræðisafnið Morgunblaðið/Hari
borgaryfirvöld hlusti á þau sjónar-
mið sem uppi eru og Vigdís segir að
sér detti ekki í hug annað en að á
heiðursborganna verði hlustað.
„Ef ekki er hlustað á minningar
um það sem var, til þess að varðveita
til framtíðar þá er illa fyrir okkur
komið,“ segir Vigdís og fer með
limru eftir Þorstein Valdimarsson
„Að endingu standa sig
þeir einir, sem vanda sig.
Frá upphafi í því
sem þeim er innan handar að
standa sig í.“
Friðrik er ekki í nokkrum vafa um
að málið fái farsælan endi.
„Það eru fjögur sjónarmið sem
ráða för í baráttu okkar. Sögulega
hliðin, virðing fyrir hinum látnu, til-
finningalega hliðin og sú skipulags-
lega. Skákin er ekki búin og við
höldum áfram að berjast. Við eigum
enn ás uppi í erminni og það verður
barist til síðasta manns,“ segir Frið-
rik og Vigdís bætir við að það komi
ekki til álita að hætta fyrr en búið sé
að vinna úr málinu á þann hátt sem
réttast sé og það sé tími til kominn
að gefa gott fordæmi þegar um sé að
ræða varðveislu á elsta hluta
Reykjavíkur og virða þá vinnu sem
forfeður borgarbúa lögðu á sig við
uppbyggingu borgarinnar.
Friðrik segist hafa áhyggjur af
því hversu langan tíma það taki að fá
úr því skorið hvort Reykjavíkurborg
hafi heimild til þess að leyfa nýbygg-
ingu í Víkurgarði. Ef borgin þráist
við og hlusti ekki á réttmæt rök sé
hætta á að búið verði að reisa hótelið
áður en niðurstaðan fáist. Það megi
ekki gerast.