Morgunblaðið - 14.11.2019, Side 53

Morgunblaðið - 14.11.2019, Side 53
MINNINGAR 53 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 14. NÓVEMBER 2019 ✝ Sveinn Þorláks-son fæddist á Laugabakka 15. febrúar 1933 en ólst upp á Sandhóli í Ölf- usi. Hann lést á Hjúkrunarheimilinu Grund í Reykjavík 6. nóvember 2019. For- eldrar hans voru þau Ragnheiður Runólfs- dóttir, f. 23. desem- ber 1900, d. 20. febr- úar 1984, og Þorlákur Sveinsson, f. 2. október 1899, d. 13. júní 1983. Systkini Sveins eru Rósa, f. 8. júní 1931, Eyrún Rannveig, f. 20. desember 1934, d. 23. júní 2018, og Páll Auðar, f. 19. júlí 1936, d. 10. september 2018. Sveinn eignaðist með Gyðu Thor- steinsson Þorlák R., f. 2. júlí 1981. Fyrir átti Gyða Guðjón Örn Ing- ólfsson, f. 17. febrúar 1966, Sigurveigu Höllu Ingólfsdóttur, f. 25. nóvember 1969, og Unni Ingólfsdóttur, f. 28. júní 1972. Sveinn stofnaði Suðurverk með Dofra Eysteinssyni og er það starfrækt enn í dag. Útför Sveins fer fram frá Bú- staðakirkju í dag, 14. nóvember 2019, kl. 13. Elsku pabbi. 2. júlí 1981 kom ég í heiminn. Þú varst heldur betur undirbúinn fyrir að taka á móti mér og taka þessa stöðu og ábyrgð. Þú settir mig í algjöran forgang. Þegar ég var bara barn á Kornvöllum og var hjá þér veit ég að þú tókst ekki vinnu eða verk því þú varst með mig. „Drengurinn er hjá mér,“ heyrði ég oft í síma. Og á meðan last þú fyrir mig Kára litla og Lappa, sem voru þó nokkrar bækur. Þær fannst mér skemmti- legar. Við sátum við eldhúsborðið undir rauða lampanum og ég hlustaði af athygli. Einnig tefldum við og þú varst mjög stríðinn þeg- ar þú sagðir skák og mát. Með tímanum hættirðu að tefla við mig því þá hafði þetta snúist við. Þú varst aldrei langt undan hvert sem ég fór; á fótboltamót úti á landi eða skákmót. Alltaf varstu þar. Og það var gott að hafa þig nálægt. Á föstudögum komstu oft og sóttir mig á leikskólann á Sel- tjarnarnesi, oft á stórum trukki og þá vorum við á leiðinni á Hvolsvöll. Oft var stoppað í Hagkaup og einn karl keyptur; He-man eða sá sem var vinsæll á þeim tíma. Það var skemmtilegt. Þú varst ákveðinn og formfast- ur, ekkert rugl, og ég gat alltaf treyst á það sem þú sagðir. Það var gert. Það var oft gaman þegar ég var að greiða mér og greiddi allt aftur og sagði: „Sjáðu, núna er ég eins og afi.“ Þú lagðir mikið upp úr snyrtimennsku og klæðn- aði, að passa að greiða fyrir aftan líka og klæða mig vel á veturna. Þú hugsaðir fram í tímann, t.d. hvar við byggjum svo það væri stutt fyrir mig að fara í skóla. Þú sást það út þegar þú fluttir svo til Reykjavíkur. Það er eitt sem mig skorti ekki, það var þitt óendan- lega traust. Það var alltaf til mjólk í ísskápnum. Núna á 38. aldursári er ég búinn að tileinka mér þetta. Það mun ekki klikka. Við vorum svo miklir vinir þótt við værum stundum ekki alveg sammála um hlutina, en það var fljótt að gleym- ast. Það sem stendur upp úr hjá mér í minni minningu á fullorðins- árum eru bíltúrarnir okkar, oft bara um Suðurlandið. Elsku pabbi, þú vissir að þú ert að verða afi 17. febrúar og ákváðum við Valdís að eignast einn lítinn Svein Þorláksson strax og við vissum kynið. Vonandi gengur mér eins vel og þér að koma honum til manns og fékk ég góða kennslu og ætla að nota reynslubankann þinn. Ég er þér ævinlega þakklátur. Mig langar í lokin að þakka fólkinu mínu hjá Sandholt, Þorra sérstaklega, fyrir 100% skilning og að hjálpa mér undir lokin. Þorlákur Ragnar Sveinsson. Sveinn hefur verið stór hluti af lífi mínu frá því ég man eftir mér. Á fyrstu sambandsárum hans og mömmu trúði ég því af öllu hjarta að hann kæmi til okkar til að hitta mig og engan annan. Kom það mér því mjög á óvart þegar þau mamma áttu allt í einu von á Þor- láki bróður