Dagblaðið Vísir - DV - 18.04.2019, Page 37

FÓKUS 3718. apríl 2019
I
ngibjörg Anna Björnsdóttir var
sófaklessa að eigin sögn og hafði
aldrei hreyft sig að ráði. Eftir að
hafa tekið þátt í meistaraverk­
efni um hreyfingu og fundið ávinn­
inginn af reglubundinni hreyfingu
ákvað hún að halda áfram og í dag
hreyfir hún sig sjö sinnum í viku.
Inga er fædd 1977 og starfar hjá
Fjöleignum, þar sem hún situr í
vinnunni að meðaltali átta klukku­
stundir á dag, svona eins og aðrir
sem vinna hefðbundna skrifstofu­
vinnu. „Ég hef aldrei hreyft mig í
gegnum árin, bara svona einstaka
sinnum farið í ræktina og gefist
upp, þú veist hvernig þetta er. Mað­
ur byrjar í janúar og september og
hættir í febrúar og október,“ segir
Inga.
Fyrir tveimur og hálfu ári veiktist
Inga alvarlega. „Ég var á pillunni og
fékk mjög slæma lungnatappa og lá
á spítala í nokkra daga, náði ekki að
anda og gat ekki hreyft mig án að­
stoðar.“
Nokkru seinna sá Inga auglýs­
ingu á Facebook frá íslenskri stúlku
sem var að skrifa lokaritgerð sína
við Háskólann í Lundi í Svíþjóð.
Hana vantaði einstaklinga til að
taka þátt í verkefni, sem fólst í því
að ganga 30 mínútur á dag í 30
daga og svara fjórum spurningum
þrisvar sinnum; við upphaf, miðju
og lok verkefnisins. Þátttakendur
þurftu einnig að senda Snapchat­
færslu af sér á göngunni, sem stað­
festingu á hreyfingunni.
„Ég hugsaði með mér:
„Andskotinn þetta eru 30 mín­
útur á dag, ég hef ekki efni á því
að að sleppa því að taka þátt“,“ seg­
ir Inga, sem skráði Önnu Boggu,
vinkonu sína, líka og lét hana svo
vita af skráningunni. „Þú ert asni,
en það er allt í lagi,“ sagði vinkon­
an, en tók líka þátt og kláraði verk­
efnið eins og Inga, þó að þær hafi
ekki alltaf gengið saman. „Ég hafði
það þannig að ég kom heim úr
vinnunni og skipti strax um galla
og fór út. Verkefninu lauk 1. apríl í
fyrra og ég fann að þrekið jókst svo
mikið og mér leið svo vel í lungun­
um,“ segir Inga, sem segist þó ekki
hafa farið hratt yfir. Ávinningurinn
var þó ekki bara líkamlegur. „Okk­
ur leið líka svo vel andlega, vorum
miklu jákvæðari og hressari, og leið
bara yfirhöfuð vel á allan máta.“
Þjóðvegur 1 genginn á innan við
ári
Vinkonurnar gengu áfram eftir að
verkefninu lauk. „Í júní vildum við
halda áfram og gerðum Facebook­
­síðu þar sem við buðum fólki að
vera með og ganga með okkur. Það
voru um 15 manns sem skráðu sig,
einu sinni í viku hittumst við öll
saman. Sumir skráðu sig en gerðu
ekkert, meðan aðrir voru með,“
segir Inga.
„Þegar komið var fram í ágúst
var ég komin með ógeð á rign­
ingunni og alveg að gefast upp og
sófinn farinn að vera mun meira
spennandi en rigningin. Þá stakk
Elfa Björk, vinkona mín, upp á að
ég myndi endurnýja markmiðið
og ganga þjóðveg 1 á einu ári,“
segir Inga sem hló bara að upp­
ástungunni, en eftir að hafa sett
dæmið upp í Excel sá hún að það
var vel framkvæmanlegt og hún
lauk hringnum á 361 degi.
Inga byrjaði í ræktinni í október
samhliða göngunni og í dag fer hún
í ræktina þrisvar í viku og geng­
ur fjóra daga í viku á móti. „Ég er
með þjálfara í ræktinni sem skipar
mér fyrir. Þú veist hvernig það er ef
maður mætir sjálfur, þá dugar það í
þrjár vikur, svo fer maður að missa
úr mætingu og hættir með alls
konar afsökunum. Ég held að allar
konur á íslandi þekki þetta og hafi
upplifað þetta.“
Spennubækur drífa Ingu áfram
„Fyrst setti ég bara góða tónlist
á þegar ég fór út að ganga. Í dag
hlusta ég á spennandi bækur sem
er bannað að hlusta á nema þegar
ég er að ganga og ef bókin er mjög
spennandi þá neyðist ég til að
ganga lengur eða fara oftar út,“ seg­
ir Inga. „Ég er með Storytel og um
daginn gekk ég 13 kílómetra af því
ég tímdi ekki að fara inn, þetta var
hrikalega góð bók.
Þegar veðrið var sem verst í vet­
ur þá fór ég samt út og ef ég var al­
veg að gefast upp og nennti ekki
að hlusta á sögu eða tónlist þá
hringdi ég oft í Lillu frænku mína
sem spurði hvert ég væri komin
þá og sagði mér síðan sögu af fjalli
eða öðru við þjóðveginn þar sem
ég var komin í göngunni við hvert
og eitt símtal. Þannig að ég fékk
góða sögustund úr göngunni líka.
Frænka mín er fróð um Ísland
þannig að ég fékk fjölmargar sögur
út úr þessu, sem gera mig líka vitr­
ari.
Ég er búin að lækna sjálfa mig á
að þrjóskast áfram, þó að ég verði
aldrei 100 prósent aftur, en ég er
langt komin. Núna er ég að fara
upp á Úlfarsfell og niður aftur og
ekkert mál, í upphafi komst ég
ekki upp götuna heima hjá mér.
Ég hleyp ekki mikið, en ég strunsa.
Þetta er ekkert mál þegar maður
bara byrjar.“
En hver er ávinningurinn í dag
af göngunni? „Fyrir utan að ég er
búin að missa 20 kíló þá næ ég að
anda án þess að erfiða,“ segir Inga.
„Mér líður bara allri betur og það
er allt auðveldara. Ég myndi allan
daginn benda fólki á að fara út.
Stattu upp fyrir sjálfri þér og ekki
bíða eftir neinum öðrum.“ n
ALLIR ÚT AÐ HJÓLA
MEÐ TUDOR
Eitt mesta úrval landsins
af rafgeymum í allar
gerðir faratækja
MIKIÐ ÚRVAL, TRAUST
OG FAGLEG ÞJÓNUSTA
Bíldshöfða 12•577 1515•skorri.is
Við mælum
rafgeyma
og skiptum um
Hr
að
þjónusta
Ingibjörg læknaði sjálfa sig og
gekk hringveginn á innan við ári
„Þetta er ekkert
mál þegar maður
bara byrjar
Ragna Gestsdóttir
ragna@dv.is