Morgunblaðið - 01.08.2019, Blaðsíða 44

44 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. ÁGÚST 2019
Með djúpar ræt-
ur í íslensku sjávar-
plássi varð Þor-
steinn Ingi
heimsmaður í veröld vísindanna,
leiðtogi sem opnaði hérlendum
rannsóknum fjölmargar dyr að
alþjóðlegu samstarfi. Vegferðin
frá Vestmannaeyjum til eins virt-
asta háskóla Evrópu, frá sam-
félagi sjómanna til alheimsorku-
verðlauna úr hendi forseta
Rússlands var í raun ævintýri um
hvernig gáfur og atorka geta skil-
að Eyjastrák í æðsta sess á vett-
vangi vísindanna; dæmisaga um
að Íslendingar geta sannarlega
gert sig gildandi í nýsköpun
þekkingar sem gagnast getur öll-
um þjóðum.
Það voru forréttindi í forseta-
tíð að vinna náið með Þorsteini
Inga að hugðarefnum hans, fram-
gangi metnaðarfullra áætlana og
spinna þræði sem urðu að vef fjöl-
þætts samstarfs íslenskra rann-
sakenda og vísindastofnana víða
um veröld.
Þorsteinn skildi að sköpun vís-
inda þarf trausta umgjörð en um
leið að íslenskt frumkvæði gæti
skipt miklu í baráttu veraldar fyr-
ir eflingu hreinnar orku og gegn
hrikalegum breytingum á lofts-
laginu. Hann var í þeim efnum
langt á undan sinni samtíð, skynj-
aði sjóndeildarhringi sem öðrum
voru huldir og varðaði vegi sem
nú eru orðnir að fjölförnum göt-
um.
Við sátum oft á rökstólum í
bókhlöðunni á Bessastöðum, lét-
um hugarflug ráða för og í þeim
samræðum fæddust margar hug-
myndir sem Þorsteinn gerði að
veruleika, oft með samstarfi við
áhrifaríka erlenda aðila. Við sát-
um saman á alþjóðlegum mál-
þingum; mynduðum lið til að
þjóna hagsmunum og framgangi
íslenskra rannsókna og vísinda í
alþjóðlegu samstarfi. Í þessum
efnum var Þorsteinn engum lík-
ur: hinn sókndjarfi forystumaður
sem var í senn mikilhæfur leið-
togi og alþýðlegur framfarasinni.
Við fráfall Þorsteins Inga hef-
ur Ísland misst einn sinn helsta
athafnamann á akri rannsókn-
anna og virtan fulltrúa í heimi vís-
indanna. Við sem nutum sam-
vinnunnar og félagsskaparins
sem ætíð fylgdi sérhverjum fundi
með Þorsteini lútum höfði í djúpri
þökk og virðingu.
Ég færi fjölskyldu hans ein-
lægar samúðarkveðjur.
Ólafur Ragnar Grímsson.
Þegar Nýsköpunarmiðstöð Ís-
lands varð til við sameiningu Iðn-
tæknistofnunar og Rannsóknar-
stofnunar byggingariðnaðarins
fyrir 12 árum, var Þorsteinn Ingi
valinn til forystu úr hópi margra
afar hæfra umsækjenda. Þor-
steinn sagði oft kankvís frá því
þegar Össur Skarphéðinsson, þá-
verandi iðnaðar- og viðskiptaráð-
herra, hringdi í hann, en þá var
Þorsteinn staddur á ferðalagi í
Rússlandi, og sagði: „Þorsteinn,
ég hringi oft í menn til að reka þá,
en ég ætla að ráða þig.“ Síðan þá
hafa leiðir okkar Þorsteins, og
þeirra fjölmörgu starfsmanna
sem mynduðu hina nýju stofnun,
fléttast saman, í gegnum starf
sem var honum afar kært og hann
sinnti af einhug.
„Sköpun, kraftur, fjölbreytni“
var yfirskrift fyrsta ársfundar
Nýsköpunarmiðstöðvar en þessi
yfirskrift hefði alveg eins getað
verið lýsing á forstjóranum,
Þorsteinn Ingi
Sigfússon
✝ Þorsteinn IngiSigfússon
fæddist 4. júní
1954. Hann lést 15.
júlí 2019.
Útför Þorsteins
Inga fór fram 30.
júlí 2019.
ásamt hugtökum
eins og áræðni, já-
kvæðni og frum-
kvæði, og eins og í
fornbókunum var
kallað; hann var
drengur góður, heill
og traustur.
