Morgunblaðið - 07.06.2008, Blaðsíða 27

Svart og hvítt hefur verið allsráð-
andi í norrænni naumhyggjuhönn-
un undanfarinna ára. Eflaust eru
margir farnir að finna fyrir þörf
fyrir meira líf í umhverfi sitt, ekki
síst þegar sumarið birtist með allri
sinni gleði og dýrð. Oft þarf ekki
mikið til að setja nýjan svip á stof-
una eða eldhúsið, kannski nægir að
finna tvo þrjá hluti í nýjum lit sem
brjóta upp það sem fyrir er. Það
gæti verið stakur stóll í stofuna,
skál á sófaborðið eða nýjar salt- og
piparkvarnir í eldhúsið. Hér eru
sýndar nokkrar hugmyndir þar
sem leikið er með græna litinn en
auðvitað má finna hvaða annan tón
sem er. Litadýrð regnbogans er
óendanleg!
Morgunblaðið/Golli
Í eldhúsið Litlir hlutir eins og áhöld, servíettur og kerti geta sett punktinn
yfir i–ið. Pier, Smáratorgi 3, ilmkertasett kr. 690, fjórar tauservíettur kr.
1.490, saltstaukur og piparkvörn 1.490 kr.
Mjúkir Púðar úr sterkum lit ger-
breyta svarta eða hvíta sófanum.
Sett, Askalind 2A, kr. 4.200 kr. stk.
Lífgað
upp
með lit
Til setunnar boðið
Lime-grænn stóll frá
Arper úr Módern, Hlíð-
arsmára 1, frá 96.000 kr.
Háreist Litaðir glermunir í stof-
una setja svip. Tekk Company,
Bæjarlind 14 – 16. Lítil krukka
frá Ittala kr. 3.800 kr, stór kr.
4.900, strábrúskur kr. 3.450.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Þórunn Hannesdóttir Vill vinna með íslenska menningu.
Eftir Guðrúnu Huldu Pálsdóttur
gudrunhulda@mbl.is
„Vöruhönnuður þarf ekki aðeins að hanna vöru og hug-
myndina bak við hana, hann þarf líka að vera „business-
maður“,“segir Þórunn Hannesdóttir sem er að útskrifast
sem vöru- og iðnhönnuður frá Central St. Martins College
of Art and Design í London.
Hluti af lokaverkefni Þórunnar var að hanna vöru fyrir
ítalska barnavörufyrirtækið Mamás and Papa’s. „Mark-
aðshópurinn sem Mama’s og Papa’s vildu fá okkur til að
hanna fyrir var „nýbakaðir foreldrar í góðri
vinnu.“ Ég nýtti tækifærið og notaði ís-
lenskar fjölskyldur sem fyrirmyndina fyrir
rannsóknina mína og hannaði burðarpoka
fyrir ungabörn. Ég lagði fyrir spurn-
ingalista og tók viðtöl við unga foreldra til að reyna að
finna út hvað þeir myndu vilja sjá í vöru sem gerð er til að
ferðast með ungabarn á milli staða,“ segir hún. Í lok ann-
arinnar kann einum nemanda að vera boðin vinna hjá fyr-
irtækinu og er Þórunn sannarlega spennt fyrir því. „Hver
sá sem fær starfstilboðið er að mínu mati mjög heppinn.
Eftir útskrift bíður mín mikil vinna og hörð samkeppni við
að sækja um störf. Auðvitað hefði ég áhuga á starfstilboð-
inu, enda væri það einstakt tækifæri til að kynnast fleira
fólki í hönnun og einnig frábær byrjunarreitur.“
Kynslóðir mætast yfir tebolla
Annar hluti lokaverkefnis Þórunnar var síðan að rann-
saka hvernig nota megi vörur til að minnka kynslóðarbil
og kanna upplifun fólks á temærinni (e. teasmaid) sem
þótti mikill lúxus á enskum heimilum á fjórða til sjöunda
áratug síðustu aldar, en hvarf svo skyndilega af mark-
aðnum kringum 1970. Námið byggðist að hennar sögn á
mikilli hugmyndavinnu, allt frá því að hanna vörur og þróa
hugmyndina í kringum vöruna til þess að markaðssetja og
koma vörunni á framfæri. „Eiginleikar temærinnar voru
einfaldir, hún var bæði vekjaraklukka og teketill. Hún var
hins vegar bæði fyrirferðamikil og hávær auk þess að vera
afskaplega eldfim,“ segir Þórunn sem hannaði nýja temey
fyrir yngri kynslóðina sem byggir á „nostalgískum“ hug-
myndum eldri kynslóða. „Allir aldurshópar eiga að geta
tengst nútímalegri útgáfu tækisins,“ segir Þórunn sem
stundaði nám í Iðnskólanum í Hafnafirði áður en hún hélt
utan.
