Morgunblaðið - 28.12.2018, Síða 27

Síðast mætti Inga í Hallgríms-
kirkju 29. nóvember, en hópur
kennara úr Kennó hefur lengi
vanið komur sínar þangað í
bænastund, hugleiðslu og súpu.
Fyrir ári bauð Inga E-bekkn-
um til sín í Grafarvog. Allý kom
frá Svíþjóð til að vera með okkur.
Inga var, eftir á að hyggja, farin
að kveðja. Hún flutti í sumar í
íbúð við Sóltún. Þangað bauð hún
mörgum í kaffi, og voru það
kveðjustundir hennar. Þau sem
mættu þangað eru þakklát fyrir
það í dag.
Og Inga hafði ekki gleymt
handavinnunni. Í nýju íbúðinni
lagði hún mikla áherslu á að
hengja upp fallega handavinnu.
Þegar hún varð þess vör að verk-
in vöktu athygli gesta hennar,
sagði hún sögu þeirra. Þau virt-
ust tengjast þáttaskilum í lífi
hennar.
Við sendum samúðarkveðjur
til Ingu Sólar, Marteins og litlu
dóttur þeirra, Hólmfríðar
Bjartar. Guð blessi minningu
okkar yndislegu, hæfileikaríku og
hlýju skólasystur!
Már Viðar Másson
fyrir E-bekkinn.
Jólabarnið Ingibjörg Hólm-
fríður kvaddi þennan heim í des-
ember. Óskin að lifa fyrstu jól
nöfnu sinnar rættist ekki. Jólin
voru Ingibjörgu mikilvæg, skag-
firskar og skandinavískar jóla-
hefðir voru hafðar í heiðri og hún
varð alltaf óvenjusporlétt á að-
ventunni og brosið breiðara.
Við Ingibjörg urðum sam-
starfskonur árið 1998. Fyrstu ár-
in unnum við lítið saman en árið
2006 tók Ingibjörg að sér að stýra
rannsókn á framlagi eldri borg-
ara til samfélagsins. Með Ingi-
björgu vann að rannsókninni
Auður Torfadóttir og buðu þær
mér að taka þátt í verkefninu.
Verkefnið var að mörgu leyti
óvenjulegt því að í stað þess að
horfa eingöngu á slæma stöðu og
þörf eldri borgara fyrir þjónustu
var horft á framlag þeirra og
styrkleika. Þetta var skemmti-
legt samstarf og við ætluðum allt-
af að halda áfram að skoða þetta
viðfangsefni en þá veikist Ingi-
björg. Við tók hörð barátta sem
vannst og við tóku góð ár þar sem
Ingibjörg naut lífsins eins og hún
kunni svo vel. Árið 2016 tókum
við upp þráðinn aftur og endur-
tókum hluta af upphaflegu rann-
sókninni. Við vorum enn að vinna
í þessu verkefni þegar Ingibjörg
veiktist aftur. Það var seigla í
Ingibjörgu og í maí fórum við á
ráðstefnu í Ósló og kynntum nið-
urstöður. Ingibjörg var veik-
burða en bakið var beint og hug-
urinn enn við verkin. Það kom
ekki til greina að sleppa því að
fara og að sjálfsögðu skemmtum
við okkur vel því þar sem Ingi-
björg var þar var gaman.
Rúmri viku áður en Ingibjörg
lést áttum við góða stund saman á
heimili hennar. Við flettum próf-
örk af grein sem við höfðum skrif-
að saman og bíður nú birtingar.
Ingibjörg var komin í jólaskap og
við gæddum okkur á smurbrauði
að dönskum hætti og léttum jóla-
bjór en snafsinum var sleppt í
þetta skiptið. Við settum jóladúk
á borðið því nú átti að fara að
undirbúa jólahaldið. Mér var ljóst
að mín góða vinkona var orðin
mikið veik en Ingibjörg var samt
ákveðin í að í næstu viku færum
við eitthvað út, í það minnsta í bíl-
túr. Það hentaði ekki hinni fé-
lagslyndu Ingibjörgu að vera föst
heima.
