Morgunblaðið - 05.09.2019, Blaðsíða 68

68 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 2019
LOS ANGELES
Gunnar Valgeirsson
gval@mbl.is
Íslenska rokktríóið Kælan mikla
opnaði Pasadena Daydream-
tónlistarhátíðina hér í Los Angeles
sem var haldin á tveimur sviðum á
golfvellinum norðan við hinn fræga
Rose Bowl-leikvang á laugardag, 31.
ágúst.
Tríóið, sem samanstendur af
hljómborðsleikaranum Sólveigu
Kristjánsdóttur, söngvaranum Lauf-
eyju Þórsdóttur og bassaleikaranum
Margréti Dóru- og Harrysdóttur,
hóf leik á mínútunni tvö í um 35 stiga
hita í Willow-tjaldinu sunnan til
svæðisins. Þær byrjuðu rólega með
„Nornalaginu“ en um leið og Sólveig
setti raftrommutaktinn af stað skap-
aðist góð stemning í tjaldinu og það
fylltist fljótt eftir að þær hófu leik.
Kælan fékk hálftíma til að spila og
notaði hann vel með því einbeita sér
að taktfastari lögum sínum – allt til
að halda áhorfendum við efnið, enda
var samsetning hljómsveitanna á há-
tíðinni stemmd inn á þannig tónlist.
Rétt eins og margar aðrar íslensk-
ar hljómsveitir sem undirritaður
hefur séð koma fram hér vestra var
framkoma listakvennanna þriggja
mjög blátt áfram og þeim óx ásmeg-
in eftir því sem á leið á lögin sjö sem
þær spiluðu. Þetta var góð fram-
koma hjá Kælunni og hér er á ferð-
inni ung og hungruð sveit.
Robert Smith í fararbroddi
Þessi hátíð var sú þriðja af um tíu
árlegum tónlistarhátíðum sem Gol-
denvoice-skemmtanafyrirtækið –
sem er best þekkt fyrir að skipu-
leggja Coachella-tónlistarhátíðina –
samdi við Pasadena-borg um að fá að
halda á golfvellinum við leikvanginn,
en bæði borgaryfirvöldum og íbúa-
samtökum nálægt leikvanginum er
annt um að halda ekki of marga við-
burði á þessum stað árlega. Vikuna
fyrir þessa hátíð hélt bresk sveit á
uppleið – Rolling Stones – tónleika á
vellinum sjálfum.
Við skipulagningu hátíðarinnar
þetta árið leituðu forráðamenn Gol-
denvoice til Robert Smith, söngvara
The Cure, um að hann setti saman
lista af sveitum sem hann vildi hafa á
hátíðinni, en Smith hafði gert það
sama á tveimur hátíðum í Evrópu í
fyrra við góðan orðstír.
„Að fá svona tækifæri til að setja
listafólk sem maður dáist að er eins
og draumur unglings, ekki rétt? Ég
reyni því að hugsa um að samsetn-
ingin sé þannig að það skapist
ákveðin stemning og samkennd
meðal tónlistarunnenda,“ sagði
Smith í vikunni fyrir hátíðina. „Það
var alveg ótrúleg stemning á hátíð-
unum í fyrra, þannig að ég var alveg
tilbúinn að reyna það aftur hérna í
Kaliforníu.“
The Cure gefur hvergi eftir
Alls komu tíu hljómsveitir fram á
þessari dagslöngu hátíð og erfitt var
að fylgjast með þeim um miðjan dag
í hitanum, en þegar skyggja tók
skapaðist betri stemning á svæðinu
um leið og það fylltist smám saman.
Eftir Kæluna miklu og viðtal við
meðlimi hennar nokkru seinna var
kominn tími til að líta á aðrar sveitir
og þar fannst mér velska sveitin Joy
Formidable vera best, en Mogwai,
Deftones og Pixies eru sveitir sem
spila rokk sem fellur ekki alveg í
jarðveginn hjá undirrituðum. Það
var svo enska sveitin The Cure sem
lauk tónleikunum á aðalsviðinu.
Þetta var í sjötta sinn sem ég sé
sveitina og það var gaman að sjá að á
þeim bænum er ekkert gefið eftir.
