Skessuhorn - 12.12.2018, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 12. DESEMbER 201816
Kolbrún Sveinsdóttir Kjarval verð-
ur með opna vinnustofu og vísi
að galleríi á miðvikudögum og
fimmtudögum í desember milli
klukkan 13 og 18. Hún hefur síð-
ustu vikur unnið að því að koma
upp lager til að geta selt gestum og
gangandi verkin sem hún er hvað
þekktust fyrir, leirfuglana. Hún
verður með alls kyns leirverk til
sölu í galleríinu ásamt jólakortum
sem hún hefur myndskreytt fyrir
Thorvaldsenfélagið. Jólakortin eru
seld til styrktar sykursjúkum börn-
um og unglingum. Tíu ár eru liðin
frá því Kolbrún flutti inn í Arnardal
á Akranesi, hús sem yngri kynslóðir
Skagamanna þekkja sem frístunda-
heimili en eldri kynslóðir þekkja
sem gamla elliheimilið. Kolbrún
er búin að innrétta neðri hæðina
sem vinnustofu og þar ægir saman
alls kyns verkum eftir hana; nýjum,
gömlum, tilbúnum og í vinnslu.
Dýra- og kirkjugarðar
Það er hlýleg og róleg stemning á
heimilinu og Kolbrún stússar í eld-
húsinu við að hita kaffi og kveikja
á kertum í borðstofunni og skapar
þannig innilega stemningu. „Fugl-
arnir byrjuðu sem glerungsprufa en
hafa þróast yfir í það að vera mitt
einkennismerki,“ segir Kolbrún þar
sem hún situr og sötrar á kaffinu
úr fallegum leirbolla og horfir út
um gluggann, fram hjá blómunum
sem prýða gluggakistuna. „Fugl-
ar eru bara svo stórkostlegir. Allt-
af þegar ég fer í stórborgir þá fer
ég í dýragarðinn og kíki á fuglana
og þá finnst mér ég sjá fólk sem ég
þekki.“ Hún teiknaði mikið fugla
þegar hún var við nám í Edinborg
í Skotlandi. „Þá fór ég í dýragarð-
inn og teiknaði fuglana og dýrin.
Og svo fer ég í kirkjugarða,“ seg-
ir hún og hlær og bætir við í gríni
að heimsóknirnar í kirkjugarðana
séu kannski orðnar tíðari, aldurs-
ins vegna.
Hún segir að hún verði aldrei leið
á að skapa fuglana og grípi til þess
að vinna þá í tíma og ótíma. „Það
er mín íhugun að búa til fuglana.
Ég verð aldrei leið á þeim.“ En þótt
fuglasköpunin sé henni hjartfólgin,
þá er hún alltaf til í að vinna önnur
verkefni. Á vinnuborðinu hjá henni
núna liggja flísar sem voru sérpant-
aðar. „Þær eiga að vera eitthvað ís-
lenskt, og mér finnst mjög gam-
an að vinna þannig, því þá get ég
ákveðið svolítið sjálf hvernig þær
eiga að vera. Ég nota mikið teikn-
ingarnar mínar, ég teikna mikið.
Leiðin er léreftið mitt.“
Dýralífið allt í kring
Hún segir fuglana svo tengda nátt-
úrunni og hún sæki í þá, en svo er
einn fugl sem tengist henni meira
en aðrir fuglar. „Það er hérna máfur
sem hefur komið síðustu sex sum-
ur. Hún sest á handriðið hérna og
heimtar mat. Ég kalla hana Gagg-
Gagg,“ segir Kolbrún sem er sæl
með að fá að upplifa svona tengsl
við fugl. En það eru ekki einu dýr-
in sem sækja í Kolbrúnu. Hún átti
köttinn Nadda sem lést í júní. Eft-
ir andlát Nadda gerði nágranna-
kötturinn Tinni sig heimakominn
hjá henni og heilsar einmitt upp á
Kolbrúnu á meðan hún spjallar við
blaðamann Skessuhorns.
Kjalarnesið stundum
farartálmi
Kolbrún er fædd í Reykjavík og
ólst upp þar alla sína æsku, en fór
til náms til Danmerkur og Skot-
lands þar sem hún lærði myndlist.
Hún flutti svo aftur út til Dan-
merkur árið 1968 og ætlaði að vera
í eitt ár, en eitt ár varð að sextán
og hún kom aftur til Íslands með
fjögurra ára dóttur sína árið 1983.
Fuglarnir eru hennar einkennismerki
-Kolbrún Kjarval myndlistarkona hefur búið á Akranesi í tíu ár og hefur
opna vinnustofu fyrir gesti og gangandi í desember. Kolbrún er þekktust fyrir
leirfuglana sem hún hefur skapað í tugi ára.
Kolbrún verður með opna vinnustofu á mið-
vikudögum og fimmtudögum milli klukkan
13 og 18 í desember. Nágranna kötturinn
kolsvarti Tinni læddist inn á myndina.
Þótt það virðist vera óreiða á vinnustofunni, er regla í óreglunni.
Penslar í heimagerðum krúsum.
Kuðungar og krúsir.