Morgunblaðið - 13.10.2018, Síða 38

38 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. OKTÓBER 2018
✝ Líneik Guð-laugsdóttir
fæddist á Hellis-
sandi á Snæfells-
nesi 14. nóvember
1938. Hún lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 10. sept-
ember 2018.
Líneik var dóttir
hjónanna Guðlaugs
Jakobs Alexanders-
sonar og Súsönnu
Ketilsdóttur. Hún var næstyngst
átta systkina, en þau voru; Þórir
Bjarni, f. 8.2. 1930, d. 19. febr-
úar 1979, Albert, f. 9.3. 1931, d.
8. júní 2017, Gunnar Breiðfjörð,
f. 28.4.1932, Kristinn Breiðfjörð,
f. 12.8. 1934, Guðrún, f. 5.11.
1935, d. 20. október 2017, Lauf-
ey, f. 6.7. 1937, Líneik, Sæberg-
ur, f. 14.2. 1940, d. 3. nóvember
2017.
Líneik giftist eftirlifandi eig-
inmanni sínum, Daníel Karli
Pálssyni, 29.5. 1959. Börn
þeirra; 1) Matthías Stefán Karls-
son, f. 23.1. 1959, d. 7.2. 1960, 2)
Stefán Þór Karlsson, f. 14.9.
1961, maki Sara Jónsdóttir, barn
hans, Daníel Kári
Stefánsson, maki
Sólveig Rós, börn
þeirra; Gabriel
Máni og Silja Björt.
3) Fanney Björg
Karlsdóttir, maki
Trausti Þór Sigurð-
arson, börn hennar
Matthildur Dröfn,
maki Toke Falken-
berg Holst, börn
þeirra Filippa og
Ófelía. Oddný Jóna, maki Hallur
Dan Johansen, börn þeirra Matt-
hildur Dan og Þórhallur Dan.
Karl Ágúst. 4) Guðlaugur Jakob,
barn hans Alexander Óskar,
barn hans Gabríel William.
Líneik var alin upp á Hellis-
sandi en flutti ung að heiman.
Hún vann margvísleg störf um
ævina, lengst af við umönn-
unarstörf m.a. á Elliheimilinu
Grund, Hjúkrunarheimilinu Sól-
vangi í Hafnarfirði og síðast sem
aðstoðarmaður sjúkraþjálfara á
Landakoti.
Útför Líneikar fór fram frá
Hafnarfjarðarkirkju 3. október
2018.
Í dag vil ég minnast systur
minnar, Líneikar Guðlaugsdótt-
ur. Það voru forréttindi að fá að
alast upp í hópi samrýndra systk-
ina í sveitaþorpi á Snæfellsnesi.
Við systkinin frá Sólbakka, Hell-
issandi, áttum góða foreldra og
var fjölskyldan alla tíð samrýnd.
Síðar fluttumst við Lína, þá báð-
ar ungar konur, til Hafnarfjarðar
þar sem við stofnuðum okkar
fjölskyldur.
Þrátt fyrir langa búsetu í
Hafnarfirði vorum við systurnar
alltaf „Sandarar“. Það var mikill
samgangur okkar á milli og oft
fjör í barnahópnum okkar.
Æskuminningarnar frá Hellis-
andi eru margar og rifjast þær
upp þessa dagana, við í leik í fjör-
unni, í berjamó í hrauninu og
bakgrunnurinn var konungur
fjallanna, Snæfellsjökull.
Síðar þegar við urðum eldri þá
voru það ævintýraferðirnar okk-
ar yfir Fróðárheiðina, á böllin á
Búðum og Breiðabliki, það var í
þá daga þegar það var ævintýri
að fara bara til Ólafsvíkur. Þegar
börnin okkar voru fædd, tóku við
ferðirnar heim á æskuslóðirnar á
Hellissandi.
Þegar börnin voru farin að
heiman fórum við systurnar í
ógleymanlegar utanlandsferðir,
þar á meðal til dóttur Línu,
Fanneyjar, sem á þeim tíma bjó
erlendis.