Hjá Ingibjörgu voru það stelp-
an, einkadóttirin Inga Sól, og
mamma sem talað var um af sér-
stakri hlýju en á síðustu mánuð-
um bættist við sólargeislinn,
barnabarnið Hólmfríður Björt.
Inga Sól reyndist móður sinni
einstaklega vel og Ingibjörg var
ákaflega stolt af sinni vel gerðu
dóttur.
Ég sendi fjölskyldu og vinum
Ingibjargar mínar innilegustu
samúðarkveðjur. Við í Stakkahlíð
söknum Ingibjargar og
minnumst hennar með hlýju.
Blessuð sé minning Ingibjargar
Hólmfríðar Harðardóttur.
Amalía Björnsdóttir.
Í dag kveðjum við með virð-
ingu og þökk Ingibjörgu Hólm-
fríði Harðardóttur, góða og kær-
leiksríka systur og félaga í
Soroptimistaklúbbi Hóla og
Fella. Ingibjörg gekk til liðs við
klúbbinn árið 1987 en hann hafði
þá verðið starfandi í fimm ár.
Ingibjörg vann ötullega að mál-
efnum klúbbsins, gegndi ábyrgð-
arstörfum og var alls staðar og
alltaf virkur soroptimisti.
Hún hafði kannski ekki hæst
en þegar hún mælti var hlustað
enda innihaldsríkt það sem hún
hafði fram að færa. Ingibjörg
deildi með okkur klúbbsystrum
sínum reynslu sinni og störfum
sem sálfræðingur, sagði okkur
frá verkefnum og rannsóknum
sem hún stundaði. Sjálf var ég
þeirrar gæfu aðnjótandi að keyra
með henni á landsfund samtak-
anna sem haldinn var á hennar
heimslóðum í Skagafirði. Leiðin
norður verður alltaf aðeins öðru-
vísi eftir þessa ferð en Ingibjörg
deildi með okkur samferðakonum
sínum skemmtilegum minningum
á leiðinni og þegar horft er til
Mælifellsins þá minnist ég afreks
hennar fyrir ekki svo löngu síðan
að ganga á fjallið.
Mælifellið var hennar fjall.
Ingibjörg spilaði á gítar og söng
og var hrókur alls fagnaðar þegar
við systur vorum saman komnar
á skemmtunum. Í hópinn okkar
er höggvið stórt skarð með frá-
falli þínu kæra systir, hafðu þökk
fyrir samfylgdina.
Mig langar að gera að kveðju-
orðum okkar systraljóð eftir Guð-
rúnu Jóhannsdóttur frá Brautar-
holti.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
Ingu Sól og fjölskyldunni allri
sendum við okkur innilegustu
samúðarkveðjur.
Alma Guðmundsdóttir.
Kveðja frá Mennta-
vísindasviði HÍ
Það er þungbært að þurfa að
kveðja samstarfskonu okkar,
Ingibjörgu Hólmfríði Harðar-
dóttur, lektor. Ingibjörg hóf
kennslu við Þroskaþjálfaskólann
1993 og var ráðin lektor við
Kennaraháskóla Íslands 1998,
sem síðar varð Menntavísinda-
svið Háskóla Íslands. Þar starfaði
hún til dánardags. Ingibjörg
hafði breiða menntun og reynslu
sem skipti miklu máli í störfum
hennar. Hún kenndi mörgum
nemendahópum, meðal annars
þroskaþjálfanemum og kennara-
nemum. Ingibjörg stundaði einn-
ig fjölbreytilegar rannsóknir, má
þar nefna framlag hennar til sér-
kennslufræða, rannsókna um
fjölskyldumál og um ofbeldi
gagnvart börnum. Síðustu starfs-
árin einbeitti hún sér að rannsókn
á framlagi eldri borgara til sam-
félagsins. Hún birti um efnið víða,
bæði fræðilegar greinar og einnig
greinar fyrir almenning. Hún var
virk í starfi þrátt fyrir erfið veik-
indi og bíður efni birtingar að
henni látinni.
Ingibjörg var eftirsóttur sam-
starfsmaður og vinsæll kennari.
Við minnumst hennar ekki bara
fyrir góð störf heldur líka fyrir
heiðarleika, trygglyndi, bjartsýni
og glaðlega framkomu. Hennar
verður sárt saknað.
