Morgunblaðið - 05.03.2020, Side 49

MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. MARS 2020
✝ Thor BenjamínEggertsson
fæddist 28. desem-
ber 1945 í Reykja-
vík. Hann lést á
Landspítalanum
við Hringbraut 22.
febrúar 2020.
Kjörforeldrar
hans voru Eggert
Guðmundsson list-
málari, f. 30.12.
1906, d. 19.7. 1983,
og Edith Valborg Black, f. 26.5.
1911, d. 27.8. 1968. Seinni kona
Eggerts var Elsa Jóhann-
esdóttir, f. 7.7. 1929, d. 10.6.
2015. Stjúpsystkini Thors eru
Garðar Þorsteinsson, f. 4.9.
1950, Anna Karólína Þorsteins-
dóttir, f. 1.12. 1952, og Rann-
veig María Þorsteinsdóttir f.
rún, f. 11.1. 1945, Sigríður, f.
3.4. 1946, Jón, f. 5.8. 1947, og
Svanhildur, f. 3.1. 1952.
Thor lauk prófi í rafeinda-
virkjun árið 1967. Hann starf-
aði hjá Símanum nær alla sína
starfsævi, eða í 59 ár. Hann var
einn af fyrstu símvirkjum á Ís-
landi og símvirkjameistari.
Thor sinnti félagsstörfum frá
unga aldri. Hann var í skát-
unum sem barn og var Ro-
verskáti. Hann var einnig í
Hjálparsveit skáta til fjöl-
margra ára. Hann var í for-
svari fyrir skyndihjálparnám-
skeið á Íslandi og skipulagði
þau í upphafi. Hann var stofn-
andi Hollvina Hjálparsveitar
skáta 2013 og var fyrsti for-
maður stjórnar. Hann var í
stjórn Korpúlfa í Grafarvogi.
Hann sinnti fræðslu fyrir eldri
borgara í Borgum félagsmið-
stöð og kenndi m.a. notkun
tölva.
Útförin fer fram frá Háteigs-
kirkju í dag, 5. mars 2020,
klukkan 13.
29.10. 1959. Líf-
fræðileg móðir
Thors er Margrét
Björnsdóttir f. 9.3.
1923. Hálfsystur
Thors sammæðra
eru Ólöf Cooper, f.
4.9. 1943, d. 26.2.
2014, og Margrét,
sem búsett er í
Færeyjum. Thor
kvæntist eftirlif-
andi eiginkonu
sinni Guðnýju Margréti Skarp-
héðinsdóttur 11. nóvember
1995. Guðný Margrét er fædd
6. janúar 1950. Foreldrar henn-
ar voru Skarphéðinn Jónsson,
f. 14.8. 1917, d. 25.5. 2010, og
Fanney Benediktsdóttir, f. 15.9.
1918, d. 28.5. 2008. Systkini
Guðnýjar Margrétar eru Guð-
Lífið rennur áfram eins og
lækur á milli árbakka og það er
eins og við mannfólkið reiknum
með að lækurinn renni enda-
laust áfram og fátt geti gerst
sem stöðvi flæði hans. Dauðinn
bankar á dyr og það kemur
stífla í lækinn, flæðið í læknum
breytist, tilveran hringsnýst, allt
verður dökkt, rennslið í læknum
breytist, einn í fjölskyldunni er
fallinn frá. Hann Thor er dáinn,
horfinn af þessari jörðu, stórt
skarð hefur myndast í fjölskyld-
unni. Thor sem hefur verið hluti
af tilveru okkar frá því að ég
var 16 ára. Pabbi hans og
mamma mín giftust. Thor sem
var einkabarn stóð frammi fyrir
þeirri áskorun að þurfa að deila
lífi sínu með stjúpmömmu og
þremur börnum hennar þar af
tveimur unglingum. Thor tók
þessu öllu með stóískri ró og
leyfði okkur að sitja heilu kvöld-
in í herberginu sínu og horfa á
eina sjónvarpið sem til var á
heimilinu. Hann taldi aldrei eftir
sér að skutlast með mann í
stóra rauða jeppanum sínum ef
mikið lá við. Hann gerði allt sem
hann gat og missti aldrei stjórn
á skapi sínu þó að oft hljóti að
hafa reynt á þolrifin hjá honum,
það er ég viss um. Eina skiptið
sem ágreiningur var á milli okk-
ar systkina var um hátíðar og
þá voru það gulu maísbaunirnar
sem var mikil nýlunda fyrir okk-
ur að fá og við hálf rifumst um
hver hefði fengið mest. Árin liðu
í sátt og samlyndi, Thor var sem
bróðir okkar og ánægjuleg við-
bót við systkinahópinn. Við
hjónin eignuðumst tvo drengi og
eina stúlka og ákváðum að ann-
ar drengurinn fengi nafnið
Garðar Thor. Við héldum hóp-
inn og eigum margar ánægju-
legar minningarstundir, þar sem
mikið var spjallað, hlegið og
borðaður góður matur. Thor var
svolítið ofvirkur, sem kom vel í
ljós þegar hann var í heimsókn
hjá okkur í Álaborg í Dan-
mörku. Þar voru þrjár sjón-
varpsstöðvar og Thor tókst með
mikilli lagni að skipta svo ört
um stöðvar að við gátum séð
þrjár kvikmyndir í einu og það
merkilega var að við héldum
þræði í þeim öllum. Thor hafði
gaman af að ferðast til okkar og
vera með okkur. Hann var hrif-
inn af krökkunum okkar, átti til
að fara út að hjóla með þeim, þó
að þær ferðir enduðu nú ekki
allar vel. Minnisstætt er þegar
þurfti að hreinsa sár á hnjám og
lófum og setja plástur á sárið
eins og á börnunum okkar.