Lína systir sem nú kveður
okkur eftir löng og erfið veikindi,
var árinu yngri en ég og hefði
orðið áttræð í nóvember. Lína
var lífsglöð og skemmtileg systir
sem tekið var eftir hvar sem fólk
var saman komið. Það var gaman
að vera með henni, enda hún
glæsileg kona.
Það var gott að geta leitað til
hennar og ég sakna löngu símtal-
anna, símtala þar sem málin voru
rædd og minningar rifjaðar upp.
Lína var hin síðari ár virk á fa-
cebook og fljót að tileinka sér
þann miðil til samskipta við vini
og ættingja.
Mikið á ég eftir að sakna þín,
elsku systir. Elsku, Kalli, Stefán,
Fanney og Gulli, ykkar missir er
mikill, en minning hennar mun
lifa áfram.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Laufey Guðlaugsdóttir.
Kveðja frá vinkonu
Ég á mér draum
um betra líf.
Ég á mér draum
um betri heim.
Þar sem allir eru virtir,
hver á sínum stað,
í sinni stétt og stöðu.
Þar sem allir eru mettir
gæðum sannleikans.
Þar sem allir fá að lifa
í réttlæti og friði.
Þar sem sjúkdómar,
áhyggjur og sorgirt
eru ekki til.
Og dauðinn aðeins upphaf
að betri tíð
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Hvíl í friði, kæra vinkona.
Dagný Jónsdóttir.
Líneik
Guðlaugsdóttir
Ég skrifa til að
votta samúð okkar
hjá bresku frímúr-
arareglunni Prud-
ence við fráfall kærs vinar okkar,
Óskars Áskels Sigurðssonar.
Óskar hafði ætíð jákvæð áhrif
á alla sem hann hitti.
Hann var áhugaverður og
skemmtilegur með mörg fjöl-
breytt áhugamál. Hann unni vin-
um sínum og hinni yndislegu fjöl-
skyldu sinni mjög.
Óskar var skemmtilegur að
rabba við og hlustaði vel. Síðast
þegar hann var í London að
heimsækja mig talaði hann all-
lengi við dóttur mína og þegar
Óskar Áskell
Sigurðsson
✝ Óskar ÁskellSigurðsson
fæddist 17. nóv-
ember 1956. Hann
andaðist 3. október
2018.
Útförin fór fram
10. október 2018.
þau kvöddust
minntist hún á það
við mig að hún hefði
gleymt hve yndisleg
persóna Óskar var.
Hún mun aldrei
gleyma honum og
heldur ekki við.
Óskar var kær
okkur bresku frí-
múrarafélögunum.
Nærveru hans á
fundum verður
saknað. Ótal samúðaróskir hafa
borist frá félögum hans sem við
færum fjölskyldu hans hér og
sýna skýrt hve hans verður sakn-
að.
Óskar var afar mikilvægur
vinur bæði bresku og íslensku
fjölskyldu minnar. Það er stórt
skarð höggvið með fráfalli Ósk-
ars, hans verður sárt saknað en
það eina sem huggar í sorginni er
að himnaríki er betri staður með
nærveru hans.
Austin og Adrian Erwin.
✝ Kristín ÓlaKarlsdóttir
fæddist á Hömrum
í Grímsnesi 24.
febrúar 1930. Hún
lést 31. ágúst
2018.
Kristín var
næstelst fimm
barna þeirra Guð-
rúnar Jónsdóttur
og Karls Vilhjálms
Ólafssonar.
Maki Kristínar var Ólafur S.
Þórarinsson frá Ólafsvík en
hann lést 7. júlí 2010. Börn
þeirra eru: 1) Guðbjörg, maki
Vilhjálmur Þórarinsson. 2) Þór
Fannar, maki Hulda Péturs-
dóttir. 3) Hallur
Einar, maki Stein-
unn Jónsdóttir. 4)
Karl Rúnar, maki
Kristín Guðmunds-
dóttir. 5) Hólm-
fríður Helga. 6)
Þorkell Ingi, maki
Gunnhildur Inga
Geirsdóttir. 7)
Þórarinn Vignir.