Hljómsveitin fagnaði fjörutíu ára af-
mæli sínu í fyrra með stórum úti-
tónleikum í London, á sama ári og
sveitin var kosin inn í Rock and Roll
Hall of Fame hér í Bandaríkjunum.
Söngvarinn og lagahöfundur sveit-
arinnar, Robert Smith, hefur rekið
þetta apparat í fjóra áratugi og hann
og langvarandi meðlimir sveitar-
innar eru enn toppsveit.
Sú sem laðaði flesta að
Kapparnir léku 27 lög á um tveim-
ur og hálfum klukkutímum og voru
eflaust um 40.000 manns á svæðinu
að fylgjast með. Augljóst var að The
Cure var sú sveit sem laðaði að lang-
flesta áhorfendur á þessa hátíð, ef
marka má útlit og stuttermaskyrtur
áhorfenda. Hljómsveitin hefur úr
löngum lista af góðum lögum í gegn-
um áratugina að velja og það fékk
mannmergðin að heyra, en áköfustu
áhangendurnir finna þó ávallt í þeim
tilfinningar um ótta, losta, einveru
og ást.
Fyrir undirritaðan var há-
punkturinn lagið „A Forest“ sem
kom í byrjun seinni hluta lagalistans.
Það er einfaldlega ekki hægt að gera
betra – sérstaklega þegar sveitin fór
svo beint í „Primary“. Þetta eru
drungalegu, taktföstu lögin sem við
sem fylgst höfum með sveitinni síðan
í byrjun dáumst svo mikið að. Bæði
leikur sveitarinnar sem og rödd
Smith voru í fínu formi og voru há-
punktur hátíðarinnar. Það var því
Smith sem á endanum náði best til
áhorfenda, enda var hann líflegri en
ég hef séð til hans í fimmtán ár.
„Þetta hefur verið besti dagur sum-
arsins – aldeilis frábært,“ sagði
Smith þegar hann þakkaði fyrir sig í
lokin og faðmaði bassaleikarann
Simon Gallup. Viðeigandi endir á
góðri tónlistahátíð. Rokkið er ekki
alveg dautt á þessum tímum hipp-
hopps og raftónlistar.
Ljósmynd/Goldenvoice
Á hátíð „Þetta hefur verið besti dagur sumarsins – aldeilis frábært,“ sagði Robert Smith, forsprakki The Cure.
Besti dagur sumarsins
 Hin unga og hungraða Kælan mikla hóf tónlistarhátíðina Pasadena Daydream í Kaliforníu á
laugardaginn  The Cure kom fram í lokin og sýndi að hún hefur engu gleymt og laðaði flesta að
Kælan mikla hefur tekið þátt í
nokkrum tónlistarhátíðum und-
anfarin ár eftir að hafa gefið út
fyrstu plötu sína 2014, þar á meðal
báðar hátíðirnar sem Smith setti
saman í fyrra – en hann ku víst dást
að tónlist Kælunnar. Þar að auki
lagði sveitin í sín eigin tónleika-
ferðalög síðasta haust og vetur eftir
að hafa gefið út fjórðu útgáfu sína á
síðasta ári. Hún er nú að hefja
þriggja vikna hljómleikaferð þar
sem sveitin spilar daglega, bæði á
hátíðum og með sína eigin tónleika.
Það virðist því nóg að gera hjá sveit-
inni þessa dagana.
Ég fékk að hitta meðlimi sveitar-
innar eftir tónleika hennar í kældum
húsakynnum blaðamannaafdrepis
hátíðarinnar.
Breikka sjóndeildarhringinn
Sólveig segir tónleikana hafa tek-
ist vel. „Við höfðum bara hálftíma og
vildum taka svona gott og þétt sett
[lagalista]. Við vorum bara ánægðar
með það.“ Laufey bætti við að það
hefði verið gaman að fylgjast með
stíganda hjá áhorfendum. „Við vor-
um að opna hátíðina og þegar við
gengum á svið sáum við kannski
hundrað manns, en um leið og við
byrjuðum var ég ánægð að sjá að
fólk flykktist að úr öllum áttum og
fyllti tjaldið.
