Skessuhorn - 18.05.2016, Side 16

MIÐVIKUDAGUR 18. MAÍ 201616
Margt hefur breyst í þjóðfélaginu á
37 árum og er starf lögreglunnar ekki
þar undanskilið. Kristvin Ómar Jóns-
son hefur starfað við löggæslu síðustu
37 ár eða allt þar til hann lét af störf-
um í lok síðasta mánaðar, 65 ára að
aldri. „Það sem hefur helst breyst hjá
okkur í löggunni á þessum árum er
tæknin og tækjabúnaður,“ segir Ómar
þegar blaðamaður Skessuhorns hitti
hann að máli og átti við hann spjall
um löggæslustörfin og hvað tæki nú
við hjá honum.
Dalamaður að uppruna
Ómar sleit barnsskónum í Dölum,
nánar tiltekið á Setbergi á Skógar-
strönd. „Ég er Dalamaður og hef
alltaf verið frekar stoltur af því,“ segir
Ómar og brosir. Hann segir það ekki
hafa verið stefnuna hjá sér að verða
lögreglumaður. „Ég vann heima í
sveitinni fyrstu árin en fór svo á sjó
í þrjú ár með hléum. Ég var aðallega
á vetrarvertíðum til að byrja með en
var svo á línubáti eitt sumar. Við vor-
um þá að veiða úti fyrir ströndum
Grænlands innan um alla stóru skut-
togarana frá Rússlandi. Okkur þótti
þessir rússnesku togarar alveg gríð-
arlega stórir, enda ekki svona stórir
skuttogarar hér á Íslandi á þeim tíma.
Þarna vorum við að veiða grálúðu á
línu sem við beittum um borð. Þarna
var mestmegnis þoka og suddi alltaf
og svo kom það fyrir að við heyrðum
í þokulúðri hjá Rússunum rétt áður
en þeir sigldu framhjá okkur og tóku
alla línuna sem við vorum að draga í
trollið. Þetta gerðist þó ekki oft,“ seg-
ir hann og hlær. „Ég fór svo að vinna
á þungavinnuvélum og við akstur
vörubifreiða víða um land, vann m.a.
við virkjunarframkvæmdir í Sigöldu.
Ég hóf svo störf hjá Loftorku þegar
við fluttum í Borgarnes árið 1975.“
Ætlaði bara að
prófa en endaði í
Lögregluskólanum
Þegar Ómar byrjaði 1979 að starfa
hjá lögreglunni var hann fyrst hér-
aðslögreglumaður og í afleysing-
um „Ég ákvað að prufa þetta og það
fór svo að ég fór í Lögregluskólann
um haustið 1980 og lauk námi þar
um vorið 1982,“ segir Ómar. Eft-
ir 16 ár í Borgarnesi ákvað hann að
prufa að fara á nýjar slóðir og flutti
með fjölskylduna á Vopnafjörð árið
1995. „Þar var ég eini lögregluþjónn-
inn en hafði menn tiltæka á bakvökt-
um ef nauðsynlega þurfti á að halda.
Þetta var mjög ólíkt því að vera hér
í Borgarnesi en ég kunni vel við mig
á Vopnafirði. Fjölskyldan var þó ekki
alveg nógu ánægð, saknaði fólksins
okkar sem er flest hér á þessum lands-
hluta. Við fluttum því aftur í Borgar-
nes 1998 og hér hef ég verið síðan.“
Úr ritvél í tölvu
Aðspurður hvort starfið hafi breyst
mikið á þessum 37 árum seg-
ir hann svo ekki vera í grunninn, en
auðvitað hafa ýmsar áherslur breyst.
Fólkið hefur ekki breyst og hlutverk
lögreglunnar ekki heldur. Það er m.a.
okkar starf að þjónusta borgarana,
aðstoða þá sem þurfa og fylgjast með
því að farið sé eftir lögum og rann-
saka og upplýsa ef lögbrot eru fram-
in. Tæknin hefur að sjálfsögðu breyst
og auðveldað margt í okkar starfi. Til
dæmis voru ekki tölvur þegar ég byrj-
aði hjá lögreglunni. Þá notuðum við
ritvélar og ef við gerðum villu í því
sem við vorum að skrifa þurftum við
bara að henda því sem komið var og
byrja upp á nýtt. Það gat tekið tvær til
þrjár tilraunir að ná þessu rétt, svona
ef ritsnilldin var ekki í lagi þann dag-
inn,“ segir Ómar og hlær. Einnig
segir hann svokallaðan Eye Witness
búnað hafa breytt ýmsu í sambandi
við t.d. umferðareftirlit. „Þessi bún-
aður tekur upp bæði í mynd og hljóð
allt sem við erum að gera, hraðann
á bílunum sem við mælum og sam-
skipti okkar við þá bílstjóra sem við
stoppum. Núna getur maður því ver-
ið einn í bíl að mæla, áður þurftu allt-
af að vera tveir saman,“ bætir hann
við. Einnig hefur fjarskiptabúnaður
stórbatnað með tilkomu farsímakerf-
is og síðar Tetratalstöðva. Áður fyrr
vorum við með svokallaðar Gufu-
nestalstöðvar á lögreglustöðinni og
í bílunum. Þessar Gufunestalstöðv-
ar voru stórar og fastar í bílunum og
ekki um neinar handstöðvar að ræða
þannig að við vorum t.d. alveg sam-
bandslausir þegar við þurftum að fara
úr bílunum. Og nú eru að koma tölv-
ur í bílana sem munu enn auðvelda
og flýta fyrir vinnu á vetvangi.
