Morgunblaðið - 07.06.2008, Blaðsíða 34
34 LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Baldur Sigurðs-son fæddist á
Klúku í Kaldrana-
neshreppi í
Strandasýslu hinn
31. júlí 1934. Hann
andaðist á heimili
sínu, Baldurshaga
hinn 30. maí síðast-
liðinn.Hann var
sonur hjónanna
Sigurðar Arn-
grímssonar bónda á
Klúku, f. 7.9. 1900,
d. 26.2. 1978, og
Fríðu Ingimundar-
dóttur, f. 22.11. 1908, d. 1.6. 1983.
Systkini Baldurs eru Katrín, f.
7.10. 1930, d. 18.9. 1987, Ingi-
munda Ólöf, f. 12.3. 1933, Lilja, f.
1. 11. 1935, d. 20.11. 1935, Hulda,
f. 3.2. 1937, Alda Lilja, f. 6.8.
1938, Kristbjörg Róselía, f. 27.2.
1940, d. 30.5. 1944, Jón, f. 27.10.
1942, Bragi, f. 24.7. 1944, Pálmi,
f. 6.8. 1945, Kristinn, f. 29.4.
1948, og drengur, f. 12.5. 1949, d.
12.5. 1949.
Baldur kvæntist hinn 29.12.
vinna á jarðýtum hjá Búnaðar-
félagi Kaldrananeshrepps við
jarðræktun og vegagerð, hann
var einn af þeim mörgu sem vann
við að koma á vegasambandi milli
Kaldrananeshrepps og Árnes-
hrepps. Hann var mikill sund- og
skíðagöngumaður á sínum yngri
árum og keppti á mörgum
íþróttamótum. Baldur gerði út
trilluna Mora ST 113 á grásleppu
ásamt Pálma bróður sínum og
Arngrími tengdaföður sínum.
Baldur og Arngrímur voru með
félagsbú þar til Arngrímur lést
en þá tók Baldur við búskapnum.
Baldur var lengi í hreppsnefnd
Kaldrananeshrepps og vann að
hinum ýmsu félagsmálum. Baldur
hafði gaman af spilum, spilaði
brids og seinni árin lagði hann
kapal þegar tími gafst til. Baldur
hafði sérstakan áhuga á ættfræði
og var vel að sér í þeim málum.
Baldur var einstaklega bóngóður
maður. Hann hafði gaman af
börnum og börn hændust að hon-
um.
Útför Baldurs fer fram frá
Hólmavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Jarðsett verður í Kaldrananes-
kirkjugarði.
1967 Ernu Arn-
grímsdóttur, f. 11.5.
1945. Foreldrar
hennar eru Arn-
grímur Jóhann Ingi-
mundarson, f. 25.7.
1920, d. 9.3. 1985, og
Þórdís Loftsdóttir, f.
8.8. 1926. Börn Bald-
urs og Ernu eru: a)
Árni Þór, f. 10.2.
1964, unnusta Vio-
letta Raczkowska. b)
Hafdís, f. 6.2. 1966.
c) Steinar Þór, f. 1.9.
1982. Sonur hans og
Stefaníu Jónsdóttur er Guðjón
Örn, f. 2. 8. 2000. Dóttir Steinars
Þórs og Magneu Hrannar Jó-
hannsdóttur er Anna Theodora, f.
27.2. 2005. d) Sölvi Þór, f. 1.9.
1982.
Baldur ólst upp á Klúku hjá
foreldrum sínum í stórum
systkinahópi. Þau Baldur og
Erna bjuggu síðan í Odda þangað
til þau reistu hús í landi Odda ár-
ið 1978 sem þau nefndu Baldurs-
haga. Baldur byrjaði snemma að
Elsku pabbi, nú hefurðu fengið
hvíldina án þess að kveljast mikið.
Að þú skyldir fá að vera heima
hérna hjá okkur eins og við öll ósk-
uðum til síðustu stundar var yndislegt.
Þú greindist með krabbamein fyrir
tæpum 14 árum, aðeins 60 ára, en ekki
tilbúinn til að gefa eftir þá. Það sýnir
best lífslöngunina, seigluna og Klúku-
þrjóskuna í þér að ná að halda meininu
í dvala þessi 13 ár. Síðasta vetur fór að
halla undir fæti aftur en þú varst alltaf
með allt á tæru, hvað var að gerast í
sauðburði og við fengum alltaf svör
þegar við þurftum að spyrja þig í sam-
bandi við ættfræði eða hvaða ár eitt-
hvað gerðist. Oft komum við inn á
rúmstokkinn til þín að leita ráða hjá
þér í sambandi við sauðburðinn og
margt annað og alltaf gastu leiðbeint
okkur.