Fyrir hönd Menntavísinda-
sviðs þökkum við Ingibjörgu
Hólmfríði Harðardóttur farsæl
störf og vottum dóttur hennar,
dótturdóttur og öðrum aðstand-
endum innilega samúð.
Kolbrún Þ. Pálsdóttir,
forseti Menntavísindasviðs
Háskóla Íslands, og Ingólfur
Ásgeir Jóhannesson, forseti
Deildar menntunar og
margbreytileika.
MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 2018
✝ Skúli Gunn-laugsson
fæddist í Hallkels-
staðahlíð í Kol-
beinsstaðahreppi
25. október 1927.
Hann lést á
Heilbrigðis-
stofnun Suður-
lands 16. desem-
ber 2018.
Foreldrar
Skúla voru Mar-
grét Ólöf Sigurðardóttir, f. á
Litla-Kálfalæk í Hraunhreppi
1906, d. 1989, og Gunnlaugur
Magnússon, f. í Hallkels-
staðahlíð í Kolbeinsstaða-
hreppi 1897, d. 1955.
Bræður Skúla eru Kristján
Sigurður, f. 1929, d. 2002.
Magnús, f. 1930, Karl, f.
1931, og Emil, f. 1933.
Skúli kvæntist hinn 16. maí
árið 1953 Arndísi Sigríði Sig-
urðardóttur frá Birtingaholti,
f. 21. júlí 1930, d. 10. janúar
2012. Foreldrar Arndísar
voru Sigríður Sigurfinns-
dóttir, f. í Keflavík 1906, d.
1983, og Sigurður Ágústsson,
f. í Birtingaholti 1907, d.
1991. Börn Skúla og Arndísar
eru 1) Sigríður, f. 1954, eigin-
maður hennar er Bjarni Ás-
geirsson, f. 1950. Börn henn-
ar og fyrri eiginmanns
Ólafur Fjalar, f. 2002, b)
Bergey, f. 2004, c) Fjölnir, f.
2010. d) Arnar Frosti, f. 2013.
Langafabörnin eru 12.
Skúli ólst upp til átta ára
aldurs í Hallkelsstaðahlíð en
flutti þá með foreldrum sín-
um og bræðrum að Miðfelli 1,
Hrunamannahreppi. Hann
gekk í Barnaskólann á Flúð-
um og stundaði nám við Hér-
aðsskólann á Laugarvatni
veturinn 1946-1947.
Þau Skúli og Arndís stofn-
uðu nýbýli í Miðfelli 4 árið
1953. Hann vann við skurð-
gröft og aðra vélavinnu sam-
hliða bústörfum og var for-
maður Ræktunarfélags
Hrunamanna í tæp tuttugu
ár. Einnig var hann formaður
Ungmennafélags Hruna-
manna um skeið. Skúli var
aðalhvatamaður þess að bor-
að var fyrir heitu vatni í Mið-
fellshverfinu árið 1968 og var
formaður hitaveitunnar í tugi
ára. Söng lengi með kórum
sveitarinnar, allt þar til á
allra síðustu árum. Þau hjón-
in byggðu sér stórt og veg-
legt hús á Miðfelli 4 sem þau
fluttu í árið 1964 og bjuggu
þar æ síðan. Skúli flutti að
dvalarheimilinu á Sólvöllum á
Eyrarbakka í lok júlí á þessu
ári.
Útför Skúla fer fram frá
Skálholtskirkju í dag, 28.
desember 2018, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
hennar, Her-
manns Norðfjörð,
eru a) Skúli Þor-
steinn Norðfjörð,
f. 1976, b) Axel
Finnur Norðfjörð,
f. 1979, c) Rakel
Dögg Norðfjörð,
f. 1981. 2) Grétar
Gunnlaugur, f.
1957, eiginkona
hans er Elísabet
Sigurðardóttir, f.
1958. Dætur þeirra eru a)
Hanna Björk, f. 1978, b) Sig-
ríður, f. 1981, c) Auður, f.
1991. 3) Móeiður, f. 1960,
maður hennar er Sigurður
Baldvinsson, f. 1949, dóttir
þeirra er Arndís Ása, f. 1993.