Verkefni hennar verða sýnd á útskriftarsýningu skól-
ans í byrjun júní og sækja um þrjú hundruð þúsund
manns lokasýningar skólans hvert ár. „Við nemendurnir
höfum verið að vinna hörðum höndum und-
anfarna mánuði að því að setja upp sýn-
inguna og eftirvæntingin orðin ansi mikil hjá
okkur.“
Hönnunarheimurinn að opnast
Meðfram náminu reyndi Þórunn að nýta tímann sinn í
London vel. „Ég var heppin og fékk vinnu í húsgagnadeild
Harrods þar sem ég var að selja nútíma húsgögn frá fyrir-
tækjum á borð við Vitra, Porada, Ligne Roset, Rolf Benz,
DeSade og fleirum. Í gegnum þá vinnu fékk ég tækifæri til
að kynnast hönnuðum og sækja námskeið hjá þessum fyr-
irtækjum.
Í frítímanum mínum vann ég síðan nokkrum sinnum
fyrir ljósmyndarann Marco Sanges þar sem ég aðstoðaði
við hönnun sviðsmynda og búninga. Mér fannst alveg frá-
bært að geta nýtt tímann við nýja og skapandi hluti,“ segir
Þórunn sem horfir þó heldur á Ísland sem búsetustað í
framtíðinni. „Núna hef ég BA-gráðu til að vinna sem
hönnuður. Mig langar að afla mér reynslu úti í heimi í
nokkur ár en svo vil ég koma heim til Íslands því mér
finnst hönnunarheimurinn hér vera að opnast. Það virðast
meiri möguleikar í boði fyrir unga hönnuði en áður. Ég
gæti til dæmis vel hugsað mér að vinna meira með ís-
lenska menningu og gera þá jafnvel rannsókn áþekka
þeirri sem ég gerði um temeyna.“
Notaði íslenskar fjöl-
skyldur sem fyrirmynd
Temærin Gamall uppáhaldshlutur á breskum heimilum
færður í nýja búning fyrir aðra kynslóð.
Temærin var bæði
vekjaraklukka
og teketill
hönnun
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 2008 27
Sigurður Ingólfsson segirhundinn Elvis hafa átt unaðs-
stundir (knús og kel) með bangs-
anum sem Sigurður fékk gefinn er
hann var eins árs. Elvis er öllum
lokið og Sigurður heyrði hann
yrkja:
Mér finnst það sárt og frámunalegt
að fíflast við að hangsa
ef sumum finnst það forsvaranlegt
að fara og skjóta bangsa.
Rúnar Kristjánsson segir ekki
annað hægt en að yrkja eitthvað
„eftir að þessi gestur frá norður-
skauts-slóðum hefur verið sleginn
af hér í næsta nágrenni.“
Skagfirðingar tjá sitt táp,
tálmar þeim ei vandi.
Betri menn í bjarnardráp
búa ei hér á landi.
Vitund þeirra er veiðigjörn,
varla deig í sóknum.
Samt er margur bústinn Björn
búsettur á Króknum!
Sumarið 1993 rifjaðist upp fyrir
Benedikt Jónssyni, en þá fundu
menn hvítabjörn á sundi norður við
Horn. Þeir komu kaðli á dýrið,
hífðu um borð og hengdu um leið.
„Þetta var umdeilt verk og ég man
ekki betur en að umhverfisráð-
herrann, sem þá var Össur nokkur
Skarphéðinsson, kæmi þar eitthvað
við sögu – gott ef hann gerði ekki
bjarnarhræið upptækt. Benedikt
setti sig í spor sæfaranna:
Við vorum á stími og vindurinn blés
að vestan. Þá sáum við dýrið
damlandi í sjónum, heldur til hlés,
hægra megin við stýrið.
Við snöruðum, þrælhertum kaðal að
kverk
með kraftblökk og fórum að skoða
og sáum að þetta var þarfaverk
því þarna stefnd’allt í voða.
Við sigldum svo hressir til hafnar í frí
og hlúðum með ástúð að bjössa.
En strit vort og amstur varð allt fyrir bí
og endaði í klónum á Össa.
| pebl@mbl.is
VÍSNAHORNIÐ
Af hundi og bangsa