Fréttablaðið - 05.10.2017, Blaðsíða 26

Stjórnmálamenn eiga að stuðla að fjárhagslegu sjálfstæði og öryggi einstaklinga og fjöl-
skyldna. Eitt mikilvægasta verkefni
stjórnmálamanna er að hvetja ungt
fólk til stíga skref í átt að fjárhags-
legu sjálfstæði og að stuðla með því
að fjölskyldur geti staðið á eigin
fótum. Fjárhagslegt sjálfstæði til
lengri tíma eykur öryggistilfinningu
almennings og tryggir að einstakl-
ingar og fjölskyldur eiga ekki allt
sitt undir duttlungum og geðþótta
stjórnmálamanna. Hið opinbera
getur, án mikils tilkostnaðar eða
beinna styrkja, komið til móts við
almenning vegna fasteignakaupa
með því að fella niður stimpilgjald
af lánum. Stimpilgjaldið er ekkert
annað en aukaskattur og kemur
harðast niður á ungu fólki sem er að
stíga sín fyrstu skref í átt að fjárhags-
legu sjálfstæði með íbúðakaupum.
Ég hef lagt fram frumvarp þess
efnis að stimpilgjaldið verði fellt
niður og mun gera það aftur að
kosningum loknum. Nái frum-
varpið fram að ganga mun það
einfalda kerfið og minnka kostnað
vegna íbúðarkaupa svo um munar.
Frumvarpið nýtist jafnt þeim sem
eru að kaupa sína fyrstu íbúð og
þeim sem vilja komast aftur inn á
fasteignamarkaðinn. Þannig verð-
ur auðveldara fyrir alla að eignast
íbúðarhúsnæði og stuðla þannig
að fjárhagslegu sjálfstæði til lengri
tíma.
Einstaklingum ber nú almennt
að greiða 0,8% stimpilgjald vegna
kaupa á íbúðarhúsnæði en þó er
veittur helmingsafsláttur þegar um
fyrstu kaup er að ræða. Hlutfallið
sjálft, 0,8%, er vissulega ekki hátt
í stóra samhenginu. Fyrir einstak-
ling sem tekur 25 milljóna króna lán
nemur stimpilgjaldið 200 þúsund
krónum svo tekið sé dæmi. Það er
ekkert sem réttlætir þennan auka-
skatt, sem hleypur á hundruðum
þúsunda. Gjaldið er með öllu óþarft
en fyrst og fremst ósanngjarnt. Verði
frumvarpið að lögum mun gjaldið
falla alfarið niður vegna kaupa
einstaklinga á íbúðarhúsnæði og
undanþágan verður ekki bundin
við fyrstu kaup.
Stimpilgjald leiðir til hærra fast-
eignaverðs, dregur úr framboði og
rýrir hlut kaupenda og seljenda.
Það má ætla að afnám stimpilgjalds
byggi undir heilbrigðari verðmynd-
un á húsnæðismarkaði.
Ætla má að ríkið verði af um
milljarði króna í tekjur falli gjaldið
niður. Hér er því um beina skatta-
lækkun að ræða. Að því sögðu má
ítreka að stjórnmálamenn geta ekki
og mega ekki horfa á hlutina ein-
göngu frá sjónarhorni ríkisins. Þeir
eru til sem súpa hveljur yfir „tekju-
missi“ ríkisins þegar hugmyndir
um skattalækkanir eru lagðar
fram. En stjórnmálamenn eru ekki
kjörnir til að gæta hagsmuna rík-
isins öllum stundum, heldur hags-
muna almennings. Stimpilgjaldið
er tekið úr vösum almennings og
fyrir megin þorra almennings skipta
þessar upphæðir verulegu máli. Það
er aldrei óábyrgt að horfa á hlutina
út frá sjónarhorni skattgreiðandans.
Í þessu tilviki aðallega ungs fólks
sem er að koma sér þaki yfir höfuð-
ið. Ég mun, hér eftir sem hingað til,
beita mér fyrir hagsmunum þeirra.