Við á Nýsköpun-
armiðstöð Íslands
fengum öflugan og
fengsælan skip-
stjóra í brúna til að
stýra skútunni og í hans hendur
var lögð sú mikla ábyrgð að halda
á ný og óviss mið. Enda var al-
gengt viðkvæði hjá forstjóranum
okkar fyrstu vikurnar í starfi „á
markmiðum fiskar maður best“.
Viðhalda þurfti því sem vel hafði
verið gert og halda þétt utan um
áhöfnina um borð.
Þorsteinn Ingi var leiftrandi
vísindamaður, með frumkvöðla-
hugsun í fyrirrúmi varðandi
nýjar, betri, hagkvæmari og um-
hverfisvænni lausnir. Hann kom
að stofnun margra sprotafyrir-
tækja og var ráðgjafi fjölmargra
einstaklinga, fyrirtækja og opin-
berra aðila sem voru að feta nýjar
slóðir varðandi orkunýtingu og
nýstárlegar lausnir.
Þorsteinn var mikilsvirtur í
rannsóknum og flutti fjölda fyrir-
lestra um tæknilega eðlisfræði,
málma og endurnýjanlega orku
og orkubera. Eftir Þorstein liggja
fjölmargar ritrýndar greinar og
nokkrar bækur, svo sem Dögun
vetnisaldar – róteindin tamin og
Þekkingin beisluð – Nýsköpunar-
bók, sem kom út í tilefni af 60 ára
afmæli hans.
Þorsteinn var stoltur af upp-
runa sínum, en hann var fæddur
og uppalinn í Vestmannaeyjum,
úr afar sterkri og samrýmdri fjöl-
skyldu. Fjölskyldumálin voru
honum kær, hann talaði oft um
Beggu sína, konuna í lífi hans sem
hann bar ómælda ást til og virð-
ingu og umhyggju fyrir, börnin
þrjú Davíð, Dagrúnu og Kela,
sem voru stolt hans, að ógleymd-
um barnabörnunum, móður hans
og systkinum. Þessi mikla vænt-
umþykja og umhyggja varðandi
hans nánustu endurspeglaðist í
samtali hans við starfsfólk. Þor-
steinn hafði alltaf tíma til að ræða
við starfsfólk bæði um vinnu og
persónuleg málefni og var afar
umhugað um velferð fólksins síns,
eins og hann kallaði starfsfólkið.
Þorsteinn á stóran þátt í að skapa
fjölskylduvænan og góðan starfs-
anda sem ríkir á Nýsköpunarmið-
stöð.
Við sendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur til Bergþóru,
barna og barnabarna um leið og
við minnumst leiftrandi vísinda-
manns, góðs vinnufélaga og kærs
vinar.
Minningin um einstakan mann
mun lifa með okkur.
Fyrir hönd starfsfólks Ný-
sköpunarmiðstöðvar Íslands,
Sigríður Ingvarsdóttir.
Það var sárt að fá fréttir af
andláti dr. Þorsteins Inga Sigfús-
sonar. Hann var góður og öflugur
samstarfsmaður. Það er þó hugg-
un gegn harmi að vita að hann var
nýkominn úr vel heppnaðri fjöl-
skylduferð þar sem hann hafði
notið hverrar stundar.
Leiðir okkar Þorsteins Inga
hafa legið saman með ýmsum
hætti síðustu áratugina á vett-
vangi nýsköpunar og orkumála.
Samstarf okkar hófst árið 2003
þegar hann var valinn til að gegna
formennsku í alþjóðlegu vetnis-
samstarfi 20 ríkja sem sett var á
fót að frumkvæði orkumálaráð-
herra Bandaríkjanna. Þetta var
mikill heiður fyrir Ísland og hann
sjálfan. Árið 2007 var Þorsteinn
Ingi svo skipaður til að gegna
starfi forstjóra Nýsköpunarmið-
stöðvar Íslands. Stofnunin varð
til við sameiningu Iðntæknistofn-
unar og Rannsóknarstofnunar
byggingariðnaðarins. Það er
vandasamt verkefni að byggja
upp nýja stofnun á grunni ann-
arra sem starfað hafa í áratugi, en
með visku sinni og lipurð byggði
Þorsteinn Ingi upp nýja stofnun
með samstarfsfólki sínu.
