Skessuhorn - 21.06.2017, Qupperneq 26

MIÐVIKUDAGUR 21. JúNí 201726
allar bækur sem ég las. Hugmynd-
in af Álfabókunum varð kannski til
vegna þess að velti fyrir mér hvern-
ig ég gæti minnkað bókasafnið mitt.
Ég átti íslendingasagnaútgáfuna í 42
bindum og þær urðu kveikjan. Ég
ákvað að reyna að láta þessi 42 bindi
rúmast í vindlapakkanum mínum ef
ég þyrfti að flytja þær á milli landa,
þannig gat ég tekið þær með mér í
flug án þess að bogra yfirvigt,“ segir
Gulli léttur í bragði. „Það tókst og
síðan vatt þetta upp á sig. Bókasafnið
mitt varð minna og minna og þegar
ég var kominn með flestar bækurnar
sem ég átti í form Álfabóka þá gaf ég
stærstan hlutann af safninu.“
Vill alltaf bæta sig
Gulli Ara segist ætla að halda áfram
að gera Álfabækur næstu árin, hann
eigi margt ógert, margar hugmynd-
ir sem þurfi að leysa. „Ég hef verið
að gera Álfabækur sleitulaust und-
anfarin átta ár, þær eru mikil ögrun
og halda mér við efnið. Ég er alltaf
að reyna að bæta mig, reyna að gera
betur í dag en í gær,“ segir Gulli en
eitt verk tekur býsna langan tíma. „Á
meðan ég er að vinna er tími ekki til
fyrir mér. Það tekur drjúga stund að
búa til grunninn að verkinu; smíða,
skera út, mála, saga, prenta og líma.
Ég er alltaf með mörg verk í takinu
hverju sinni.”
Gulli vinnur oftast ekki út frá eig-
inlegu þema. „Það er ekkert sérstakt
þema í verkum mínum nema hvað
ég er alltaf með lítinn álf sem er eins
konar verndari verksins. Síðan reyni
ég að muna eftir að hafa eina bók
eftir mig. Verkin eru eingöngu með
bókum sem ég á sjálfur og í sum-
um þeirra eru lítil málverk sem eru
smækkaðar myndir af mínum eigin
málverkum. í einu verkanna á Bóka-
safni Akraness eru allar bækur sem
ég hef átt og tengjast Halldóri Lax-
ness með einum eða öðrum hætti.
Síðan hef ég gert nokkur þemaverk,
til dæmis verk með öllum bókum
Vigdísar Grímsdóttur og annað með
bókum Þorsteins frá Hamri auk þess
sem Vestmannaeyjabær keypti verk
sem innihélt bækur sem tengdust
bæjarfélaginu.“
Býr eins og
fordekraður sígauni
Gulli býr í húsbílnum sínum á tjald-
svæðinu á Akranesi meðan á sýn-
ingu stendur á Bókasafni Akraness.
„Ég kann vel við mig í húsbílnum
þar sem ég ætla að halda til í sumar.
Eftir sýninguna hér á Akranesi dóla
ég norður á bóginn og sýni heima
á Dalvík í ágúst. Það verður síðasta
sýning mín á íslandi í bili. Ég kann
vel við flökkulífið en ég ferðast nátt-
úrlega eins og fordekraður sígauni í
lúxushúsbíl,“ segir Gulli og brosir.
Hann segist kunna vel við sig á Akra-
nesi og fer fögrum orðum um bóka-
safnið. „Ég hef aðallega sýnt verk
mín á bókasöfnum sem er í sjálfu
sér ágætt. Eini ókosturinn er sá að
söfnin eru oftast lokuð um helgar.
