Fréttablaðið - 18.05.2019, Qupperneq 102

GRAFÍSK HÖNNUN
Lógó
bréfsefni
bæklingar
myndskrey
ngar
merkingar ofl.
Sundaborg 3
104 Reykjavík
777 2700
xprent@xprent.is
TÓNLIST
Kammertónleikar
Verk eftir Prokofjev, Dvorák,
Grieg og Piazzolla. Auður Haf-
steinsdóttir lék á fiðlu, Anna
Guðný Guðmundsdóttir á píanó.
Norðurljós í Hörpu
sunnudaginn 12. maí
Tónlistarnám bætir minni, tungumálafærni og rökhugs-un, svo fátt eitt sé nefnt. Tölu-
verð gróska er í tónlistarkennslu
á Íslandi enda margir frábærir
kennarar starfandi. Sumir þeirra
eru einnig einleikarar sem koma
reglulega fram á tónleikum, þar
á meðal er Auður Hafsteinsdóttir
fiðluleikari. Um þessar mundir
fagnar hún tvöföldu afmæli, þrjátíu
ár eru liðin síðan hún hóf feril sinn
sem fiðluleikari og tuttugu ár síðan
hún byrjaði að kenna. Af því tilefni
hélt hún tónleika í Norðurljósum í
Hörpu á sunnudaginn ásamt Önnu
Guðnýju Guðmundsdóttur píanó-
leikara.
Nokkuð dimmt var yfir byrjun-
inni. Tónleikarnir hófust á fyrstu
sónötunni eftir Prokofjev, í f-moll
op. 80. Byrjunin er grafalvarleg, og
eftirleikurinn er það líka, en fram-
vindan er þó alltaf spennandi. Lag-
línurnar þróast sífellt í óvæntar áttir
með verulega mögnuðum hápunkt-
um. Tónlistin er ekkert sérstaklega
auðmelt, en hún er þó eitt helsta
verk tónskáldsins, og gerir miklar
kröfur til flytjendanna.
Rauði þráðurinn slitnaði ekki
Skemmst er frá því að segja að
túlkun Auðar og Önnu Guðnýjar
var stórfengleg. Hlustandinn var
tekinn í andlegt ferðalag þar sem
rauði þráðurinn slitnaði aldrei. Slík
var einbeitingin og ákafinn í túlk-
uninni. Tæknilega séð var leikurinn
gríðarlega öruggur. Hljómurinn í
fiðlunni var unaðslega safaríkur og
hröð tónahlaup beggja hljóðfæra-
leikaranna voru skýr og jöfn; allt
var á sínum stað. Styrkleikajafn-
vægið á milli þeirra var sömuleiðis
eins og best verður á kosið. Heildar-
útkoman var ógleymanleg.
Önnur stór sónata var á dag-
skránni, sú þriðja í c-moll op. 45 eftir
Grieg. Tónmálið er vissulega öðru-
vísi en hjá Prokofjev, rómantískt og
fullt af safaríkum melódíum sem
grípa mann strax. Atburðarásin er
viðburðarík og einnig hér var flutn-
ingurinn í fremstu röð. Hljóðfæra-
leikararnir fóru beinlínis á kostum.
Samspilið var hárnákvæmt og alls-
konar heljarstökk eftir strengjum
og hljómborði voru listilega fram-
kvæmd. Sem dæmi þá var töluvert
um áttundahlaup í píanóröddinni,
afar hröð og krefjandi, en Anna
Guðný hristi þau fram úr erminni
eins og ekkert væri.
Glæsilegir hápunktar
Flutningurinn var þó ekki bara eitt-
hvert sirkusatriði, heldur frásögn
sem var full af tilfinningum. Þeim
var öllum miðlað til áheyrenda á
óviðjafnanlegan hátt. Laglínurnar
voru mótaðar af næmi og smekkvísi.
Hraðavalið var ávallt fyllilega sann-
færandi og hápunktarnir glæsilega
útfærðir og óheftir.
Tvö rómantísk smástykki op.
75 eftir Dvorák voru einnig á dag-
skránni, sem og Le Grand Tango
eftir Piazzolla. Smástykkin runnu
áfram ljúflega og tangóinn var líf-
legur, þrunginn ástríðu og snerpu.
Útkoman var frábær. Jónas Sen
NIÐURSTAÐA: Tónleikarnir voru ein-
stök skemmtun.
Andlegt ferðalag
fullt af spennu
Auður og Anna Guðný slógu í gegn, samkvæmt dómnum.
Þetta hefur verið stór-kostlegur tími,“ segir Margrét Bóasdóttir um þau fjórtán ár sem hún hefur stjórnað Kvenna-kór Háskóla Íslands.
Nú hefur hún ákveðið að stíga til
hliðar en rifjar upp tildrög stofn-
unar kórsins. „Ég var einu sinni
með stúlknakór við Selfosskirkju og
þegar hann ákvað að efna til endur-
funda árið 2005 kom í ljós að hann
var allur kominn í Háskóla Íslands
og ég var þar líka við MBA-nám.
