Morgunblaðið - 21.12.2019, Síða 20

20 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. DESEMBER 2019
VILTU TAKAVIÐ
GREIÐSLUMÁNETINU?
KORTA býður uppá fjölbreytta þjónustu sem hentar
bæði minni og stærri fyrirtækjum. Kannaðu málið.
Suðurlandsbraut 30, 108 Reykjavík, 558 8000 / korta@korta.is / korta.is
Kristín segir mikið frelsi fólgið í
því að geta hlustað á fyrirlestra þeg-
ar hentar og rólegt er umhverfis.
Hún lærði oft fram á kvöld og náði að
halda jöfnum hraða án þess að drag-
ast aftur úr. „Það hjálpaði mér að ég
er mjög sjálfstæð í vinnubrögðum og
því fann ég mig vel í náminu, einnig
er stuðningur samnemenda mik-
ilvægur í fjarnáminu og þar myndast
góð tengsl og vinátta.
Námið velur okkur
Ég man að í einum af mínum
fyrstu fyrirlestrum í HA sagði kenn-
ari við okkur nemendur að við skyld-
um ekki ímynda okkur að við hefðum
sjálf valið þetta nám. Námið hefði
valið okkur. Ég held að það sé mikið
til í þessu og að margir sem velja
hugvísindi séu einstaklingar sem
hafa glímt við erfiðleika og mótlæti í
lífinu og fari að hluta til í gegnum
námið til að öðlast skilning á eigin
reynslu, afleiðingum og áhrifum. Í
kjölfarið öðlast þeir svo þekkingu og
reynslu sem gerir þeim kleift að vera
til staðar fyrir aðra,“ sagði Kristín.
Hún neitar því ekki að þæginda-
ramminn hafi víkkað um nokkur
númer við það að setjast á skólabekk
í svo krefjandi nám sem sálfræðin er.
„Svona ákvörðun tekur maður sem
fjölskylda, ekki einstaklingur, þetta
reynir á þolrif þeirra sem í kringum
mann eru.“
Fjölskylda Kristínar studdi hana
heils hugsar í ákvörðun hennar og
tengdaforeldrarnir voru traustur
bakhjarl sem börnin áttu alltaf
öruggt athvarf hjá í sveitinni ef á
þurfti að halda.
Að námi loknu á Akureyri var
Kristín ákveðin í að fara strax í
meistaranámið og taka það erlendis.
Eplatré og ævintýraþrá
„Þegar jákvætt svar barst við um-
sókn minni um háskólavist í Árósum
þurftum við að taka ákvörðun og nið-
urstaðan varð að ég færi ein út til að
byrja með. Maðurinn minn og börn
urðu eftir á Þórshöfn. Við töldum það
fyrirkomulag betra því þá gæti ég
einbeitt mér að náminu og áskor-
unum sem fylgja því að hefja nám er-
lendis. Planið var að ég yrði þennan
vetur úti og kæmi svo heim til Ís-
lands og lyki náminu í formi fjar-
náms frá Árósum. Eftir einn dag í
Árósum, umvafin eplatrjám og æv-
intýraþrá, vissi ég hins vegar að ég
myndi vilja klára námið úti og fá fjöl-
skylduna mína út til mín.“
Kristín var ánægð með námsfyrir-
komulagið í háskólanum í Árósum og
segir danskt háskólakerfi leggja tölu-
vert minna upp úr stöðuprófum en
íslenskir háskólar og byggja ein-
kunnir og mat meira á heildrænni
þekkingu hvers nemanda og kafað
djúpt í námsefnið. „Svo er það stór
plús að engin skólagjöld eru í rík-
isháskólunum þarna úti,“ bætir hún
við.
Fjölskyldan fór svo öll út í janúar
2016 eftir jólafrí nema sá elsti sem
var fluttur suður til framhaldsnáms.
Kristín var þá búin að finna fjöl-
skyldunni heimili í bænum Odder á
Jótlandi, 23 km frá Árósum. Þar var
auðveldara að finna húsnæði og jafn-
framt ódýrara og húsasmíðameist-
arinn, maður hennar, fékk vinnu við
sitt fag.
Hún segir þetta hafa verið mikla
lífsreynslu, sérstaklega fyrir börnin,
sem þá voru fimm, átta og ellefu ára
en þau settust á skólabekk með öðr-
um nýbúum, börnum af ýmsu þjóð-
erni. Fjölskyldunni leið vel í Dan-
mörku og segist Kristín alveg hefðu
getað hugsað sér að dvelja þar eitt-
hvað lengur en þau fluttu aftur til Ís-
lands eftir námslok hennar árið 2017.