Ósanngjarn skattur
Stimpilgjaldið er tekið
úr vösum almennings og
fyrir meginþorra almennings
skipta þessar upphæðir veru-
legu máli.
Á þeim stutta tíma sem liðinn er frá því ríkisstjórnin sprakk og boðað var til kosninga
hafa umræður meira eða minna
snúist um persónur og leikendur.
Nú þegar rétt rúmar þrjár vikur eru
til kosninga verðum við að beina
sjónum að málefnunum.
Launafólk þarf að fá skýr svör frá
öllum sem sækjast eftir atkvæðum
þess hvar framboðin standa þegar
kemur að mikilvægum málefnum
sem varða okkur öll. BSRB hefur
kallað opinberlega eftir því að
flokkarnir geri með skýrum hætti
grein fyrir afstöðu sinni til fimm
málaflokka sem bandalagið telur
afar mikilvæga í kosningabarátt-
unni.
Afstaða BSRB til þessara mál-
efna er skýr og byggir á lýðræðis-
legri umræðu innan bandalagsins,
hagsmunum félagsmanna og lands-
manna allra. Málaflokkarnir fimm
eru eftirfarandi:
• Félagslegur stöðugleiki: Áhersla á
efnahagslegan stöðugleika án til-
lits til félagslegs stöðugleika mun
ekki skila árangri. Styrkja þarf
velferðarþjónustuna verulega og
búa almenningi félagslegt öryggi.
Grundvöllurinn fyrir félagslegum
stöðugleika er réttlátt skattkerfi
sem stuðar að auknum jöfnuði.
• Fjölskylduvænt samfélag: Vinna
þarf að því að gera samfélagið fjöl-
skylduvænna, til dæmis með því
að stytta vinnuvikuna í 36 stundir
og auka sveigjanleika í starfi. Þá
þarf að hækka persónuafslátt,
barnabætur, aðstoð við húsnæðis-
kaupendur og leigjendur og lengja
fæðingarorlofið.
• Heilbrigðismálin: Hækka þarf
verulega fjárframlög til heil-
brigðis kerfisins og draga úr kostn-
aði sjúklinga. Tryggja verður að
heilbrigðisþjónustan verði rekin
af hinu opinbera, ekki einka-
aðilum, í samræmi við kröfu yfir-
gnæfandi meirihluta landsmanna.
• Vinnumarkaðurinn: Kynbund-
inn launamunur er algerlega
óásættanlegur og honum verður
að eyða tafarlaust. Gera þarf átak
gegn kynskiptum vinnumarkaði
og ljúka vinnu við jöfnun launa á
milli opinbera og almenna vinnu-
markaðarins.
• Húsnæðismál: Halda verður áfram
með þær breytingar sem gerðar
voru á húsnæðiskerfinu með
uppbyggingu leigufélaga fyrir
tekjulága. Taka verður næsta skref
án tafar og hefja uppbyggingu
almennra leigufélaga svo leiga sé
raunverulegur valkostur við sér-
eignarstefnuna.
Nú er kominn tími til að ræða
málefnin. Launafólk á rétt á að vita
hvaða framboð bera hag þess fyrir
brjósti.
Launafólk þarf skýr svör
Áslaug Arna
Sigurbjörns-
dóttir
ritari Sjálf-
stæðisflokksins
2017
2017
2017
2017
Elín Björg
Jónsdóttir
formaður BSRB
Forystumenn Samfylkingar og VG hafa undanfarna daga leikið upphafsleikina í þeirri stór-
sóknar fórn sem mun, ef allt gengur
eftir, tryggja þeim áhrifaleysi í íslensk-
um stjórnmálum næstu fjögur árin.
Þessir leikir eru annars vegar að
flokkarnir bjóða fram hvor í sínu lagi
og hins vegar yfirlýsingar um að þeir
gangi óbundnir til kosninga.