Margt var brallað á þessum ár-
um. Hann heimsótti okkur oft,
m.a. þegar við bjuggum austur á
Eskifirði, síðar Lagarfljótsvirkj-
un og í Álaborg. Ferðirnar í Le-
goland, dýragarðinn, tívolí, í
hjólhýsabyggðina í Þýskalandi
með litlu fjölskyldunni og stjúp-
mömmunni eru ógleymanlegar.
Allir þessar ferðar voru ynd-
islegar, í þeim ríkti mikil glað-
værð og alltaf var nóg að gera.
Þessar minningar eiga eftir að
ylja okkur um ókomna tíð. Við
eigum eftir að sakna hans í öll-
um barnaafmælum, fermingum
og matarboðum. Elsku Thor, við
þökkum þér fyrir allar gleði-
stundirnar og kveðjum þig með
miklum söknuði.
Vottum elsku Margréti þinni
okkar dýpstu samúð. Megi al-
góði guð styrkja hana og blessa
á þessum erfiðu tímum. Missir
hennar er mikill en ef við þekkt-
um þig rétt verður þú henni
ætíð nálægur.
Anna Karólína, Guð-
bergur og fjölskylda.
Thor vinur okkar er farinn
heim. Þannig tölum við skátar
um vini okkar, skátabræður og
systur, sem hafa kvatt þetta
jarðlíf. Við þekkjum þetta hug-
tak, enda meitlað í stein, m.a. á
gröf Roberts Baden Powell,
stofnanda skátahreyfingarinnar
í Kenía.
Kallið kom óvænt, þótt auð-
vitað vissum við vinir hans um
veikindi hans. Minningarnar eru
óteljandi enda höfum við verið
vinir og skátabræður í yfir 60
ár.
Rover-skátaflokkurinn
HIRTIR RS var stofnaður í
Gamla skátaheimilinu við
Snorrabraut 1. maí 1964 og við
höfum haldið upp á stofndaginn
ár hvert.
Thor ólst upp á miklu menn-
ingarheimili hjá foreldrum sín-
um í Hátúni 11. Þau hjón voru
heimsborgarar og höfðu dvalið
langdvölum erlendis, m.a. í
Ástralíu þegar Thor var ungur.
Heimilið var opið fyrir vinahóp-
inn og við kynntumst andans
mönnum s.s. Gunnari Dal, rit-
höfundi og heimspekingi, Jóni
Oddgeiri Jónssyni, skáta og
skyndihjálparerindreka, og
fræðimanninum Skugga, Joch-
um Eggertssyni. Það var sann-
kölluð opinberun fyrir okkur
strákana að vera samvistum við
þetta fólk og eiga það að vinum.
Eggert, faðir Thors, hafði á
yngri árum verið í flokki með
Guðmundi frá Miðdal sem kall-
aðist Fjallamenn, en sá hópur
harðsnúinna útilífsmanna reisti
fjallaskála bæði á Fimmvörðu-
hálsi og í Tindfjöllum. Við Hirt-
irnir fórum margar ferðir sam-
an sérstaklega í Tindfjöllin og
væntanlega hefur samvera okk-
ar við þessa útilífsmenn og nátt-
úruunnendur átt sinn þátt í því
að margir okkar hneigðust til
útiveru og ævintýraferða.
Nokkrir okkar Hjartanna
voru saman í bekk í Gagnfræða-
skóla Austurbæjar og var gott
að eiga vísan samastað þegar
mikið lá við. Skátaheimilið við
Snorrabraut var okkar annað
heimili auk heimilis Thors en
þar voru haldin óteljandi bekkj-
arpartí og veislur, sumar æði
skrautlegar.