Þótt Danmerkurdvölin yrði ekki
lengri hlakkaði Kristín til þess að
koma heim til Íslands og leggja sitt
af mörkum í því að auka aðgengi að
sálfræðiþjónustu á landsbyggðinni
því það var jú stefna hennar allan
tímann í náminu.
Í litlu byggðarlagi eins og á Þórs-
höfn og nærsveitum var þó ekki fullt
stöðugildi að hafa en Kristín hóf störf
hjá Sálfræðiþjónustu Norðurlands
strax eftir útskrift.
Hún segir Sálfræðiþjónustuna
meðal annars bjóða upp á fjarviðtöl
en rannsóknir hafa sýnt að sálfræði-
viðtöl gegnum samskiptaforrit eru
árangursrík, rétt eins og hefðbundin
viðtöl. Þau eru framkvæmd á alveg
sama hátt og þegar sálfræðingur og
skjólstæðingur sitja í sama herbergi,
sagði Kristín.
„Þessi leið greiðir leið almennings
að sálfræðiþjónustu óháð búsetu og
mun án efa aukast mikið á næstu ár-
um. Umræða um geðræn vandamál
er orðin æ meira áberandi í okkar
samfélagi og almenn viðurkenning
orðin á því að stórlega þurfi að auka
úrræðin. Fjarþjónusta er núna stór
hluti af mínu starfi, aðallega í gegn-
um VIRK. Svo sinni ég starfi sál-
fræðings hjá Félagsþjónustu Norð-
urþings og einnig í Borgarhólsskóla
á Húsavík. Það er frábært að geta
sinnt skjólstæðingum sem búa á
smærri stöðum landsbyggðarinnar
og þeim þykir oft merkilegt að sjálf
sé ég búsett á Þórshöfn.“
Kristín segir það sorglega stað-
reynd að ekki hafi allir efni á að nýta
sér sálfræðiþjónustu þótt þörfin sé
fyrir hendi en greiðsluþátttaka
sjúkratrygginga er engin. „Það er
ljóst að átaks er þörf í geðheilbrigð-
ismálum í landinu okkar.“
Jólin eru fram undan og Kristín
hyggst njóta þeirra í faðmi fjölskyld-
unnar og hver veit nema hugmynd
að annarri bók sé að fæðast í huga
þessa hugmyndaríka sálfræðings á
Þórshöfn.
Sálfræðingur lét drauminn rætast
 Kristín Heimisdóttir, sálfræðingur á Þórshöfn og áður hárgreiðslukona, tók sig til og skrifaði bók
fyrir börn  Hafði lengi dreymt um að skrifa bók um jólasveina  Vill halda í gömlu arfleifðina
Morgunblaðið/Líney Sigurðardóttir
Draumar Kristín Heimisdóttir fékk bókina úr prentun rétt fyrir hinn árlega
jólamarkað á Þórshöfn og ánægðir kaupendur fengu hjá henni áritaða bók.
VIÐTAL
Líney Sigurðardóttir
Þórshöfn
Sálfræðingurinn Kristín Heim-
isdóttir á Þórshöfn er kona sem læt-
ur drauma sína rætast og nú er nýj-
asti draumur hennar, barnabók,
orðinn að veruleika. Bókin ber þann
langa titil Sagan af því hvers vegna
jólasveinarnir hættu að vera vondir.
„Ég var búin að ganga lengi með
þessa hugmynd að bókinni um jóla-
sveinana,“ sagði Kristín, „það hafði
lengið truflað mig hve mikið ósam-
ræmi er í birtingarmynd jólasveina
nútímans. Stundum eru þeir í gam-
aldags fötum og haga sér eins og
sveinarnir 13 í kvæði Jóhannesar úr
Kötlum en stundum rauðklæddir og
hegðunin allt öðruvísi. Mér finnst
mikilvægt að halda í þessa arfleifð
okkar, að eiga séríslenska jólasveina.
Mér fannst þurfa að skrifa um þetta,
útskýra þessa atferlis- og útlitsbreyt-
ingu því eitthvað hlýtur að hafa
stuðlað að breyttri og bættri hegðun.