Bókasafn Akraness er frábær stað-
ur og mjög öflugt bókasafn. Kraft-
urinn í starfseminni er mikill og þar
er valinn maður í hverju rúmi. Ég er
ánægður með hversu vel er hugað að
börnum, hér eru námskeið í skap-
andi skrifum sem margir sækja og
ýmislegt fleira. Það kæmi mér ekk-
ert að óvart þótt næstu Nóbelsverð-
laun íslendinga færu til Akraness.“
Framhaldið hjá Gulla eftir sumar-
ið er að fara til Danmerkur. „Ég hef
fengið mikla hvatningu frá fólki sem
ég þekki í Danmörku um að sýna
verkin mín og ég stefni að því að
reyna fyrir mér þar. Ég þekki Dan-
mörku vel og hef búið þar um lang-
an tíma allt frá 1974. Ég hlakka mik-
ið til að komast í burtu frá þessari
íhaldseyju sem ísland er, segir Gulli
að endingu og brosir. Hægt er að
fylgjast með Gulla Ara á Facebo-
ok, bæði undir Gudlaugur Arason
Gulli Ara og einnig Garason.
bþb
Skákhátíð í Árneshreppi verður
haldin dagana 7. til 9. júlí næst-
komandi. Þar gefst áhugamönn-
um kostur á að spreyta sig gegn
sumum af bestu skákmönnum ís-
lands. Meðal þeirra sem þegar eru
skráð til leiks eru Guðmundur
Kjartansson nýbakaður íslands-
meistari, stórmeistararnir Jóhann
Hjartarson, Jón L. Árnason og
Lenka Ptacnikova og landsliðs-
konan Guðlaug Unnur Þorsteins-
dóttir.
Hátíðin hefst með tvískákar-
móti og brennu í Trékyllisvík
föstudagskvöldið 7. júlí kl. 20. í
tvískák eru tveir saman í liði og
iðulega afar heitt í kolunum. Há-
punktur hátíðarinnar verður laug-
ardaginn 8. júlí í félagsheimilinu,
minningarmót Jóhönnu Krist-
jónsdóttur 2017. Jóhanna, sem
lést 11. maí síðastliðinn, var með-
al ötulustu liðsmanna Hróksins
og hafði jafnframt sterk tengsl við
Árneshrepp. Yfirskrift hátíðarinnar
er sótt í kjörorð Jóhönnu: „Til lífs
og til gleði“.
Minningarmótið hefst klukkan
14 og verða tefldar átta umferðir,
með 10 mínútna umhugsunartíma.
Verðlaun á mótinu eru í senn veg-
leg og óvenjuleg, m.a. listaverk sem
Guðjón Kristinsson frá Dröng-
um og Valgeir Benediktsson í Ár-
nesi vinna sérstaklega af þessu til-
efni. Þá verða ýmsir munir úr fjar-
lægum löndum, vegleg gjafabréf
og fleiri vinningar. Á laugardags-
kvöldið verður hátíðarkvöldverður
í félagsheimilinu, þar sem ýmislegt
verður til skemmtunar og verðlaun
á minningarmóti Jóhönnu afhent.
Hátíðinni lýkur með hraðskákmóti
í Kaffi Norðurfirði sunnudaginn
9. júlí kl. 12. Þar verða tefldar 5
mínútna skákir, 7 umferðir, og
sigurvegarinn hlýtur nafnbótina
Norðurfjarðarmeistarinn 2017.
Hrókurinn hefur um árabil efnt
til skákviðburða í Árneshreppi og
þangað hafa flestir bestu skák-
menn landsins og fjölmargir
áhugamenn lagt leið sína á skák-
mót og hátíðir. Árneshreppur er
afskekktasta og fámennasta sveit-
arfélag á íslandi, en jafnframt eitt
hið fegursta og stórbrotnasta.
Það er Hróknum mikið gleðiefni
að geta nú boðað til hátíðar und-
ir kjörorðunum: „Til lífs og til
gleði.“ Áhugasamir ættu að skrá
sig sem fyrst hjá hrafnjokuls@
hotmail.com eða chesslion@
hotmail.com.
-fréttatilkynning
Minningarmót Jóhönnu hápunktur
skákhátíðar í Árneshreppi
Svipmynd frá Árneshreppi á Ströndum, sem er afkekktasta og fámennasta
sveitarfélag á Íslandi, en jafnframt eitt það fallegasta.
Jóhanna Kristjónsdóttir lést 11. maí
síðastliðinn.