Thor og fleiri Hirtir gengu í
HSSR þegar sveitin var end-
urreist 1962 og höfum við starf-
að þar að meira eða minna leyti
í öll ár. Thor valdist snemma til
forystu, enda framsýnn og dug-
legur. Við fórum saman í marg-
ar æfinga- og ævintýraferðir um
öræfi landsins og Thor kom
manni gjarnan á óvart á nátt-
stöðum með framandi réttum
enda hafði hann alla tíð mikinn
áhuga á matargerð. Nefna má
niðursoðna rétti, pakkarétti,
kökur í dósum og drykki sem
hitnuðu við að taka þá upp.
Thor var tæknisinnaður og
lærði ungur símvirkjun. Hann
var þar í essinu sínu, fylgdist
vel með öllum nýjungum og var
óhræddur við að prófa nýja
hluti. Samtölin við hann byrjuðu
gjarnan svona; „Strákar, ég
ætla að sýna ykkur svolítið al-
veg nýtt“.
Haustið 2016 fór hópur
Hjarta með eiginkonum í sigl-
ingu um Miðjarðarhaf og komu
víða við m.a. í Róm, Tyrklandi
og Landinu helga. Mikil ævin-
týraferð og nutu Thor og kona
hans Margrét ferðarinnar og
lifðu lengi á góðum minningum.
Okkar kæri vinur hefur lokið
sinni vegferð að sinni og við tek-
ur nýr kafli í sumarlandinu, þar
sem honum verður fagnað af
þeim sem farnir eru á undan
bæði úr okkar hópi og úr fjöl-
skyldunni. Við Hirtir biðjum þér
og fjölskyldu þinni blessunar og
þökkum heils hugar fyrir sam-
veruna.
F.h. hönd Hjarta RS.
Eggert Lárusson.
Kær vinur í meira en hálfa
öld, Thor B. Eggertsson, er lát-
inn. Það er virkilega sárt, enda
fágætt að þekkja einhvern
svona lengi án þess að nokkurn
tíma slettist upp á vinskapinn.
Þannig var Thor, hvers manns
hugljúfi. Leiðir okkar lágu sam-
an í skátahreyfingunni og síðar í
Hjálparsveit skáta í Reykjavík.
Thor var á margan hátt snill-
ingur. Hann hafði óvenjulega
hæfileika til að fást við tækni-
lega hluti eins og fjarskiptatæki.
Hann starfaði hjá Pósti og síma
alla sína starfsævi þar sem
þessir hæfileikar nýttust til
fullnustu. Það var því mikill
fengur fyrir hjálparsveitina að
fá Thor til starfa. Þar vann
hann öll störf af hreinni hugsjón
og aldrei örlaði á að hann hefði
eigin hagsmuni í huga. Þegar ég
lét af störfum þar sem sveit-
arforingi lá beint við að Thor
tæki við. Þá vissi ég að sveitin
var í góðum höndum. Thor sér-
hæfði sig á sviði skyndihjálpar
og þegar Björgunarskólanum
var komið á fót var hann einn af
brautryðjendunum. Hann út-
skrifaði fyrstu skyndihjálpar-
kennarana frá skólanum, en þeir
komu víðsvegar að af landinu.
Þannig tókst að koma fræðslu
og þjálfun til flestra landshluta.
Lengi vel vann hann ötullega að
þessum málaflokki og var einn
af yfirkennurum skólans. Þegar
hjálparsveitin hóf sölu á flug-
eldum árið 1968 var Thor drif-
kraftur í því starfi og stjórnaði
flugeldasölu sveitarinnar lengi
vel svo og fjölda flugeldasýninga
sem haldnar voru. Hann var líka
einn af stofnendum Vina HSSR
sem er félagsskapur eldri félaga
úr hjálparsveitinni og var fyrsti
formaður þar. Lengi má telja
upp mikilvæg verkefni sem
Thor kom að eða stjórnaði. Það
var ávallt hægt að leita til hans
og hann leysti úr öllum málum
fljótt og vel. Aldrei heyrði ég
nokkurn mann hallmæla Thor
og hann talaði aldrei illa um
nokkurn mann. Það var gott að
eiga hann að.
Thor var gæfumaður í einka-
lífi. Þegar ég kynntist Thor bjó
hann í Háholtinu þar sem Egg-
ert Guðmundsson listmálari og
fósturfaðir hans réð ríkjum. Þar
var oft glatt á hjalla. Síðar
kvæntist hann Margréti Skarp-
héðinsdóttur. Þau hjónin störf-
uðu samhent að áhugamálum
sínum, ferðuðust um heiminn og
nutu lífsins.