Við eigum margar góðar minningar
með þér og erum þakklát fyrir að þau
sem eru yngri en við fengu að eignast
margar góðar minningar. Líka hvað
þú varst alltaf tilbúin að dunda þér
með börnunum sem voru hérna og
taka þau með þér í verkin sem þú varst
að fara að sinna. Takk fyrir allar minn-
ingarnar og ekki síst spilastundirnar
sem munu hlýja okkur í framtíðinni.
Við munum sakna þín sárt.
Allar stundir okkar hér
er mér ljúft að muna.
Fyllstu þakkir flyt ég þér
fyrir samveruna.
(Har. S. Mag.)
Þín börn,
Árni og Hafdís.
Elskulegi faðir okkar. Þín verður
sárt saknað hérna, við vitum ekki
hver á að segja okkur til þegar við er-
um að laga til í fjárhúsunum eða gera
við dráttarvélina eða önnur tæki
hérna í sveitinni. Okkur er alltaf
minnisstætt þegar þú skutlaðir okkur
bræðrum á sveitaball í Árnesi og
beiðst eftir okkur allt ballið úti í bíl.
Svo keyrðir þú okkur heim þegar við
vorum tilbúnir til að fara. Þetta er
dæmigert um það hvað þú varst tilbú-
inn að gera fyrir þína yngstu syni.
Þegar okkur vantaði eitthvað þá
gerðirðu allt sem þú gast til að gera
okkur ánægða og það tókst alltaf. Við
erum mjög ánægðir með það að þú
fékkst að vera heima alveg til enda og
það að þú vissir alltaf hvað var að ger-
ast í kringum þig. Við munum alltaf
kíkja í rúmið þitt til að gá hvort þú
sért þar og við munum alltaf hugsa til
þín þegar við þurfum að fá einhver
ráð við vandamálum sem eru að hrjá
okkur, vegna þess að við vitum að þú
gætir leyst þau eins og skot.
Við munum alltaf hugsa til þín,
okkar yndislegi pabbi.
Þínir synir
Sölvi og Steinar.
Elsku afi.
Ég vildi að ég hefði kynnst þér bet-
ur, á mínum átta árum hittumst við of
sjaldan. Samverustundirnar voru all-
ar ánægjulegar, oft tók það mig smá
tíma að komast yfir feimnina en þeg-
ar sá sigur var unninn sótti ég í þinn
félagsskap. Þú varst alltaf eitthvað að
dútla úti við og því afar hentug
barnapía á meðan við eldri börnin
vorum að leik í nágrenni við þig.
Þín verður sárt saknað úr sveitinni.
Þinn
Guðjón Örn.
Elsku afi minn.
Þrátt fyrir að hafa einungis átt með
þér þrjú ár þá veit ég mínu viti og
þekki mitt fólk. Ég kom oft í sveitina,
minna eftir að þú veiktist. Þegar ég
kom heim þá færði ég fréttir, sagði
frá ferðum í dráttarvélinni og lang-
dvölum í fjárhúsunum. Ég spurði um
hvíta skeggið þitt og af hverju þú
gerðir hitt og þetta. Nú seinast þegar
ég var í sveitinni þá þurfti ég alltaf að
fara úr fjárhúsunum eftir að ég var
búin að gefa kindunum nammið sitt,
til að segja góðan daginn við þig og
gefa þér kaffið þitt.
Vertu nú yfir
og allt um kring,
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar
saman í hring,
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónssonfrá Prestshólum.)
Þín
Anna Theodóra.
Þegar Erna hringdi og sagði mér
að þú værir dáinn þá trúði ég því ekki.
Rétt áður hafði Hafdís hringt og sagt
mér að koma strax því þér væri að
versna svo. En ég náði ekki. Auðvitað
vissi ég að það kæmi að þessu, en
bara ekki strax. Það er mikil huggun
að vita að þú varst tilbúinn að kveðja,
þú varst orðinn svo þreyttur. Mikið er
ég ánægð að hafa verið svona dugleg
að koma norður. Einn morguninn
sem við Þórdís komum þá sváfuð þið
hjónin svo vært að ég tímdi ekki að
vekja ykkur þannig að við fórum
beint niður í fjárhús og gáfum. En þú
hafðir svo miklar áhyggjur af hverju
ég væri ekki komin. Svo sá Erna bíl-
inn fyrir utan, þá varðst þú rólegri.