8) Sævar Óli. 9)
Guðmundur Páll.
10) Magnús Már, maki Elín
Gestsdóttir. Ömmubörnin eru
36, langömmubörnin 61 og
langalangömmubörnin tvö.
Útför Kristínar hefur farið
fram í kyrrþey að ósk hennar.
Hún Stína frænka kvaddi
þennan heim 31. ágúst síðast-
liðinn, þá orðin 88 ára. Síðustu
árin dvaldi hún á hjúkrunar-
og dvalarheimilinu Lundi á
Hellu.
Það má segja að hún Stína
hafi átt fáa sér líka. Hún eign-
aðist 10 börn á 21 ári með
manninum sínum honum Ólafi
Þórarinssyni, sem lést 2010.
Þau hófu búskap í Háfi og þar
bjuggu þau alla tíð og Stína
svo ein eftir lát Óla eða þar til
hún fór á elliheimili. Framan
af stunduðu þau hjónin hefð-
bundinn búskap, þ.e.a.s. voru
með kindur, kýr og hesta og
svo kartöflurækt. Seinna fóru
þau út í hænsnarækt og Stína
var svo í mörg ár með svínabú-
skap eftir að þau hættu með
hænsnin.
Ekki má svo gleyma skóg-
ræktinni hjá henni Stínu. Hún
plantaði heilum ósköpum af
trjáplöntum í Háfi og var sér-
lega fróð um allan gróður.
Sköpunargáfa hennar fékk
þarna að njóta sín svo og í því
að gera ýmsa hluti úr því efni
sem rak á fjörurnar eins og
kúlur og viðardrumba, sem
hún kom fyrir í kringum húsið.
Já, hún Stína var dugnaðar-
forkur, mjög vel gefin og hafði
ótrúlegt minni, sem hélst allt
framundir það síðasta.
En hún var líka skapmikil,
ákveðin og hörð í horn að taka.
Síðast en ekki síst var hún
listamanneskja fram í fingur-
góma og allt sem hún tók sér
fyrir hendur var hreinasta
snilld.
Hún saumaði jólafötin á
börnin sín, prjónaði á þau
peysur o.fl. og undrast maður
hvenær hún hafði tíma til að
gera þetta allt.
Seinna flosaði hún ýmist eða
saumaði út stórar myndir og
eiga börnin hennar öll myndir
eftir hana.
Postulínsmálun og hnýting-
ar stundaði hún einnig.
Ekki skal gleyma því að hún
var mikil matreiðslukona og
terturnar, sem hún bakaði
voru sannarlega flottar.
Maður fór því aldrei svang-
ur frá Háfi eftir að hafa heim-
sótt Stínu og Óla.
Ég minnist með þakklæti og
virðingu þessarar frænku
minnar.
Blessuð sé minning hennar.
Edda.
Kristín Óla
Karlsdóttir
„Hann er einn af
þessum stóru, sem í
menntaskólann fóru
og sneru þaðan val-
inkunnir andans menn“ sungu
Stuðmenn í laginu „Ofboðslega
frægur“. Beddi á Glófaxa hætti
reyndar eftir fyrsta ár í Mennta-
skólanum á Akureyri og lét Guð-
mundi tvíburabróður sínum eftir
að feta þá braut. Hugur Bedda
leitaði á sjóinn, síðar í stýri-
mannaskólann og hann varð bara
nokkuð frægur.
Fallin er frá persóna sem
auðgaði mannlífið í Vestmanna-
eyjum á marga vegu, farsæll
skipstjóri á eigin skipi til fjörutíu
ára, léttur í lundu en þó með
ákveðnar skoðanir. Hann vildi
sækja fram í atvinnulífi og efla
mannlíf. Þeir voru ófáir sem
fengu sitt fyrsta tækifæri í sjó-
mennsku hjá Bedda, enda treysti
hann fólki. Hjá honum var líka
rými fyrir mistök, ábendingum
var komið á framfæri og tækifæri
gefið á ný, en hann vildi að vand-
að væri til verka.