mínum og ég áttaði mig á að ástæða fyrir veru hans á heimilinu var ekki bara ég. Ég fæ seint þakkað fyrir hve vel hann reyndist mér og var alltaf til stað- ar fyrir mig og mína, og börnin mín áttu í honum frábæran afa. Kornvellir og Bjarmaland voru alltaf heim fyrir mér og vissi ég að hjá honum átti ég alltaf vísan stað. Ég var eflaust ekki auðveldasti unglingur Íslandssögunnar, en aldrei fann ég hjá honum annað en stuðning og þolinmæði og ófáa kílómetrana lagði hann að baki í skutl á þeim árum, því alltaf gat ég reitt mig á hann. Fáir jafn sjóveik- ir og hann myndu leggja á sig að keyra norður og taka ferju til Grímseyjar til þess að sjá okkur og færa börnunum ber og rjóma. Elsku Svenni. Við kveðjum þig í dag en í hjarta okkar minnumst við þín með óendanlegu þakklæti; minnumst hlátursins þíns, bakar- ísferðanna ykkar Gyðu, allra öku- ferðanna og svo margs annars. Megir þú vera ljósinu falinn. Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum, það yrði margt, ef telja skyldi það. Í lífsins bók það lifir samt í minnum, er letrað skýrt á eitthvert hennar blað. Ég fann í þínu heita stóra hjarta, þá helgu tryggð og vináttunnar ljós, er gerir jafnvel dimma daga bjarta, úr dufti lætur spretta lífsins rós. (Margrét Jónsdóttir) Unnur Ingólfsdóttir og fjölskylda. Í dag kveðjum við Svenna eins og hann var oftast kallaður. Ég kynntist Svenna þegar hann hóf sambúð með móður minni Gyðu og fljótlega eignuðumst við systk- inin lítinn bróður sem var skírður Þorlákur Ragnar. Svenni var okkur systkinum alltaf mjög góður og var óþreyt- andi að sækja og skutla okkur á æfingar á Hvolsvelli. Svenni var maður rólegur að eðlisfari en stutt í húmorinn og hláturinn. Á Korn- völlum var gott að búa og á ég góð- ar minningar þaðan. Svenni var mjög duglegur til vinnu og var vinnudagur hans oft mjög langur. Svenni útvegaði mér vinnu, fyrst í brúarsmíði og svo hjá fyrirtækinu sínu, Suðurverki, uppi á fjöllum í Kvíslaveitum, það voru góðir tímar. Svenni var mjög barngóður og litli augasteinninn hans, hann Þorlákur Ragnar, var alltaf með honum í öllu sem hann tók sér fyr- ir hendur. Seinna þegar ég fór að eiga börn tók Svenni þeim eins og sínum afabörnum; afi Svenni, eins og þau öll kölluðu hann. Svenni tók alltaf þátt í lífi okkar systkina, mætti í jólaboð, fermingar og á tímamót í okkar lífi. Svenni var afa Halli og ömmu Sísí mjög góður og voru þau miklir vinir og er ég viss um að þau taka vel á móti honum. Svenni var framsóknarmaður í húð og hár og áttum við oft skemmtilegar samræður um póli- tík og yfirleitt ekki sammála þar. Sveinn Þorláksson var góður maður og elsku litli bróðir minn á um sárt að binda í dag. Ég vil þakka Svenna fyrir sam- fylgdina. Trúðu á tvennt í heimi tign sem æðsta ber. Guð í alheims geimi Guð í sjálfum þér. (Steingrímur Thorsteinsson) Guðjón Örn Ingólfsson og fjölskylda. Í dag er borinn til grafar kær vinur okkar og samferðamaður til margra áratuga, Sveinn Þorláks- son. Við bræður kynntumst Sveini ungir, þegar hann réð sig til vinnu hjá Vegagerð ríkisins austur í Rangárvallasýslu, en þar var faðir okkar, Eysteinn Einarsson, verk- stjóri Vegagerðarinnar. Þetta var árið 1954 en þá vorum við bræður fimm, sjö og níu ára gamlir. Hjá Vegagerðinni starfaði Sveinn til fjölda ára, fyrst um sinn á jarðýtu en síðar varð hann flokksstjóri og vann á vörubíl sem hann hafði keypt sér. Á þessum árum var Sveinn heimilismaður á heimili okkar og foreldra okkar, Jensínu og Ey- steins á Brú við Markarfljót, aust- ur undir Eyjafjöllum. Sveinn var með afbrigðum hjálpsamur og tryggur og trúr því sem hann tók sér fyrir hendur. Hann varð for- eldrum okkar fljótt afar kær og pabbi nefndi hann sjaldan á nafn öðruvísi en að segja „Sveinn