Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1933, Page 17
íbúarnir frá heilu
héraði á Nýju-
Quineu. þar sem
allir eru kristnir.
Fyrir hér um bil
tveimur árum voru
þetta algerðir villi-
menn, sem alls
ekkert þektu til
siðmenningar né
kristindóms, —
VERKANIR
QLEÐIBOÐSKAPARINS
Heil héruð taka á móti
fagnaðarerindinu.
Eftir A. O. Stewart.
Að fagnaðarerindið hefur kraft til að um-
breyta líferni einstaklingsins, og þar með
breyta lífinu í heilum héruðum, kemur stöð-
ugt í ljós, og á sumum stöðum er breytingin
alveg yfirnáttúrleg. Dað urðu nýlega forréttindi
mín að ferðast til eyjaklasa eins, sem liggur
langt frá venjulegri siglingalínu, nefnilega í
norðurhluta Nýju-Guineu-landeignarinnar. —
Parna varð ég var við merkilega breytingu á
æfagömlum venjum, ekki aðeins meðal nokk-
urra innbyggjenda, heldur hjá öllum íbúunum
á tveimur eyjum, sem liggja nálega 30 km
hvor frá annari.
Dar til nál. einu ári fyrir heimsókn mína,
var þetta fólk alveg án trúarlegrar uppfræðslu
og lá í hinum heiðinglegu löstum, sem spilla
bæði sál og líkama. Deir voru hálf berir,
óhreinir og fáfróðir jafnvel um einföld-
ustu hreinlætis- og heilbrigðisreglur. Deir
viðhöfðu töfra, höfðu fjölkvæni og óstjórn
I öllu. — Djófnað og lýgi iðkuðu þeir
daglega. En forsjón Guðs stjórnaði þannig,
að sá tími kom, er þjónar fagnaðarerindisins
lögðu leið sína til þessa villuráfandi fólks.
Salau og Oti, sem voru kristnir kennarar frá
Salómonseyjunum, voru sendir út til að dvelja
meðal íbúanna á þessum eyjum við Nýju-
Guineu, og boða þeim gleðiboðskapinn.
Dessir kennarar höfðu sjálfir nýlega verið
dregnir upp úr því „foræði“, sém heiðingj-
arnir eru i; þess vegna voru þeir, fyrir eig-
in reynslu og samúð, öðrum færari til að
hjálpa íbúunum til að skilja boðskap fagnað-
arerindisins. Breytingin hefur átt sér stað á
svo tiltakanlega skömmum tíma og svo al-
ment, að þeir fáu evrópísku sjónarvottar, sem
eru á eyjum þessum, segja, að breytingin sé
alveg undursamleg. Siðir og venjur, sem hafa
ríkt i einni kynslóð eftir aðra, hefur alt í einu
verið lagt niður. Hin brosandi andlit eyjabúa,
ljómandi augu þeirra, hvítu tennur og hreinu
líkamir ber augljósan vott um að þeir eru
ekki lengur þrælar syndarinnar, heldur hafa
fengið nýjan kraft til að standa gegn hinu illa.
Og öllum er bersýnilegt, að sálir þessara
manna hafa öðlast nýja von — vonina um eilift
líf, sem í ljós er leitt með fagnaðarerindinu.
Sidney, Ástralta.
Bls, 15