Skessuhorn - 26.07.2017, Page 16

MIÐVIKUDAGUR 26. JúLÍ 201716
Nýverið var séra Hjálmar Jóns-
son, fyrrum sóknarprestur í Dóm-
kirkjunni og alþingismaður, ráðinn
sóknarprestur í Staðastaðarpresta-
kalli til fjögurra mánaða. Hjálmar
er einn reynslumesti prestur lands-
ins en hefur að mestu leyti starfað
sem prestur í fjörutíu ár ef frá eru
talin árin hans á Alþingi. Ástæð-
an fyrir skipun Hjálmars til bráða-
birgða í sóknina, er sú að séra Páll
Ágúst Ólafsson, fyrrum sóknar-
prestur á Staðastað, var færður til
í starfi og tók við sem héraðsprest-
ur Vesturlandsprófastsdæmis 1. júlí
síðastliðinn.
„Ég baðst lausnar frá embætti
mínu við Dómkirkjuna fyrr í vetur
og hélt kveðjumessu mína í maílok.
Ég hafði í hyggju að taka því rólega
í sumar og spila golf,“ segir Hjálmar
sem orðinn er 67 ára. „Það var fyrir
skömmu síðan að biskup bað mig að
taka við sem sóknarprestur á Staða-
stað um tíma og ég féllst á það.
Hlýjar móttökur
Staðastaður er sögufrægur stað-
ur bæði á Íslandi sem og í íslenskri
kirkjusögu. Ari fróði Þorgilsson var
vígður til prests af Gissuri bisk-
upi Ísleifssyni og settist að á Stað
á Ölduhrygg, sem nú heitir Staða-
staður. Mögulega var Íslendingabók
þar rituð. „Ég þekki staðinn ekki
mikið en ég tengist Snæfellsnesinu
nokkuð. Konan mín, Signý Bjarna-
dóttir, er frá Bjarnarhöfn og báð-
ar dætur mínar búa á Snæfellsnesi;
Sigríður í Grundarfirði og Ásta Sól-
veig í Stykkishólmi. Ég þekki nokk-
uð af fólki í þessu víðfeðma presta-
kalli og hef þessar vikurnar verið að
fara um og hitta fleiri. Ég hef hitt
margt fólk úr sóknarnefndunum og
hef kynnst nýju fólki á þeim skamma
tíma sem ég hef starfað hér. Það er
fólk sem ann sínum kirkjum og vill
hafa kirkjulífið í góðum skorðum
sem þátt í tilveru sinni. Hér hafa
allir boðið mig velkominn og ég hef
fengið hlýjar móttökur. Prestssetrið
er reyndar ekki laust eins og er en
þau mál hljóta að eiga sínar lausn-
ir eins og öll mál. Ég ætla mér þó
að búa í sveitinni hvar sem það mun
vera. Að undanförnu hef ég hald-
ið til á Arnarstapa og þar er gott
að vera. Ég fékk elskulega kveðju
frá vísnavini mínum í Borgarfirði,
Dagbjarti Dagbjartssyni í Hrísum,
um daginn, en hún hljómar svo:
Víða tvinnast vinaband,
virðast fáir tálmar.
Velkominn á Vesturland
vertu, séra Hjálmar.
Vill gera upp kirkjurnar
í sókninni
Í Staðastaðarprestakalli eru sjö
kirkjur og hver sókn því fámenn.
Hjálmar hefur undanfarið skoð-
að kirkjurnar og ástand þeirra. „Í
sókninni eru kirkjur sem hafa þjón-
að mörgum kynslóðum og eiga stað
í hjarta margra. Viðhaldið á þeim er
hins vegar örðugt og kostnaðarsamt
fámennum sóknum. Ég vil gjarnan
skoða það með heimafólki hvernig
megi lagfæra og fegra þar sem þess
er þörf. Ég veit að heimafólk hefur
fullan hug á því. Geti ég orðið að
liði þykir mér vænt um það,“ segir
Hjálmar sem vill einnig opna kirkj-
urnar fyrir almenningi. „Erlendir
ferðamenn sem hingað koma vilja
gjarnan kynnast menningu og sögu
þjóðarinnar. Kirkjurnar eru dýr-
mætur þáttur í því. Falleg kirkja í vel
hirtum garði er staðarprýði. Kirkju-
garðarnir og rækt við minningu fyrri
kynslóða skiptir máli. Vissulega er
alltaf einn og einn ferðamaður sem
gengur yfir ákveðin mörk í opnum
kirkjum en yfirgnæfandi meirihluti
hagar sér skikkanlega. Á Íslandi eru
kirkjur mikið til lokaðar almenn-
ingi þegar ekki eru guðsþjónustur.