Frá 1930 hefur vinstri armur
íslenskra stjórnmála ávallt gengið
klofinn til kosninga. Hér fyrr á árum
voru ákveðin málefnaleg rök fyrir
þessum klofningi svo sem mismun-
andi afstaða manna og flokka í utan-
ríkismálum en einnig greindi flokk-
ana á um stóriðju. Hvorugt af þessu
á við nú. Engum flokki myndi detta
í hug að setja aðild að Evrópusam-
bandinu í forgrunn á sinni stefnu-
skrá nema hann væri í alvarlegum
sjálfsmorðshugleiðingum og stór-
iðjustefnan er að mestu dauð. Eini
stóriðjukratinn sem eftir er heitir
Steingrímur J. Sigfússon og er í VG.
Þetta tvennt ætti því ekki að valda
klofningi milli flokkanna.
Undirritaður gerði því laus-
lega könnun á afstöðu flokkanna
til þeirra mála sem helst brenna á
öllum almenningi þessa dagana,
heilbrigðismálum, menntamálum og
samgöngumálum. Ekki gat ég fundið
neitt það sem valdið gæti alvarlegum
núningi milli þeirra, reyndar virtist
meiri meiningarmunur innan flokk-
anna en þeirra á milli. Hér er því aug-
lýst eftir þeim málefnum sem réttlæta
að flokkarnir bjóði fram hvor í sínu
lagi. Ég er handviss um að ritstjórar
Fréttablaðsins myndu ljá forystu-
mönnunum pláss undir útskýringar
sínar.
Ef málefnalegar ástæður fyrir
aðskildum framboðum eru engar
þá hljóta þær að vera djúpsálarlegar.
Undirrituðum dettur helst í hug að
forystumenn Samfylkingar og VG
séu illa haldnir af arkefóbíu, sem
þýða mætti sem valdafælni, að þeir
geti ekki með nokkru móti hugsað sér
að hafa völd og áhrif. Einnig kemur
auðvitað til greina að þeir séu svo
kurteisir að þeir geti ekki hugsað sér
að trufla Sjálfstæðisflokkinn við að
ausa skattpeningum í flokksgæðinga
og sölsa undir sig almannaeigur. Ef
sú er raunin ætti þetta góða fólk að fá
sér aðra vinnu þar sem þessi kurteisi
nýttist í starfi svo sem í veitingageir-
anum eða í vefnaðarvöruverslun.
Markviss sókn til áhrifaleysis
Guðmundur J.
Guðmundsson
kennari
Hér er því auglýst eftir þeim
málefnum sem réttlæta að
flokkarnir bjóði fram hvor í
sínu lagi.
Það er deginum ljósara að fjár-munum til vegagerðar verður að forgangsraða á þau svæði
þar sem álagið og þar með ógn við
umferðaröryggi landsmanna er hvað
mest. Í þessu ljósi er vert að hafa í
huga fjármögnun stórra verkefna sem
ekki þola bið á suður- og suðvestur-
horni landsins. Tengingar við höfuð-
borgina, þ.e. tvöföldun á þeim köflum
Reykjanesbrautarinnar sem eftir
eru og tvöföldun Suðurlandsvegar
milli Hveragerðis og Selfoss en ekki
síður tvöföldun Grindavíkurvegar,
vegaumbætur á álagssvæðum Gullna
hringsins og ný brú í stað fjölförnustu,
einbreiðu brúar landsins yfir Jökulsá
á Sólheimasandi, eru augljósustu
dæmin um bráðaverkefni sem ráðast
þarf í. Þá er nauðsynlegt að ráðast í
breikkun vegaxla, gerð útsýnis útskota
en það síðastnefnda er sennilega
ódýrasta og skilvirkasta leiðin til að
koma í veg fyrir umferðaróhöpp.
Tölfræðin styrkir alla röksemda-
færslu um áherslu á þetta landsvæði
en álag á vegakerfið er langmest
á Suður- og Suðvesturlandi. Þetta
kemur til vegna þess gríðarlega fjölda
erlendra og innlendra ferðamanna
sem heimsækja landsvæðin auk þess
sem þorri landsmanna býr þar.