Þorsteinn Ingi sýndi ávallt
mikið frumkvæði og mikla aðlög-
unarhæfni í störfum sínum. Það
sýndi sig vel í kjölfar banka-
hrunsins þegar Nýsköpunarmið-
stöð setti á laggirnar frumkvöðla-
setur til að virkja sköpunarmátt
þeirra sem misst höfðu vinnuna.
Þá hafði stofnunin forgöngu um
að koma upp frumkvöðlasetri fyr-
ir skapandi greinar á Hlemmi í
samvinnu við Reykjavíkurborg.
Þorsteini Inga var hugleikið að
efla starfsemi Nýsköpunarmið-
stöðvar á landsbyggðinni og
tengja starfsemi hennar við
skólakerfið. Hann hafði djúpan
skilning á mikilvægi þess að efla
frumkvæði og nýsköpunarkraft
hjá ungu fólki. Árleg nýsköpunar-
keppni grunnskólanna og staf-
rænar smiðjur á vegum Nýsköp-
unarmiðstöðvar bera því gott
vitni.
Undanfarna mánuði áttum við
Þorsteinn Ingi góð samtöl um
verkefni Nýsköpunarmiðstöðvar
en líka um lífið og tilveruna. Hann
var stoltur af stofnuninni sinni og
notaði hvert tækifæri til að hrósa
samstarfsfólki sínu. Í vor óskaði
hann eftir því að fá tækifæri til að
sinna brýnum verkefnum sem
snúa að því að umbreyta út-
blæstri stóriðjuvera í eldsneyti.
Leyfið var veitt og hugðist hann
nýta næstu 12 mánuði til að sinna
þessu mikilvæga verkefni. Það er
von mín að eftir fráfall hans verði
hægt að byggja framhald
verkefnisins á þeim grunni sem
hann lagði.
Að leiðarlokum þakka ég Þor-
steini Inga fyrir framlag hans til
nýsköpunar og tækniþróunar og
það einstaklega góða samstarf
sem hann átti við starfsfólk ráðu-
neytisins. Ég sendi Bergþóru,
fjölskyldu Þorsteins Inga og vin-
um hans mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Minningin um góð-
an dreng mun lifa.
Kristján Skarphéðinsson,
ráðuneytisstjóri atvinnu-
vega- og nýsköpunarráðu-
neytisins.
Það var mikil gæfa að fá að
kynnast Þorsteini Inga Sigfús-
syni. Hann var fyrirmynd í að
laða fram það besta í fólki í gegn-
um vinsemd og góðvild. Hann
vildi hreyfa við veröldinni með því
að hagnýta vísindalega þekkingu.
Ég heyrði hann fyrst segja frá
Fablab-smiðjum og hugmynda-
fræði þeirra á Iðnþingi fyrir níu
árum. Hann vildi setja á fót Fa-
blab í Reykjavík og ég hringdi í
hann og lýsti áhuga fyrir hönd
FB. Þremur árum síðar ákveður
borgarráð, í tengslum við dvöl
borgarstjóra í Breiðholtinu, að
setja upp slíka smiðju í hverfinu.
Stofnað var til þríhliða samstarfs-
verkefnis Reykjavíkurborgar,
Nýsköpunarmiðstöðvar Íslands
og Fjölbrautaskólans í Breiðholti
um stofnun og rekstur á staf-
rænni smiðju, Fablab. Smiðjan
var opnuð í Eddufelli í janúar fyr-
ir fimm árum og síðar flutt í aðal-
byggingu FB við Austurberg.
Frá upphafi sýndi Þorsteinn
Ingi smiðjunni mikinn áhuga og
var formaður stýrihóps verkefn-
isins á meðan það var að komast í
fastan farveg. Þegar smiðjan fór
undir verndarvæng skólans sat
hann áfram í stýrihópnum og
studdi Fablab Reykjavíkur af
heilum hug. Ótalmargar hug-
myndir átti Þorsteinn Ingi sem
voru til þess fallnar að ýta undir
nýsköpun. Þannig aflaði hann
skólanum sérstaks styrks til að
byggja upp rafiðnahluta Fablabs-
ins, eða E-lab. Hann bauð okkur
aðild að verkefni um að þróa sjálf-
stýrðan öryggisbúnað í húsum.
Og þegar forstöðukona Fablabs
Reykjavíkur sagði frá tilraunum
til að búa til steypu með
bakteríum og frauðplasti var Þor-
steinn Ingi afar áhugasamur.
Fablabið skyldi verða lifandi vett-
vangur fyrir tilraunastarfsemi.