minn“. Þeir voru ófáir hestarnir sem hann járnaði með pabba og merkilegt þótti okkur að fylgjast með hvað hann var óragur við að járna hin böldnustu hross. Við bræður nutum gjafmildi hans og gæsku, meðal annars í myndar- legum jólagjöfum. Á unglingsár- um unnum við með honum í vega- vinnunni hjá pabba. Sveinn var dagfarsprúður mað- ur og léttur í lund, það var létt yfir öllu þar sem hann var. Árið 1967 keypti einn okkar bræðranna jarðýtu með Sveini. Þetta var upphafið að löngu og farsælu samstarfi sem varð að fyrirtækinu Suðurverki ehf. Smám saman fjölgaði tækjum og verkefnum og fyrirtækið stækk- aði og dafnaði. Unnið var að ým- iskonar verkefnum, einkum virkj- anagerð. Árið 1985 dró Sveinn sig út úr rekstri Suðurverks. Sveinn var sannkallaður gæða- drengur. Stálheiðarlegur, skemmtilegur og vinmargur. Við minnumst hans með hlýju og virð- ingu og þökkum honum vináttuna og samfylgdina í lífinu og minn- umst allra þeirra góðu stunda sem við áttum með honum. Við erum sömuleiðis þakklátir honum fyrir þá umhyggju sem hann sýndi for- eldrum okkar alla tíð. Við vottum Þorláki, syni Sveins, og fjölskyldu hans okkar dýpstu samúð. Megi minningin um góðan dreng lifa. Jens, Dofri og Gísli Eysteinssynir. Góðvinur minn til margra ára Sveinn Þorláksson, ættaður frá Sandhóli í Ölfusi, er fallinn frá. Fráfall hans kom mér kannski ekki á óvart því ég var búinn að fylgjast með veikindum hans. Ég var ekki hár í loftinu er ég kynntist Sveini fyrst, þegar hann kom austur að Brú undir Eyja- fjöllum til Eysteins Einarssonar vegavinnuverkstjóra með jarðýtu, International TD 14 frá Árnes- sýslu, sem hann svo keypti síðar. Fyrsta verkefni hans með jarðýt- una var að ýta upp varnargörðum við Markarfljót. Þessi jarðýta var með þeim stærstu á þessum tíma. Fyrstu árin hélt hann að mestu til hjá Eysteini og Jensínu á Brú. Ég var tíður gestur á Brú þar sem ég átti heima í nágrenninu og við Gísli vorum nánast jafngamlir og vorum góðir leikfélagar og þar byrjuðu fyrstu kynni mín af Sveini. Hann gerðist svo flokks- stjóri hjá Vegagerðinni og starfaði við það í mörg ár og gerði út vöru- bíl lengst af, einnig stofnaði hann ásamt Dofra Eysteinssyni verk- takafyrirtækið Suðurverk. Sveinn flutti á Hvolsvöll og byggði meðal annars eitt fyrsta iðnaðarhúsið sem byggt var á Hvolsvelli, sem nú hýsir starfsemi Frumherja. Þegar byrjað var að byggja Sig- ölduvirkjun var mikil eftirspurn eftir vörubílum á virkjunarsvæðið og var ég einn af þeim sem keyptu vörubíl í þetta verkefni. Um frí- helgar þurfti oft að dytta að ein- hverju og þá var yfirleitt leitað til Sveins um að fá pláss á verkstæð- inu hjá honum. Alltaf var það sjálf- sagt ef það var pláss, en með einu skilyrði: Þú verður bara að taka til eftir þig og hló sínum stríðnis- hlátri. Seinna flutti hann til Reykja- víkur og bjó þar til dauðadags. Ég lenti í alvarlegu slysi árið 2006 og í framhaldi af því dvaldi ég á hjúkrunarheimilinu Kirkjuhvoli á Hvolsvelli. Komu þeir Sveinn og Gísli Eysteinsson sem þá bjó einn- ig í Reykjavík iðulega austur til mín í heimsókn og yfirleitt var far- ið í bíltúr. Var farið vítt og breitt um sveitina svo sem undir Eyja- fjöll, í Landeyjar og Landeyja- höfn, Fljótshlíð, Rangárvelli og Þykkvabæ og víðar. Þetta voru skemmtilegar ferðir og þar sem við höfðum allir unnið mikið á þessu svæði voru rifjuð upp mörg skemmtileg atvik frá fyrri tímum. Að gamni okkar kölluðu við þenn- an félagsskap Litla ferðaklúbbinn. Eftir að heilsu Sveins fór að hraka fækkaði bíltúrum en heim- sóknum fækkaði ekki og voru þeir félagar duglegir að koma til mín í spjall. Í vetur sem leið er ég var á lungnadeild Landspítalans í Foss- vogi og Sveinn á dvalarheimilinu Grund, fékk ég skilaboð frá