Þetta var árið sem Kristín Ingólfs-
dóttir varð rektor, fyrst kvenna, og
líka fyrsta árið sem kvenkyns nem-
endur fóru yfir 50% við skólann.
Við töldum þetta vera teikn og nú
yrði að koma kvennakór! Fyrir var
auðvitað Háskólakórinn, stofnaður
1972 og starfar enn, en við bentum á
að það væru sjö kórar við Harvard,
því mætti ekki minna en að hafa tvo
við HÍ.“
Í kórnum hefur alltaf verið
umtalsverður fjöldi erlendra stúd-
enta, að sögn Margrétar. „Það hefur
auðgað starfið að við höfum verið
með stúlkur frá öllum heimshorn-
um, nú síðast frá Kína. Við vorum
boðnar til Kína í fyrra og sungum
fjöldann allan af lögum á kínversku.
Höfum líka sungið á rússnesku,
eistnesku og japönsku, fyrir utan
ensku, frönsku, þýsku og Norður-
landamálin. Ég hef haft þá stefnu
að æfa að minnsta kosti eitt lag á ári
á móðurmáli hverrar þjóðar sem á
fulltrúa í kórnum. Allar stúlkurnar
hafa annaðhvort verið í kór eða lært
á hljóðfæri. Þá getum við tekist á
við vandasamari verkefni og verið
fljótari að vinna.“
Nú víkur talinu að vortónleik-
unum í dag klukkan 16 í Hátíða-
salnum. „Það var ákveðið, af því
að þetta eru þeir síðustu sem ég
stjórna, að taka nokkur erlend lög
sem kórinn hefur elskað í gegnum
tíðina og stelpunum hefur þótt
skemmtilegast að syngja. Við erum
með spænskt lag og annað amerískt
– þetta er pínulítið Júróvisjón!“
Hún segir Þorvald Gylfason
hafa gaukað lögum að kórnum
gegnum tíðina. „Þegar við urðum
10 ára, 2015, gaf Þorvaldur okkur
tíu laga f lokk og nú frumf lytjum
við tvö þeirra við sonnettur Krist-
jáns Hreinssonar. Erum líka með
skemmtilegt lag eftir Þorvald við
texta bróður hans, Vilmundar
Gylfasonar, það er mikill húmor í
því. Við heiðrum minningu Atla
Heimis og höfum líka tekið ást-
fóstri við lög Jóns Ásgeirssonar. Svo
syngjum við lög eftir Pétur Grétars-
son, sem er fantafínt tónskáld en
betur þekktur sem slagverksleikari
og útvarpsmaður. Hann samdi tón-
list við Híbýli vindanna sem var sett
upp í Borgarleikhúsinu og við syngj-
um þrjú lög sem ég fullyrði að hafi
aldrei heyrst áður utan leiksviðs.
Pétur spilar með á harmóníku, það
er nýr tónn hjá okkur.“
Kórinn er svo heppinn að hafa í
sínum röðum píanóleikarann Arn-
björgu Arnardóttur. „Hún spilar
ótrúlega vel og hefði, hæfileika
sinna vegna, getað verið á pari við
Víking Heiðar, en ákvað að fara
í tölvuverkfræði í staðinn,“ segir
Margrét. Að endingu getur hún
þess að kórinn hafi notið mikillar
velvildar hjá Háskólanum og sungið
við ýmis tækifæri á vegum hans.
Þetta er pínulítið
Júróvisjón!
„Það hefur auðgað starfið að við höfum verið með stúlkur frá öllum heims-
hornum, nú síðast frá Kína,“ segir kórstjórinn Margrét. FRÉTTABLAÐIÐ/HANNA
Á tónleikunum í dag syngur hópur fyrri kórfélaga með í nokkrum lögum.
Gunnþóra
Gunnarsdóttir
gun@frettabladid.is
Vortónleikar
Kvennakórs Há-
skóla Íslands verða
í Hátíðasal skólans
í dag. Það eru
síðustu tónleikar
Margrétar Bóas-
dóttur sem stjórn-
anda kórsins, en
hún stofnaði hann
2005 ásamt hópi
nemenda þegar hún
var í HÍ.
ÉG HEF HAFT ÞÁ
STEFNU AÐ ÆFA AÐ
MINNSTA KOSTI EITT LAG Á ÁRI
Á MÓÐURMÁLI HVERRAR
ÞJÓÐAR SEM Á FULLTRÚA Í
KÓRNUM. ALLAR STÚLKURNAR
HAFA ANNAÐHVORT VERIÐ Í
KÓR EÐA LÆRT Á HLJÓÐFÆRI.
ÞÁ GETUM VIÐ TEKIST Á VIÐ
VANDASAMARI VERKEFNI OG
VERIÐ FLJÓTARI AÐ VINNA.
1 8 . M A Í 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R52 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð