Gríma - 01.09.1934, Page 81

HÁLSSKORNI DRAUGURINN 79
vegna þess að hann náði ekki ástum heimasætunnar
þar.
31.
Hejrnir Rösu á Geiteyjarströnd.
(Eftir handriti Baldvins Jónatanssonar).
Signrður hét maður, Jóhannesson, sem lengi bjó
á Geiteyjarströnd við Mývatn. Kona hans hét Rósa
og var Guðlaugsdóttir, greind kona og velmetin.
Einu sinni sem oftar var Rósa að skammta fólki
sínu að morgni dags inni í búri, sem var innsta og
nyrzta hús í bænum, inn af eldhúsi. Heyrir hún þá
allt í einu fótatak, svo sem einhver þungstígur komi
að framan með vatnsfötur og beri þær inn í eld-
húsið. Bjóst hún við, að þetta væri einhver heima-
pilta að bera inn vatn. En þá heyrir hún glöggt að
sá, sem vatnið ber, dettur með föturnar í eldhúsinu;
glamrar í fötunum og vatnið streymir út um gólfið.
Verður Rósu illt við þetta og hrópar upp: »Guð al-
máttugur, hvað gengur á?« Þýtur hún í ofboði fram
í eldhúsið, til þess að gæta að þessu, en þá er þar
enginn maður, engar vatnsfötur eða vatn á gólfinu.
Gengur hún þá í skyndi út á hlaðið, og eru piltar
þar við önnur verk, en enginn hafði í eldhúsið kom-
ið. — Nokkurri stundu síðar kom þar að Hjálmar
bóndi Helgason frá Vogum, sem er næsti bær við
Geiteyjarströnd; heilsaði hann fólkinu og var alvar-
legur í bragði. Sagði hann að þenna sama morgun
hefði gamall maður, Jóhannes að nafni, sem var
próventukarl hjá honum, verið að bera vatn, orðið
bráðkvaddur og dottið dauður niður þar í hlaðvarp-
anum ineð föturnar. Taldist mönnum svo til, að