Í skýrslu Ferðamálastofu sem gefin
var út í júní sl. eru birtar tölur um
gistinætur eftir landshlutum en úr
þeim má lesa að um 71% allra ferða-
manna dvelur næturlangt á suður-
og suðvesturhorninu. Talan hækkar
upp í 75% ef litið er til vetrar-, vor- og
haustmánaða en þá eru eru rúmlega
75% gistinátta á þessu svæði, einmitt
þegar álagið á vegina vegna veðurs
er í ofanálag hvað mest. Þá segir töl-
fræðin okkur að hvorki meira né
minna en rúmlega helmingur allra
sumarbústaða á landinu er á Suður-
landi auk þess sem síaukin umferð
stærri og þyngri fólks- og vöruflutn-
ingabíla eykur enn á vegslit og hættu á
umferðarslysum vegna framúraksturs.
Í ljósi þess hversu mjög álagið hefur
aukist á vegakerfi þessara landshluta
allra síðustu ár, sem birtist hvað
gleggst í álagsskemmdum á vegum og
síendurteknum fregnum af slysum
sem oftar en ekki má rekja til þess
hversu vanbúið vegakerfið er, er aug-
ljóst að það þarf að forgangsraða fjár-
munum til þessara svæða. Það er ekki
hægt að bjóða fólki upp á að bíða þar
til samstaða hefur náðst um útfærslu
á gjaldtökukerfi. Þetta þolir enga bið.
Áhersluna þar sem álagið er
Jóna Sólveig
Elínardóttir
varaformaður
Viðreisnar
Frá yfirkjörstjórn
Suðurkjördæmis
Framboðsfrestur til alþingiskosninga
28. október 2017 rennur út föstudaginn
13. október 2017, kl. 12:00 á hádegi.
Yfirkjörstjórn Suðurkjördæmis tekur á móti framboðs listum
miðvikudaginn 11. október 2017, kl. 17:00-19:00 í dómssal
Héraðsdóms Suðurlands, Austurvegi 4, 2 hæð, Selfossi.
Á framboðslistum skulu vera nöfn 20 frambjóðenda, hvorki
fleirri né færri. Tilgreina skal skýrlega nafn frambjóðenda,
kennitölu hans, stöðu eða starfsheiti og heimili. Listanum skal
fylgja skrifleg yfirlýsing allra frambjóðenda um að þeir hafi
leyft að setja nöfn sín á listann.
Þá skal fylgja skrifleg yfirlýsing um stuðning við listann og fyrir
hvaða stjórnmálasamtök listinn er borinn fram og við hvaða
kosningar frá kjósendum í Suðurkjördæmi.
Fjöldi meðmælenda skal vera að lágmarki 300 en 400 að
hámarki. Við nöfn meðmælenda skal greina kennitölu og
heimili. Vakin er sérstök athygli á að afhenda skal yfirkjörstjórn
frumrit meðmælendalista, á tölusettum blaðsíðum í
framhaldandi röð.
Til að flýta fyrir yfirferð og vinnslu er mælst til þess að
meðmælendalistar verði skráðir með rafrænum hætti á þar
til gerðu vefsvæði á www.island.is áður en þeim er skilað til
yfirkjörstjórnar.
Loks skal fylgja framboðslista skrifleg tilkynning frá frambjóð-
endum listans, hverjir tveir menn séu umboðsmenn listans í
kjördæminu.
Framboðslistar verða úrskurðaðir á fundi yfirkjörstjórnar sem
haldinn verður í dómssal Héraðdóms Suðurlands, Austurvegi
4, 2 hæð, Selfossi, föstudaginn 13.október 2017 frá
kl. 11:00-12:00.
Yfirkjörstjórn í Suðurkjördæmi
2.október 2017
Ólafía Ingólfsdóttir, oddviti
Unnar Steinn Bjarndal,
Lovísa H. Larsen
Hrafnkell B. Hallmundsson,
Magnús Karel Hannesson.
5 . O K T Ó B E R 2 0 1 7 F I M M T U D A G U R24 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð