Íþróttablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 22

Hallgrímur Benediktsson (1908)
þegar séra Sigurður Gunnarsson
fluttist þaðan 1894, tók við brauð-
inu 1895 séra Þórarinn Þórarinsson.
Var hann mikill hvatamaður um all-
ar íþróttir og sérstaklega íslenzku
glímuna, en einnig sund og skauta-
íþrótt. Séra Þórarinn var mjög
áhugasamur um öll framfararmál
sem sjá má af því, að hann stóð að
stofnun ungmennafélags Fljótsdæla,
hélt uppi söngmennt í sínum presta-
köllum svo af bar og var jafnan for-
maður fræðslunefndar. Sonur séra
Þórarins er Þórarinn Þórarinsson
fyrrverandi skólastjóri að Eiðum,
mikill áhugamaður um glímur og
félagsmál.
Svo að sjá má á Valþjófsstað sátu
3 prestar meira en mannsaldur sem
hvöttu æskuna til íþrótta.
Um og eftir aldamótin vor bænda-
glímur mjög háðar. Árið 1897 var
mikil samkoma á Egilsstöðum, og
var þar háð bændaglíma. Þar var
mætt fólk af Jökuldal, Fljótsdals-
héraði, Breiðdal og Fjörðum. 1
bændaglímunni lagði alla Halldór
Vilhjálmsson frá Dvergasteini, síðar
skólastjóri á Hvanneyri. Undu Hér-
aðsmenn því illa og vildu að þeir
glímdu Brynjólfur Bergsson frá Ási
í Fellum og Halldór. Gaf Halldór það
eftir. Glíman fór þannig að Bryn-
jólfur lagði Halldór, á klofbragði og
þar með var þeirri glímu lokið.
Frásögn Guðmundar
Þorbjarnarsonar.
En fyrst kom skipulag á glímuna
1908. Þá um vorið komu að Eiðum
trésmiðir og múrarameistarar frá
Keykjavík. 1 þeirra hópi var Guð-
mundur Þorbjarnarson úr Glímufé-
laginu Ármann, Reykjavík. Kenndi
Guðmundur glímu í frístundum á
Eiðum. Hann innleiddi glímubeltin á
Austurlandi. Fyrst voru það saman-
saumaðar flatar ólar, en síðar var
farið að setja á þau sívala hanka.
Þar næst var þeim breytt öllum í
sívalninga. Voru það þeir Sigfús Ein-
arson og Óli Einarsson, báðir söðla-
smiðir, sem gerðu þessi belti.
Brögð, sem mest voru notuð eftir
1908, voru klofbragð, hælkrókur,
krækja, sniðglíma, mjaðmahnykkur
(leyft að taka í handlegg), loft-
hnykkur o. fl. Mótbrögð við klof-
bragð voru að hlaupa upp úr því eða
bregða fæti þvert fyrir klofbragð-
manninn sem dugði auðvitað með
misjöfnum árangri. Við hælkrók var
að gefa fótinn, sem krókurinn var
lagður á, eins fljótt eftir og kostur
var á. Við mjaðmahnykk með hand-
taki var lítið til varnar, ef bragðið
náðist vel. Handtakið var bannað um
og eftir 1914. Óleyfileg varnarbrögð
voru t. d. að sleppa tökum og setja
hendi eða handlegg framan á háls
eða andlit, þá og að halda fæti föst-
um nema augnablik. Ennfremur að
sleppa báðum höndum.
Fyrsta kappglíma, skipulagsbund-
in, var glímd 1914 að Ketilsstöðum
í Vallahreppi, og var þar sigurvegari
Magnús Stefánsson frá Eiðum, hlaut
flesta vinninga og glímdi mjög
drengilega. Ungmennafélagið Baldur
skoraði á Ungmennafélagið Þór.
Þá var næsta skipulagsbundin
kappglíma innan Ungmennafélagsins
Baldurs í Vallahreppi 1915. Þar
glímdu 14 menn úr Vallahreppi, og
voru þar veitt verðlaun. Þar glímdu
Sveinn Jónsson (Egilsstöðum)
Sveinn Jónsson, nú bóndi á Egils-
stöðum; Sigurbjörn Snjólfsson, nú
bóndi í Gilsárteigi; Dagur Gunnars-
son frá Hafursá; Guðmundur Ólason
frá Höfða; Erlendur Þorsteinsson
frá Egilsstöðum; Gunnar Þorsteins-
son frá Egilstsöðum, nú bóndi 1
Fossgerði; Björgólfur Gunnlaugsson
fá Kelduhólum; Gunnar Sigurðsson,
Ketilstöðum; Sigurður Einarsson,
Ketilsstöðum; Jón G. Kjerulf frá
Hafursá; Ólafur Hallgrímsson,
Ketilsstöðum; Sigurður Sigurbjörns-
son, Ulfsstöðum; Gunnar Jónsson frá
Hallormsstað. 1 stjórn Baldurs voru
Jón Kjerulf, Sigurbjörn og Björgólf-
ur.
Glímudómarar voru þeir Guð-
mundur Þorbjarnarson, Vallanesi, og
Þorsteinn Jónsson kaupfélagsstjóri.
Fegurðarverðlaun og önnur verðlaun
fékk Sveinn Jónsson. Glímdi hann
mjög vel, og var það skaði, að hann
skyldi ekki gerast glímukennari. Þá
glímdi og vel Sigurbjörn Snjólfsson.
Fyrstu verðlaun fékk Gunnar Jóns-
son yngsti keppandinn, og lagði hann
alla keppendur. En hann hafði sér-
stöðu vegna þess hve hann var áber-
andi sterkur og einnig liðugur, en
hann beitti of mikið kröftum, til þess
að hann gæti talizt glíma vel, enda
lá leið hans í grísk-rómverska glímu
og fjölbragðaglímu, bæði á Akureyri
og í útlöndum. Kom honum það vel,
því hann gerðis lögreglu- og toll-
gæzlumaður á Siglufirði 1919, þegar
útlendingar óðu þar uppi ,og síðar á
Akureyri. Þá glímdi hann og Islands-
glímuna 1920. Glímdu þar 3 af Aust-
urlandi: Gunnar Jónson, Magnús
Stefánsson og Aðalsteinn Jónsson, nú
bóndi að Vaðbrekku, en frá þeim
114