Þorsteinn Ingi var sannur leið-
togi. Hann bjó til aðstæður handa
fólki til að skapa og blómstra, var
framar öllu styðjandi og skipti sér
ekki af smáatriðum. Fablab
Reykjavíkur er lifandi dæmi um
árangurinn: Þessi miðstöð miðl-
unar á stafrænni færni og skap-
andi kennsluháttum er sótt af
ungu fólki á öllum skólastigum,
kennurum, frumkvöðlum, fyrir-
tækjum og almenningi. Fablab
Reykjavíkur er orðið að hjarta
sköpunar í borginni, þökk sé Þor-
steini Inga.
Það hafði djúp áhrif á mig að fá
að kynnast Þorsteini Inga. Ég er
þakklát honum fyrir stuðninginn,
tækifærin og hið frjóa samstarf.
Eftirlifandi eiginkonu hans og
fjölskyldu sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
Þorsteins Inga Sigfússonar.
Guðrún Hrefna
Guðmundsdóttir.
Þorsteinn Ingi Sigfússon starf-
aði við Háskóla Íslands í fullu
starfi í tæpan aldarfjórðung, frá
1983 til 2007 er hann tók við starfi
forstöðumanns Nýsköpunarmið-
stöðvar Íslands. Eftir það starfaði
hann í hlutastarfi sem prófessor
við HÍ. Honum þótti afar vænt
um Háskólann sinn og vildi ávallt
halda góðum tengslum.
Skömmu eftir að Þorsteinn
Ingi hóf störf við Raunvísinda-
stofnun Háskóla Íslands árið
1983 hitti ég hann í fyrsta sinn.
Ég var þá nýútskrifaður raf-
magnsverkfræðingur og starfaði
við þróun aðferða til að greina
fjarkönnunarmyndir hjá Upplýs-
inga- og merkjafræðistofu við
Verkfræðistofnun Háskóla Ís-
lands. Þorsteinn kom stundum í
heimsókn og sýndi verkefnum
mínum ætíð mikinn áhuga og
spurði uppbyggilegra spurninga
af innsæi. Hann var hlýr í viðmóti,
örlátur að miðla af þekkingu og
reynslu sinni og afar hvetjandi við
ungan verkfræðing sem var að
stíga sín fyrstu skref í rannsókn-
um.
Þorsteinn Ingi tók við starfi
prófessors í eðlisfræði við Há-
skóla Íslands árið 1989. Hann
sinnti ýmsum trúnaðarstörfum
fyrir Háskólann og var m.a. for-
maður stjórnar Raunvísinda-
stofnunar Háskóla Íslands 1986-
1990, formaður kynningarnefnd-
ar Háskóla Íslands 1990-1991,
formaður stjórnar Háskólabóka-
safnsins 1993-1994 og fulltrúi Há-
skólans í stjórn Landsbókasafns
Íslands – Háskólabókasafns við
stofnun þess 1994. Þorsteinn Ingi
varð forstöðumaður Verkfræði-
stofnunar Háskóla Íslands 1995.
Árið 1996 varð hann formaður
framkvæmdastjórnar ólympíu-
keppninnar í eðlisfræði sem hald-
in var í Reykjavík 1998. Þá var
hann annar tveggja fulltrúa Há-
skóla Íslands í stjórn Keilis 2007-
2010.
Ég starfaði náið með Þorsteini
Inga að ýmsum málum, t.a.m.
þegar hann var forstöðumaður
Verkfræðistofnunar, í stjórn
Keilis og í tengslum við þróun
menntamála á sviði endurnýjan-
legrar orku. Þorsteinn Ingi átti
afar gott með að vinna með fólki
og var lausnamiðaður. Hann naut
víðtæks trausts innan háskóla- og
vísindasamfélagsins og má nefna
að eftir að hann hafði gegnt starfi
formanns stjórnar Raunvísinda-
stofnunar gerðist hann forstöðu-
maður Verkfræðistofnunar, en
þessar stofnanir voru á þeim tíma
innan tveggja ólíkra deilda Há-
skóla Íslands. Þorsteinn Ingi
hafði einstakan hæfileika til að
brúa bilið á milli raunvísinda og
hagnýtingar þeirra og var ávallt
opinn fyrir nýjum möguleikum á
því sviði.
Nýsköpun var Þorsteini alltaf
hugleikin. Það var því nærtækt
og ánægjulegt að hann skyldi
verða fyrsti forstöðumaður Ný-
sköpunarmiðstöðvar Íslands
stuttu eftir að honum hlotnaðist
sá heiður að vera sæmdur alheim-
sorkuverðlaununum fyrir fram-
lag sitt til vetnismála. Óhætt er að
segja að þar hafi verið réttur
maður á réttum stað.