Að halda á bókinni eftir allan þennan
tíma var ótrúleg tilfinning. Ég var
svo stolt og þakklát fyrir að hafa ekki
gefist upp og hafa fengið þetta tæki-
færi hjá bókaútgáfunni Óðinsauga.
Ég fékk líka góðan myndskreyti því
teikningar Ceciliu Latella gera bók-
ina í raun að listaverki.“
Bókin hefur hlotið góðar viðtökur
og ungir lesendur ósparir á að segja
Kristínu að bókin sé „rosalega
skemmtileg“.
Úr háriðn í sálfræði
Þótt rithöfundurinn blundi í Krist-
ínu er sálfræðin þó aðalstarfið. Mikill
munur er á starfsvettvangi Kristínar
fyrr og nú.
– Hvers vegna varð sálfræðin fyrir
valinu eftir að hafa lokið námi í hár-
iðn og meira en nóg að gera á einu
hársnyrtistofunni á Þórshöfn?
„Já, það var lærdómsríkur tími og
gefandi á sinn hátt, mér fannst samt
einhvern veginn eins og ég ætti að
stefna annað. Þegar ég var í Verk-
menntaskólanum á Akureyri langaði
mig að verða sálfræðingur þegar ég
yrði eldri en lítið sjálfstraust og
vantrú á eigin getu olli því að ég
kæfði þær hugsanir fram á fullorð-
insár. Ég hafði lengi fundið aukna
þörf fyrir að fræðast meira um það
sem býr innan höfuðsins í stað þess
að sinna því sem vex utan á því,“
sagði Kristín kímin.
Hvenær ferðu að hætta
að læra, mamma?
Það sem réð úrslitum í ákvörðun
Kristínar var það að Háskólinn á Ak-
ureyri býður upp á ýmsar leiðir í
fjarnámi, sem skiptir miklu máli fyrir
landsbyggðarfólk. Hún gat þá stund-
að námið að miklu leyti á heimaslóð
en mætti reglulega í lotunám til Ak-
ureyrar. „Þetta var að mörgu leyti
þægilegt fyrirkomulag því ég þurfti
yfirleitt ekki að mæta oftar en einu
sinni á önn í skólann í lotur. Prófin
gat ég tekið hér í sveitarfélaginu í
gegnum Þekkingarnet Þingeyinga
sem var mjög hentugt fyrir upptekna
móður og námsmann. Börnin mín
spurðu mig oft hvort ég færi nú ekki
að hætta að læra og byrja að vinna
eins og venjulegar mömmur!“
Kristín Heimisdóttir tók stóra ákvörðun árið 2012. Hún lokaði hár-
greiðslustofu sinni og skráði sig í fjarnám í sálfræði við Háskólann á Ak-
ureyri. Þá var yngsta barnið af fjórum rétt ársgamalt. Hún lauk sálfræði-
náminu frá Akureyri árið 2015 og hélt áfram í framhaldsnámi. Hún valdi
að taka meistaranámið í Danmörku en eiginmaðurinn varð eftir á Þórs-
höfn með börnin. Þau fluttu svo öll út á seinna námsári Kristínar. Hún
lauk þar námi árið 2017 og sama ár sneri fjölskyldan heim til Íslands.
Kristín fæddist á Akureyri árið 1974 en bjó á Dalvík frá tíu ára aldri.
Hún stundaði nám á uppeldis- og félagsfræðibraut við Verkmenntaskól-
ann á Akureyri og lauk stúdentsprófi af félagsfræðibraut Fjölbrautaskól-
ans við Ármúla árið 1997.
Hún hóf síðan nám við Iðnskólann í Reykjavík og lauk þaðan sveins-
prófi í háriðn árið 2004. Í Reykjavík kynntist hún eiginmanni sínum,
Kristjáni Úlfarssyni húsasmíðameistara, og leið þeirra lá beint á heima-
slóðir hans, Langanesið, þar sem þau hafa búið síðan. Á Þórshöfn stofn-
aði Kristín eigin hárgreiðslustofu og starfaði þar í sjö ár. Hjónin eign-
uðust á þeim tíma þrjú börn en fyrir átti Kristín einn son. Kristín semur
bæði lög og texta og leikur á gítar en hún stundaði söngnám á
Reykjavíkurárunum.
Leiðin lá heim á Langanesið
FÓR ÚR HÁRGREIÐSLU Í SÁLFRÆÐINA