Sveini í gegnum Þorlák son hans að hann langaði að koma og heimsækja mig og hvaða tími hentaði mér best. Við Þorlákur ræddum þetta og komum okkur saman um besta tíma sem hentaði báðum. Þegar kom að því að Þorlákur kom með pabba sinn upp á Landspítala og stoppaði á bílastæðinu varð Sveinn svo óöruggur að hann treysti sér ekki út úr bílnum. Þetta var eitt af þeim sjúkdóms- einkennum hans sem hann að lok- um varð að láta í minnipokann fyr- ir. Þótti mér afskaplega vænt um að hann hefði reynt að koma. Ég vil þakka Sveini samfylgd- ina og votta Þorláki og fjölskyldu innilega samúð. Tryggvi Ingólfsson. Kynni mín af Sveini hófust þeg- ar ég var 18 ára og hóf samband við uppeldisdóttur hans, hana Unni mína. Ætíð fór vel á með okkur og höfðum við gaman af að spjalla hvort sem við hittumst eða heyrðumst í síma. Hjá báðum átti vinnan hug okkar og náðum við þar vel saman. Hann hafði óbil- andi áhuga á öllu sem viðkom fjöl- skyldu okkar Unnar og ekki síst börnunum okkar. Ég kveð með þakklæti fyrir góðan vinskap alla tíð. Megi Guð geyma góðan mann. Þinn vinur, Svafar Gylfason. Sveinn Þorláksson Útfararþjónusta & lögfræðiþjónusta Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram- kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin. Við þjónum með virðingu og umhyggju að leiðarljósi og af faglegum metnaði. Helga Guðmundsdóttir, umsjón útfara Við erum til staðar þegar þú þarft á okkur að halda Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is Með kærleik og virðingu Útfararstofa Kirkjugarðanna Okkar hjartkæra, KRISTÍN HELGADÓTTIR, Sólvöllum, Eyrarbakka, lést 3. nóvember. Útförin fer fram frá Selfosskirkju föstudaginn 15. nóvember klukkan 14. Anna Þóra Einarsdóttir Halldór Ingi Guðmundsson Hildur Einarsdóttir Guðmundur Arnoldsson Garðar Einarsson Sigríður Dýrfinna Jónsdóttir Gunnar Einarsson Hulda Gunnlaugsdóttir Helga Einarsdóttir Sigge Lindkvist og fjölskyldur Innilegar þakkir fyrir hlýhug og samúð vegna andláts og útfarar sambýliskonu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu, ÁSTU SVANDÍSAR SIGURÐARDÓTTUR, Úthlíð, Skaftártungu. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Klausturhóla fyrir góða umönnun og hlýju. Valur Oddsteinsson Herdís Erna Gústafsdóttir Haukur Sigurjónsson Trausti Fannar Valsson Guðrún Inga Sívertsen Elín Heiða Valsdóttir Guðmundur Ingi Arnarsson Oddný Steina Valsdóttir Ágúst Jensson Sigurður Árni Valsson Stefanía Hjaltested og barnabörn Innilegar þakkir til ykkar allra sem sýnduð okkur fjölskyldunni samúð, hlýju, stuðning og vinarhug við andlát og útför okkar ástkæru eiginkonu, móður, tengdamóður, ömmu og langömmu, NÖNNU GUÐRÚNAR ZOËGA djákna. Sérstakar þakkir til starfsfólks Droplaugarstaða sem sinnti henni af alúð og umhyggju. Kærleikskveðja, Lárus J. Atlason og fjölskylda Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, VILHELMÍNA SOFÍA SVEINSDÓTTIR, Þangbakka 10, lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli miðvikudaginn 6. nóvember. Útförin fer fram frá Breiðholtskirkju mánudaginn 18. nóvember klukkan 13. Sveinn Jónas Þorsteinsson Brynhildur Agnarsdóttir Ásgeir Þorsteinsson Magnea Rannveig Hansdóttir Ragnheiður G. Þorsteinsd. Gunnar Ólafur Einarsson barnabörn og barnabarnabörn Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, RAGNA H. HJARTAR, lést á líknardeild Landspítalans mánudaginn 11. nóvember. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. nóvember klukkan 15. Blóm og kransar afþökkuð en þeim sem vildu minnast hennar er bent á líknarfélög. Hjörtur J. Hjartar Jakobína Sigtryggsdóttir Friðrik J. Hjartar Anna Nilsdóttir Rúnar J. Hjartar Áslaug Arndal barnabörn og langömmubörn

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.