Þorsteinn Ingi er kvaddur allt
of snemma. Við Stefanía vottum
Bergþóru og fjölskyldunni okkar
dýpstu samúð.
Jón Atli Benediktsson.
Það var gaman að vinna með
Þorsteini Inga. Hann nálgaðist
viðfangsefnin á óhefðbundinn
hátt og hafði unun af því að finna
óvæntar og sniðugar lausnir.
Frumlegur í hugsun og kryddaði
gjarnan mál sitt með hnyttnum
dæmisögum.
Við urðum óvænt nánir sam-
starfsmenn í Vísinda- og tækni-
ráði fyrir ríflega áratug þegar
hann varð formaður tækni-
nefndar og ég formaður vísinda-
nefndar. Þorsteinn var hug-
myndaríkur, sveigjanlegur og
ákaflega hlýr í samstarfi. Við
komum úr ólíkum áttum innan
akademíunnar, en áttum strax
auðvelt með vinna saman og með
okkur tókst traust vinátta sem ég
mat mikils.
Ég sé hann fyrir mér í bláu
jakkafötunum, glettinn og kíminn
til augnanna, hugurinn frjór og sí-
starfandi. Eins og þeir sem koma
miklu í verk var hann fylginn sér,
ósérhlífinn og stefnufastur. Það
var skemmtilegt að fylgjast með
uppbyggingarstarfi hans á árun-
um eftir hrun, þegar sett voru á
fót alls kyns frumkvöðlasetur í
bænum og úti um land. Þá var
hann í sínu elementi. Stórhuga og
laginn við að tengja fólk saman.
Þorsteinn var eins og margir
öflugir raunvísindamenn mikill
húmanisti. Hann var atorkusam-
ur vísindamaður og frumkvöðull,
en aldrei lokaður af í sínum heimi.
Hann hafði einlægan metnað fyr-
ir hönd íslenskrar menningar og
skarpan skilning á mikilvægi
hugvísinda í allri nýsköpun, vel á
undan flestum öðrum. Hann
sýndi viðfangsefnum mínum ætíð
mikinn áhuga og stuðning – og
þannig urðu til áform um sam-
starf Nýsköpunarmiðstöðvar og
Árnastofnunar.
Þorsteinn Ingi var einn af hin-
um mikilvægu brúarsmiðum í
okkar litla samfélagi og það er
reiðarslag að hann skuli kveðja
svo snemma. Ég votta Bergþóru
og fjölskyldu þeirra Þorsteins
djúpa samúð mína.
Guðrún Nordal.
Kveðja frá Raunvísindastofn-
un Háskólans.
Þorsteinn Ingi Sigfússon var
ráðinn sérfræðingur við Eðlis-
fræðistofu Raunvísindastofnun-
ar Háskólans árið 1982. Árið
1989 varð hann prófessor við Há-
skóla Íslands með rannsóknaað-
stöðu á Eðlisfræðistofu en Ís-
lenska járnblendifélagið kostaði
stöðuna árin 1989-1994. Hann
var formaður stjórnar Raunvís-
indastofnunar árin 1986-1990.
Árið 1987 ritstýrði hann afmæl-
isriti til heiðurs Þorbirni Sigur-
geirssyni prófessor, Í hlutarins
eðli. Bókin er ómetanleg heimild
um fyrstu ár Raunvísindastofn-
unar Háskólans. Þorsteinn Ingi
var formaður rannsóknarráðs Ís-
lands árin 1996-1999 og stjórn-
arformaður 29. Alþjóðlegu ól-
ympíukeppninnar í eðlisfræði
sem haldin var í Reykjavík árið
1998. Frá árinu 2007 var Þor-
steinn Ingi forstjóri Nýsköpun-
armiðstöðvar Íslands en hélt
tengslum við Háskólann.
Þorsteinn Ingi Sigfússon var
lipur formaður stjórnar Raunvís-
indastofnunar. Ekki veitti af á
þeim tíma þar sem opinber fjár-
veiting til stofnunarinnar var
nánast eina fjármögnun rann-
sóknanna og stundum hart bitist
um hana. Þetta átti eftir að gjör-
breytast enda er fjárveitingin nú
einungis um þriðjungur veltu.