Beddi var bróðir mömmu, fjöl-
skyldur þeirra systkina auk
Hrafns bróður þeirra keyptu bát-
inn Glófaxa og ráku hann saman í
tólf ár. Ég kynntist líka ágætlega
fjölskylduföðurnum Bedda þar
sem Halli yngri sonur hans er
jafnaldri minn og æskuvinur.
Heimili þeirra Bedda og Dúllu á
Illugagötunni var ávallt opið og
þar var Dúlla við stjórnvölinn,
um það var enginn ágreiningur. Í
æsku fékk ég ósjaldan að fara
með á sjóinn þrátt fyrir mikla sjó-
veiki og að loknum grunnskóla
hófum við Halli saman sjómanns-
ferilinn á Glófaxa. Síðar fórum
við frændur í stýrimannskólann
og fyrsta tækifærið sem yfir-
Bergvin Oddsson
✝ Bergvin Odds-son fæddist 22.
apríl 1943. Hann
lést 22. september
2018.
Útför Bergvins
fór fram 6. október
2018.
stýrimaður og af-
leysingaskipstjóri
gafst einmitt hjá
Bedda.
Þegar maður
hugsar til baka þá
sér maður hvað
Beddi var merki-
lega nægjusamur
með veraldlega
hluti til eigin nota.
Þegar litið er yfir
ríflega fjörutíu ára
útgerðarsögu Glófaxa þá koma
einungis tveir bátar við sögu, fyr-
ir utan litla Glófaxa sem hann
keypti þegar hann hætti í at-
vinnumannadeild. Bátarnir báru
eigendum gott vitni, snyrtilegir
líkt og tíðkaðist hjá mörgum ætt-
mennum og öryggi ávallt í fyr-
irrúmi. Þegar í land var komið þá
var haldið í einfaldleikann, út-
gerðarbíllinn varð yfirleitt fyrir
valinu til samgangna hvort sem
það var útgerðarstúss eða bíltúr
með Dúllu. Einungis fjórir út-
gerðarbílar á fjörutíu árum og
þeim var yfirleitt fargað með eft-
irsjá þegar ljóst þótti að bifvéla-
virkjar myndu ekki sinna frekari
viðgerðum.
En þrátt fyrir mikla nægju-
semi þá hafði Beddi þeim mun
meiri ánægju að gefa frá sér og
hafa líflegt í kringum sig. Óhætt
að fullyrða að hann hafði að leið-
arljósi málshættina: „Sælla er að
gefa en þiggja“ og „Maður er
manns gaman“. Það var lítið gefið
eftir í sjósókn á Glófaxa, en ef
tækifæri gafst þá var Beddi
mættur í spjall við áhöfnina, tekið
í spil og stundum gafst tími til að
sletta úr klaufunum. Það var
nefnilega pláss fyrir alla hjá hon-
um, algjör óþarfi að skilja útund-
an. Orðin mannvinur og jafnaðar-
maður koma fljótt upp í hugann,
hann mátti bara ekkert aumt sjá,
mikilvægt var að allir hefðu jöfn
tækifæri, líka þeir sem minna
máttu sína í tímabundnum erfið-
leikum.
Takk fyrir allt, frændi, orðspor
þitt lifir.
Hörður Sævaldsson.
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Guðmundur Baldvinsson,
umsjón útfara
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Hjartans þakkir fyrir hlýhug og vináttu
vegna andláts eiginmanns míns, ástvinar,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
LÚÐVÍGS A. HALLDÓRSSONAR,
fv. skólastjóra í Stykkishólmi.
Guðrún R. Kristjánsdóttir Guðrún I. Árnadóttir
Grétar F. Jakobsson Guðrún H. Hjálmarsdóttir
Lára Lúðvígsdóttir Sigurður G. Guðjónsson
Halldór Lúðvígsson Margrét Þ. Sigurðardóttir
María R. Lúðvígsdóttir Björgvin G. Sigurðsson
afa- og langafabörn
Elskuleg systir okkar,
GUÐRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Dódó,
andaðist 10. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 17. október klukkan 15.
Sveinn Jónsson
Gunnar Jónsson