Íþróttablaðið


Íþróttablaðið - 01.10.1986, Blaðsíða 16

Íþróttablaðið - 01.10.1986, Blaðsíða 16
Við þurfum að læra allt um veður og vinda niðri við jörðina og það eru fræði sem fáir aðrir en drekaflugmenn hafa áhuga á. Við verðum alltaf að hafa veðruspána á hreinu og meira en það, við þufum að læra hvar Iitlar hitalægð- ir myndast til að geta nýtt okkur upp- streymið og flogið yfirlandsfug. Þar spila flughæfnin og veðurfræðikunn- áttan saman. Við hefjum okkur til flugs, reynum að ná góðri hæð og fljúga sem hraðast að næstu hitabólu og síðan koll af kolli þangað til við komumst ekki lengra og reynum þá að lenda þar sem auðvelt er að sækja okkur. Veðurfræðin er nauðsynleg og ekki hægt að fljúga nema þekkja inn á vind- ana. Þess vegna viðhöldum við þekk- ingunni og sækjum stöðugt námskeið í veðurfræði. Við erum í góðu sambandi við veðurstofuna og veðurfræðingur þaðan hefur Ieiðbeint á námskeiðun- um hjá okkur." FYRST BEINTOGLÁGT Er drekaflug eins hættulegt og það lítur út fyrir að vera? „Það er verulega erfitt að svara þessri spurningu. Það verða ekki mörg slys í þessari íþrótt en hættan er alltaf fyrir hendi. í þessu sporti er meira lagt undir en í öðrum íþróttagreinum og mistökin geta verið dýr. í drekafluginu leyfist ekki kæruleysi og vissulega er hægt að stunda flugið með 100% ör- yggi en þá verða menn líka að hafa þroska til þess og taka leiðsögn þeirra sem lengra eru komnir.“ Þið eruð allir með kennararéttindi í drekaflugi, hvernig fer kennslan fram? „Við höldum námskeið einu sinni á hverju vori þar sem mönnum eru kennd undirstöðuatriði íþróttarinar og síðan taka menn próf. Náminu er skipt í fimm stig. Fyrst er mönnum kennt að skynja drekann og fljúga bein flug við auðveldar aðstæður og í lítilli hæð.“ Af hverju í litilli hæð, ekki er auð- veldara að fljúga í lítilli hæð? „Nei, það er ekki auðveldara að fljúga í lítilli hæð heldur sálfræðilegt atriði. Menn verða að venjast hæðinni eins og öðru í þessari íþrótt og það er alltaf hætta á að byrjendur fyllist skelf- ingu og verði lofthræddir þegar þeir átta sig á hæðinni." Eru það einhveijar sérstakar mann- gerðir sem leggja stund á drekaflug? „Núna ertu að fiska eftir því hvort við séum töffarar og það erum við ekki. Það má segja að drekaflugið sé fyrir allar manngerðir nema eina og það eru svölu karlarnir. Drekaflugið á ekki að vera keppni um kjark og þor, menn eiga að láta aðstæðumar ráða þvi hvort flogið er, ekki hvort sæta stelpan er að horfa á þá eða ekki. Þetta er heldur ekki íþrótt til að monta sig yfir í partýum enda eru menn yfirleitt það þreyttir eftir flugið að lítil orka er eftir fyrir gortið.“ AÐ KYNNAST SJÁLFUM SÉR Er þetta mjög erfíð íþrótt? „Það fer eftir ýmsu. Oft getur það verið mjög erfitt að komast inn í upp- streymi. Það getur hafnað drekanum og þá verður flugmaðurinn að taka á öllu sínu til þess að stýra drekanum inn í loftbóluna. Þessi barátta getur tekið á og kallað fram mikinn svita. Hvernig er mórallinn meðal svif- drekamanna hér á landi? Er erfitt fyrir nýliða að komast inn í hópinn? „Það er mjög góður andi innan hópsins og við höldum mjög saman. Sá dagur líður ekki yfir sumartímann að drekamenn tali saman og spái í flug- skilyrði. Reyndir menn leiðbeina reynslulitlum og þegar flogin eru yfir- landsflug er alltaf einhver til sem sækir flugmanninn eða mennina. Félagslífið hjá okkur er gott. Við höldum fimm mót á hverju sumri auk árshátíðar og annarra hefðbundinna félagsstarfa. Við eigum gott klúbbhús við rætur Úlfarsfellsins og þangað koma margir. Borgin gaf okkur þetta hús sem staðið hafði lengi í niður- níðslu og var húsið reyndar úrskurðað ónýtt. En við fengum það og gerðum það upp. Núna er þetta hið ágætasta hús og erlendir gestir okkar dauðöf- unda okkur af því. Erlendis þekkjast ekki sambærileg hús, þar verða menn- irnir að hittast á pöbbum. Klúbbhúsið á sinn þátt því að hóp- urinn sem stundar svifdrakaflugið er mjög samrýmdur. Við erum eiginlega ein stór fjölskylda og hefur það vissa ókosti í för með sér sér fyrir nýliða sem kynnast vilja íþróttinni. Við gætum virst lokaður hópur en það erum við alls ekki. Allir sem áhuga hafa á dreka- flugi eru velkomnir til okkar og við fögnum hverjum nýjum manni.“ 16
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Íþróttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íþróttablaðið
https://timarit.is/publication/1455

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.