Hann var farsæll stjórnandi,
áhugasamur og hugmyndaríkur
en einnig félagslyndur. Ógleym-
anleg er ferð starfsmanna til
Vestmannaeyja í stjórnartíð hans
þar sem Fokker-flugvél var leigð
og meira að segja farið í útsýnis-
flug í henni yfir eyjarnar. Í
Heimaey var öllu til tjaldað, enda
var Þorsteinn Ingi mikill og stolt-
ur Vestmannaeyingur.
Í rannsóknum sínum fór Þor-
steinn Ingi ótroðnar slóðir. Hann
beitti sér fyrir samvinnu við at-
vinnulífið um lausn hagnýtra
verkefna, sem var vægast sagt
umdeilt í akademíunni á þeim
tíma. Fann hann með samstarfs-
mönnum sínum hagkvæmar en
jafnframt fræðilegar úrlausnir
ýmissa viðfangsefna, í þeim mæli
að prófessorsstaða hans var í
upphafi í boði Járnblendifélags-
ins. Þarna var Þorsteinn Ingi
frumkvöðull á sínu sviði og ljúft
er að geta þess að samvinna
fræða og atvinnulífs með gagn-
kvæmum ávinningi beggja er
nánast óumdeild nú á tímum.
Ónefnt er að Þorsteinn Ingi kom
snemma á feri sínum að stofnun
sprotafyrirtækja sem var sjald-
gæft á þeim tíma. Nú tekur Raun-
vísindastofnun þátt í allnokkrum
slíkum sprotum á frumstigi. Þá
var Þorsteinn Ingi stoð og stytta
Braga Árnasonar, prófessors við
Raunvísindastofnun, í baráttu
hans fyrir vetni sem orkubera
fyrir skip og bíla.
Raunvísindastofnun Háskól-
ans þakkar Þorsteini Inga Sigfús-
syni góða samfylgd. Fyrir hönd
starfsmanna og stjórnar hennar
votta ég aðstandendum Þorsteins
Inga einlæga samúð.
Hafliði Pétur Gíslason,
formaður stjórnar Raunvís-
indastofnunar Háskólans.
Mig setur hljóðan þegar mér
berast erfið tíðindi; vinur minn og
velgjörðamaður, Þorsteinn Ingi
Sigfússon, er fallinn frá á besta
aldri. Skyndilegt fráfall hans
minnir mig óþyrmilega á að allt er
í heiminum hverfult og öll erum
við ekki annað en lítil peð í stóru
alheimstafli, líka stórir og miklir
menn sem unnið hafa þjóð sinni
mikið gagn með ómetanlegu
framlagi.
Um framlag Þorsteins til ný-
sköpunar og rannsókna hefur
verið ritað og munu margir ef-
laust árétta það bæði nú og síðar.
Í örstuttu máli langar mig hins
vegar að nefna hvernig ég mun
ávallt minnast góðs vinar og við-
skiptafélaga, sem jafnan var með
bros á vör og glettni í augum.
Hann var gamansamur, með
góða nærveru og hafði lag á að
sjá broslegar hliðar tilverunnar.
Ég mun aldrei gleyma ferðinni
sem við fórum til Þrándheims á
vegum Íslenska járnblendi-
félagsins sumarið 1990. Í þessari
ferð lögðum við drög að nýju
fræðasviði sem við kölluðum só-
síómetríu. Þessa ferð – og hið
nýja fræðasvið – bar mjög gjarn-
an á góma þegar við hittumst og
var þetta okkur endalaus upp-
spretta gamansemi og hláturs.
Við höfðum uppi fyrirætlanir um
að skrifa um sósíómetríuna, en
ekkert verður víst af því að sinni.
Ég er þess þó fullviss að minn-
ingin um Þorstein mun veita mér
innblástur í störfum mínum, rétt
eins og ráð hans og hvatning hafa
reynst mér vel í starfi og leik
undanfarna áratugi.
Bergþóru og börnum þeirra
sendi ég mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur á þessari erfiðu
stundu. Minningin um mikinn
mann og góðan vin mun ætíð lifa.
Helgi Þór Ingason prófessor.
Þorsteinn Ingi var óvenjulegur
maður. Einstaklega frjór og
skapandi sá hann heiminn í víðu
samhengi fræða og hagnýtingar.
Vinátta okkar hófst fyrir áratug-
um, ég hef notið hlýju þeirra
hjóna og barna þeirra heima og
heiman, og alltaf dáðst að örlæti
hans á hugmyndir og möguleika.
Það kviknaði ljós þar sem Þor-