Eftir þetta passaði ég mig alltaf á að
láta þig vita af mér þó þú værir sof-
andi þá ýtti ég í þig.
Elsku Baldur, ég þarf að þakka þér
svo margt að það kæmist ekki hér
fyrir en samt verð ég að geta þess að
þú varst mér alltaf svo góður og börn-
unum mínum hinn besti afi.
Í dag kveð ég þig með söknuði en
einnig með þeirri vissu að þetta vildir
þú.
Elsku Erna, ég veit ekki hvað ég
get sagt þér til huggunar en ég get
ekki lýst því hvað ég er stolt af þér að
hafa látið síðustu ósk hans um að fá að
vera heima rætast. Megi góður guð
styrkja ykkur öll og hugga.
Helga.
Þegar ég var lítil varstu alltaf á vél-
inni út um allt og alltaf að gera eitt-
hvað. Alveg var það ótrúlegt hvað þú
nenntir alltaf að hafa mann með í
hvað sem er og alltaf vildi ég koma
með. Þó svo að leiðin lægi nú kannski
bara út í Baldurshaga að leggja kap-
al. Þá sat ég og horfði á þig og hélt
alltaf í vonina að þú byðir mér í spil,
sem þú gerðir. Þú varst alltaf svo
duglegur og vildir allt fyrir mann
gera. Fyrir það verð ég þér ævinlega
þakklát. Aldrei leit ég á þig sem veik-
an mann þó svo að baráttan þín sem
þú háðir svo hetjulega hafi byrjað
þegar ég var á 9 ári. Þú varst ekkert
hræddur við að sýna mér allt sem
tengdist því þrátt fyrir ungan aldur.
Þú vildir að við skildum þetta og vær-
um ekki hrædd. Svo nú mörgum ár-
um seinna þá veikistu meir, hræðslan
kemur aftur og ég vildi vera meira
heima. Ég var svo glöð þegar ég var
búin að vinna seinustu vaktina, búin
að pakka í bílinn og tilbúin til að flytja
heim. Því miður kvaddir þú þá nótt og
gleðin hvarf, mér tókst ekki að koma
heim áður en þú kvaddir. Ég er mjög
þakklát fyrir vikuna sem ég kom
heim og hitti þig og gat búið til fleiri
minningar til að geyma.
Elsku Baldur, ég kveð þig í dag
með miklum söknuði en mörgum góð-
um minningum.
Þórdís Adda.
Allar þær stundir sem ég fékk með
þér eru ómetanlegar.
Þolinmæðin þín gagnvart mér var
óskiljanleg og aldrei get ég þakkað
þér fyrir þá visku og kunnáttu sem þú
gafst mér.
Þegar við fórum saman og kveikt-
um í reykkofanum, ennþá í dag skil ég
ekki hvernig þú gast harkað af þér að
fara inn. En það sýnir mér bara hve
mikill jaxl þú varst, enda lít ég ávallt
upp til þín. Áður en þú kvaddir þenn-
an heim kom ég til þín að kveðja þig
áður en ég fór til Reykjavíkur og þá
spurðir þú mig hvort ég væri að verða
blindur. Ég skildi ekki alveg, ég helt
að þú værir kominn á gleymskuskeið-
ið, en NEI. Þú spurðir mig svo
„Varstu ekki að klessa á annan snjó-
sleða í dag?“ Þá vissi ég vel að þú
værir með sjálfum þér eins og alltaf.
Hvíldu í friði, elsku Baldur minn,
ég mun ávallt hugsa til þín og sakna
þín sárt.
Ingólfur Árni.
Elsku Baldur, við viljum þakka þér
fyrir þær stundir sem við áttum með
þér. Þú reyndist börnunum okkar vel
og varst ávallt til staðar fyrir þau.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Erna, Árni, Hafdís, Steinar,
Sölvi og fjölskylda, missir ykkar er
mikill. Við vottum ykkur innilegar
samúðarkveðjur. Guð blessi ykkur.
Jón bróðir og Ína.
Í dag verður Baldur Sigurðsson
frændi okkar borinn til hinstu hvíld-
ar. Hann hafði um nokkurt skeið bar-
ist við illvígan sjúkdóm sem hann
varð að lúta fyrir. Af æðruleysi bar
hann harm sinn í hljóði. Við bræður
þekktum Baldur allt okkar líf. Syst-
kinin frá Svanshóli, Fríða, Arngrímur
og Ingimundur, bjuggu í nágrenni
hvert við annað. Samskiptin milli
bæjanna voru mikil og samkomulagið
gott.