4) Svanhildur, f. 1963, sonur
hennar og Andrei Neacsu er
Ragnar Mar, f. 1999. 5) Her-
dís, f. 1970. Börn hennar og
fyrrverandi eiginmanns, Stef-
áns Stefánssonar, f. 1966, eru
a) Birgitta, f. 1994, b) Ingi, f.
2000, dóttir Stefáns er c)
Rósa, f. 1990. 6) Hildigunnur,
f. 1972, eiginmaður hennar er
Pálmi Pálsson, f. 1970. Börn
þeirra eru a) Páll, f. 1993, b)
Pétur, f. 1996, c) Agnes, f.
2001, d) Eydís, f. 2005. 7)
Kristjana, f. 1975, eiginmaður
hennar er Freyr Ólafsson, f.
1974. Börn þeirra eru a)
Kveðja
Loks ert þú liðinn
land er nú tekið,
höfninni náð bak við helsins flóð.
Höggvið er rjóður,
hnigin til jarðar
sú eik, sem lengst og styrkast stóð.
Táp var þitt eðli,
trúr til góðs þinn vilji,
stofnsettur varst þú á sterkri rót.
Um þig og að þér
öfl og straumar sóttu,
sem brotsjór félli fjalls við rót.
Orka þér entist
aldur tveggja manna
að vinna stórt og vinna rétt.
Vitur og vinsæll
varstu til heiðurs
í þinni byggð og þinni stétt.
Höfðingi héraðs,
hátt þín minning standi
ávaxtist hjá oss þitt ævistarf.
Þjóðrækni, manndáð,
þol og dyggð í raunum
þitt dæmi gefi oss í arð.
(Einar Ben.)
Við minnumst föður okkar
með kærleika og þakklæti fyrir
allt. Hann var kletturinn í lífi
okkar, alltaf til staðar og vinur í
raun. Saddur lífdaga kvaddi
hann, sáttur við guð og menn,
og heldur á vit nýrra ævintýra.
Blessuð sé minning hans.
Sigríður, Grétar,
Móeiður, Svanhildur,
Herdís, Hildigunnur og
Kristjana Skúlabörn.
Komdu sæll, sagði Skúli, rétti
fram vinnubarða lúkuna og
bauð mér í bæinn. Hugsaði
væntanlega með sér, enn einn
afglapinn á eftir dætrum
mínum. Ég var að hitta tilvon-
andi tengdaforeldra mína í
fyrsta skiptið, þéttvaxinn tittur
með hring í eyranu og örugg-
lega ekki karlmennið sem alla
foreldra dreymir um að dætur
sínar beri heim.
En Skúli og Dísa tóku vel á
móti mér og buðu mig velkom-
inn í ríki sitt í Miðfelli 4 en þar
stofnuðu þau bú sitt árið 1953
og byggðu upp frá grunni öll
útihús ásamt stóru og reisulegu
húsi yfir fjölskyldu sína.
Búið hjá þeim var alla tíð til
fyrirmyndar í einu og öllu og
mætti nota rekstrarsögu þess
sem kennslugagn í skólum við-
skipta og búrekstrar. Snyrti-
mennska og aðhaldssemi ein-
kenndi reksturinn og meðferð
tækja og búnaðar eftirtektar-
verð eins og Skúla einum var
lagið. Skúli var formfastur og
þenkjandi maður sem kláraði öll
verkefni sem hann tók að sér,
var frumkvöðull með leiðtoga-
hæfileika, harðduglegur og
fylginn sér. Gegndi formennsku
ýmissa félaga og var þátttak-
andi í félagsstörfum alla tíð.
Við gamli ræddum alla heima
og geima, pólitík, landbúnaðinn,
byggingarframkvæmdir, jarð-
fræði, landafræði, fjármálin,
verkfræði og vísindi, álfa,
huldufólk, og líf eftir dauðann.
Auðvitað ekki alltaf sammála og
útilokað að snúa hans skoðun-
um, sama hvaða rökum var
beitt. Fussaði samt yfir því að
ég væri ekki sammála honum
um fyrri líf, líf eftir dauðann og
álfa í klettum Miðfellsfjalls.
