Skessuhorn - 01.06.2005, Blaðsíða 11

MIÐVIKUDAGUR 1. JUNI 2005
11
Með fullfermi við Akraneshöfn.
Jóhannes greiðir þorsk úr neturn.
fannst heldur lítið pláss. Börnin
tóku það hins vegar ekki í mál og
þess vegna ákváðum við einfald-
lega að byggja við húsið,“ segir
Herdís brosandi, eins og það sé nú
lítið mál. Þegar maður er búinn að
reka eigið fyrirtæki og vinna í því
af eljusemi í mörg ár er það
kannski raunin.
GG
haft mjög gott starfsfólk í gegnum
tíðina með okkur og mikið sama
fólkið sem staðið hefur með okkur
í þessu. Þetta tekst ekki nema með
samhentri fjölskyldu að byggja
svona fyrirtæki upp frá grunni.
Maður er alltaf vakandi yíir þessu
og ég neita því ekki að það vantar
stundum nokkrar klukkustundir í
sólarhringinn," segir Jóhannes og
bætir við, „ég er mjög sáttur og
það er bara núna sem ég er aðeins
farin að finna fyrir þreytu."
Hlaða batteríin
í Borgarfirði
Að sögn þeirra hjóna hafa börn-
in þeirra fjögur öll lagt sitt á vog-
arskálarnar og hjálpað til í fjöl-
skyldufyrirtækinu. Þau Þórður
Már, Lára, Ingunn og Guðjón eru
þó uppkomin og nú þegar eiga þau
Jóhannes og Herdís fimm barna-
börn. Þó að það sé vissulega mikil
ábyrgð að reka fyrirtæki er nauð-
synlegt að eiga frístundir fjarri
skyldum hversdagsins. „Við eigum
okkar sælureit í Borgarfirðinum.
Okkur finnst mjög gott að komast
í burtu í sumarbústaðinn þar,“
svarar Herdís, „það er sko alveg
jafn gott og hvaða utanlandsferð
sem er. Þar hlöðum við batteríin ef
svo má kalla.“ Þau eru þó ekki að
taka því rólega þessa dagana þó að
Jóhannes sé ekki á sjó nú um
stundir, því hann er upptekinn við
að smíða pall við húsið þeirra á
Akranesi og nýbúinn að taka í gegn
innkeyrsluna. ,Já, við höfum alltaf
búið hérna í þessu húsi. Ætli við
séum ekki bara svona íhaldssöm.
Við ætluðum einu sinni að selja
þetta hús og flytja í stærra því við
vorum komin með fjögur börn og
7 ára nemendur fá
reiðhjólahjálma að gjöf
í síðustu viku fóra félagar úr
Kiwanisklúbbnum Smyrli í
Varmalandsskóla, Grannskólann í
Borgarnesi og Grannskólann í
Búðardal til að afhenda börnum í
1. bekk reiðhjólahjálma frá Kiwan-
ishreyfingunni og Eimskip sem er
samstarfs- og styrktaraðili verk-
efnisins. Með þeim í för vora
skólahjúkrunarfræðingurinn Rósa
Marinósdóttir og Laufey Gísla-
dóttir, lögregluþjónn. Fræddu þær
börnin um nauðsyn hjálma á reið-
hjólum, línuskautum, hjólabrett-
um og hlaupahjólum.
í maímánuði 2005 gengur
Kiwanishreyfingin sameinuð að
því að afhenda öllum skólabömum
í 1. bekk grunnskóla landsins reið-
hjólahjálma, alls um 4.200 hjálma
og er því um viðamikið og þarft
verkefni að ræða.
Flestum börnum finnst eitt það
skemmtilegasta sem þau gera að
vera úti að hjóla. Hjólið er tekið
fram um leið og vorar og hjólað af
krafti ffam á haust. En því miður
fylgir þessum ánægjustundum
bamanna oft slys og helsta ástæð-
an er að þau detta af hjólunum. A-
verkarnir era margvíslegir en mjög
oft fær bamið högg á höfuðið við
falhð. Þar er það reiðhjólahjálmur-
inn sem getur komið í veg fyrir að
slysið verði alvarlegt. Til að vernda
unga fólkið vora sett lög sem
skylda hjólreiðafólk til að vera með
hjálma. Hægt er að nefna ótal
dæmi sem sanna að barn hafi
sloppið með skrámur, eftir að ekið
var á það á reiðhjóli, í stað þess að
slasast alvarlega af því að það var
með hjálm. Hjálmur bjargar!
MM
Við ósknm öllum sjómönnum ogýjölskyldum þci
innilega til hamingju ineð sjómannadaginn