Skessuhorn - 23.10.2019, Blaðsíða 27

MIÐVIKUDAGUR 23. oKTóBER 2019 27
Vísnahorn
Þess hefur verið farið á
leit að við íbúar Borg-
arbyggðar gerum okkar
besta til að vera jákvæð
og sleppum öllu kvarti
í mánuð. Þetta getur að vísu tekið aðeins á
samanber limru Guðmundar Þorsteinssonar:
Ekki er lukka oss lánuð.
Lýðréttindi vor smánuð.
Það veldur oss hryggð
að í Borgarbyggð
er bannað að kvarta í mánuð.

Trúlega hefði Árni Gíslason sýslumaður
í Skaftafellssýslu ekki sloppið alveg án
áminningar í þeim kvartlausa mánuði þegar
hann orti um séra Gísla Thorarensen:
Veit ég ekki verra fól
vera í heimsbyggðinni.
Andskotinn er eins og sól
hjá illmennskunni þinni.
Júlíus Friðriksson orti um ónefndan mann og
veit ég svosem ekki hvort hann hefði sloppið
við áminningu heldur:
Illa kominn er til manns,
andinn sljór og minnið.
Hert í eldi andskotans
innrætið og sinnið.
Og Guðni Þorsteinsson kvað um einhvern
fróman og sannleikselskandi einstakling:
Margir ljúga helst til hratt,
haft er það í minnum,
en vilja reyna að segja satt
svona stöku sinnum.
Það fer nú samt þannig að flest fáum við
álíka langa gröf á endanum og trúlega
verður gróðurmoldin úr okkur svipaðs eðlis
samanber Bjarna frá Gröf:
Ýmsir gjöra allt til meins,
aðrir guði þjóna.
En moldin verður alveg eins
úr öðlingi og róna.
Og á svipuðum nótum segir Káinn gamli:
Bregða ljóma á lífsins strönd
ljóssins gjafir bestar.
Sömu blómum, sama hönd
sáir á grafir flestar.
Þetta stuðlaða ljóðform okkar Íslendinga á
sér ýmsar birtingarmyndir og þar á meðal
hringhenduna „með innrími og allt“. Björn
Leví Gestsson hampar henni að vonum:
Hugann yngir að ég ber
ást á hringhendunni.
Hún óþvinguð þykir mér
þæg og slyng í munni.
og á svipuðum nótum yrkir Andrés Björns-
son:
Þótt virðum slyngum vísa ný
verði kring á munni,
ekki syngur eins í því
og í hringhendunni.
og ætli megi ekki ráða af líkum að þessi sé
ættuð úr Austur Húnavatnssýslu:
Ekki grand ég efa það
um sig vandi grefur,
voða stand mér víkur að,
vaxið Blanda hefur.
Þessi mun hinsvegar ættuð úr Miðfirði
en ekki veit ég um höfund svo að ég þori að
nefna:
Verði grýtt í götunni.
Gangirðu eftir broti.
Verði skreipt á skötunni
skrepptu að Hnausakoti.
Hinir ýmsustu gjaldmiðlar veraldarinnar
eru að sjálfsögðu allir verðmætir en þó mis-
verðmætir innbyrðis. Einhverra hluta vegna
virðist það þó gjarnan meiri frétt þegar til
dæmis íslenska krónan fellur gagnvart doll-
aranum en þegar dollarinn hækkar gagn-
vart krónunni. En hvað veit ég svosem. En
um einhvern ágætan eðalkrata kvað Rósberg
Snædal:
Frændum sínum fylgispakur var
fékk því snemma vist með Erlings hundum.
Alltaf þó af öðrum krötum bar
eins og dollari af sterlingspundum.
Hákon Aðalsteinsson bjó sín seinni ár að
Húsum eða Brekkugerðishúsum í Fljótsdal
og stundaði þar skógrækt sem er lítið arðsam-
ari búgrein en sauðfjárrækt og er þá langt til
jafnað. Eitt sinn komu stjórnarmenn Fram-
leiðnisjóðs til Hákonar og voru þá leystir út
með limru:
Oft fylgir sultur og seyra
sjálfsþurftarbúskapargeira.
Framleiðnisjóður
er fólkinu góður.
-En mætti þó úthluta meira.
Líklega hefur verið fremur kalt í veðri þeg-
ar Ásmundur Guðmundsson frá Auðsstöðum
orti þessa:
Frammi í dalnum mjög er myrkt,
magnast kvöldsins skuggar,
útsýnið er öllum byrgt.
Ísi lagðir gluggar.
Trúlega hefði honum ekkert veitt af að fá
kaffi til að ylja sér sem var þó munaðarvara
nokkuð fram á síðustu öld. Fjárhagur flestra
var með þeim hætti að allt sem kostaði pen-
inga varð að spara. Hvort sem var kaffi eða
annað aðkeypt. Ekki veit ég um höfund að
þessari en hann hefur samt greinilega langað
í kaffi. Hvort sem hann hefur getað látið það
eftir sér eða ekki:
Misjöfn eru manna völd.
Minn er þankinn stríður.
Ég vil hafa kaffi í kvöld
hvað sem öðru líður.
Þorvaldur Jósefsson sem nú er nýlátinn
eignaðist ungur rauðan hest sem hann kallaði
Skussa og taldi hafa verið með sínum bestu
hestum. Þau urðu örlög Skussa að brenna inni
eða kafna af reyk þegar kviknaði í hesthúsi en
löngu seinna urðu þessar til hjá Valda:
Gamla Rauð ég muna má.
Mér hann skemmti að vonum.
Skyldi ég aldrei aftur fá
annan líkan honum.
Er hann rennur gróna grund
geislar streyma hlýju
þá ég löngu liðna stund
lifi upp að nýju.
og um vorkvöld á liprum fola á ferð með
Grími á Veggjum:
Enginn vekur að því gaum,
andar ljúft um vanga,
læt ég nú við lausan taum
litla folann ganga.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Þá ég löngu liðna stund - lifi upp að nýju
Vetrarfrí í grunnskólum eru gjarn-
an á þessum tíma árs og voru krakk-
ar á Akranesi í fríi dagana 17.-21.
október sl. Ýmislegt var í boði fyrir
krakkana á Akranesi og fjölskyldur
þeirra þessa daga, eins og ratleik-
ur, opnir tímar hjá íþróttafélögum,
námskeið í að lita á poka og boli
í Smáprenti og margt fleira. Það
voru kátir krakkar með fataliti að
gera listaverk á taupoka í Smáprenti
á fimmtudagsmorgun þegar blaða-
maður stakk þar inn nefinu. Gátu
krakkarnir ráðið hvort þeir fengju
poka sem búið var að prenta mynd-
ir á eða hvort þeir fengju myndir á
pappír til að teikna í gegn á pokana
eða hvort þau vildu gera sín eigin
listaverk á þá. Útkoman var mjög
fjölbreytt og skemmtileg. Að nám-
skeiðinu loknu fóru allir heim með
litríka og flotta poka. Meðfylgjandi
myndir voru teknar við þetta til-
efni. arg
Litað á poka í vetrarfríi
Allir á fullu að lita á pokana sína.
Það þarf að vanda vel valið á litunum.
Hér er Alexandra að teikna myndina
í gegn. Einhyrningar voru vinsælir.
Ásta Vordís teiknaði þessa mynd sjálf
og litaði hana svo á pokann sinn.
Hér er Díana Rós að skrifa nafnið sitt á
poka með litríkum stöfum.
Þessar vinkonur gerðu mjög litríka og fallega poka.
Að námskeiðinu loknu
fengu krakkarnir
allir glaðning með sér
heim.