Sagði mig bara óþroskaða sál
sem myndi skilja þetta síðar.
Vona bara að það sé rétt hjá
honum. Það var sama hvað var
rætt, aldrei var komið að
tómum kofanum hjá Skúla og
raun merkilegt hvað hann var
vel að sér á mörgum sviðum og
hafði áhuga á mörgu. Hann var
að mínu mati sjálfmenntaður
verk- og jarðfræðingur, hafði
ótrúlegan skilning og vit á
verklegum framkvæmdum, vél-
um og vélbúnaði, völundur á
járn og tré og hafði mikla þekk-
ingu á jarðfræði landsins okkar.
Hann var fræðimaður og
sagði sjálfur í seinni tíð að hann
hefði nú aldrei verið mikill
skepnumaður þó svo að hann
hefði unað sér ágætlega sem
bóndi um áratuga skeið, færi
sennilega menntaveginn væri
hann ungur maður í dag.
Skúli og Dísa áttu gott og
langt líf saman, voru samhent í
því sem þau tóku sér fyrir
hendur, ræktuðu garð sinn vel
og komu sjö börnum til manns
og út af þeim hjónum er nú til
stór og samrýnd fjölskylda sem
fer stækkandi.
Þau tóku alla tíð mikinn þátt
í lífi barna sinna og afkomenda
og stóðu þétt við bakið á sínu
fólki í einu og öllu. Æviskeiði
Skúla tengdaföður míns má
líkja við gamalt ævintýri, með
prinsessu frá næsta bæ, höll
undir fjallinu og meira að segja
með sjö dvergum sem ólust upp
í höllinni þeirra.
En öll góð ævintýri enda vel
og Skúli skilur við þessa veröld
sáttur og saddur lífdaga. Geng-
ur til móts við prinsessuna sína
á næsta tilverustigi einhvers
staðar í himinhvolfunum.
Ég þakka Skúla fyrir þá að-
stoð og stuðning sem hann
veitti okkur Hildigunni við
fyrstu skrefin inn í lífið saman,
fyrir vinskap og velvilja alla tíð
og kveð hann með virðingu.
Pálmi Pálsson.
Skúli Gunnlaugsson
Elsku maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HALLDÓR GUÐMUNDSSON,
lést á heimili sínu miðvikudaginn
19. desember. Jarðarförin fer fram frá
Neskirkju föstudaginn 4. janúar klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast Halldórs er bent á Krabbameinsfélagið.
Anna Björnsdóttir
Kristinn Ágúst Halldórsson Bentína Pálsdóttir
Arnaldur Halldórsson Gyða Björg Olgeirsdóttir
Gunnar Kristinsson
Orri og Daði Arnaldssynir
Elsku amma okkar, langamma og fyrrum
tengdamóðir,
INGIBJÖRG GUÐLAUGSDÓTTIR,
Langholtsvegi 151,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk
23. desember.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Ólafur Kjartansson
Ingibjörg Stefánsdóttir Víðir Finnbogason
Ólafur Thorarensen
Ingi Þór Thorarensen
Ingveldur Jóna Gunnarsd.
og barnabarnabörn
Okkar elskulegi,
EYÞÓR ÞORLÁKSSON
gítarleikari,
Fögruhlíð1,
Hafnarfirði,
sem lést á Landakotsspítala föstudaginn
14. desember, verður jarðsunginn frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag, föstudaginn
28. desember, klukkan 13.
María Teresa Belles
Sveinn Eyþórsson Kristín Björg Ólafsdóttir
Atli Eyþórsson Ragnhildur Ragnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANN WAAGE
trésmíðameistari,
lést föstudaginn 21. desember á heimili
sínu í Brákarhlíð, Borgarnesi.
Hann verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju fimmtudaginn
3. janúar klukkan 14.
Guðrún B. Björnsdóttir,
Gígja
Jensína Waage
Hrafnhildur Waage
Ólafur Waage Gunnþórunn B. Gísladóttir
Kári Waage
Brynja Waage Ragnar H. Jónsson
Rúnar Viktorsson Kristín Guðjónsdóttir
Guðmundur Ingi Waage Birna G. Ólafsdóttir
Ingólfur Waage
afa- og langafabörn