Kælan mikla var að hefja þriggja
vikna tónleikaferð vestra og er
þríeykið spurt að því hvernig ferðin
leggist í það. Sólveig segir að tími
hafi verið kominn til að breikka
sjóndeildarhringinn. „Þetta verður
fyrsta Bandaríkjaferð okkar eftir
fimm ferðir til Evrópu, en þar höf-
um við fundið svona senu fyrir það
sem við erum að gera og það hefur
gert okkur kleift að vaxa og dafna
þar. Okkur fannst þó orðinn tími til
að fara eitthvert annað og hér erum
við núna.“
Laufey segir sveitina hafa ákveðið
að gera sem mest úr ferðinni. „Við
fljúgum til New York á morgun. Við
verðum í farartogi með annarri
hljómsveit að hluta og spilum líka á
minni tónleikahátíðum. Við áttum
einn dag í frí þessar vikur en fylltum
hann svo nýlega, þannig að við verð-
um ekki með neinn frídag. Við höf-
um unnið mjög mikið þessi ár sem
við höfum verið saman og það hjálp-
ar þegar í svona reisu kemur.“
Náttúrulegt ferli
Að semja lög er fyrir þeim stöllum
náttúrulegt ferli og Sólveig segist
stundum byrja með hugmyndir í
tölvunni. „Við setjumst svo niður
saman og byggjum einhvern grunn
og byrjum bara að spila yfir það.
Þetta kemur svo bara einhvern veg-
inn þegar þetta hellist yfir okkur –
Kælan mikla,“ segir Sólveig.
Fyrir Margéti er þetta allt hluti af
þróun meðlima sveitarinnar. „Mað-
ur er alltaf að vaxa sem listamaður.
Maður lærir. Það er allt listafólk
með fullt af hugmyndum í hausnum
og það er þessi hvöt að koma því út.
Manni finnst stundum að maður sé
með geggjaða hugmynd en verður
að reyna að koma henni í eitthvert
vinnandi form. Þegar við svo vinnum
saman verður þetta auðveldara.“
Laufey segir mikilvægt fyrir þær
að staðna ekki. „Við erum alltaf að
fara í nýjar áttir og viljum ekkert
festa okkur í einhverju einu hljóði.
Okkur finnst mikilvægt að gera það
sem við höfum gaman af á þeim
tíma. Það er ákveðin sál í bandinu en
hún þróast og við viljum ekki alltaf
vera að gera það sama aftur og aft-
ur. Við höfum okkar eigið mix, en
við höfum allar þrjár okkar eigin
mismunandi tónlistaráhrif.“
– Ég sá fimm ára gamalt viðtal við
ykkur á Youtube þar sem þið sögð-
ust vonast til að þið gætuð gert
þetta að aðalstarfi ykkar. Hefur það
ræst?
Margrét er fljót til svara. „Það er
að rætast og í dag vorum við ógeðs-
lega ánægðar. Hetjurnar okkur
voru að bóka okkur þannig að það er
bara geggjað.“
Ég hef séð margt íslenskt
tónlistarfólk koma fram hér í Kali-
forníu síðustu þrjá áratugi og er
Kælan mikla í algeru samhengi við
margt af því. Þær eru mjög blátt
áfram og hafa trú á því sem þær eru
að gera. Rétt eins og margir aðrir
sem lagt hafa grundvöllinn hafa þær
sína eigin list og koma til dyranna
eins og þær eru klæddar. Hlustand-
inn sker úr um hvað honum eða
henni finnst um – án almanna-
tengslafyrirtækis.
„Fólk flykktist að úr öllum áttum“
Ljósmynd/Páll Grímsson
Svalar Kælan mikla á tónleikum í Pasadena fyrir fáeinum dögum.
Dalvegi 10-14, 201 Kópavogi - Sími: 555-1212 - handverkshusid.is
Opið frá kl. 8 - 18 virka daga og 12 - 16 laugardaga
VILTU LÆRA SILFURSMÍÐI,
TÁLGUN EÐA TRÉRENNSLI?
Fjölmör
stuttnáms
í handve
g
keið
rki.
Skráning og upplýsingar á
www.handverkshusid.is