Ég er hins vegar hlynntur því að
opna kirkjur meira eins og þekkist
víða erlendis. Ég sé tækifæri í því í
Staðastaðarsókn að opna kirkjurnar
og finnst það í raun skynsamlegt og
eðlilegt.“
Ætlar ekki að blanda sér
í deilur
Undanfarin misseri hefur verið
mikill urgur í Staðastaðarprestakalli
sem engum hefur dulist. Var sókn-
arfólk óánægt með að sr. Páll Ágúst
Ólafsson, fyrrum sóknarprestur, hafi
ekki búið á svæðinu. Sr. Páll Ágúst
flutti upphaflega af staðnum vegna
myglu í prestsbústaðnum en flutti
ekki aftur inn þrátt fyrir kostnaðar-
samar endurbætur sem gerðar voru
á bústaðnum. Sr. Páll Ágúst tók í
byrjun þessa mánaðar við starfi hér-
aðsprests Vesturlandsprófastsdæm-
is. Hjálmar segist ekki vera að taka
tímabundið við starfi sóknarprests
til að leysa þær deilur sem uppi hafa
verið. „Ég ætla að stunda prests-
þjónustuna svo vel sem ég get en
ég hef lítinn áhuga á að blanda mér
inn í deilur. Það á ekki að taka gam-
alt mál inn í nýtt. Hins vegar vil ég
segja svona almennt að allar deilur
hafa sínar lausnir og svarið við þess-
um lausnum liggur hjá málsaðilum.
Eitt af því sem ég lærði helst í starfi
mínu sem alþingismaður var að nið-
urstöðu þarf í hvert eitt mál. Oft á
tíðum vorum við í þinginu mjög
ósammála um ákveðna hluti og
hvað gera skyldi. Þau erfiðu verk-
efni sem lágu fyrir þurfti að leysa
og þau voru leyst. Oft voru ekki all-
ir sáttir með niðurstöðuna en dag-
inn eftir heilsaðist fólk og tókst á
við verkefni nýs dags í sameiningu.
Við erum ekki alltaf sammála en ef
aðilar ætla að leysa vandamál þarf
að sýna auðmýkt. Samræðulistin
er merkilegt fyrirbæri og skilar oft
góðum árangri þar sem fólk nær að
kynnast öllum sjónarmiðum máls-
ins,“ segir Hjálmar.
Hjálmar vill meina að krist-
indómurinn sé mjög einfaldur í
grunninn en hann sé oft á tíðum
flæktur óþarflega. „Kjarni kristn-
innar er mjög einfaldur en í mann-
heimum getur flækjustigið orðið
mjög hátt. Það sem er erfiðast við
deilur innan kirkjunnar er sú stað-
reynd að fólk veit að deilurnar eru
andstæðar kristninni. Sérstaklega
er það þó andstætt kristindómi að
leiða ekki deilur til lykta.“
Karabíska hafið og
Sauðárkrókur
Þrátt fyrir að hafa sagt starfi sínu
sem sóknarprestur Dómkirkjunnar
lausu fyrr á þessu ári mun Hjálm-
ar þó ekki slá slöku við á næst-
unni. Hann hefur tekið að sér far-
arstjórn í karabíska hafinu eftir
að hafa lokið erindi sínu á Staða-
stað. Frá næstu áramótum mun
hann svo þjóna sem sóknarprestur
á Sauðárkróki í námsleyfi núver-
andi prests. „Þegar ég sagðist ætla
að hætta störfum fyrr á þessu ári
trúðu mér ekki margir og sögðu
sumir að ég gæti það ekki. Eflaust
er eitthvað til í því. Ég hef starf-
að nokkrum sinnum sem farar-
stjóri og er ekki ólíkt prestsstarf-
inu að því leyti að maður er bæði
að leiða og þjóna, ég kann því vel,“
segir Hjálmar. Hann segist alls
ekki hafa verið viss um hvort hann
væri maður í starfið í upphafi fer-
ilsins sem fararstjóri. „Fyrst þegar
það var borið undir mig að verða
fararstjóri sagði ég við ferðaskrif-
stofufólkið að ég hefði aldrei ver-
ið fararstjóri áður og spurði hvern-
ig í ósköpunum ég ætti að leið-
segja fólki um staði sem ég hefði
aldrei sjálfur komið til. Þau svör-
uðu því til að það yrði nú lítið mál
fyrir mig þar sem ég hafði unnið
í áratugi við að leiðbeina fólki til
himnaríkis án þess að hafa nokk-
ur tímann komið þangað. Ég hafði
þá ekki fleiri mótbárur uppi,“ segir
Hjálmar léttur í bragði.
Fermingarbörnin stýra
nú samfélaginu
„Áður en þetta kom til með Staða-
stað hafði biskup spurt mig hvort
ég hefði hug á að þjóna á Sauð-
árkróki. Því tók ég fegins hendi.
Ég var sóknarprestur Sauðár-
króksprestakalls í fimmtán ár, frá
1980-1995, og prófastur Skagfirð-
inga frá 1982 þangað til ég fór á
þing. Ég hlakka til þess og þar mun
ég hitta fyrir gamla og góða vini.
Það verður einnig gaman að sjá
og kynnast því að börnin sem ég
skírði og fermdi stjórna nú sam-
félaginu í ríkum mæli. Mér þyk-
ir mjög vænt um að eiga þess kost
að þjóna Skagfirðingum aftur. En
eins og staðan er núna er ég að
einbeita mér að Staðastað og ég
hlakka mjög til þess að takast á við
það verkefni. Ég hef fengið hlýj-
ar móttökur í sveitinni og ég held
að þetta verði góður tími,“ segir
Hjálmar að endingu.
bþb
„Ég hef fengið hlýjar móttökur í sveitinni og
ég held að þetta verði góður tími“
Hjálmar Jónsson, fyrrum dómkirkjuprestur og alþingismaður, mun þjóna Staðastaðarprestakalli næstu mánuði
Hjálmar Jónsson fyrrum sóknarprestur í Dómkirkjunni mun taka tímabundið við Staðastaðarprestakalli.