Á uppvaxtarárum okkar voru mörg
ungmenni í Bjarnarfirðinum. Fé-
lagslífið var sterkt og íþróttir stund-
aðar af kappi allan ársins hring. Bald-
ur tók virkan þátt í íþróttum, einkum
sundi, knattspyrnu og skíðaíþróttum.
Hann var kappsfullur og seigur og
gafst sjaldan upp. Einn veturinn
höfðum við finnskan skíðaþjálfara.
Baldur var einn fárra sem gat gert sig
skiljanlegan við hann, þó hann talaði
aðeins hið ylhýra móðurmálið.
Baldur var traustur maður, hæg-
látur og jafnlyndur en gat skipt skapi
væri á hann hallað. Hann var dugnað-
arforkur til vinnu. Vann meðal annars
á jarðýtum hátt á annan áratug, við
jarðvinnslu og vegavinnu á sumrin en
snjómokstur að vetrinum. Hann þótti
einkar laginn og úrræðagóður með
ýtuna. Hann var hjálpsamur og leysti
æðioft vanda manna sérstaklega er
viðkom vélum.
Við bræður þökkum þessum hæg-
láta frænda okkar ánægjulega sam-
fylgd í áranna rás. Biðjum góðan Guð
að styrkja eiginkonu, afkomendur og
ættingja í sorg þeirra.
Bræðurnir frá Svanshóli,
Sigvaldi, Ingimundur, Pétur,
Svanur og Ólafur.
Elsku Baldur, við viljum kveðja þig
með nokkrum orðum.
Margar minningar koma upp í hug-
ann þegar við hugsum til þín. Meðal
annars þegar þú sendir Helenu í Goð-
dalinn, fyrsta traktorsferðin hans
Arnþórs með þér og ekki má gleyma
dúkkunni sem þið Erna gáfuð Höllu í
jólagjöf en ekkert annað kom til
greina en að skíra hana Baldur.
Góðsemd þín, hjálpsemi, rólegheit
og jákvæðni mun ávallt fylgja okkur.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Elsku Erna, Árni, Hafdís, Steinar,
Sölvi og aðstandendur, við sendum
ykkur innilegar samúðarkveðjur og
höfum ykkur í bænum okkar.
Með söknuði,
Halla, Helena, Arnþór
og Sigurður.
Baldur Sigurðsson
Elsku Nafni, það hefur alltaf
verið gott að hafa þig í sveit-
inni. Það mun vera erfitt að
koma í sveitina því að þú ert
ekki hér hjá okkur, þú sem
alltaf varst svo góður og þú
leyfðir mér svo mikið.
Takk fyrir að hafa fengið
að vera nafni þinn.
Nafni þinn
Baldur Steinn.
Elsku Nafni, alltaf kallaði
ég þig nafna eins og Baldur
bróðir gerði. Ég man alltaf
eftir því hvað þú varst dug-
legur að fara með mér og
Baldri að veiða síli í ánni.
Það var líka svo gaman að fá
að vera með þér í dráttarvél-
inni og flytja kindur. Líka að
vera með þér í kindunum.
Ég sakna þín mikið.
Karen Ösp.
HINSTA KVEÐJA
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BALDUR INGIMARSSON,
Bjarmastíg 10,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar fimmtudaginn 5. júní.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju fimmtu-
daginn 12. júní kl. 13.30.
Helga Baldursdóttir, Jay Nelson,
Guðrún Baldursdóttir, Guðmundur Þór Jónsson,
Aðalsteinn Baldursson,
Ingibjörg Baldursdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Bergljót Rafnsdóttir, Björn Einarsson
og öll börnin.
✝
Elskuleg móðir okkar, amma og langamma,
HELGA BJÖRNSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja
á Desjamýri,
Mánatröð 10,
Egilsstöðum,
sem andaðist á Heilbrigðisstofnuninni á
Egilsstöðum þriðjudaginn 3. júní, verður jarðsungin
frá Egilsstaðakirkju mánudaginn 9. júní kl. 13.00.
Jarðsett verður í Borgarfirði.
Guðgeir Ingvarsson, Anne Kampp,
Ingunn Ingvarsdóttir, Bergur Bjarnason,
Vigfús Ingvar Ingvarsson, Ástríður Kristinsdóttir,
Guðríður Ingvarsdóttir, Kristbjörn Þorbjörnsson,
Björn Ingvarsson, Karen Erla Erlingsdóttir,
Guðrún Ingvarsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Soffía Ingvarsdóttir, Þorsteinn Bergsson,
ömmubörn og langömmubörn.