Við gömlu félagarnir í hjálp-
arsveitinni söknum hans sárt.
Minningin um góðan dreng mun
ávallt lifa með okkur.
Tryggvi P. Friðriksson.
Það að hafa átt Thor B. Egg-
ertsson að vini og góðum félaga
í áratugi leiðir af sér að margs
er að minnast og margt að
þakka.
Upphaf kynna okkar var þeg-
ar undirrituð hóf nýliðaþjálfun í
Hjálpasveit skáta Reykjavík um
miðjan áttunda áratug síðustu
aldar.
Hann var sveitarforingi á
þeim tíma og leiddi nýliðaþjálf-
unina og okkur góð fyrirmynd
sem vildum gera björgun
mannslífa í neyð að áhugamáli.
Þetta kann ef til vill að
hljóma einkennilegt áhugamál
en þarfnast ekki skýringar með-
al þeirra sem til þekkja. Þar var
Thor fremstur í flokki, sannur
til orðs og æðis.
Heiðarlegur, réttsýnn, athug-
ull, rýndi til gagns en átti jafn-
framt auðvelt með að sjá
spaugilegar hliðar mála þegar
svo bar undir.
Þegar nýliðatímabili mínu
lauk unnum við mikið saman að
sameiginlegu áhugamáli sem
var skyndihjálpin. Þar var hann
brautryðjandi í kennslu, hafði
farið í björgunarskóla erlendis
og innleiddi ný vinnubrögð og
aðkomu á slysstað. Það var því
sjálfgefið að hann yrði fyrsti
skólastjóri Björgunarskóla
Landssambands Hjálparsveita
skáta, en með stofnun hans má
rekja upphaf þeirrar skipulegu
þjálfunar sem björgunarsveitir
viðhafa í dag. Í starfi mínu hjá
björgunarskólanum um tíma gat
ég ávallt leitað í smiðju til Thors
og lærði margt af honum, m.a.
þegar við unnum saman að leið-
beinendaþjálfun fyrir skólann.
En samgangur okkar ein-
skorðaðist ekki við hjálparsveit-
arstörf. Við fórum í skemmti-
legar ferðir framan af árum á
sumrin um óbyggðir landsins,
hittumst erlendis á ferðum okk-
ar ef því var að skipta og ávallt
nutu dætur okkar Ágústs góðs
vinar. Saman fórum við reglu-
lega í leikhús í áratugi ásamt
fleiri félögum úr björgunar-
sveitastarfinu og þegar Magga
kom til sögunnar var sjálfgefið
að hún kæmi í hópinn. Í öllu því
sem við tókum okkur fyrir
hendur kom matur við sögu en
þar var Thor á heimavelli og
naut þess að gera vel við sig og
aðra.
Að leiðarlokum vil ég þakka
samfylgdina og færi Möggu, en
hennar er söknuðurinn mestur,
innilegar samúðarkveðjur frá
mér og fjölskyldu minni.
María Haraldsdóttir.
Thor B.
Eggertsson
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Magnús Sævar Magnússon,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
hlýjar kveðjur og kærleika við andlát og
útför okkar elskulegu
GUÐFINNU HREFNU ARNÓRSDÓTTUR,
Guffýjar,
Ásklifi 1, Stykkishólmi.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Karvel Hólm Jóhannesson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTJÁN A. GUÐMUNDSSON,
áður til heimilis í Brekkubyggð 89,
Garðabæ,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Eir,
laugardaginn 15. febrúar, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
föstudaginn 6. mars klukkan 13.
Jóna G. Gunnarsdóttir
Kristjana Kristjánsdóttir Pétur A. Maack
Hilmar S. Kristjánsson Josefine L. Kristjánsson
Ragnar K. Kristjánsson Helga Hallgrímsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær faðir okkar, afi, langafi
og sambýlismaður,
STEFÁN EYJÓLFSSON,
búsettur í Mönsterås,
Svíþjóð,
lést sunnudaginn 16. febrúar.
Útförin fer fram frá Skogslyckans kyrka, Växjö,
föstudaginn 13. mars klukkan 13.30.
Eyjólfur Stefánsson
Hermann Stefánsson
Aðalbjörn Stefánsson
Birgitta Kronblad
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞORBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR
frá Ísafirði,
Grænumörk 3, Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands,
Selfossi, 19. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Unnur Ólöf Matthíasdóttir Styrkár Hjálmarsson
Benedikt Már Jóhannsson
Auður Jóhannsdóttir Björn Bjarnason
Ólafur Fannar Jóhannsson Berglind Rós Guðmundsdóttir
Styrmir Jóhannsson Kolbrún Ýr Harðardóttir
barnabörn og barnabarnabörn