Bændablaðið - 06.10.2016, Qupperneq 36

36 Bændablaðið | Fimmtudagur 6. október 2016
Á ferðalagi með 10 Bretum rangsælis um Ísland:
Í leit að friðsæld og fallegum stöðum
Mörgum Íslendingum, sem vilja
skoða landið okkar, finnst orðið of
mikið af erlendum ferðamönnum
við helstu náttúruperlur lands-
ins. Sérstaklega á þetta við um
Suðurland, en þar er vart hægt
að fá bílastæði til að ganga að fjöl-
sóttustu náttúruperlunum.
Það var því fróðlegt að fara rang-
sælis um landið á bíl sem aðstoðar-
maður fyrir hóp tíu Breta á mótor-
hjólum í leit að friðsæld og fallegum
stöðum. Upplifa í leiðinni þjónustuna
sem í boði er og afar misjafna vegi.
Í hópnum voru m.a. tveir smábænd-
ur, jarðfræðingur hjá olíufélagi og
kennarahjón sem starfa við háskóla
í Cambridge.
10 daga ferðalag í fáum orðum
Upphaf ferðarinnar var frá Reykjavík
og ekið með smá útúrdúrum á Hótel
Laka við Kirkjubæjarklaustur. Við
Seljalandsfoss voru hátt í 100 bílar
á bílastæðinu og ekki gott að ná fal-
legri mynd af fossinum fyrir marg-
menni.
Eftir góða máltíð í Gamla fjósinu
að Steinum undir Eyjafjöllum var
stoppað á Þorvaldseyri fyrir stutta
heimildarmynd um raunasögu heim-
ilisfólksins á Þorvaldseyri þegar
Eyjafjallajökull gaus fyrir sex árum.
Alltaf finnst mér jafn gaman að
koma þangað vegna þess hvað alltaf
er svo snyrtilegt þar, alltaf snyrtilega
slegið grasið með veginum og mót-
tökur góðar. Dagurinn endaði svo á
Hótel Laka með góðri kvöldmáltíð
innan um klið erlendra ferðamanna
í matsalnum.
Daginn eftir var ekið á Djúpavog
með ýmsum stoppum, en alltaf
gremst mér kraðakið við Jökulsárlón
því þar er aðstaðan miðað við þann
fjölda sem þar er ekki neinum til
sóma. Að aka Þvottárskriðurnar í
góðu veðri er óborganlegt, útsýn-
ið og náttúrufegurðin er engu lík
þegar komið er í Djúpavogshrepp.
Dagurinn endaði á Hótel Framtíð
á Djúpavogi sem er sambland af
gömlu reisulegu húsi sem reist var
á árunum 1905–1906 og bjálkahúsi
sem byggt var við gamla húsið 1999.
Haldið á fáfarnari vegi
Á degi þrjú var lagt af stað frá
Djúpavogi í blanka logni og glaða-
sólskini inn Berufjörðinn þar sem við
tók fjallvegurinn Öxi. Að hitta á að
keyra þennan fjallveg í svona góðu
veðri er óborganlegt, þó að vegurinn
stytti leiðina til Egilsstaða um tugi
kílómetra var stoppað svo oft til að
njóta útsýnisins að keyrslutíminn var
svipaður og að fara þjóðveg númer 1.
Þar sem veðrið var svona gott
var ákveðið að njóta þess til hins
ýtrasta á fjallvegum og næst var
Hellisheiði eystri tekin með nokkrum
útsýnisstoppum. Þegar komið var á
Vopnafjörð var ekið sem leið lá upp
á Möðrudal og þaðan í Sænautssel í
kakó og lummur. Þar var sannköll-
uð „ömmuþjónustulund“ og haldið
áfram að bera lummur í gestina
meðan einhver hafði lyst.
Með fullan belg af kakó og lumm-
um var haldinn vegslóði í átt að Brú
á Jökuldal og þaðan inn að Aðalbóli
í Hrafnkelsdal þar sem var stefnt á
kvöldmat og gistingu. Nýveiddur
silungurinn úr Ánavatni rann ljúflega
niður á Aðalbóli og eftir ljúfan svefn
var haldið áfram í svipaðri blíðu og
daginn áður.
Nú var farið aðeins innar í landið
og ekið veg númer 910 sem liggur
fram hjá Þríhyrningsvatni og þegar
komið var að Dyngjuhálsi var ekið til
norðurs í Möðrudal. Eftir hressingu
í Fjallakaffi var haldið að Dettifoss
og ekið niður að fossinum að austan-
verðu. Oft hef ég ekið þennan veg og
nánast alltaf hefur hann verið vond-
ur, en í þetta sinn var hann óvenju
góður. Frá Dettifossi var nánast ekið
án stopps á Akureyri.
Of sjaldan eru teknir hliðarvegir
og lengri leiðir
Frá Akureyri var ekinn þjóðvegur 1
í Húnavatnssýslu, en í Langadal var
ákveðið að taka krók 1. Beygt var
eins og þegar á að aka suður Kjalveg,
en svo var keyrt að Svínavatni
og stoppað við Auðkúlukirkju.
Eftir kaffistopp við kirkjuna var
haldið áfram að hlykkjast um
Húnavatnssýslur, Borgarvirki skoð-
að og þar eftir Hvítserkur og klárað
með því að keyra fyrir Vatnsnes áður
en komið var á Hótel Laugabakka
í Miðfirði. Gamla heimavistarskól-
anum hefur verið breytt í glæsilegt
hótel og þjónustulund starfsfólksins
og veitingarnar eru til fyrirmyndar
í alla staði.
Á sjötta degi ferðar tóku
Vestfirðirnir við, en áfangastað-
ur sjötta dags var Heydalur við
Mjóafjörð í Ísafjarðardjúpi. Að
keyra upp Strandir við vestanverð-
an Húnaflóa hefur mér alltaf fund-
ist vera falleg leið, en þessir þrír
malarkaflar sem eru á leiðinni hafa
oft verið betri en þeir voru þennan
dag í byrjun ágúst. Það var nota-
legt að koma í kaffi í Café Riis í
Hólmavík áður en haldið var yfir
Steingrímsheiði. Síðasta spölinn
í Heydal var tekinn styttingur á
leiðina með því að fara gamla malar-
veginn yfir Eyrarfjall, þrátt fyrir að
þar sé skilti sem segi að vegurinn sé
lokaður þá var vegurinn
Hjörtur L. Jónsson
liklegur@internet.is
Við kvöldmatarborðið á Aðalbóli þar sem húsfrúin bætti stanslaust á fötin af nýveiddum silungi á borðið góða sem
bresku ferðalangarnir kölluðu Lazy Susan. Myndir / HLJ
Í fallegu veðri var haldið af stað inn
Berufjörðinn frá Djúpavogi.
Hef sett mér það markmið að prófa
Kjötsúpur þar sem þær eru í boði,
Þegar ég kom að Dynjanda var
skemmtileg spegilmynd í sjónum
sem minnti mig á málverkið Ópið.
Mér var sagt að sárafáir Íslendingar
Umferðin upp á Dyrhóley er of mikil
og aðstæður ekki neinum til sóma.
við vitann og að sögn landvarðar þá
er þetta algeng sjón.