Um þessar mundir sýnir Guðlaug-
ur Arason, eða Gulli Ara, myndverk-
in sín Álfabækur á Bókasafni Akra-
ness. Sýningin var opnuð 2. júní og
mun standa fram til næstu mánaða-
móta. Verkin eru nokkuð óvenju-
leg en í einu verki af Álfabókum eru
oft yfir tvöhundruð pínulitlar bæk-
ur, útgáfur af þekktum bókum inn-
lendum og erlendum, auk þess sem
einn álfur er í öllum verkunum til að
gæta bókanna. „Þetta er ný tegund
af myndlist sem hefur ekki sést áður
hér á landi. Ég fékk hugmyndina
suður í Sviss þar sem ég bjó í nokkur
ár, en í Suður Evrópu er gömul hefð
fyrir gerð smábóka af ýmsu tagi. Þær
bækur eru flestar lófastórar og fólk
getur lesið í þeim. En Álfabækurnar
mínar eru miklu minni, sumar ekki
stærri en nögl á fingri,“ segir smá-
bókasmiðurinn.
Tvö bréf sama daginn
réði nafninu
Nafn verkanna, Álfabækur, má segja
að sé nokkuð framandi en Gulli seg-
ir söguna bakvið nafnið nokkuð sér-
staka. „Ef ég á að reyna rekja þá sögu
í eins stuttu máli og ég get þá var ég
að skrifa skáldsögu fyrir átta árum
sem tengdist álfum. Á meðan ég var
að skrifa fékk ég hugmyndina af Álfa-
bókunum. Ég vissi ekki hvað ég ætti
að kalla verkin því þau voru öðruvísi
en hin hefðbundna smábókagerð.
Ég velti þessu mikið fyrir mér, ég
var í nánum bréfaskrifum við Tove
vinkonu mína í Danmörku, vegna
skáldsögunnar, en sú kona þekkir
heim álfa betur en aðrir sem mér er
kunnugt um. Hún er mjög næm; er
berdreymin, skyggn og talar við álfa.
Hún á ekki sjónvarp, tölvu eða önn-
ur raftæki, hún verður fárveik ef hún
er í námunda við slík tól. Öll okkar
bréfasamskipti voru því upp á gamla
mátann með umslagi og vel sleiktum
frímerkjum. Tove var vel kunnugt
um að ég var að fást við þessar litlu
bækur, ég sendi henni alltaf eitt ein-
tak í hverju bréfi. Einn góðan veður-
dag datt mér í hug að ég ætti að kalla
bækurnar Álfabækur. Ég skrifaði
Tove bréf og bar nafnið undir hana.
Örfáum dögum síðar fékk ég bréf frá
Tove sem var skrifað sama dag og ég
hafði sent henni mitt bréf. Þar stóð
aftast í bréfinu: “P.S. Gulli, af hverju
kallar þú bækurnar þínar ekki bara
álfabækur? Eftir þetta var ekki aftur
snúið,“ segir Gulli og brosti.
Vildi koma Íslendinga-
sögunum í vindlapakka
Áður en Gulli hóf að búa til Álfa-
bækurnar fékkst hann mikið við rit-
störf og sendi meðal annars frá sér
tvær verðlaunaskáldsögur áður en
hann var þrítugur; Víkursamfélagið
og Eldhúsmellur.
Þótt hann segist alltaf vera að
skrifa eitthvað, einbeiti hann sér
þó einkum að annars konar bóka-
gerð þessa dagana. „Bækur hafa ver-
ið mitt líf og yndi nær alla tíð, það
breytist ekki. Ég nýt þess að skapa
bækur og útlit bóka skiptir miklu
máli. Bækur eru líka stofustáss; fólk
getur lesið vonda og illa skrifaða bók
en sett hana síðan upp í hillu því hún
er svo falleg á kjölinn. Bókasafnið
mitt var orðið mjög umfangsmikið
fyrir átta árum, þúsundir bóka sem
ég kom hvergi fyrir, ég þurfti að eiga
Sýnir Álfabækur á Akranesi og býr í húsbíl á meðan
Guðlaugur Arason við hluta af verkunum sem sýnd eru í Bókasafni Akraness. Guðlaugur við húsbílinn sem er heimili hans í sumar.
Sýnishorn úr verki eftir Guðlaug.