Hann hélt nú að
það væri ekki í lagi
Aðspurður segir Ómar að á 37 árum
hafi margt eftirminnilegt gerst í lög-
reglustarfinu, en þar sem hann sé
bundinn þagnarskyldu geti hann
ekki greint frá miklu í því sambandi.
„Ég get þó sagt þér eina grínsögu af
sjálfum mér og kannski aðra til. Ég
var, eins og svo oft, í umferðareftir-
liti að nóttu til. Við vorum að fylgjast
með ástandi ökutækja og ökumanna.
Við vorum búnir að stoppa nokkra
bíla og ég fer að einum þeirra til at-
hugunar. Ég labba vinstra megin að
bílnum eins og venja er og banka á
rúðuna hjá þeim sem ég hélt vera
ökumann bílsins. Maðurinn rennd
niður rúðunni og ég sé strax að hann
er undir töluverðum áhrifum áfeng-
is. Ég spurði hvort hann hefði verið
að neyta áfengis. Hann hélt það nú
og spyr hvort það væri ekki í lagi og
brosti breitt. Ég spyr hann þá hvort
honum þyki það í lagi að aka und-
ir áhrifum áfegnis. Hann svarar því
að það þyki honum vissulega ekki í
lagi, enda sitji hann ekki undir stýri
og hlær við. Þá spurði ég hvað hann
væri eiginlega að meina. Hann bend-
ir þá á mann sér við lið og segir að
þessi sjái um að keyra. Þá leit ég bet-
ur inn í bílinn hjá manninum sem ég
var að ræða við og sá að það var ekk-
ert mælaborð eða stýri fyrir framan
hann. Þarna höfðum við þá stoppað
bíl með hægri handar stýri, sem ekki
er mikið til af á Íslandi og ég hrein-
lega ekki tekið eftir því,“ segir Ómar
og hlær. „Svona getur maður verið
rosalega vanafastur. Það þarf auðvi-
tað ekki að taka það fram að sá sem
sá um aksturinn var í góðu lagi, svo
og ástand bílsins,“ bætir hann við.
Truflaði hann við
meintan akstur
„Það var líka í eitt skipti sem ég
kom að bíl sem sat fastur í snjóskafli
í Norðurárdalnum. Bílstjórinn var
á fullu að keyra bílinn, þó að bíll-
inn sæti alveg fastur og spólaði bara.
Ég fer upp að bílnum og bankaði á
rúðuna hjá bílstjóranum. Sá var ekki
kátur og spurði hvað í andskotanum
ég væri að gera að banka svona, hann
væri nefnilega að keyra á 80 kíló-
metra hraða. Ég leit á mælirinn sem
jú sýndi 80 km/klst. Bíllinn haggað-
ist þó ekki, enda pikkfastur í skafl-
inum“ segir Ómar. „Þessi ökumaður
reyndist bæði ölvaður og dópaður.
Svona getur nú því miður ástandið
á ökumönnum stundum verið í um-
ferðinni.“
Hyggst ekki setja
tærnar upp í loft
Aðspurður hvað Ómar hafi í huga
að gera næst, að starfi loknu, segist
hann ætla að byrja á því að dunda
smá heimavið og dytta að bílun-
um sínum og hjólhýsi fyrir sumar-
ið. „Svo stefni ég á að leita að ann-
arri vinnu, ef einhver vill ráða gaml-
an mann,“ segir hann og glottir. „Ég
er ekki tilbúinn að setjast niður með
tærnar upp í loft, ekki þegar haus
og heilsa er í lagi. Það er ekki minn
stíll.“
arg
Tækniframfarir hafa breytt miklu hjá lögreglunni
Rætt við Kristvin Ómar Jónsson sem hætti nýverið í lögreglunni
Kristvin Ómar Jónsson starfaði hjá lögreglunni í 37 ár. Allt þar til hann lét af
störfum í lok apríl, 65 ára að aldri. Ljósm. Theodór Kr. Þórðarson.
Ómar að bíða eftir því að hefja fyrsta vinnudaginn hjá lögreglunni.
Ljósm. úr einkasafni.
Samstarfsfélagar til áratuga, Ómar Jónsson og Theódór Þórðarson kveðjast á
kaffistofu lögreglustöðvarinnar í Borgarnesi á síðasta vinnudegi Ómars. Ljósm. tkþ.
Nóni heitinn, Jón Kristleifsson, þurfti einu sinni að lenda flugvél sinni TF-SEX á þjóð-
veginum nærri Grundartanga vegna þoku. Lögreglan kíkti á aðstæður þegar hún átti
leið um. Á myndinni eru þeir Ingvar Berg Steinarsson afleysingamaður í lögreglunni
og Ómar. Ljósm. tkþ.
Ómar var leystur út með gjöfum og góðum óskum við starfslok á síðasta
vinnudegi. Á myndinni afhendir Úlfar Lúðvíksson lögreglustjóri Ómari blómvönd
og þakkar honum fyrir vel unnin störf. Ljósm. tkþ.
Helstu stjórnendur Lögreglunnar í Borgarfirði og Dölum í hátíðarbúningi fyrir
utan lögreglustöðina í Borgarnesi árið 2012. F.v. Theodór Þórðarson yfir-
lögregluþjónn, Stefán Skarphéðinsson þáverandi sýslumaður og lögreglustjóri
ásamt Ómari Jónssyni. Ljósm. tkþ.
Þarna lendir þyrla TF-SIF á Kárastaðaflugvelli við Borgarnes vegna sjúkra-
flutnings. Ómar var einn af virkustu meðlimum Flugklúbbsins Kára sem stóð á
sínum tíma fyrir gerð flugvallarins á Kárastöðum. Einnig byggði flugklúbburinn
flugskýli við völlinn og þar kom Ómar einnig að málum. Ljósm. tkþ.